ย้อนไปเมื่อหลายสัปดาห์ก่อนช่วงกลางเดือนสิงหาคม 2009 ........
เวลาประมาณ 0235 am ณ ถนนเส้นหนึ่งใน ต.ภูเขาทอง อ.สุคีริน จ.นราธิวาส
ไอ้สู้ - "อีกประมาณ 5 นาทีกูจะถึงเป้าหมาย มึงถึงไหนแล้ววะ ?"
ผม - "เออน่ะ คงไม่เกิน 10 นาทีแหละ ....ทางแม่งมืดชิบหายไฟถนนก็ไม่มี แค่นี้ก่อนนะเว๊ย"
ผมบิดมอไซต์ 4 สูบสีเหลืองแป๊ดยี่ห้อ Honda ของรุ่นพี่ด้วยความเร็ว 90 - 100 km/h เพื่อไปช่วยเพื่อนที่ตกอยู่วงล้อมของพวกโจรใต้ในหมู่บ้านแห่งนึง
สักพักบลูทูธผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง เสียงเรียกเข้าเสียงนี้ผมรู้ได้เลยว่าใครโทรมา ....เตรียมตัวหูฉีก ><
ผม - "รุตพูดสายครับผู้พัน" หัวหน้าจอมเฮี้ยบของผมที่เป็นเพื่อนร่วมรุ่น จปร. กับพ่อของผมนั่นเอง
ผู้พันเชียร - "ไอ้เหี้ย!!! กูบอกแล้วไงว่าอย่าไปไหน ให้อยู่แต่ที่ตากใบเสือกแรดไปแว้ง ( อ.แว้ง จ.นราธิวาส ) รีบเลยนะมึง"
ผม - "จ้าๆ กำลังไปจ้า จะถึงแล้วจ้า" อันนี้ผมผิดจริงจึงไม่เถียง
ผู้พันเชียร - "มึงนะมึง ....กลับมากันให้ครบด้วยล่ะ งานนี้มีแค่พวกมึงเท่านั้น ไม่มีตัวช่วยใดๆ ทั้งสิ้น ตระหนักไว้ด้วยว่านี่คือ ว.5 ....โชคดีไอ้หลานรัก"
ผม - "....รับทราบ" สักพักผมก็ได้ยินเสียง ฮ. BH ( Black Hawk ) ที่บินอยู่เหนือหัวตามผม
ผม - ".....สู้ศึก ......เฮ้ย รับกูไปด้วยไอ้สู้" ผมกดบลูทูธโทรหาไอ้สู้ด้วยคำสั่งเสียง
ไอ้สู้ - "แถวนี้ไม่มีที่ลงปีนขึ้นมาเองเลยมึง" BH บินอยู่เหนือหัวผมด้วยความเร็วต่ำ ผมเลยจอดมอไซต์ไว้ในป่าข้างทางแล้วปีนบันไดลิงขึ้น BH
ผม - "หวัดดีพี่อ๊อฟ เป็นไงมั่งสบายดีป่าวพี่ ?" ผมทักทายนักบิน BH ประจำทีมที่รู้จักและสนิทสนมกันเป็นอย่างดี
พี่อ๊อฟ - "สบายดีจนมากับพวกมึงนี่แหละ แล้วมอไซต์ไอ้โก้จะทิ้งไว้อย่างนั้นเลยหรอ ?"
ผม - "เอาน่าค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ในป่าในเขาอย่างนี้ไม่มีใครมาเห็นหรอกน่า" ผมหยิบแม็กกาซีนสำรองในกระเป๋ากางเกงมาโหลดกระสุนเพิ่ม
ไอ้สู้ - "กูกะแล้ว ....เอ้า ของมึง กูเตรียมมาให้แล้ว" ไอ้สู้เห็นผมมีแค่ปืนพกกระบอกเดียวก็ส่ายหน้าทันทีแล้วโยนกระเป๋าให้ผม
ผม - "รักสู้จังเลย มาๆ ขอจูบขอบคุณทีนึง" ไอ้สู้เลยเอาตีนยันท้องผมไว้ไม่ให้เข้าใกล้ 555 ผมจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าโหลดของใส่ตัวจนพร้อม
พี่อ๊อฟ - "ท่านผู้โดยสารเจ้าปัญหาโปรดทราบ อีก 60 วิ จะถึง DZ กรุณาสำรวจสิ่งของของท่านให้ดีก่อนจะทิ้งดิ่งลงไป"
ไอ้สู้ - "กูเกลียดสีพรางหน้าจัง ล้างออกยากชิบหาย หน้าหล่อๆ กูเป็นสิวหมด" ไอ้สู้หยิบสีพรางหน้าพรางหน้าไปบ่นไป
ผม - "ถุย!!! พ่อคนหล่อพ่อหน้าเด้งพ่อหน้าเนียนเป็นตูดเด็ก พรางสิบครั้งบ่นแม่งซะเก้าครั้ง เหอะๆ กูไปก่อนละ" ผมโรยตัวจาก BH ที่ความสูงเหนือยอดไม้
แล้วไอ้สู้ก็ตามลงมาติดๆ ผมติดต่อนิโอ๊ะทาง ANVDT ที่กำลังนัวเนียติดพันห่างจากพวกผมประมาณ 300 m
ภารกิจคือ 1. นำตัวนิโอ๊ะและไอ้เล็กกลับฐาน 2. เก็บรักษาข้อมูลที่ 2 คนนั้นได้มาและนำไปให้กับผู้บังคับบัญชาระดับสูงที่ ...xxx...
จุดรับกลับหรือ PZ อยู่ห่างจาก AO ( Area of Operations ) 400 m วิธีกลับคือ SPIES-RIG ( Special Patrol Insertion and Extraction System - Rig )
ซึ่งเป็นอะไรที่พวกผมเกลียดมากเพราะเจ็บหว่างขาและไข่ >< คือ ใช้คาราไบน์เนอร์ ( อุปกรณ์ปีนเขา ) จาก ฮ. ล็อคเข้ากับฮาเนสและเสื้อเกราะของเรา
แล้วให้ ฮ. ดึงตัวขึ้นไปในอากาศเพื่อออกจากพื้นที่การรบ ...โอ๊ววววว สาดดดด ><
9 วันต่อมา ณ ค่ายมวยมีชื่อแห่งหนึ่งในภาคอีสานตอนเหนือ
ผม - "ไอ้หนุ่มๆ พี่มาหาตาแก่ที่ชื่อแสนน่ะ เค้าไปแอบหลับอยู่ตรงไหนหรอ ?" ผมเดินไปถามเด็กหนุ่มหน้าตาดีแบบอีสานๆ ที่กำลังเตะกระสอบทราย
อย่างเอาเป็นเอาตาย นักมวยทุกคนบริเวณนั้นหันควับมามองที่ผมกันหมดด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไรที่พูดล้อเล่นแบบนั้นกับครูแสน ....แย่ละ -*-a
ครูแสน - "เฮ๊ย ไอ้หน้าเหลี่ยม!!! ว่ากูแก่หรอ ? เด๋วแม่งโดน" ครูแสนขว้างนวมมาใส่ผมแต่ผมหลับทัน
ผม - "หวัดดีครู ....ก็ปูนนี้แล้วจะให้เรียกวัยรุ่นหรือไงล่ะ ? เหอะๆ"
ครูแสน - "ไอ้ห่านี่ มาช้าไป 3 ชั่วโมงแถมยังปากเสียอีก น่าทืบจริงๆ ขึ้นมาๆ" พอขึ้นไปก็โดนเตะไป 1 ทีเต็มๆ ข้อ -*-a ผมนั่งกินหนมที่ห้องรับรองชั้น 2
มองลงมาเห็นนักมวยที่เป็นลูกศิษย์ของครูแสนตั้งแต่ 12 - 20 กว่าๆ กำลังตั้งหน้าตั้งตาซ้อมมวยอย่างตั้งอกตั้งใจ
ครูแสนหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลและปืน Colt .45 สีดำพร้อมแม็กกาซีนสำรองอีก 1 อันจากลิ้นชักแล้วโยนให้ผม
ผม - "....พลโท ...xxx... ฝากขอบคุณครูด้วยล่ะ เห็นบ่นใหญ่เลยว่าอยากให้ครูกลับไปทำงานให้เหมือนเดิม"
ครูแสนที่กำลังยืนพิงกระจกมองดูลูกศิษย์ที่กำลังซ้อมมวยกันอย่างสนุกสนาน ผมกินหนมเสร็จก็เช็คปืนแล้วเปิดซองเอกสารสีน้ำตาลนั่นดู
ผม - "ครูก็รู้ว่าผมไม่ชอบงานนอก .....แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะครู ....ไม่งั้นเราขาดกัน"
ครูแสน - "โทษที ตอนนี้มึงคือคนที่กูไว้ใจที่สุด งานนี้มีแต่มึงเท่านั้นที่ทำได้" ครูแสนเดินมาจับไหล่แล้วขยี้หัวผมพร้อมส่งยิ้มให้
ผม - "......ลูกไม้เดิมๆ แก่แล้วนึกมุขอื่นไม่เป็นรึไง เหอะๆ" ครูแสนเปลี่ยนจากหน้ายิ้มเป็นหน้ายักษ์แล้วจับผมตีเข่าฟันศอกใส่เป็นชุด
??? - "พ่อๆ ไอ้ตั้มแขนหัก" เด็กวัยรุ่นคนนึงตะโกนเรียกครูแสนให้ลงไปดูอาการคนที่บาดเจ็บ .....ไม่ใช่ลูกครูแสนหรอกครับแต่เป็นลูกศิษย์ในค่ายน่ะแหละ
ทุกคนต่างเรียกครูแสนว่าพ่อกันทั้งนั้น ครูแสนแกชุบเลี้ยงและฝึกสอนนักมวยมีแววให้กับนายทหารหลายท่านจนโด่งดังออกทีวีไปแล้วหลายคน
ผม - "ไหนดูหน่อย .....ไม่ได้หัก ข้อศอกหลุดเฉยๆ ตอนเอาเข้าจะเจ็บหน่อยนะ ......มองหน้าพี่ มองซิ ....จ้องตาพี่ไว้นะ" ไอ้ตั้มมองหน้าผมน้ำตาคลอเบ้า
ไอ้ตั้ม - "โอ๊ยยยยยยยยย" ไอ้ตั้มจ้องตาผมจนเผลอ ผมเลยกระชากข้อศอกกลับเข้าที่จนมันร้องเสียงหลง แล้วครูแสนก็ขับรถพามันไปตรวจที่โรงพยาบาล
ครูแสนวานให้ผมดูแลความเรียบร้อยในค่ายจนกว่าแกจะกลับมา ( โรงพยาบาลอยู่ห่างจากค่ายมวยโคตรๆ -*-a ) ผมปล่อยให้พวกมันซ้อมกันตามปกติ
ส่วนผมนั่งเล่นคอมพ์แชท msn กับเพื่อนๆ ที่ใต้จนเบื่อก็ลุกขึ้นเดินดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยเพราะไม่เคยมา ( แวะแกล้งเด็กตัวเล็กๆ ที่กำลังซ้อมเตะกันนิดหน่อย 555 )
แต่แล้วก็มาชะงักทีนักมวยวัยรุ่นคนนึงที่หันหลังต่อยกระสอบทรายอยู่ท้ายโรงฝึก เมื่อดูจากด้านหลังวัยรุ่นคนนั้นลักษณะคล้ายคนๆ นึงที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี
ผม - "หลวงพี่ทัก" ผมอุทานออกมาอย่างลืมตัว จนวัยรุ่นคนนั้นหยุดต่อยแล้วหันมามอง
??? - "ครับ ? ตะกี้เรียกผมหรอ ?" ไอ้หนุ่มนั่นหันรีหันขวางนึกว่าผมเรียกคนอื่นหรือเรียกมันกันแน่
ผม - "ป่าวๆ ทักคนผิดน่ะ .....ว่าแต่ทำไมมาแอบซ้อมตรงนี้ล่ะ ?"
??? - "ไม่ได้แอบหรอกครับ ตรงนี้น่ะที่ประจำของผมเลย พ่อแสนให้ผมมาต่อยไอ้นี่ทุกวันๆ ละ 500 เช้ากลางวันเย็น"
ผม - "เหอะๆ ดีนะที่ไม่มีก่อนนอน .....หนักนะเนี่ย โหดเอาเรื่องว่ะ" ผมเดินไปผลักกระสอบทรายที่ไอ้นั่นต่อยปรากฎว่าหนักเอาการทีเดียว
??? - "ใช่ครับ ใหม่ๆ ก็เล่นเอาซะผมแขนเดี้ยงไปเลย แต่ตอนนี้เริ่มชินละ .....ว่าแต่พี่เป็นใครล่ะนี่ ?"
ผม - "....ไม่ต้องใส่ใจๆ เอ็งซ้อมของเอ็งต่อเถอะ ตามสบายๆ" แล้วผมก็ขึ้นไปนั่งตากแอร์เปิดเพลงฟังจนเผลอหลับ Zzz -.-
ขณะที่ผมหลับผมก็ฝันเห็นทัก,เมืองเก่าที่สุโขทัย,บ้านทักและวัดที่นครสวรรค์,พระสงฆ์,งานบวช,ขบวนแห่นาค และอะไรต่อมิอะไรหลายๆ นับไม่ถ้วน
ครูแสน - "เฮ๊ย!!! กินข้าว อดหลับอดนอนมากี่วันแล้ววะ ?" ผมสะดุ้งตื่นทันทีที่ครูแสนตะโกนลั่นห้อง
ผม - "อืมมมมม 3 ....4 วัน ...มั้ง จำไม่ได้ละ ....มึนหัวตึ้บๆ เลยแฮะ ..... 2 ทุ่มแล้วหรอเนี่ย ? งั้นผมกลับก่อนนะครู" ผมลุกขึ้นยืนแล้วเซจนต้องพิงกำแพง
ครูแสน - "จะรีบไปไหนวะ ? ง่วงๆ มึนๆ อย่างนั้นจะขับไปได้ไกลสักแค่ไหนกันเชียว ? เด๋วก็พุ่งลงข้างทางอีกหรอกมึง นอนนี่แหละตอนเช้าค่อยไป"
ผมตอบตกลงเพราะไม่ไหวจริงๆ ผมเดินเซๆ ลงมาจนถึงที่ที่ลูกศิษย์ครูแสนนั่งกินข้าวกันวงใหญ่ ครูแสนแนะนำให้พวกมันรู้จักในนามของรุ่นพี่ที่ค่ายนี้
( ครูแสนไม่ได้บอกว่าผมเป็นทหาร ถึงบางคนมันจะดูออกว่าผมเป็นทหารแต่ผมก็ไม่ยอมรับ 555 ) ผมนั่งนั่งจูนสมองสักพักจนหายเบลอก็เริ่มทักทาย
ทำความรู้จักกันทีละคน ที่คุยถูกคอถูกใจก็มี "เมฆ" เป็นพี่ใหญ่ที่อาวุโสที่สุด คอยดูแลพวกน้องๆ ทุกอย่างตอนที่ครูแสนไม่อยู่และในหลายๆ เรื่องของทุกวัน
หน้าตาคมเข้มผิวคล้ำนิดๆ อายุน่าจะพอๆ กับผม มาจากสุรินทร์ นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด ยิ้มเก่ง มีความเป็นผู้นำสูง ถ้าเป็นทหารจะดูน่าเกรงขามมากมาย
คนต่อมาชื่อ "โจ้" หน้าตาดีหล่อแบบบ้านๆ สไตล์อีสานๆ อายุไม่น่าจะเกิน 20 มาจากมุกดาหาร เฮฮาเสียงดังขี้โวยวาย แต่จริงใจสุดๆ โดยเฉพาะกับเพื่อน
คนต่อไปชื่อ "เน" รูปร่างสูงโปร่งหน้าตาดีนิสัยขี้เล่นชอบป่วนชาวบ้านเค้าไปทั่ว อายุประมาณ 16 - 17 มาจากหนองคาย และคนสุดท้ายคู่กรณีกับผมโดยตรง
ชื่อ "อิฐ" ครูแสนไปเจอมันนอนหมดสติบนกองอิฐที่ข้างทางเลยพาไปส่งโรงพยาบาล พอฟื้นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้ ครูแสนเลยเอามาดูแลพักฟื้นชั่วคราว
ไอ้เน - "เด๋วพี่อิฐหายพี่อิฐก็กลับไปหาเมียเค้าแล้วล่ะ เค้าไม่อยู่กับพวกผมที่นี่ไปตลอดหรอกพี่น็อต 5555"
ไอ้อิฐ - "เมียเหี้ยไร กูยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเค้าเป็นใคร" ผมทำหน้างงจนครูแสนอธิบายให้ฟังว่าตอนไปเจออิฐ ในกระเป๋าเสื้อของมันมีรูปของผู้หญิงคนนึง
คนอื่นก็เลยแซวว่าเมียหรือไม่ก็แม่ แต่อิฐมันก็ยังนึกอะไรไม่ออกเลยสักอย่างจนเข้าไปเดือนที่ 4 แล้วก็ตาม
ผม - "....นึกอะไรไม่ออกเลยหรอ ? อย่างน้อยก็น่าจะมีภาพหรืออะไรสักอย่างที่คุ้นๆ มั้งแหละ" ผมถามไอ้อิฐขณะที่ยืนล้างจานข้างๆ มัน
ไอ้อิฐ - "มันเป็นภาพแว็บๆ ลางๆ ไม่ค่อยปะติดปะต่อกันน่ะ .......จำได้ว่ามีรูปปั้นนกตัวใหญ่ๆ มีเรือ ....แค่นั้นแหละ" ผมหันไปมองหน้าครูแสนทันที
ครูแสนจ้องตาผมเขม็งทำให้ผมรู้ทันทีว่าครูแสนรู้อดีตของไอ้อิฐแน่ๆ เช่นเดียวกับที่ผมเดาเอาไว้ว่ามันเป็นใครและมาจากไหน
ไอ้เน - "พี่น็อตๆ ไปอาบน้ำกัน" ไอ้เนวิ่งมาลากผมที่กำลังคุยกับเมฆ ( เรื่องไอ้อิฐ ) ให้ไปอาบน้ำพร้อมพวกมัน
ที่อาบน้ำก็เป็นแบบที่ทหารใช้กันในค่าย ( บ่อใหญ่ใช้ตักอาบ ) ทุกคนอาบน้ำกันอย่างสนุกสนานตามประสาเด็ก บางคนก็ซักผ้าบางคนก็คุยโทรศัพท์
ไอ้โจ้ - "โห พี่น็อต ไปโดนไรมาเนี่ย ? แผลเต็มตัวเลย .....นี่รอยกระสุนใช่มะพี่ ?" ไอ้โจ้เดินมาดูแผลเป็นตามร่างกายผมที่เกิดจากการปฏิบัติหน้าที่
ผม - "อ๋อ อันนี้โดนเจ้าหนี้ไล่ฟัน อันนี้ตีกับอนุบาลหมีน้อย ส่วนอันนี้พ่อตาไล่ยิงน่ะ 555" ผมโกหกหัวเราะกบเกลื่อนจนพวกมันฮา
ไอ้โจ้ - "งั้นพี่ก็มีเมียแล้วดิ ?" ไอ้โจ้ถามผมด้วยสีหน้าท่าทางสนอกสนใจ
ผม - "อย่าพูดว่าเมียดิ ผู้หญิงเค้าเสียหายหมด เรียกว่าแฟนดีกว่าเพราะพี่ยังไม่ได้แต่งแล้วก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน" ผมนุ่งผ้าขนหนูนั่งแปรงฟัน
ไอ้โจ้ - "น่าอิจฉาว่ะพี่ ผมอยากมีเมียจะตายแต่พ่อแสนไม่ให้มี บอกยังไม่ถึงเวลา"
ไอ้เน - "มึงก็บอกพี่เค้าไปเด่ะว่ามึงอยากเย็ดหญิงเพราะชักว่าวเบื่อแล้ว ชักแม่งได้ทุกวัน 555" ไอ้โจ้อายหน้าแดงเอาสบู่ขว้างไอ้เน
ไอ้โจ้ - "แหม ไอ้สัด ทำอย่างกับมึงไม่เคยเลยนะ" ไอ้โจ้พูดไปเอามือถูสบู่แล้วล้วงเข้าไปในกางเกงในสีดำ
ไอ้เน - "อย่างน้อยกูก็ไม่เคยชักว่าวต่อหน้าใครตอนดูหนังโป๊หรอกสาดดดด 5555" ไอ้โจ้เลยวิ่งไล่ต่อยไอ้เนที่กำลังแฉแบบระยะเผาขน ผมก็ได้แต่นั่งขำ
เมฆ - "เล่นกันอยู่ได้ เด๋วไปสวดมนต์ไม่ทันแล้วอย่ามาโอดครวญนะ" เมฆเดินเข้ามาเตือนไอ้สองตัวที่กำลังสาดน้ำกันเล่น พอเมฆมาถึงก็ถอดผ้าขาวม้าออก
เหลือแต่กางเกงในสีเหลืองสาดน้ำโครมๆ .....แปลก พอผมเห็นเมฆอาบน้ำแล้วใจสั่นหวิวๆ ยังไงไม่รู้ >< ( นั่งดูคนอื่นอาบน้ำตั้งนานไม่รู้สึกห่าไรเลย เหอะๆ )
ผมนั่งตั้งสติแปรงฟันจนเสร็จแล้วถอดผ้าขนหนูเดินไปอาบฝั่งตรงข้ามเยื้องๆ กับเมฆ ร่างกายเมฆดูแข็งแรงกล้ามเป็นมัดๆ แบบนักมวย ไหล่และหน้าอกกว้าง
เพราะเมฆสูงประมาณ 180 กว่าเวลายืนเป้าเลยโผล่เหนือขอบบ่อทำให้เห็นอะไรต่อมิอะไรที่ดูเด่นเป็นลำ เอ๊ย เป็นสง่าภายใต้กางเกงในสีเหลืองที่เปียกปอน
ผมหันไปคุยกับไอ้โจ้และไอ้เนพยายามไม่มองร่างกายที่ดูองอาจของเมฆแต่ก็เผลอตัวเผลอใจอยู่เรื่อย >< เมฆก็ไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มแล้วตักน้ำสาดอย่างเดียว
( ไม่ได้ยิ้มอ่อยผมนะแต่เมฆมันเป็นคนพูดน้อยยิ้มเก่ง ) ไอ้เนก็ยังล้อไอ้โจ้ไม่เลิกจนโดนไล่ต่อยวิ่งหนีออกจากที่อาบน้ำ ......แย่ละเหลือแค่ผมกับเมฆแล้วดิ ><
ผม - "เหอะๆ อยู่กับพวกลิงนี่คงปวดหัวน่าดู"
เมฆ - "ก็นะ" ผมตักน้ำราดหน้าถูสบู่ตามร่างกายแต่แล้วก็ต้องตกใจเพราะเมฆถอดกางเกงในออกเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ผมงี้ทำไรไม่ถูกเลย ><
เมฆ - ".....เป็นอะไรรึป่าว ?" เมฆเงยหน้าถามผมที่ยืนก้มหน้าอึนๆ ด้วยอาการประหม่าแบบสุดๆ
ผม - "ป่าวๆ พอดี .....ไม่ได้อาบน้ำอย่างนี้กับใครนานละ เลยเขินๆ น่ะ"
เมฆ - "เอ้อ โทษทีๆ ลืมตัวน่ะ โทษๆ" เมฆยิ้มอายๆ เอามือปิดเป้าที่ยังไม่ตื่นแต่ขนาดก็ใหญ่ใช้ได้ทีเดียว
ผม - "ไม่เป็นไรๆ ของเคยๆ น่ะ" ผมสังเกตุเห็นควยของเมฆเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ควยของผมเริ่มแข็งมั่งจนมันนูนแน่นอยู่ในกางเกงในสีดำของผม
เมฆก็มองแต่ไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้ม ผมเลยลองใจถอดกางเกงในออกคราวนี้เมฆมองผมไม่ค่อยจะละสายตาเลยทีเดียว ผมแกล้งหลับตาแล้วสระผม
ผมหรี่ตาดูนิดๆ เห็นเมฆเอาสบู่ถูที่ลำท่อนของตัวเองแล้วสาวว่าวเนิบๆ ช้าๆ พอผมลืมตาก็ทำเป็นไม่มองถูสบู่ที่อื่น .....ได้ทีล่ะ ดำเนินการแผนขั้นที่ 2 หึๆ
ผมแกล้งแสบตาเอามือปัดขันหล่น เมฆเลยเดินมาราดน้ำให้ทำให้เห็นควยของเมฆในระยะใกล้ ประมาณ 7" เส้นเอ็นโปดปูนขนหยิกพองามลามไปถึงหน้าท้อง
ต่างคนต่างมองควยของแต่ละฝ่ายที่ห่างกันไม่ถึงคืบ เมฆมองหน้าผมนิ่งๆ ยิ้มแล้วเอื้อมมือมาจับควยของผมแล้วชักว่าวให้เนิบๆ ผมไม่ว่าอะไรได้แต่ยืนเกร็ง
ผมเลยเอื้อมมือไปจับควยของเมฆแล้วชักว่าวให้มันมั่ง ( ช่างเต็มไม้เต็มมือดีแท้ 555 ) เมฆดึงตัวผมไปกอดซบลงที่ไหล่ผมแล้วสอดควยเข้ามาใต้พวงไข่
เมฆ - "อยากลองมานานละกับผู้ชาย" เมฆดันตัวผมไปติดกำแพงเลื่อนปากขึ้นมาทำท่าว่าจะดูดปากผมแล้วเริ่มขยับเอวเอาควยถูไถกับพวงไข่ผมช้าๆ
ผม - "พอก่อนๆ เด๋วมีคนมาเห็น" ผมผลักตัวมันออก ต่างคนต่างแยกย้ายกันอาบน้ำพูดคุยเรื่องอื่นเหมือนเหตุการณ์ตะกี้ไม่ได้เกิดขึ้น !!!
พออาบน้ำเสร็จเมฆก็พาผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องของมัน ยังไม่ทันได้ใส่อะไรเมฆเข้ามาดึงผ้าขนหนูผมออกกอดคอลากผมไปที่ข้างเตียงแล้วดูดปากผมทันที
เมฆดันตัวผมลงนอนแล้วถอดผ้าขาวม้าของตัวเองออก เมฆจัดการดูดปากไซร้คอสลับซ้ายขวามือไม้เค้นคลึงที่หน้าอก,ควยและพวงไข่ผมอย่างต่อเนื่อง
ผมเกร็งไปทั้งตัวเสียวไปทุกส่วนที่เมฆกระทำไม่ว่าจะเป็นปากที่กำลังแทะโลมที่ตามซอกคอหรือมือที่กำลังนัวเนียวนไปวนมาที่หน้าอกหน้าท้องหน้าขา
ทั้งควยและพวงไข่ เมฆค่อยๆ จับขาผมอ้าออกแล้วขึ้นคร่อมตัวผมแอ่นเอวให้ควยของตัวเองถูไถกับควยและพวงไข่ของผมเป็นจังหวะๆ
ด้วยความลื่นจากเมือกใสที่ส่วนหัวควยของเมฆอย่างมากมายมันจึงถูไถไปมาคล่องเป็นพิเศษที่ใต้พวงไข่และร่องก้นของผม
เมฆดูดนิ้วกลางของตัวเองแล้วสอดเข้ามาที่รูของผมช้าๆ พร้อมกับเลื่อนปากลงมาไซร้ที่หน้าอกผมดังจ๊วบๆ ทั้งขบและดูดจนผมลืมตัวแอ่นหน้าอกสู้ปากมัน
ผม - "อื้ออออ เจ็บว่ะ เบาๆ ....อื้ออออ พอก่อนๆ ซี๊ดดดดดด" ผมขยับตัวหนีจับมือมันออก
เมฆ - "โทษๆ ไม่เคยว่ะ นึกว่าเข้าง่ายแบบของผู้หญิง" เมฆก้มตัวลงมาดูดปากผมอีกรอบโอบกอดผมทั้งตัวแล้วพลิกให้ผมอยู่ข้างบน
ผมเลยก้มลงดูดปากไซร้คอไซร้หลังหูแล้วเลื่อนปากลงไปไซร้หน้าอกอันแข็งแกร่งของนักมวยหนุ่มจากสุรินทร์ ผมทั้งขบทั้งดูดที่หัวนมจนเมฆซี๊ดปาก
ครางในลำคอแอ่นอกสู้ปากกอดหลังผมแน่น ผมดูดสลับซ้ายขวาแล้วเลื่อนปากลงไปไซร้ที่ลิ้นปี่และหน้าท้อง เมฆถึงกับเกร็งจนกล้ามท้องขึ้นเป็นลูกๆ
เมฆ - "ดูดให้หน่อย" เมฆดันหัวผมลงไปจนถึงควยที่ส่วนหัวเต็มไปด้วยเมือกใสไหลเยิ้มลงหน้าท้อง
ผม - "ผลัดกันเด่ะ" เมฆตกลงผมเลยตะแคงข้างในท่า 69 อ้าปากอมรูดดูดลำท่อนขนาด 7" ที่เยิ้มไปด้วยเมือกใสจนเต็มปาก
ทีแรกเมฆก็ทำอย่างอายๆ ติดๆ ขัดๆ แต่สักพักก็เป็นงานทำเอาผมเสียวอยู่เหมือนกันจนต้องแอ่นเอวสวนเข้าปากของมัน ต่างคนต่างดูดให้แต่ละฝ่ายดังจ๊วบๆ
เกร็งหน้าท้องแอ่นเอวสวนปากครางในลำคอกันเป็นพักๆ เมฆก็ยังไม่ละความพยายามที่จะสอดนิ้วกลางเข้ารูของผมให้ได้ ( ทำเอาผมขมิบก้นจนเหนื่อย -.- )
ผมเลยเอามั่ง ผมดูดนิ้วกลางของตัวเองจนชุ่มน้ำลายแล้วสอดเข้าไปในรูก้นของเมฆมั่ง คงเพราะไม่เคยเมฆเลยตกใจมากสะดุ้งตัวเอามือมาจับมือผมทันที
มันเข้าไปอย่างช้าๆ แน่นๆ ตอดๆ อุ่นๆ เมฆขมิบก้นถี่ยิบพร้อมครางในลำคอและแอ่นเอวสวนควยเข้าปากผมเน้นๆ จนมันมิดนิ้วกลาง
เมฆก็พยายามสอดนิ้วกลางเข้ารูของผมจนมิดเช่นกัน ทั้งนิ้วกลางของผมและของเมฆวิ่งเข้าวิ่งออกที่รูของแต่ละฝ่ายจากเนิบๆ ช้าๆ ก็เป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ผมบ้วนน้ำลายลงไปเพื่อหล่อลื่นแล้วเร่งความเร็วของนิ้วเร็วขึ้น เมฆเลยเอามั่งจนดังแจ๊ะๆๆๆ ผมตัดสินใจเพิ่มจาก 1 นิ้วเป็น 2 นิ้ว ผมบ้วนน้ำลายลงไปอีก
แล้วค่อยๆ สอดนิ้วชี้เข้าไปในรูของเมฆอีกนิ้ว เมฆถึงกับสะดุ้งขมิบก้นอย่างเร็วเกร็งตัวถอนปากออกจากควยผมร้องโอ๊ย เมฆนอนหงายดีดดิ้นหนีบขาแน่น
ผมขยับตัวเข้าไปในหว่างขาแล้วอ้าขาออกกว้างค่อยๆ สอดนิ้วนางเข้าไปเรื่อยๆ จนเข้าไปจนมิดนิ้วทั้งสองนิ้ว ( นิ้วกลางและนิ้วนาง )
เมฆ - "เจ็บว่ะ เบาๆ นะ เด๋วเลือดออก" ผมตั้งขาเมฆขึ้นอ้าออกกว้างแล้วแทงนิ้วทั้งสองนิ้วเข้าออกๆ เนิบๆ จนเมฆหลับตาเอาหมอนขว้างมากอดแน่น
ผมเลยก้มตัวลงไปดูดปากไซร้คอเพื่อให้เมฆมันผ่อนคลายซึ่งก็ได้ผล ผมขยับตัวมาทางขวามือของมันแล้วดูดปากไปพร้อมกับแทงนิ้วเข้าออกๆ ที่รูของมัน
ผมเลื่อนปากลงไปเรื่อยๆ จนลงไปอมรูดดูดลำท่อนขนาด 7" ของมันตามจังหวะการเข้าออกของนิ้ว จนเมฆอ้าขาเองออกกว้างแล้วเกร็งตัวแอ่นเอวใส่ปากผม
เมฆร่อนนิ้วใส่ปากใส่นิ้วผมครางซี๊ดซ๊าดมือเอื้อมมาชักว่าวให้ผมอย่างถี่หยิบจนผมเสียว
ผม - "ซี๊ดดด ไม่ไหวแล้วว่ะ ขอเอาก่อนนะ"
เมฆ - "เออ เอาก่อนเลย เด๋วกูจะเอามั่งละ เสียวชิบหาย" ผมขยับไปนั่งที่หว่างขาของเมฆหยิบวาสลีนสำหรับทาปากมาทาที่ควยของตัวเองและรูของเมฆจนชุ่ม
ผมจับขาเมฆพาดบ่าข้างนึงอีกข้างอ้าออกกว้างจนเห็นรูโบ๋ที่ผมเล่นตะกี้ ผมค่อยๆ ยัดควยของตัวเองเข้ารูของเมฆช้าๆ เมฆสะดุ้งเฮือกร้องโอ๊ยอีกครั้ง
จนส่วนหัวควยเข้าไปหมด ผมโยกเข้าโยกออกช้าๆ เรื่อยๆ จนควยของผมเข้าไปมิดลำ เท่านั้นแหละผมก็นั่งยองๆ เอาขาเมฆทั้งสองข้างคล้องแขน
แล้วขย่มลงไปเต็มที่อย่างเร็วจนเมฆร้องโอ๊ยสลับกับซี๊ดปาก ถึงรูของเมฆจะโดนนิ้วกลางและนิ้วนางของผมทะลวงเข้าไปมั่งแล้วแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความซิง
และความฟิตหายไปไหน รูของเมฆทั้งแน่นและตอดรัดควยผมมากขืนเอาท่านี้ต่อมีหวังแตกแน่ >< ผมเลยเปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างขาพาดบ่าความเร็วคงที่
แล้วเอื้อมมือซ้ายไปชักว่าวให้เมฆไปพลางๆ เมฆครางซี๊ดซ๊าดกอดหมอนข้างแน่นเกร็วตัวเกร็งขาเป็นพักๆ ผมเปลี่ยนเป็นท่าหมาอย่างต่อเนื่อง
เมื่อยิ่งเกร็งตัวเกร็งควยผมยิ่งกระแทกยับดังตับๆๆๆ เพราะรูของเมฆตอดรัดควยผมอย่างสุดๆ ครึ่งชั่วโมงผ่านไปหลายท่าสรรหามาใช้จนผมแตกนอกรดตัว
รดหน้าท้องเลยไปจนถึงคอของเมฆในท่าเบสิค ผมเอนตัวลงนอนปุ๊บเมฆก็พลิกตัวขึ้นคร่อมผมปั๊บทั้งดูดปากไซร้คอสอดนิ้วกลางเข้ารูผมอย่างถี่ยิบจนเจ็บ
เมฆพยายามจะใช้สองนิ้วแบบผมมั่งแต่ผมเจ็บขยับหนีจับมือมันออกมันเลยเลิก เปลี่ยนมาจับขาผมอ้าออกกว้างหยิบวาสลีนท่าควยของตัวเองและทาที่รูของผม
ผม - "เฮ๊ยๆ เด๋วก่อนๆ ยังไม่หายเหนื่อยเลย ......โอ๊ยยยยย เบาๆ ก่อน เจ็บบบบ อื้ออออออ" ผมพูดยังไม่จบประโยคเมฆก็ยัดพรวดเข้ามาที่รูของผมจนเจ็บและจุก
เมฆยัดควยขนาด 7" เข้ามาที่รูของผมจนเกือบมิดเห็นจะได้ก็หยุด แล้วจัดแจงท่าเป็นท่าขาพาดบ่าสองข้างโน้มตัวไปข้างหน้าลงมาดูดปากแลกลิ้นกับผมนัว
เมฆค่อยๆ บรรจงยัดลงมาเรื่อยๆ ครางในลำคออื้ออ้าๆ จนมิดลำท่อน ในจังหวะสุดท้ายเมฆกระแทกดังตับเน้นจนตัวผมกระเด้งหัวไปโขกหัวเตียงจนร้องโอ๊ย
เมฆ - "เจ็บหรอ ? เด๋วจะทำเบาๆ นะ"
ผม - "เจ็บเด่ะ !!! ลองเอาหัวกระแทกหัวเตียงดูมั่งมั้ยล่ะ ? แม่งเอ๊ยยยย"
เมฆ - "อ้าวหรอ ? 555 โทษทีๆ ไม่รู้นี่หว่า นึกว่าเจ็บอย่างอื่น โทษทีๆ" เมฆยิ้มแล้วก้มตัวลงมาดูดปากไซร้คอผมต่อทั้งซ้ายขวาสลับไปมา
แล้วค่อยๆ ขยับเอวเนิบๆ ช้าๆ แล้วก็เปลี่ยนเป็นเร็วซอยยิกๆ จนตัวผมสั่นไปหมด ผมเสียวที่คอเพราะปากของเมฆมัน พอๆ กับที่เสียวช่วงล่าง
เพราะการซอยอย่างถี่ยิบของเอวของเมฆมัน เมฆซบหน้าลงมาที่ไหล่แล้วกอดผมแน่นพร้อมเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ แรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นๆ
เมฆเอาท่านี้สัก 10 นาทีแล้วมันก็จับผมเปลี่ยนเป็นท่าหมา เมฆรั้งเอวผมเข้าหาควยมันแล้วกระแทกดังตับๆๆ จนผมหัวสั่นหัวคลอนพร้อมชักว่าวให้ด้วย
เมฆกดตัวผมลงไปนอนราบกับที่นอนแล้วนอนทับตัวผมในท่าดันพื้นแล้วซอยเอวลงมาเรื่อยๆ ด้วยความเร็วพอประมาณ เมฆนอนราบทับตัวผม
แล้วหอมแก้มไซร้คอผมจากด้านหลังดูดดังจ๊วบๆ แล้วก็ไซร้ที่หลังหูผมพร้อมขบเบาๆ
ผม - "อ้าาาาาาาาา อย่าไซร้หู ซี๊ดดดดดดด อย่าๆๆ ......ซี๊ดดดดดด เสียววววววว" ผมดิ้นแล้วร้องด้วยความเสียว .....เพราะหูเป็นจุดอ่อนของผม ><
เมฆ - "หรอ ? งั้นดีเลย" เมฆไม่พูดปล่าวล็อคตัวผมแน่นแล้วบรรเลงชิวหาพาเพลินที่หูผมอย่างบ้าคลั่งจนผมดิ้นพล่านร้องเป็นคนโดนเชือด ( อายชิบหาย -*- )
เมฆมัน สูง 180+ cm หนักประมาณ 70 - 75 kg แต่ผม สูง 174 cm หนักแค่ 62 kg เรียกได้ว่าคนละรุ่นกันเลย แล้วจะไปดิ้นยังไงไหวล่ะพ่อแม่พี่น้อง T_T
ผมดิ้นจนเหนื่อยน้ำหูน้ำตาไหลหายใจไม่ทันหอบแห่กๆ เมฆมันเลยหยุดแล้วซอยเอวด้วยความเร็วปกติแทนแต่ก็ยังไม่เลิกเล่นหูผม ( ถ้าหลุดไปได้นะมึง *0* )
ไอ้เน - "พี่เมฆๆ พี่น็อตอยู่ในนั้นหรือป่าวพี่ ? พ่อให้มาตาม" โอ้แม่เจ้าพระเจ้าช่วยกลอดทอด 2 หวี !!! กูรอดแล้ว >< ( เมฆตกใจเสียงทุบประตู )
เมฆ - "เออๆ อยู่ๆ มีไรวะ ? น็อตมันหลับแล้ว" อ้าวเหี้ย ไม่นะ ไอ้เนเอ๊ยยยยย ช่วยกูด้วย กูยังไม่หลับ กูอยู่นี่ ToT ( เมฆยังคงขยับเอวใส่รูผมเนิบๆ ช้าๆ )
ไอ้เน - "ไม่รู้อ่ะพี่ แต่พ่อให้มาตาม บอกว่าเรื่องสำคัญ" โอ๊วววววว รักครูจังเลย >< ( เมฆหยุดชะงักไปแปปนึงแล้วเอาผ้าอุดปากผม *.* )
เมฆ - "เออๆ แปปนึง เด๋วกูปลุกให้" โอ๊ยยยยย ไอ้เหี้ยนี่ ปล่อยกูไปเต๊อะ T_T ( เมฆก้มตัวลงมาไซร้คอผมจากด้านหลังและยังขยับเอวเรื่อยๆ ถี่ๆ )
ไอ้เน - "เอ่อ พ่อบอกให้มาเลยอ่ะพี่เมฆ" ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก >< ( เมฆหยุดทุกอย่างทั้งปากและเอว )
เมฆ - "เออๆ กำลังจะปลุกเด๋วนี้แหละ" และแล้วผมก็เป็นอิสระ พอลุกขึ้นมาได้ผมเอาผ้าขนหนูพันหมัดแล้วต่อยเข้าหน้ามันไปทีนึงแบบเน้นๆ จนตกเตียง
ผม - "หึๆ เล่นอะไรไม่รู้เรื่องมาปิดปงปิดปาก เด๋วพ่อก็เชือดทิ้งหมกห้องซะนี่ .....เออๆ พี่ตื่นแล้วๆ เด๋วไปๆ" ผมใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปพบครูแสนที่ห้องรับรอง
พอมาถึงก็ไม่เจอครูแสนหรือใครสักคนที่ห้องรับรอง
ผม - "ไอ้เน .....ไหนล่ะครูแสน ?" ผมยืนอยู่กลางห้องแล้วหันมาถามไอ้เนที่ยืนตรงประตูด้วยอาการลนลาน
ไอ้เน - "เอ่อ ....พี่ ....ผม ....ผมขอโทษ ผมโกหกน่ะ"
ผม - "ทำไม ?" ผมนั่งลงที่โซฟารอฟังคำอธิบายจากไอ้เนที่โกหกผมว่าครูแสนเรียกให้มาพบ
ไอ้เน - "ผม ....ผมเห็นพี่กับพี่เมฆ ....เอ่อออ ....ในห้องน้ำ ....ก็เลย ....ก็เลย ....ตามไปแอบดูที่ห้อง ....เห็นพี่ ....เอ่อออ ....ผมก็เลย .....ผม" ไอ้เนพูดจาตะกุกตะกัก
ผม - "......หรอ ? งั้นก็ ....ขอบใจนะ ถ้าไม่มีไรแล้วก็ไปนอนได้แล้วปะ เด๋วพรุ่งนี้ต้องวิ่งกันตั้งแต่เช้า ขอบใจมาก" ผมรู้สึกอายเหมือนกันนะแต่ทำไงได้ล่ะ 555
ไอ้เน - "ครับ งั้นผมไปนอนก่อนนะพี่ ....ฝันดีครับ" ไอ้เนปิดประตูห้อง ผมก็เลยเปิดคอมพ์ฟังเพลงนั่งแชท msn กับเพื่อนสักแปปแล้วก็นอนพักผ่อน
หลับไปได้สักพักผมปวดฉี่ก็เลยลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำที่ชั้นล่าง ( ชั้นบนน้ำไม่ไหล ) ผมเดินไปจนเกือบถึงห้องน้ำก็เห็นเงาคนแว็บๆ ทางหางตาด้านขวา
ผมเลยเดินตามเงานั่นไปเผื่อเป็นขโมย ....มั้ง -*-a หรือถ้าคิดเล่นๆ ก็คงเป็นใครแอบหนีเที่ยวมากกว่า 555 พอผมเลี้ยวตรงหัวมุมการจู่โจมจากความมืดก็เริ่มขึ้น
ผมโดนหวัดเหวี่ยงเข้าหน้าอย่างรวดเร็วแต่โชคดีที่ปัดได้ทัน ผมเลยสวนกลับไปชุดใหญ่แต่ฝั่งตรงข้ามก็ใช่ย่อยซะที่ไหนปัดป้องได้หมดเช่นกัน
แลกมือแลกตีนกันจนผมพลาดโดนถีบยอดอกจนล้มผมเลยหยิบโซ่ล่ามจักรยานที่อยู่ใกล้ๆ มือแล้วฟาดเข้าแขนเข้าหน้าอกจนมันถอยไปหยิบท่อนไม้กิ่งใหญ่
มาฟาดใส่ผม 2 - 3 ทีก่อนผมจะเอาโซ่รับได้แล้วพันท่อนไม้นั้นไว้ต่างฝ่ายต่างถีบหน้าอกกันจนปลิวล้มไปคนละทางกันทั้งคู่ พอลุกขึ้นมาได้ตรงแสงไฟก็ ....
??? - "อ้าว !!! มึงเองหรอกหรอ ?" เสียงนั่นใช่เลย .....ไอ้อิฐ !!!
ผม - "เชี่ย !!! มาทำไรลับๆ ล่อๆ ตรงนี้วะ ? กูก็นึกว่าขโมย" ผมลุกขึ้นเช็ดเลือดที่ไหลซิบๆ ตามมุมปากและจมูก ปัดเสื้อปัดกางเกงที่เปื้อนดินเปื้อนฝุ่น
ไอ้อิฐ - "ขโมยบ้านพ่อมึงดิ กูต่างหากที่ต้องพูดแบบนั้น ถึงจะมืดแต่กูก็จำลักษณะท่าทางคนในค่ายได้หมด มึงน่ะต่างออกไป เหมือนครู .....เป็นทหาร"
ผม - "หึ พูดมาได้ไม่อายปาก ยังไม่รู้ตัวอีกใช่มะว่าตัวเองคือใคร ? ท่วงท่าตะกี้ไม่ใช่มวยไทยแต่เป็นท่วงท่าของพวกที่ถูกฝึกมาเพื่อรบประชิดตัว ....เพื่อฆ่าคน"
ไอ้อิฐ - "มึงหมายความว่าไง ?" ไอ้อิฐดูมือของตัวเองทั้ง 2 ข้างทำหน้างงๆ เดินเข้าหาผมด้วยสีหน้าสงสัยและหวาดกลัว กระชากคอเสื้อผมอย่างแรง
ผม - "เรือรบ ....และนกตัวใหญ่ที่มึงจำได้ลางๆ นั่นบ่งบอกว่ามึงคือใคร ....มึงคือนาวิกโยธินของทหารเรือ ...แถมคงเคยฆ่าคนมาแล้วด้วย ...หึ ตกใจล่ะซิ"
ไอ้อิฐตีหน้าเหวอล้มลงนั่งคุกเข่ากุมหัวเหมือนจะนึกอะไรออก ผมเข้าไปพยุงให้มันลุกขึ้นแต่มันสะบัดมือผมออกแล้วเดินเซเข้าห้องของมันไป
เช้าวันต่อมาเวลาประมาณ 0530 am ที่หน้าค่าย
ครูแสน - "ไปฟัดกับหมาที่ไหนมา ?" ครูแสนขับรถกลับมาพอดีขณะที่ทุกคนกำลังเตรียมวิ่งวอร์มในตอนเช้า ผมเลยเดินเข้าไปหาเค้าขณะลงจากรถ
ผม - "หมาอิฐ ....ครูรู้เรื่องของมันใช่มะ ?"
ครูแสน - "อือ ก็สงสัยอยู่เหมือนกัน แต่ก็ดีที่มึงพิสูจน์แทนกูแล้ว จะได้ไม่ต้องออกโรงเอง ขอบใจนะ 555" เออ ให้มันได้อย่างนี้ดิ เหอะๆ -*-a
ตอนวิ่งผมไม่เห็นไอ้อิฐมาวิ่งด้วย ส่วนเมฆกับไอ้เนก็มองผมอยู่ตลอดเวลา พอกลับมาจากวิ่งต่างคนก็ต่างไปทำธุระส่วนตัวอาบน้ำอาบท่า ( ผมไปอาบห้องครู )
เตรียมฟังคำชี้แจงสำหรับฝึกในตอนเช้าจากครูแสน ขณะที่ฟังครูแสนชี้แจงไอ้อิฐก็โผล่มาพอดีสภาพมันก็ไม่ต่างอะไรจากผมแดงๆ ช้ำๆ ที่แขนขวาพันผ้าไว้
ทุกคนในค่ายเลยซุบซิบกันใหญ่ว่าผมกับมันซัดกันแน่ๆ โชคดีหรือโชคร้ายหรือครูแสนแกล้งก็ไม่รู้ ครูแสนแกให้ผมจับคู่ซ้อมกับไอ้อิฐ -*-a
ไอ้อิฐ - "สัตหีบ ...เมื่อประมาณ 8 ปีก่อน ลว.นย. ....จำได้แค่นั้น" ไอ้อิฐเดินขึ้นไปรอผมบนเวทีด้วยท่าทีที่ต่างออกไปจากเมื่อวาน ....สงบ,เยือกเย็นและมีสมาธิ
ผม - "หรอ ? ก็ดี" ผมกับมันยืนประจัญหน้ากันตรงกลางเวที
ไอ้อิฐ - "ขอบใจสำหรับเรื่องเมื่อคืนที่ช่วยให้กูนึกออก .....แต่รอบนี้ไม่กูก็มึงต้องมีคนโดนหามลงเวทีนะ หึๆ"
ผม - "555 อย่าพูดมากไอ้สมองเสื่อม เด๋วจะช่วยให้ระลึกชาติได้แบบถึงเลือดถึงเนื้อเลยคอยดูซิ"
ไอ้อิฐ - "พูดมากน่าเด็กน้อย .....หมาเห่ามักจะกัดไม่เก่งนะ"
ผม - "ถุย ....เด็กน้อยบ้านแป๊ะเอ็งเด่ะ ใครกันแน่ฟะที่เป็นเด็กน้อย ???"
ไอ้อิฐ - "เห็นหน้ากูอ่อนๆ อย่างนี้แต่กูอายุมากกว่ามึงตั้ง 10 กว่าปีเชียวน้าาาา ไม่เชื่อก็ลองไปถามไอ้ชินดูดิ 555"
ผม - "ห๊ะ ?? ....มากกว่าไอ้ชิน ??? เฮ๊ยยยย ...เว่อน่า -*-"
ไอ้อิฐ - "พูดง่ายๆ ก็คือ ....กูน่ะ ....เคยเป็นครูไอ้ชินมาก่อนนะจะบอกให้" ไอ้อิฐพูดจบก็เหวี่ยงมือเหวี่ยงตีนใส่ผมเป็นชุด
*******************
หลังจากนั้นไอ้อิฐก็ได้ความจำกลับคืนมาจนหมดจึงกลับไปรายงานตัวที่ต้นสังกัดของตัวเอง
หลายสัปดาห์ต่อมาผมรู้จากลูกพี่ลูกน้องที่เป็น นย. ( ไอ้ชิน ) ว่าไอ้อิฐได้หายสาปสูญไปอีกครั้งในระหว่างภารกิจที่ใต้ ....สถานะ : MIA ( Missing In Action )
BY : XIII Post : 2009-09-08
เวลาประมาณ 0235 am ณ ถนนเส้นหนึ่งใน ต.ภูเขาทอง อ.สุคีริน จ.นราธิวาส
ไอ้สู้ - "อีกประมาณ 5 นาทีกูจะถึงเป้าหมาย มึงถึงไหนแล้ววะ ?"
ผม - "เออน่ะ คงไม่เกิน 10 นาทีแหละ ....ทางแม่งมืดชิบหายไฟถนนก็ไม่มี แค่นี้ก่อนนะเว๊ย"
ผมบิดมอไซต์ 4 สูบสีเหลืองแป๊ดยี่ห้อ Honda ของรุ่นพี่ด้วยความเร็ว 90 - 100 km/h เพื่อไปช่วยเพื่อนที่ตกอยู่วงล้อมของพวกโจรใต้ในหมู่บ้านแห่งนึง
สักพักบลูทูธผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง เสียงเรียกเข้าเสียงนี้ผมรู้ได้เลยว่าใครโทรมา ....เตรียมตัวหูฉีก ><
ผม - "รุตพูดสายครับผู้พัน" หัวหน้าจอมเฮี้ยบของผมที่เป็นเพื่อนร่วมรุ่น จปร. กับพ่อของผมนั่นเอง
ผู้พันเชียร - "ไอ้เหี้ย!!! กูบอกแล้วไงว่าอย่าไปไหน ให้อยู่แต่ที่ตากใบเสือกแรดไปแว้ง ( อ.แว้ง จ.นราธิวาส ) รีบเลยนะมึง"
ผม - "จ้าๆ กำลังไปจ้า จะถึงแล้วจ้า" อันนี้ผมผิดจริงจึงไม่เถียง
ผู้พันเชียร - "มึงนะมึง ....กลับมากันให้ครบด้วยล่ะ งานนี้มีแค่พวกมึงเท่านั้น ไม่มีตัวช่วยใดๆ ทั้งสิ้น ตระหนักไว้ด้วยว่านี่คือ ว.5 ....โชคดีไอ้หลานรัก"
ผม - "....รับทราบ" สักพักผมก็ได้ยินเสียง ฮ. BH ( Black Hawk ) ที่บินอยู่เหนือหัวตามผม
ผม - ".....สู้ศึก ......เฮ้ย รับกูไปด้วยไอ้สู้" ผมกดบลูทูธโทรหาไอ้สู้ด้วยคำสั่งเสียง
ไอ้สู้ - "แถวนี้ไม่มีที่ลงปีนขึ้นมาเองเลยมึง" BH บินอยู่เหนือหัวผมด้วยความเร็วต่ำ ผมเลยจอดมอไซต์ไว้ในป่าข้างทางแล้วปีนบันไดลิงขึ้น BH
ผม - "หวัดดีพี่อ๊อฟ เป็นไงมั่งสบายดีป่าวพี่ ?" ผมทักทายนักบิน BH ประจำทีมที่รู้จักและสนิทสนมกันเป็นอย่างดี
พี่อ๊อฟ - "สบายดีจนมากับพวกมึงนี่แหละ แล้วมอไซต์ไอ้โก้จะทิ้งไว้อย่างนั้นเลยหรอ ?"
ผม - "เอาน่าค่อยกลับมาเก็บก็ได้ ในป่าในเขาอย่างนี้ไม่มีใครมาเห็นหรอกน่า" ผมหยิบแม็กกาซีนสำรองในกระเป๋ากางเกงมาโหลดกระสุนเพิ่ม
ไอ้สู้ - "กูกะแล้ว ....เอ้า ของมึง กูเตรียมมาให้แล้ว" ไอ้สู้เห็นผมมีแค่ปืนพกกระบอกเดียวก็ส่ายหน้าทันทีแล้วโยนกระเป๋าให้ผม
ผม - "รักสู้จังเลย มาๆ ขอจูบขอบคุณทีนึง" ไอ้สู้เลยเอาตีนยันท้องผมไว้ไม่ให้เข้าใกล้ 555 ผมจัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าโหลดของใส่ตัวจนพร้อม
พี่อ๊อฟ - "ท่านผู้โดยสารเจ้าปัญหาโปรดทราบ อีก 60 วิ จะถึง DZ กรุณาสำรวจสิ่งของของท่านให้ดีก่อนจะทิ้งดิ่งลงไป"
ไอ้สู้ - "กูเกลียดสีพรางหน้าจัง ล้างออกยากชิบหาย หน้าหล่อๆ กูเป็นสิวหมด" ไอ้สู้หยิบสีพรางหน้าพรางหน้าไปบ่นไป
ผม - "ถุย!!! พ่อคนหล่อพ่อหน้าเด้งพ่อหน้าเนียนเป็นตูดเด็ก พรางสิบครั้งบ่นแม่งซะเก้าครั้ง เหอะๆ กูไปก่อนละ" ผมโรยตัวจาก BH ที่ความสูงเหนือยอดไม้
แล้วไอ้สู้ก็ตามลงมาติดๆ ผมติดต่อนิโอ๊ะทาง ANVDT ที่กำลังนัวเนียติดพันห่างจากพวกผมประมาณ 300 m
ภารกิจคือ 1. นำตัวนิโอ๊ะและไอ้เล็กกลับฐาน 2. เก็บรักษาข้อมูลที่ 2 คนนั้นได้มาและนำไปให้กับผู้บังคับบัญชาระดับสูงที่ ...xxx...
จุดรับกลับหรือ PZ อยู่ห่างจาก AO ( Area of Operations ) 400 m วิธีกลับคือ SPIES-RIG ( Special Patrol Insertion and Extraction System - Rig )
ซึ่งเป็นอะไรที่พวกผมเกลียดมากเพราะเจ็บหว่างขาและไข่ >< คือ ใช้คาราไบน์เนอร์ ( อุปกรณ์ปีนเขา ) จาก ฮ. ล็อคเข้ากับฮาเนสและเสื้อเกราะของเรา
แล้วให้ ฮ. ดึงตัวขึ้นไปในอากาศเพื่อออกจากพื้นที่การรบ ...โอ๊ววววว สาดดดด ><
9 วันต่อมา ณ ค่ายมวยมีชื่อแห่งหนึ่งในภาคอีสานตอนเหนือ
ผม - "ไอ้หนุ่มๆ พี่มาหาตาแก่ที่ชื่อแสนน่ะ เค้าไปแอบหลับอยู่ตรงไหนหรอ ?" ผมเดินไปถามเด็กหนุ่มหน้าตาดีแบบอีสานๆ ที่กำลังเตะกระสอบทราย
อย่างเอาเป็นเอาตาย นักมวยทุกคนบริเวณนั้นหันควับมามองที่ผมกันหมดด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไรที่พูดล้อเล่นแบบนั้นกับครูแสน ....แย่ละ -*-a
ครูแสน - "เฮ๊ย ไอ้หน้าเหลี่ยม!!! ว่ากูแก่หรอ ? เด๋วแม่งโดน" ครูแสนขว้างนวมมาใส่ผมแต่ผมหลับทัน
ผม - "หวัดดีครู ....ก็ปูนนี้แล้วจะให้เรียกวัยรุ่นหรือไงล่ะ ? เหอะๆ"
ครูแสน - "ไอ้ห่านี่ มาช้าไป 3 ชั่วโมงแถมยังปากเสียอีก น่าทืบจริงๆ ขึ้นมาๆ" พอขึ้นไปก็โดนเตะไป 1 ทีเต็มๆ ข้อ -*-a ผมนั่งกินหนมที่ห้องรับรองชั้น 2
มองลงมาเห็นนักมวยที่เป็นลูกศิษย์ของครูแสนตั้งแต่ 12 - 20 กว่าๆ กำลังตั้งหน้าตั้งตาซ้อมมวยอย่างตั้งอกตั้งใจ
ครูแสนหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลและปืน Colt .45 สีดำพร้อมแม็กกาซีนสำรองอีก 1 อันจากลิ้นชักแล้วโยนให้ผม
ผม - "....พลโท ...xxx... ฝากขอบคุณครูด้วยล่ะ เห็นบ่นใหญ่เลยว่าอยากให้ครูกลับไปทำงานให้เหมือนเดิม"
ครูแสนที่กำลังยืนพิงกระจกมองดูลูกศิษย์ที่กำลังซ้อมมวยกันอย่างสนุกสนาน ผมกินหนมเสร็จก็เช็คปืนแล้วเปิดซองเอกสารสีน้ำตาลนั่นดู
ผม - "ครูก็รู้ว่าผมไม่ชอบงานนอก .....แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะครู ....ไม่งั้นเราขาดกัน"
ครูแสน - "โทษที ตอนนี้มึงคือคนที่กูไว้ใจที่สุด งานนี้มีแต่มึงเท่านั้นที่ทำได้" ครูแสนเดินมาจับไหล่แล้วขยี้หัวผมพร้อมส่งยิ้มให้
ผม - "......ลูกไม้เดิมๆ แก่แล้วนึกมุขอื่นไม่เป็นรึไง เหอะๆ" ครูแสนเปลี่ยนจากหน้ายิ้มเป็นหน้ายักษ์แล้วจับผมตีเข่าฟันศอกใส่เป็นชุด
??? - "พ่อๆ ไอ้ตั้มแขนหัก" เด็กวัยรุ่นคนนึงตะโกนเรียกครูแสนให้ลงไปดูอาการคนที่บาดเจ็บ .....ไม่ใช่ลูกครูแสนหรอกครับแต่เป็นลูกศิษย์ในค่ายน่ะแหละ
ทุกคนต่างเรียกครูแสนว่าพ่อกันทั้งนั้น ครูแสนแกชุบเลี้ยงและฝึกสอนนักมวยมีแววให้กับนายทหารหลายท่านจนโด่งดังออกทีวีไปแล้วหลายคน
ผม - "ไหนดูหน่อย .....ไม่ได้หัก ข้อศอกหลุดเฉยๆ ตอนเอาเข้าจะเจ็บหน่อยนะ ......มองหน้าพี่ มองซิ ....จ้องตาพี่ไว้นะ" ไอ้ตั้มมองหน้าผมน้ำตาคลอเบ้า
ไอ้ตั้ม - "โอ๊ยยยยยยยยย" ไอ้ตั้มจ้องตาผมจนเผลอ ผมเลยกระชากข้อศอกกลับเข้าที่จนมันร้องเสียงหลง แล้วครูแสนก็ขับรถพามันไปตรวจที่โรงพยาบาล
ครูแสนวานให้ผมดูแลความเรียบร้อยในค่ายจนกว่าแกจะกลับมา ( โรงพยาบาลอยู่ห่างจากค่ายมวยโคตรๆ -*-a ) ผมปล่อยให้พวกมันซ้อมกันตามปกติ
ส่วนผมนั่งเล่นคอมพ์แชท msn กับเพื่อนๆ ที่ใต้จนเบื่อก็ลุกขึ้นเดินดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยเพราะไม่เคยมา ( แวะแกล้งเด็กตัวเล็กๆ ที่กำลังซ้อมเตะกันนิดหน่อย 555 )
แต่แล้วก็มาชะงักทีนักมวยวัยรุ่นคนนึงที่หันหลังต่อยกระสอบทรายอยู่ท้ายโรงฝึก เมื่อดูจากด้านหลังวัยรุ่นคนนั้นลักษณะคล้ายคนๆ นึงที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี
ผม - "หลวงพี่ทัก" ผมอุทานออกมาอย่างลืมตัว จนวัยรุ่นคนนั้นหยุดต่อยแล้วหันมามอง
??? - "ครับ ? ตะกี้เรียกผมหรอ ?" ไอ้หนุ่มนั่นหันรีหันขวางนึกว่าผมเรียกคนอื่นหรือเรียกมันกันแน่
ผม - "ป่าวๆ ทักคนผิดน่ะ .....ว่าแต่ทำไมมาแอบซ้อมตรงนี้ล่ะ ?"
??? - "ไม่ได้แอบหรอกครับ ตรงนี้น่ะที่ประจำของผมเลย พ่อแสนให้ผมมาต่อยไอ้นี่ทุกวันๆ ละ 500 เช้ากลางวันเย็น"
ผม - "เหอะๆ ดีนะที่ไม่มีก่อนนอน .....หนักนะเนี่ย โหดเอาเรื่องว่ะ" ผมเดินไปผลักกระสอบทรายที่ไอ้นั่นต่อยปรากฎว่าหนักเอาการทีเดียว
??? - "ใช่ครับ ใหม่ๆ ก็เล่นเอาซะผมแขนเดี้ยงไปเลย แต่ตอนนี้เริ่มชินละ .....ว่าแต่พี่เป็นใครล่ะนี่ ?"
ผม - "....ไม่ต้องใส่ใจๆ เอ็งซ้อมของเอ็งต่อเถอะ ตามสบายๆ" แล้วผมก็ขึ้นไปนั่งตากแอร์เปิดเพลงฟังจนเผลอหลับ Zzz -.-
ขณะที่ผมหลับผมก็ฝันเห็นทัก,เมืองเก่าที่สุโขทัย,บ้านทักและวัดที่นครสวรรค์,พระสงฆ์,งานบวช,ขบวนแห่นาค และอะไรต่อมิอะไรหลายๆ นับไม่ถ้วน
ครูแสน - "เฮ๊ย!!! กินข้าว อดหลับอดนอนมากี่วันแล้ววะ ?" ผมสะดุ้งตื่นทันทีที่ครูแสนตะโกนลั่นห้อง
ผม - "อืมมมมม 3 ....4 วัน ...มั้ง จำไม่ได้ละ ....มึนหัวตึ้บๆ เลยแฮะ ..... 2 ทุ่มแล้วหรอเนี่ย ? งั้นผมกลับก่อนนะครู" ผมลุกขึ้นยืนแล้วเซจนต้องพิงกำแพง
ครูแสน - "จะรีบไปไหนวะ ? ง่วงๆ มึนๆ อย่างนั้นจะขับไปได้ไกลสักแค่ไหนกันเชียว ? เด๋วก็พุ่งลงข้างทางอีกหรอกมึง นอนนี่แหละตอนเช้าค่อยไป"
ผมตอบตกลงเพราะไม่ไหวจริงๆ ผมเดินเซๆ ลงมาจนถึงที่ที่ลูกศิษย์ครูแสนนั่งกินข้าวกันวงใหญ่ ครูแสนแนะนำให้พวกมันรู้จักในนามของรุ่นพี่ที่ค่ายนี้
( ครูแสนไม่ได้บอกว่าผมเป็นทหาร ถึงบางคนมันจะดูออกว่าผมเป็นทหารแต่ผมก็ไม่ยอมรับ 555 ) ผมนั่งนั่งจูนสมองสักพักจนหายเบลอก็เริ่มทักทาย
ทำความรู้จักกันทีละคน ที่คุยถูกคอถูกใจก็มี "เมฆ" เป็นพี่ใหญ่ที่อาวุโสที่สุด คอยดูแลพวกน้องๆ ทุกอย่างตอนที่ครูแสนไม่อยู่และในหลายๆ เรื่องของทุกวัน
หน้าตาคมเข้มผิวคล้ำนิดๆ อายุน่าจะพอๆ กับผม มาจากสุรินทร์ นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด ยิ้มเก่ง มีความเป็นผู้นำสูง ถ้าเป็นทหารจะดูน่าเกรงขามมากมาย
คนต่อมาชื่อ "โจ้" หน้าตาดีหล่อแบบบ้านๆ สไตล์อีสานๆ อายุไม่น่าจะเกิน 20 มาจากมุกดาหาร เฮฮาเสียงดังขี้โวยวาย แต่จริงใจสุดๆ โดยเฉพาะกับเพื่อน
คนต่อไปชื่อ "เน" รูปร่างสูงโปร่งหน้าตาดีนิสัยขี้เล่นชอบป่วนชาวบ้านเค้าไปทั่ว อายุประมาณ 16 - 17 มาจากหนองคาย และคนสุดท้ายคู่กรณีกับผมโดยตรง
ชื่อ "อิฐ" ครูแสนไปเจอมันนอนหมดสติบนกองอิฐที่ข้างทางเลยพาไปส่งโรงพยาบาล พอฟื้นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้ ครูแสนเลยเอามาดูแลพักฟื้นชั่วคราว
ไอ้เน - "เด๋วพี่อิฐหายพี่อิฐก็กลับไปหาเมียเค้าแล้วล่ะ เค้าไม่อยู่กับพวกผมที่นี่ไปตลอดหรอกพี่น็อต 5555"
ไอ้อิฐ - "เมียเหี้ยไร กูยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเค้าเป็นใคร" ผมทำหน้างงจนครูแสนอธิบายให้ฟังว่าตอนไปเจออิฐ ในกระเป๋าเสื้อของมันมีรูปของผู้หญิงคนนึง
คนอื่นก็เลยแซวว่าเมียหรือไม่ก็แม่ แต่อิฐมันก็ยังนึกอะไรไม่ออกเลยสักอย่างจนเข้าไปเดือนที่ 4 แล้วก็ตาม
ผม - "....นึกอะไรไม่ออกเลยหรอ ? อย่างน้อยก็น่าจะมีภาพหรืออะไรสักอย่างที่คุ้นๆ มั้งแหละ" ผมถามไอ้อิฐขณะที่ยืนล้างจานข้างๆ มัน
ไอ้อิฐ - "มันเป็นภาพแว็บๆ ลางๆ ไม่ค่อยปะติดปะต่อกันน่ะ .......จำได้ว่ามีรูปปั้นนกตัวใหญ่ๆ มีเรือ ....แค่นั้นแหละ" ผมหันไปมองหน้าครูแสนทันที
ครูแสนจ้องตาผมเขม็งทำให้ผมรู้ทันทีว่าครูแสนรู้อดีตของไอ้อิฐแน่ๆ เช่นเดียวกับที่ผมเดาเอาไว้ว่ามันเป็นใครและมาจากไหน
ไอ้เน - "พี่น็อตๆ ไปอาบน้ำกัน" ไอ้เนวิ่งมาลากผมที่กำลังคุยกับเมฆ ( เรื่องไอ้อิฐ ) ให้ไปอาบน้ำพร้อมพวกมัน
ที่อาบน้ำก็เป็นแบบที่ทหารใช้กันในค่าย ( บ่อใหญ่ใช้ตักอาบ ) ทุกคนอาบน้ำกันอย่างสนุกสนานตามประสาเด็ก บางคนก็ซักผ้าบางคนก็คุยโทรศัพท์
ไอ้โจ้ - "โห พี่น็อต ไปโดนไรมาเนี่ย ? แผลเต็มตัวเลย .....นี่รอยกระสุนใช่มะพี่ ?" ไอ้โจ้เดินมาดูแผลเป็นตามร่างกายผมที่เกิดจากการปฏิบัติหน้าที่
ผม - "อ๋อ อันนี้โดนเจ้าหนี้ไล่ฟัน อันนี้ตีกับอนุบาลหมีน้อย ส่วนอันนี้พ่อตาไล่ยิงน่ะ 555" ผมโกหกหัวเราะกบเกลื่อนจนพวกมันฮา
ไอ้โจ้ - "งั้นพี่ก็มีเมียแล้วดิ ?" ไอ้โจ้ถามผมด้วยสีหน้าท่าทางสนอกสนใจ
ผม - "อย่าพูดว่าเมียดิ ผู้หญิงเค้าเสียหายหมด เรียกว่าแฟนดีกว่าเพราะพี่ยังไม่ได้แต่งแล้วก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน" ผมนุ่งผ้าขนหนูนั่งแปรงฟัน
ไอ้โจ้ - "น่าอิจฉาว่ะพี่ ผมอยากมีเมียจะตายแต่พ่อแสนไม่ให้มี บอกยังไม่ถึงเวลา"
ไอ้เน - "มึงก็บอกพี่เค้าไปเด่ะว่ามึงอยากเย็ดหญิงเพราะชักว่าวเบื่อแล้ว ชักแม่งได้ทุกวัน 555" ไอ้โจ้อายหน้าแดงเอาสบู่ขว้างไอ้เน
ไอ้โจ้ - "แหม ไอ้สัด ทำอย่างกับมึงไม่เคยเลยนะ" ไอ้โจ้พูดไปเอามือถูสบู่แล้วล้วงเข้าไปในกางเกงในสีดำ
ไอ้เน - "อย่างน้อยกูก็ไม่เคยชักว่าวต่อหน้าใครตอนดูหนังโป๊หรอกสาดดดด 5555" ไอ้โจ้เลยวิ่งไล่ต่อยไอ้เนที่กำลังแฉแบบระยะเผาขน ผมก็ได้แต่นั่งขำ
เมฆ - "เล่นกันอยู่ได้ เด๋วไปสวดมนต์ไม่ทันแล้วอย่ามาโอดครวญนะ" เมฆเดินเข้ามาเตือนไอ้สองตัวที่กำลังสาดน้ำกันเล่น พอเมฆมาถึงก็ถอดผ้าขาวม้าออก
เหลือแต่กางเกงในสีเหลืองสาดน้ำโครมๆ .....แปลก พอผมเห็นเมฆอาบน้ำแล้วใจสั่นหวิวๆ ยังไงไม่รู้ >< ( นั่งดูคนอื่นอาบน้ำตั้งนานไม่รู้สึกห่าไรเลย เหอะๆ )
ผมนั่งตั้งสติแปรงฟันจนเสร็จแล้วถอดผ้าขนหนูเดินไปอาบฝั่งตรงข้ามเยื้องๆ กับเมฆ ร่างกายเมฆดูแข็งแรงกล้ามเป็นมัดๆ แบบนักมวย ไหล่และหน้าอกกว้าง
เพราะเมฆสูงประมาณ 180 กว่าเวลายืนเป้าเลยโผล่เหนือขอบบ่อทำให้เห็นอะไรต่อมิอะไรที่ดูเด่นเป็นลำ เอ๊ย เป็นสง่าภายใต้กางเกงในสีเหลืองที่เปียกปอน
ผมหันไปคุยกับไอ้โจ้และไอ้เนพยายามไม่มองร่างกายที่ดูองอาจของเมฆแต่ก็เผลอตัวเผลอใจอยู่เรื่อย >< เมฆก็ไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มแล้วตักน้ำสาดอย่างเดียว
( ไม่ได้ยิ้มอ่อยผมนะแต่เมฆมันเป็นคนพูดน้อยยิ้มเก่ง ) ไอ้เนก็ยังล้อไอ้โจ้ไม่เลิกจนโดนไล่ต่อยวิ่งหนีออกจากที่อาบน้ำ ......แย่ละเหลือแค่ผมกับเมฆแล้วดิ ><
ผม - "เหอะๆ อยู่กับพวกลิงนี่คงปวดหัวน่าดู"
เมฆ - "ก็นะ" ผมตักน้ำราดหน้าถูสบู่ตามร่างกายแต่แล้วก็ต้องตกใจเพราะเมฆถอดกางเกงในออกเหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ผมงี้ทำไรไม่ถูกเลย ><
เมฆ - ".....เป็นอะไรรึป่าว ?" เมฆเงยหน้าถามผมที่ยืนก้มหน้าอึนๆ ด้วยอาการประหม่าแบบสุดๆ
ผม - "ป่าวๆ พอดี .....ไม่ได้อาบน้ำอย่างนี้กับใครนานละ เลยเขินๆ น่ะ"
เมฆ - "เอ้อ โทษทีๆ ลืมตัวน่ะ โทษๆ" เมฆยิ้มอายๆ เอามือปิดเป้าที่ยังไม่ตื่นแต่ขนาดก็ใหญ่ใช้ได้ทีเดียว
ผม - "ไม่เป็นไรๆ ของเคยๆ น่ะ" ผมสังเกตุเห็นควยของเมฆเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ควยของผมเริ่มแข็งมั่งจนมันนูนแน่นอยู่ในกางเกงในสีดำของผม
เมฆก็มองแต่ไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้ม ผมเลยลองใจถอดกางเกงในออกคราวนี้เมฆมองผมไม่ค่อยจะละสายตาเลยทีเดียว ผมแกล้งหลับตาแล้วสระผม
ผมหรี่ตาดูนิดๆ เห็นเมฆเอาสบู่ถูที่ลำท่อนของตัวเองแล้วสาวว่าวเนิบๆ ช้าๆ พอผมลืมตาก็ทำเป็นไม่มองถูสบู่ที่อื่น .....ได้ทีล่ะ ดำเนินการแผนขั้นที่ 2 หึๆ
ผมแกล้งแสบตาเอามือปัดขันหล่น เมฆเลยเดินมาราดน้ำให้ทำให้เห็นควยของเมฆในระยะใกล้ ประมาณ 7" เส้นเอ็นโปดปูนขนหยิกพองามลามไปถึงหน้าท้อง
ต่างคนต่างมองควยของแต่ละฝ่ายที่ห่างกันไม่ถึงคืบ เมฆมองหน้าผมนิ่งๆ ยิ้มแล้วเอื้อมมือมาจับควยของผมแล้วชักว่าวให้เนิบๆ ผมไม่ว่าอะไรได้แต่ยืนเกร็ง
ผมเลยเอื้อมมือไปจับควยของเมฆแล้วชักว่าวให้มันมั่ง ( ช่างเต็มไม้เต็มมือดีแท้ 555 ) เมฆดึงตัวผมไปกอดซบลงที่ไหล่ผมแล้วสอดควยเข้ามาใต้พวงไข่
เมฆ - "อยากลองมานานละกับผู้ชาย" เมฆดันตัวผมไปติดกำแพงเลื่อนปากขึ้นมาทำท่าว่าจะดูดปากผมแล้วเริ่มขยับเอวเอาควยถูไถกับพวงไข่ผมช้าๆ
ผม - "พอก่อนๆ เด๋วมีคนมาเห็น" ผมผลักตัวมันออก ต่างคนต่างแยกย้ายกันอาบน้ำพูดคุยเรื่องอื่นเหมือนเหตุการณ์ตะกี้ไม่ได้เกิดขึ้น !!!
พออาบน้ำเสร็จเมฆก็พาผมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องของมัน ยังไม่ทันได้ใส่อะไรเมฆเข้ามาดึงผ้าขนหนูผมออกกอดคอลากผมไปที่ข้างเตียงแล้วดูดปากผมทันที
เมฆดันตัวผมลงนอนแล้วถอดผ้าขาวม้าของตัวเองออก เมฆจัดการดูดปากไซร้คอสลับซ้ายขวามือไม้เค้นคลึงที่หน้าอก,ควยและพวงไข่ผมอย่างต่อเนื่อง
ผมเกร็งไปทั้งตัวเสียวไปทุกส่วนที่เมฆกระทำไม่ว่าจะเป็นปากที่กำลังแทะโลมที่ตามซอกคอหรือมือที่กำลังนัวเนียวนไปวนมาที่หน้าอกหน้าท้องหน้าขา
ทั้งควยและพวงไข่ เมฆค่อยๆ จับขาผมอ้าออกแล้วขึ้นคร่อมตัวผมแอ่นเอวให้ควยของตัวเองถูไถกับควยและพวงไข่ของผมเป็นจังหวะๆ
ด้วยความลื่นจากเมือกใสที่ส่วนหัวควยของเมฆอย่างมากมายมันจึงถูไถไปมาคล่องเป็นพิเศษที่ใต้พวงไข่และร่องก้นของผม
เมฆดูดนิ้วกลางของตัวเองแล้วสอดเข้ามาที่รูของผมช้าๆ พร้อมกับเลื่อนปากลงมาไซร้ที่หน้าอกผมดังจ๊วบๆ ทั้งขบและดูดจนผมลืมตัวแอ่นหน้าอกสู้ปากมัน
ผม - "อื้ออออ เจ็บว่ะ เบาๆ ....อื้ออออ พอก่อนๆ ซี๊ดดดดดด" ผมขยับตัวหนีจับมือมันออก
เมฆ - "โทษๆ ไม่เคยว่ะ นึกว่าเข้าง่ายแบบของผู้หญิง" เมฆก้มตัวลงมาดูดปากผมอีกรอบโอบกอดผมทั้งตัวแล้วพลิกให้ผมอยู่ข้างบน
ผมเลยก้มลงดูดปากไซร้คอไซร้หลังหูแล้วเลื่อนปากลงไปไซร้หน้าอกอันแข็งแกร่งของนักมวยหนุ่มจากสุรินทร์ ผมทั้งขบทั้งดูดที่หัวนมจนเมฆซี๊ดปาก
ครางในลำคอแอ่นอกสู้ปากกอดหลังผมแน่น ผมดูดสลับซ้ายขวาแล้วเลื่อนปากลงไปไซร้ที่ลิ้นปี่และหน้าท้อง เมฆถึงกับเกร็งจนกล้ามท้องขึ้นเป็นลูกๆ
เมฆ - "ดูดให้หน่อย" เมฆดันหัวผมลงไปจนถึงควยที่ส่วนหัวเต็มไปด้วยเมือกใสไหลเยิ้มลงหน้าท้อง
ผม - "ผลัดกันเด่ะ" เมฆตกลงผมเลยตะแคงข้างในท่า 69 อ้าปากอมรูดดูดลำท่อนขนาด 7" ที่เยิ้มไปด้วยเมือกใสจนเต็มปาก
ทีแรกเมฆก็ทำอย่างอายๆ ติดๆ ขัดๆ แต่สักพักก็เป็นงานทำเอาผมเสียวอยู่เหมือนกันจนต้องแอ่นเอวสวนเข้าปากของมัน ต่างคนต่างดูดให้แต่ละฝ่ายดังจ๊วบๆ
เกร็งหน้าท้องแอ่นเอวสวนปากครางในลำคอกันเป็นพักๆ เมฆก็ยังไม่ละความพยายามที่จะสอดนิ้วกลางเข้ารูของผมให้ได้ ( ทำเอาผมขมิบก้นจนเหนื่อย -.- )
ผมเลยเอามั่ง ผมดูดนิ้วกลางของตัวเองจนชุ่มน้ำลายแล้วสอดเข้าไปในรูก้นของเมฆมั่ง คงเพราะไม่เคยเมฆเลยตกใจมากสะดุ้งตัวเอามือมาจับมือผมทันที
มันเข้าไปอย่างช้าๆ แน่นๆ ตอดๆ อุ่นๆ เมฆขมิบก้นถี่ยิบพร้อมครางในลำคอและแอ่นเอวสวนควยเข้าปากผมเน้นๆ จนมันมิดนิ้วกลาง
เมฆก็พยายามสอดนิ้วกลางเข้ารูของผมจนมิดเช่นกัน ทั้งนิ้วกลางของผมและของเมฆวิ่งเข้าวิ่งออกที่รูของแต่ละฝ่ายจากเนิบๆ ช้าๆ ก็เป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ผมบ้วนน้ำลายลงไปเพื่อหล่อลื่นแล้วเร่งความเร็วของนิ้วเร็วขึ้น เมฆเลยเอามั่งจนดังแจ๊ะๆๆๆ ผมตัดสินใจเพิ่มจาก 1 นิ้วเป็น 2 นิ้ว ผมบ้วนน้ำลายลงไปอีก
แล้วค่อยๆ สอดนิ้วชี้เข้าไปในรูของเมฆอีกนิ้ว เมฆถึงกับสะดุ้งขมิบก้นอย่างเร็วเกร็งตัวถอนปากออกจากควยผมร้องโอ๊ย เมฆนอนหงายดีดดิ้นหนีบขาแน่น
ผมขยับตัวเข้าไปในหว่างขาแล้วอ้าขาออกกว้างค่อยๆ สอดนิ้วนางเข้าไปเรื่อยๆ จนเข้าไปจนมิดนิ้วทั้งสองนิ้ว ( นิ้วกลางและนิ้วนาง )
เมฆ - "เจ็บว่ะ เบาๆ นะ เด๋วเลือดออก" ผมตั้งขาเมฆขึ้นอ้าออกกว้างแล้วแทงนิ้วทั้งสองนิ้วเข้าออกๆ เนิบๆ จนเมฆหลับตาเอาหมอนขว้างมากอดแน่น
ผมเลยก้มตัวลงไปดูดปากไซร้คอเพื่อให้เมฆมันผ่อนคลายซึ่งก็ได้ผล ผมขยับตัวมาทางขวามือของมันแล้วดูดปากไปพร้อมกับแทงนิ้วเข้าออกๆ ที่รูของมัน
ผมเลื่อนปากลงไปเรื่อยๆ จนลงไปอมรูดดูดลำท่อนขนาด 7" ของมันตามจังหวะการเข้าออกของนิ้ว จนเมฆอ้าขาเองออกกว้างแล้วเกร็งตัวแอ่นเอวใส่ปากผม
เมฆร่อนนิ้วใส่ปากใส่นิ้วผมครางซี๊ดซ๊าดมือเอื้อมมาชักว่าวให้ผมอย่างถี่หยิบจนผมเสียว
ผม - "ซี๊ดดด ไม่ไหวแล้วว่ะ ขอเอาก่อนนะ"
เมฆ - "เออ เอาก่อนเลย เด๋วกูจะเอามั่งละ เสียวชิบหาย" ผมขยับไปนั่งที่หว่างขาของเมฆหยิบวาสลีนสำหรับทาปากมาทาที่ควยของตัวเองและรูของเมฆจนชุ่ม
ผมจับขาเมฆพาดบ่าข้างนึงอีกข้างอ้าออกกว้างจนเห็นรูโบ๋ที่ผมเล่นตะกี้ ผมค่อยๆ ยัดควยของตัวเองเข้ารูของเมฆช้าๆ เมฆสะดุ้งเฮือกร้องโอ๊ยอีกครั้ง
จนส่วนหัวควยเข้าไปหมด ผมโยกเข้าโยกออกช้าๆ เรื่อยๆ จนควยของผมเข้าไปมิดลำ เท่านั้นแหละผมก็นั่งยองๆ เอาขาเมฆทั้งสองข้างคล้องแขน
แล้วขย่มลงไปเต็มที่อย่างเร็วจนเมฆร้องโอ๊ยสลับกับซี๊ดปาก ถึงรูของเมฆจะโดนนิ้วกลางและนิ้วนางของผมทะลวงเข้าไปมั่งแล้วแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความซิง
และความฟิตหายไปไหน รูของเมฆทั้งแน่นและตอดรัดควยผมมากขืนเอาท่านี้ต่อมีหวังแตกแน่ >< ผมเลยเปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างขาพาดบ่าความเร็วคงที่
แล้วเอื้อมมือซ้ายไปชักว่าวให้เมฆไปพลางๆ เมฆครางซี๊ดซ๊าดกอดหมอนข้างแน่นเกร็วตัวเกร็งขาเป็นพักๆ ผมเปลี่ยนเป็นท่าหมาอย่างต่อเนื่อง
เมื่อยิ่งเกร็งตัวเกร็งควยผมยิ่งกระแทกยับดังตับๆๆๆ เพราะรูของเมฆตอดรัดควยผมอย่างสุดๆ ครึ่งชั่วโมงผ่านไปหลายท่าสรรหามาใช้จนผมแตกนอกรดตัว
รดหน้าท้องเลยไปจนถึงคอของเมฆในท่าเบสิค ผมเอนตัวลงนอนปุ๊บเมฆก็พลิกตัวขึ้นคร่อมผมปั๊บทั้งดูดปากไซร้คอสอดนิ้วกลางเข้ารูผมอย่างถี่ยิบจนเจ็บ
เมฆพยายามจะใช้สองนิ้วแบบผมมั่งแต่ผมเจ็บขยับหนีจับมือมันออกมันเลยเลิก เปลี่ยนมาจับขาผมอ้าออกกว้างหยิบวาสลีนท่าควยของตัวเองและทาที่รูของผม
ผม - "เฮ๊ยๆ เด๋วก่อนๆ ยังไม่หายเหนื่อยเลย ......โอ๊ยยยยย เบาๆ ก่อน เจ็บบบบ อื้ออออออ" ผมพูดยังไม่จบประโยคเมฆก็ยัดพรวดเข้ามาที่รูของผมจนเจ็บและจุก
เมฆยัดควยขนาด 7" เข้ามาที่รูของผมจนเกือบมิดเห็นจะได้ก็หยุด แล้วจัดแจงท่าเป็นท่าขาพาดบ่าสองข้างโน้มตัวไปข้างหน้าลงมาดูดปากแลกลิ้นกับผมนัว
เมฆค่อยๆ บรรจงยัดลงมาเรื่อยๆ ครางในลำคออื้ออ้าๆ จนมิดลำท่อน ในจังหวะสุดท้ายเมฆกระแทกดังตับเน้นจนตัวผมกระเด้งหัวไปโขกหัวเตียงจนร้องโอ๊ย
เมฆ - "เจ็บหรอ ? เด๋วจะทำเบาๆ นะ"
ผม - "เจ็บเด่ะ !!! ลองเอาหัวกระแทกหัวเตียงดูมั่งมั้ยล่ะ ? แม่งเอ๊ยยยย"
เมฆ - "อ้าวหรอ ? 555 โทษทีๆ ไม่รู้นี่หว่า นึกว่าเจ็บอย่างอื่น โทษทีๆ" เมฆยิ้มแล้วก้มตัวลงมาดูดปากไซร้คอผมต่อทั้งซ้ายขวาสลับไปมา
แล้วค่อยๆ ขยับเอวเนิบๆ ช้าๆ แล้วก็เปลี่ยนเป็นเร็วซอยยิกๆ จนตัวผมสั่นไปหมด ผมเสียวที่คอเพราะปากของเมฆมัน พอๆ กับที่เสียวช่วงล่าง
เพราะการซอยอย่างถี่ยิบของเอวของเมฆมัน เมฆซบหน้าลงมาที่ไหล่แล้วกอดผมแน่นพร้อมเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ แรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นๆ
เมฆเอาท่านี้สัก 10 นาทีแล้วมันก็จับผมเปลี่ยนเป็นท่าหมา เมฆรั้งเอวผมเข้าหาควยมันแล้วกระแทกดังตับๆๆ จนผมหัวสั่นหัวคลอนพร้อมชักว่าวให้ด้วย
เมฆกดตัวผมลงไปนอนราบกับที่นอนแล้วนอนทับตัวผมในท่าดันพื้นแล้วซอยเอวลงมาเรื่อยๆ ด้วยความเร็วพอประมาณ เมฆนอนราบทับตัวผม
แล้วหอมแก้มไซร้คอผมจากด้านหลังดูดดังจ๊วบๆ แล้วก็ไซร้ที่หลังหูผมพร้อมขบเบาๆ
ผม - "อ้าาาาาาาาา อย่าไซร้หู ซี๊ดดดดดดด อย่าๆๆ ......ซี๊ดดดดดด เสียววววววว" ผมดิ้นแล้วร้องด้วยความเสียว .....เพราะหูเป็นจุดอ่อนของผม ><
เมฆ - "หรอ ? งั้นดีเลย" เมฆไม่พูดปล่าวล็อคตัวผมแน่นแล้วบรรเลงชิวหาพาเพลินที่หูผมอย่างบ้าคลั่งจนผมดิ้นพล่านร้องเป็นคนโดนเชือด ( อายชิบหาย -*- )
เมฆมัน สูง 180+ cm หนักประมาณ 70 - 75 kg แต่ผม สูง 174 cm หนักแค่ 62 kg เรียกได้ว่าคนละรุ่นกันเลย แล้วจะไปดิ้นยังไงไหวล่ะพ่อแม่พี่น้อง T_T
ผมดิ้นจนเหนื่อยน้ำหูน้ำตาไหลหายใจไม่ทันหอบแห่กๆ เมฆมันเลยหยุดแล้วซอยเอวด้วยความเร็วปกติแทนแต่ก็ยังไม่เลิกเล่นหูผม ( ถ้าหลุดไปได้นะมึง *0* )
ไอ้เน - "พี่เมฆๆ พี่น็อตอยู่ในนั้นหรือป่าวพี่ ? พ่อให้มาตาม" โอ้แม่เจ้าพระเจ้าช่วยกลอดทอด 2 หวี !!! กูรอดแล้ว >< ( เมฆตกใจเสียงทุบประตู )
เมฆ - "เออๆ อยู่ๆ มีไรวะ ? น็อตมันหลับแล้ว" อ้าวเหี้ย ไม่นะ ไอ้เนเอ๊ยยยยย ช่วยกูด้วย กูยังไม่หลับ กูอยู่นี่ ToT ( เมฆยังคงขยับเอวใส่รูผมเนิบๆ ช้าๆ )
ไอ้เน - "ไม่รู้อ่ะพี่ แต่พ่อให้มาตาม บอกว่าเรื่องสำคัญ" โอ๊วววววว รักครูจังเลย >< ( เมฆหยุดชะงักไปแปปนึงแล้วเอาผ้าอุดปากผม *.* )
เมฆ - "เออๆ แปปนึง เด๋วกูปลุกให้" โอ๊ยยยยย ไอ้เหี้ยนี่ ปล่อยกูไปเต๊อะ T_T ( เมฆก้มตัวลงมาไซร้คอผมจากด้านหลังและยังขยับเอวเรื่อยๆ ถี่ๆ )
ไอ้เน - "เอ่อ พ่อบอกให้มาเลยอ่ะพี่เมฆ" ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก >< ( เมฆหยุดทุกอย่างทั้งปากและเอว )
เมฆ - "เออๆ กำลังจะปลุกเด๋วนี้แหละ" และแล้วผมก็เป็นอิสระ พอลุกขึ้นมาได้ผมเอาผ้าขนหนูพันหมัดแล้วต่อยเข้าหน้ามันไปทีนึงแบบเน้นๆ จนตกเตียง
ผม - "หึๆ เล่นอะไรไม่รู้เรื่องมาปิดปงปิดปาก เด๋วพ่อก็เชือดทิ้งหมกห้องซะนี่ .....เออๆ พี่ตื่นแล้วๆ เด๋วไปๆ" ผมใส่เสื้อผ้าแล้วออกไปพบครูแสนที่ห้องรับรอง
พอมาถึงก็ไม่เจอครูแสนหรือใครสักคนที่ห้องรับรอง
ผม - "ไอ้เน .....ไหนล่ะครูแสน ?" ผมยืนอยู่กลางห้องแล้วหันมาถามไอ้เนที่ยืนตรงประตูด้วยอาการลนลาน
ไอ้เน - "เอ่อ ....พี่ ....ผม ....ผมขอโทษ ผมโกหกน่ะ"
ผม - "ทำไม ?" ผมนั่งลงที่โซฟารอฟังคำอธิบายจากไอ้เนที่โกหกผมว่าครูแสนเรียกให้มาพบ
ไอ้เน - "ผม ....ผมเห็นพี่กับพี่เมฆ ....เอ่อออ ....ในห้องน้ำ ....ก็เลย ....ก็เลย ....ตามไปแอบดูที่ห้อง ....เห็นพี่ ....เอ่อออ ....ผมก็เลย .....ผม" ไอ้เนพูดจาตะกุกตะกัก
ผม - "......หรอ ? งั้นก็ ....ขอบใจนะ ถ้าไม่มีไรแล้วก็ไปนอนได้แล้วปะ เด๋วพรุ่งนี้ต้องวิ่งกันตั้งแต่เช้า ขอบใจมาก" ผมรู้สึกอายเหมือนกันนะแต่ทำไงได้ล่ะ 555
ไอ้เน - "ครับ งั้นผมไปนอนก่อนนะพี่ ....ฝันดีครับ" ไอ้เนปิดประตูห้อง ผมก็เลยเปิดคอมพ์ฟังเพลงนั่งแชท msn กับเพื่อนสักแปปแล้วก็นอนพักผ่อน
หลับไปได้สักพักผมปวดฉี่ก็เลยลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำที่ชั้นล่าง ( ชั้นบนน้ำไม่ไหล ) ผมเดินไปจนเกือบถึงห้องน้ำก็เห็นเงาคนแว็บๆ ทางหางตาด้านขวา
ผมเลยเดินตามเงานั่นไปเผื่อเป็นขโมย ....มั้ง -*-a หรือถ้าคิดเล่นๆ ก็คงเป็นใครแอบหนีเที่ยวมากกว่า 555 พอผมเลี้ยวตรงหัวมุมการจู่โจมจากความมืดก็เริ่มขึ้น
ผมโดนหวัดเหวี่ยงเข้าหน้าอย่างรวดเร็วแต่โชคดีที่ปัดได้ทัน ผมเลยสวนกลับไปชุดใหญ่แต่ฝั่งตรงข้ามก็ใช่ย่อยซะที่ไหนปัดป้องได้หมดเช่นกัน
แลกมือแลกตีนกันจนผมพลาดโดนถีบยอดอกจนล้มผมเลยหยิบโซ่ล่ามจักรยานที่อยู่ใกล้ๆ มือแล้วฟาดเข้าแขนเข้าหน้าอกจนมันถอยไปหยิบท่อนไม้กิ่งใหญ่
มาฟาดใส่ผม 2 - 3 ทีก่อนผมจะเอาโซ่รับได้แล้วพันท่อนไม้นั้นไว้ต่างฝ่ายต่างถีบหน้าอกกันจนปลิวล้มไปคนละทางกันทั้งคู่ พอลุกขึ้นมาได้ตรงแสงไฟก็ ....
??? - "อ้าว !!! มึงเองหรอกหรอ ?" เสียงนั่นใช่เลย .....ไอ้อิฐ !!!
ผม - "เชี่ย !!! มาทำไรลับๆ ล่อๆ ตรงนี้วะ ? กูก็นึกว่าขโมย" ผมลุกขึ้นเช็ดเลือดที่ไหลซิบๆ ตามมุมปากและจมูก ปัดเสื้อปัดกางเกงที่เปื้อนดินเปื้อนฝุ่น
ไอ้อิฐ - "ขโมยบ้านพ่อมึงดิ กูต่างหากที่ต้องพูดแบบนั้น ถึงจะมืดแต่กูก็จำลักษณะท่าทางคนในค่ายได้หมด มึงน่ะต่างออกไป เหมือนครู .....เป็นทหาร"
ผม - "หึ พูดมาได้ไม่อายปาก ยังไม่รู้ตัวอีกใช่มะว่าตัวเองคือใคร ? ท่วงท่าตะกี้ไม่ใช่มวยไทยแต่เป็นท่วงท่าของพวกที่ถูกฝึกมาเพื่อรบประชิดตัว ....เพื่อฆ่าคน"
ไอ้อิฐ - "มึงหมายความว่าไง ?" ไอ้อิฐดูมือของตัวเองทั้ง 2 ข้างทำหน้างงๆ เดินเข้าหาผมด้วยสีหน้าสงสัยและหวาดกลัว กระชากคอเสื้อผมอย่างแรง
ผม - "เรือรบ ....และนกตัวใหญ่ที่มึงจำได้ลางๆ นั่นบ่งบอกว่ามึงคือใคร ....มึงคือนาวิกโยธินของทหารเรือ ...แถมคงเคยฆ่าคนมาแล้วด้วย ...หึ ตกใจล่ะซิ"
ไอ้อิฐตีหน้าเหวอล้มลงนั่งคุกเข่ากุมหัวเหมือนจะนึกอะไรออก ผมเข้าไปพยุงให้มันลุกขึ้นแต่มันสะบัดมือผมออกแล้วเดินเซเข้าห้องของมันไป
เช้าวันต่อมาเวลาประมาณ 0530 am ที่หน้าค่าย
ครูแสน - "ไปฟัดกับหมาที่ไหนมา ?" ครูแสนขับรถกลับมาพอดีขณะที่ทุกคนกำลังเตรียมวิ่งวอร์มในตอนเช้า ผมเลยเดินเข้าไปหาเค้าขณะลงจากรถ
ผม - "หมาอิฐ ....ครูรู้เรื่องของมันใช่มะ ?"
ครูแสน - "อือ ก็สงสัยอยู่เหมือนกัน แต่ก็ดีที่มึงพิสูจน์แทนกูแล้ว จะได้ไม่ต้องออกโรงเอง ขอบใจนะ 555" เออ ให้มันได้อย่างนี้ดิ เหอะๆ -*-a
ตอนวิ่งผมไม่เห็นไอ้อิฐมาวิ่งด้วย ส่วนเมฆกับไอ้เนก็มองผมอยู่ตลอดเวลา พอกลับมาจากวิ่งต่างคนก็ต่างไปทำธุระส่วนตัวอาบน้ำอาบท่า ( ผมไปอาบห้องครู )
เตรียมฟังคำชี้แจงสำหรับฝึกในตอนเช้าจากครูแสน ขณะที่ฟังครูแสนชี้แจงไอ้อิฐก็โผล่มาพอดีสภาพมันก็ไม่ต่างอะไรจากผมแดงๆ ช้ำๆ ที่แขนขวาพันผ้าไว้
ทุกคนในค่ายเลยซุบซิบกันใหญ่ว่าผมกับมันซัดกันแน่ๆ โชคดีหรือโชคร้ายหรือครูแสนแกล้งก็ไม่รู้ ครูแสนแกให้ผมจับคู่ซ้อมกับไอ้อิฐ -*-a
ไอ้อิฐ - "สัตหีบ ...เมื่อประมาณ 8 ปีก่อน ลว.นย. ....จำได้แค่นั้น" ไอ้อิฐเดินขึ้นไปรอผมบนเวทีด้วยท่าทีที่ต่างออกไปจากเมื่อวาน ....สงบ,เยือกเย็นและมีสมาธิ
ผม - "หรอ ? ก็ดี" ผมกับมันยืนประจัญหน้ากันตรงกลางเวที
ไอ้อิฐ - "ขอบใจสำหรับเรื่องเมื่อคืนที่ช่วยให้กูนึกออก .....แต่รอบนี้ไม่กูก็มึงต้องมีคนโดนหามลงเวทีนะ หึๆ"
ผม - "555 อย่าพูดมากไอ้สมองเสื่อม เด๋วจะช่วยให้ระลึกชาติได้แบบถึงเลือดถึงเนื้อเลยคอยดูซิ"
ไอ้อิฐ - "พูดมากน่าเด็กน้อย .....หมาเห่ามักจะกัดไม่เก่งนะ"
ผม - "ถุย ....เด็กน้อยบ้านแป๊ะเอ็งเด่ะ ใครกันแน่ฟะที่เป็นเด็กน้อย ???"
ไอ้อิฐ - "เห็นหน้ากูอ่อนๆ อย่างนี้แต่กูอายุมากกว่ามึงตั้ง 10 กว่าปีเชียวน้าาาา ไม่เชื่อก็ลองไปถามไอ้ชินดูดิ 555"
ผม - "ห๊ะ ?? ....มากกว่าไอ้ชิน ??? เฮ๊ยยยย ...เว่อน่า -*-"
ไอ้อิฐ - "พูดง่ายๆ ก็คือ ....กูน่ะ ....เคยเป็นครูไอ้ชินมาก่อนนะจะบอกให้" ไอ้อิฐพูดจบก็เหวี่ยงมือเหวี่ยงตีนใส่ผมเป็นชุด
*******************
หลังจากนั้นไอ้อิฐก็ได้ความจำกลับคืนมาจนหมดจึงกลับไปรายงานตัวที่ต้นสังกัดของตัวเอง
หลายสัปดาห์ต่อมาผมรู้จากลูกพี่ลูกน้องที่เป็น นย. ( ไอ้ชิน ) ว่าไอ้อิฐได้หายสาปสูญไปอีกครั้งในระหว่างภารกิจที่ใต้ ....สถานะ : MIA ( Missing In Action )
พี่หมวดสุดยอดมาก หนีจากการโจมตีของเมฆจนได้
ReplyDelete