บทที่ 68 " Be Siege !!! "

ขอแสดงความเสียใจแก่พ่อแม่พี่น้องประชาชนพลเรือนผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์จราจลที่กรุงเทพมหานครฯ
รวมทั้งเจ้าหน้าที่ทหารตำรวจที่ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตขณะปฏิบัติหน้าที่ทุกท่าน
ร้อยตรี สิทธิกร ...( นามสกุล )...
**********************************************************************************
วันเสาร์ที่ 10 เมษายน 2010 เวลา ประมาณเย็นๆ ณ ชั้นที่ 6 บนตึกแห่งนึงย่านราชดำหริ กรุงเทพมหานครฯ
??? - "รังนกเรียกอินทรีขาว ....ได้ยินแล้วตอบด้วย"
ผม - "นี่อินทรีขาว ....มีอะไรให้รับใช้ ....มิทราบ ?" ผมวางข้าวกล่องหยิบ ว.สื่อสารแล้วตอบกลับ
รังนก - "ช่วยยิงคุ้มกันที่เบทตี้ 43 เอ ด้วย หน่วยภาคพื้นดินกำลังจะเข้าไปเสริมอีก 1 หมวดกับนักข่าวอีก 7 คน ทราบแล้วเปลี่ยน"
ผม - "ทราบแล้ว อินทรีขาวจะทำการยิงคุ้มการให้ เลิกกัน ....นี่อินทรีขาวถึงนกนักล่าโซน 2 ช่วยโฟกัสที่เบทตี้ 43 เอ จนถึง 45 ซีด้วย ทราบแล้วเปลี่ยน"
นกนักล่าโซน 2 ตอบกลับแล้วปฏิบัติตามทันทีที่ได้รับคำสั่ง ผมลุกขึ้นเดินไปกินน้ำที่มุมห้องแล้วหยิบปืน M14 EBR สะพายใส่หลังก่อนจะหลับตาตั้งสมาธิ
ไอ้สู้ - "ซัน ขอ Barrett ที่จุดยิง 3 ทิศตะวันออก 1 กระบอก .....ติดที่เก็บเสียงด้วยนะ" ไอ้สู้ลุกขึ้นเก็บมือถือ blackberry ใส่กระเป๋าแล้วมายืนข้างผม
ไอ้ซัน - "น้อมรับบัญชา เด๋วผมจัดให้" ไอ้ซันรีบวางกล้องส่องทางไกลแล้วลุกขึ้นประกอบ Barrett M82 A1 แล้วติดที่เก็บเสียงให้
ไอ้สู้ - "เป็นไรป่าว ??? ไหวนะ ???" ไอ้สู้เดินมาจับไหล่ให้กำลังใจก่อนจะเดินนำหน้าผมไปยังอีกฝั่งนึงของตึก
ไอ้ซัน - "คิดมากน่ะครับครู เรื่องคืนนั้นน่ะผมว่า ....ถ้าใช่ก็ดี ครูจะได้สะสางเคลียร์บัญชีเก่าไปเลย ....แต่ถ้าไม่ใช่ ครูก็ไม่ต้องเหนื่อยไง"
ไอ้สู้ - "เห็นมะ ขนาดไอ้ซันยังคิดได้เลย"
ผม - "ควย ข้าวติดคอกูต่างหากล่ะ 555" 
แล้วการปะทะก็เกิดขึ้นตามมาด้วยการสูญเสียทั้งสองฝ่าย .....ทุกอย่างเป็นเพราะบุคคลที่ 3 
ไอ้สู้ - "ควยเอ๊ย !!! ซัน ขอ M4 ติดกล้องระยะไกลหน่อย" ไอ้สู้ดัน Barrett M82 A1 ออกจากตัวแล้วหันไปเรียกไอ้ซันเสียงดัง
ผม - "ขอด้วยๆ .....อีแบบนี้ใช้ไรเฟิลไม่ได้แน่" ผมโยน M14 EBR ลงพื้นแล้วใส่ NVG ทันที
ไอ้ซัน - "ขืนใช้ก็งานเข้าซิครับ ....ได้แล้วครับ" ผมกับไอ้สู้ยิงคุ้มกันเจ้าหน้าที่ที่อยู่ข้างล่างกับพวกนักข่าวที่กำลังโดนคุกคามอย่างหนักด้วยปืนและระเบิด
ผม - "เหี้ยแล้ว !!! ใครยิงวะ ??? ....อินทรีขาวถึงนกนักล่าทุกตัว ขอให้ระงับการยิงเป้าหมายด้วยอาวุธปืนไรเฟิลในทุกกรณี ย้ำ ระงับการยิงเป้าหมายด้วยอาวุธปืนไรเฟิล"
ไอ้สู้ - "ไอ้เวรนั่นโดนเข้ากลางหัวเลยว่ะ .... 7.62 แน่"
ผม - "หัวกระจายขนาดนั้น .....ไม่มีใครตอบกลับเลยวะ ??? ซัน หยิบ ว. หลักให้หน่อย"
ไอ้ซัน - "ได้ครับ ผมจะ ......อั้ก !!!" ไอ้ซันลุกขึ้นจะไปหยิบ ว. ตัวหลักบนโต๊ะกลับโดนยิงเข้ากลางอกล้มหัวกระเด็นหงายหลัง 
ไอ้สู้ - "น็อต หลบ !!!" ไอ้สู้ถีบโต๊ะที่ผมนอนอยู่จนล้มทำให้มือปืนพลาดเป้าหมายที่ 2 นั่นก็คือผม ที่มันยิงไอ้ซันก่อนเป็นเพราะป้องกันการสื่อสารถึงบุคคลอื่น
ในเบื้องต้น สิ่งสำคัญของสไนเปอร์ที่รองลงมาจากความสามารถในการยิงเป้าหมายได้อย่างแม่นยำและการซ่อนพรางในระดับสูงคือลำดับการยิงที่ถูกต้อง
ไอ้สู้ - "สนุกล่ะงานนี้ .....ไม่ได้เจอสไนเปอร์ด้วยกันนานละ" ผมรีบคลานต่ำไปดูไอ้ซันที่กำลังนอนคว่ำหน้าขดตัวร้องครวญคราง
ผม - "ไง .....งานนี้แค่ซี่โครงหักนะ งานหน้าถ้าไม่ใส่มีหวังได้ไปนรกแน่"
ไอ้ซัน - "โอ๊ยยยยยย ดีนะที่ผมเชื่อครู ไม่งั้น ....เดี้ยงแน่" ผมบังคับให้ไอ้ซันใส่เสื้อเกราะมันจึงรอดจากคมกระสุน 7.62 มาได้
ไอ้สู้ไม่รอช้ารีบ ว. หานกนักล่าให้หามือปืนรายนั้นแล้วจัดการซะแต่ก็ไม่มีการตอบกลับใดๆ
ผม - "เหลือแค่เราแล้วล่ะ .....เอาไง ???" ไอ้สู้ค่อยๆ ยกกระจกเงาไปที่ขอบหน้าต่างแล้วก็ถูกยิงจนกระจกแตกกระจาย
ไอ้สู้ - "แม่งเอ๊ย !!! บาดนิ้วจนได้ .....ระยะประมาณ 350 ไม่ซิ 400 ทาง 11 น. น่าจะใช้ *** action เพราะมันยิงไม่ต่อเนื่องสักเท่าไร"
ผม - "*** action ??? ....แม่งดูถูกเรานี่หว่า !!!" ไอ้สู้หยิบเศษกระจกเงาที่บาดนิ้วออกแล้วดูดเลือดที่มือดังจ๊วบๆ
ไอ้สู้ - "แถมมั่นใจมากๆ ด้วยว่าจะชนะ semi-auto ได้ถึง 2 คน"
ผม - "อย่างนี้ต้องสั่งสอน ......พร้อม"
*ขอนอกเรื่องนิดนึง*
ข้อดีของปืนไรเฟิลประเภท *** action ( แบบที่ยิงแล้วต้องขึ้นลำกล้อง ) คือ วิถีกระสุนในระยะไกลจะแม่นยำมากกว่าปืนไรเฟิลแบบ semi-auto ( ยิงได้ทีละนัด )
ส่วนข้อเสียที่สำคัญยิ่งในกรณีนี้คือ ความต่อเนื่องในการยิงของ *** action ซึ่งจะมีน้อยกว่า semi-auto 
ตามประสบการณ์ผมในการยิงปืนไรเฟิลแบบ *** action กว่าจะขึ้นลำกล้องกว่าจะเล็งใหม่อีกรอบ ถ้าควบคุมเส้นยิงตามธรรมชาติไม่ได้หรือ
ไม่ได้รับการฝึกสอนที่ถูกต้องและไม่มีประสบการณ์ในการใช้ปืนไรเฟิลแบบ *** action มานานย่อมลำบากมากในกรณีที่เจอแบบ 2 : 1
ไอ้สู้ลุกขึ้นวิ่งแล้วกระโดดพุ่งตัวล่อเป้าลงโซฟาดังโครม กระสุนไรเฟิลแบบ *** action ขนาด 7.62 mm พุ่งผ่านไอ้สู้ไปอย่างไม่เป็นผล
ผมได้โอกาสหลังจากแอบมองลอดช่องเล็กๆ หลังหน้าต่างเพื่อมองแสงไฟจากปากกระบอกปืนไรเฟิลของเป้าหมายคนนั้นแล้วใช้ Barrett M82 A1 ยิงตอบโต้ไป
แต่เป้าหมายยิงสวนกลับมาอย่างรวดเร็วจนกล้องเล็งของ Barrett M82 A1 แตกกระจาย
ไอ้สู้ - "โดนป่าววะ ?"
ผม - "น่าจะโดนไหปลาหร้านะ .....แม่งยิงกลับมาเร็วชิบหายเลยว่ะ"
ไอ้สู้ - "โดน .50 cal เข้าไปตรงนั้นยังไงก็ไม่รอดแหละวะ"
ผม - "ซัน ขยับไหวนะ ???"
ไอ้ซัน - "ครับ ยังไหวครับ"
ผม - "งั้นอยู่นี่นะ เด๋วจะให้คนมาช่วย เด๋วกูกับไอ้สู้จะไปดูมันสักหน่อย" แล้วผมกับไอ้สู้ก็รีบเปลี่ยนชุดเป็นพลเรือนแล้วโรยตัวลงข้างตึก
ก่อนจะลัดเลาะผ่ากลุ่มเสื้อแดงขึ้นตึกๆ นึงแล้ววิ่งไปตามระเบียง กระโดดปีนไต่ผ่านหน้าต่างผ่านระเบียงและดาดฟ้าจนถึงที่หมาย
ผม - "นี่ไงรอยเลือด .....โดนเข้าไปเต็มๆ ขนาดนั้นแม่งยังเสือกหนีได้อีก"
ไอ้สู้ - "รอยเลือดไปทางนี้ ปะ" ผมกับไอ้สู้ตามรอยเลือดไปจนถึงคอนโดแห่งนึงที่อยู่ห่างจากจุดปะทะระหว่างเจ้าหน้าที่ทหารตำรวจกับกลุ่มเสื้อแดงไม่ไกลมาก
คอนโดแห่งนั้นเงียบมาก ผมได้ยินแต่เสียงของการปะทะกันตรงบริเวณแยกคอกวัวไม่ได้ยินเสียงผู้คนแถวนั้นเลย
ไอ้สู้ชี้ให้ผมดูหยดเลือดรอยเล็กๆ 2 หยดตรงหัวมุม เมื่อชะโงกหน้าไปดูก็เจอชายวัยกลางคนในชุดสีดำกำลังนอนเหนื่อยหอบจมกองเลือดบนบันได
??? - "ฟันเฟืองแห่งประชาธิปไตย ......ได้เริ่มขึ้นแล้ว"
ผม - "อย่า !!!" ชายคนนั้นยิงตัวเองตายต่อหน้าผมกับไอ้สู้อย่างไม่กลัวความตาย
ไอ้สู้ - "เฮอะ พูดมาได้ ....ฟันเฟืองแห่งประชาธิปไตย ....แม่งเล่นยิงผู้บริสุทธิ์นี่อานะ ถุย !!!" ไอ้สู้บ่นไปค้นตัวชายคนนั้นไปอย่างละเอียดแต่ก็ไม่พบอะไร
ผม - "กูล็อคพิกัดส่งให้หน่วยเก็บกู้เรียบร้อยละ ที่เหลือก็ ....." Nokia X6 มีประโยชน์มากกว่าที่คุณคิดนะ อิอิ
ไอ้สู้ - "สงสัยคืนนี้จะยาวว่ะ ....เอาไง ??? ขึ้นบนหรือลงล่าง ???"
ผม - "รู้คำตอบอยู่แล้วนี่ ....นิโอ๊ะ ได้ยินป่าว ??? .....หรอ ดีเลย เตรียมชุด CI ( Counter Insurrection ) ให้ด้วย 2 ชุด กูกับไอ้สู้กำลังจะไปช่วย"
คืนนั้นผมและไอ้สู้รวมทั้งนิโอ๊ะกับไอ้เล็กร่วมกันฟันฝ่าเหตุการณ์จราจลที่แยกคอกวัวไปได้ด้วยดีจนสงบ .....มั้ง
******************************************

BY :  XIII Post : 2010-08-09