ย้อนไปเมื่อหลายวันก่อนช่วงปลายเดือนมกราคม 2010 .......
วันอาทิตย์ที่ 24 มกราคม 2010 เวลาประมาณ 1015 pm ณ บ้านผมในจังหวัดนนทบุรี
ผม - "นิ๊ก !!! ช้าเกินไปแล้วนะ ......มัวทำไรอยู่เนี่ย ....หึ๊ ???" น้องชายคนเล็กของผมวิ่งแบกกระเป๋าเป้หน้าตาตื่นออกมาจากบ้าน ผมเลยล็อคคอจี้เอวซะดิ้น
เจ้านิ๊ก - "โอ๊ยยยยย ขอโทษก๊าบบบบ ......นิ๊กมัวหาไอ้นี่อยู่อ่ะ ......ว่าจะเอาไปฝาก เอ่อ ....ฝาก ...." เจ้านิ๊กยืนอายหน้าแดงถือกล่องเล็กๆ สีแดงเอาไว้แน่น
ผม - "อานะ .....ร้ายนักนะเราน่ะ .....ปะ ขึ้นรถ" ผมกับนิ๊กกำลังเตรียมตัวออกเดินทางไปยังจังหวัดศรีสะเกษเพื่อส่งหลานตัวเล็กทั้ง 2 คนกลับบ้าน
ตอนแรกผมจะไปส่งหลานคนเดียวแต่เจ้านิ๊กดันโรงเรียนหยุดพอดีผมเลยอนุญาตให้ติดสอยห้อยตามไปด้วย ( ที่จริงผมขี้เกียจดูแลเด็กตัวเล็กๆ ซนๆ น่ะ -*-a )
ผม - "นิ๊ก .....ตอนนี้สูงเท่าไรละ ???" ผมแวะปั๊มที่สระบุรีล้างหน้าล้างตาหาของกินรองท้องกันเสร็จก็หันไปถามเจ้านิ๊กที่กำลังยืนกดมือถืออยู่ข้างๆ
เจ้านิ๊ก - "เอ่ออออ ไม่รู้ดิ .....นิ๊กสูงขึ้นใช่มะ ? มีแต่บอกว่านิ๊กสูงขึ้นเยอะเลยอ่ะ ......อีกหน่อยก็สูงกว่าพี่น็อตแล้ว 555" เจ้านิ๊กยืนเขย่งจับไหล่ผมหัวเราะเอิ๊กๆ
ผมมัวไปนู่นทำนี่ไม่ได้เจอเจ้านิ๊กประมาณ 2 เดือนเห็นจะได้ ( ไม่นับตอนสนามแข่งรถที่ชลบุรีนะ ) ผมเพิ่งสังเกตุว่าเจ้านิ๊กสูงขึ้นกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด
ตอนนี้เจ้านิ๊กอายุ 13 ย่าง 14 ปี สูงประมาณ 165 cm ( ผมสูงประมาณ 172-173 cm เมื่อยืนวัดหัวเจ้านิ๊กจะอยู่ตรงระดับสายตาผม ) น้ำหนักก็คง 45 kg เห็นจะได้
สิ่งที่ผมสังเกตุได้อีกอย่างระหว่างขับรถคือ .....เจ้านิ๊กหน้าตาดูดีและหล่อขึ้นมากกว่าเดิม ซ้ำยังเริ่มรู้จักแต่งตัวใส่น้ำหอมและป้อสาวมากขึ้นอีกด้วย 555
เจ้านิ๊ก - "พี่น็อต .....นิ๊กขี้เกียจคุยแล้วอ่ะ .....ทำไงดี ???" เจ้านิ๊กมองมือถือตัวเองแล้วหันมาถามผมว่าจะทำยังไงดีเมื่อสาวๆ โทรมาคุยด้วยแทบทั้งวัน
ผม - "เค้าโทรมาก็คุยๆ ไปเถอะ .....ดีกว่าไม่มีให้คุยเน้อ"
เจ้านิ๊ก - "ก็นิ๊กเบื่ออ่ะ .....โทรมาก็ไม่ค่อยพูด แถมไม่ให้นิ๊กวางสายด้วยอ่ะ บอกกลัวนิ๊กคุยกับสาวอื่น ที่ร้ายที่สุดนะ ....ห้ามนิ๊กเล่นเกมส์ ....โอ้ แม่จ้าววววว !!!"
ผมนั่งหัวเราะก๊ากลั่นรถไม่นึกว่าเจ้านิ๊กจะเสน่ห์แรงได้ถึงขนาดนี้ เจ้านิ๊กไม่สนใจใยดีกับมือถือปิดเสียงเปิดสั่นโยนใส่กระเป๋าเป้แล้วหยิบ PSP ออกมาเล่น
สักพักผมก็ให้เจ้านิ๊กปลุกหลาน ( อนุบาล 1 คนนึงกับ ป.4 คนนึง ) ที่นอนอยู่บนเบาะหลังตั้งแต่ออกจากบ้านให้ลุกขึ้นมากินข้าวและขนมที่เพิ่งซื้อมาจากปั๊ม
??? - "อาน็อตตตต !!! ไอ้ติวแย่งไส้กรอกตาลอ่ะ .....เอาของพี่มานะ" เกิดสงครามเล็กๆ ที่เบาะหลังเสียงดังลั่นจนผมปวดหัว ผมเลยส่งผู้เจรจาอย่าศึกไปจัดการ
เจ้านิ๊ก -"เงียบ !!! ไม่งั้นเด๋วเตะลงรถทั้งคู่เลย" ผมตกใจนิดหน่อยไม่นึกว่าเจ้านิ๊กจะตะคอกใครเป็นกับเค้าด้วย ( ปกติผมเห็นมันพูดดีตลอด -*-a )
เมื่อเจ้านิ๊กตะคอกใส่หลานทั้งสองคนเลยยุติสงครามการแย่งเสบียงทันทีแล้วนั่งกินข้าวกินขนมกันเงียบกริบอยู่นานก่อนจะหลับไป
ผม - "เมื่อกี้โหดว่ะนิ๊ก .....ถ้ามีแฟนอย่าตะคอกอย่างนี้อีกนะ ไม่งั้นเค้า .....อ้าว หลับซะละ .....เฮ้ออออ โตไวกันจริงๆ เด็กสมัยนี้"
ผมหันไปหยิบ PSP ออกจากมือเจ้านิ๊กไปวางที่คอนโซลหน้าแล้วดึงเสื้อกันหนาวขึ้นไปคลุมตัวให้เพราะอากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ
วันจันทร์ที่ 25 มกราคม 2010 เวลาประมาณ 0730 am ณ หมู่บ้านแห่งนึงใน อ.ขุขันณ์ จ.ศรีสะเกษ
เจ้านิ๊ก - "ตื่นได้แล้ววววว !!! ปรี๊ดดดดดดดดดดด !!!" เสียงนกหวีดที่ดังเสียดแก้วหูทำให้ผมตกใจสะดุ้งตื่น ผมวิ่งไล่เตะเจ้านิ๊กอยู่พักใหญ่ก็เหวี่ยงมันลงเตียง
แล้วขึ้นคร่อมต่อยไปหลายหมัด ( ต่อยเบาๆ จ้าาาาา เล่นกันๆ ) เจ้านิ๊กนอนกันซ้ายกันขวาได้บ้างไม่ได้บ้างหัวเราะชอบใจที่ผมตกใจตื่น
อยู่ดีๆ ผมก็หยุดต่อยแล้วมองหน้าเจ้านิ๊กที่กำลังนอนหัวเราะพูดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ เหมือนต้องมนต์สะกดอะไรบางอย่างผมจึงมองหน้าเจ้านิ๊กอยู่อย่างนั้นไปเรื่อยๆ
เจ้านิ๊ก - "พี่น็อต ....พี่น็อต ....โหลๆ เทสต์ๆ .....หลับในหรอ ? 5555" ผมสะดุ้งรู้สึกตัวอีกทีที่เจ้านิ๊กดึงแก้มดึงหูผมแล้วหัวเราะต่อ
ผม - "กวนหรอ ???? ต้องโดนอย่างนี้ !!!" ผมกอดรัดล็อคตัวเจ้านิ๊กไว้แน่นแล้วจี้เอวจนเจ้านิ๊กร้องลั่นห้องจนเสียงหลงดิ้นพล่านๆ บนเตียง
ผมเล่นแบบนี้กับเจ้านิ๊กเป็นประจำแต่คราวนี้ผมรู้สึกแปลกไปกว่าทุกครั้ง ....เป็นเพราะอะไรผมก็บอกไม่ได้เหมือนกัน
ผมหยุดจี้แล้วกอดเจ้านิ๊กไว้อย่างนั้นอยู่นาน เจ้านิ๊กก็พูดไรของมันไปเรื่อยเปื่อยทั้งเรื่องเกมส์เรื่องรถ ( เจ้านิ๊กชอบรถแต่งมากๆ ) และอีกหลายเรื่อง
แต่ผมไม่ได้ฟังสักเรื่อง !!! ผมนอนกอดอยู่อย่างนั้นแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ....อยู่ดี .357 ของผมก็แข็งขึ้นมาซะงั้นเมื่อเจ้านิ๊กหันมานอนกอดผมมั่ง !!!
ผมพยายามควบคุมตัวเองให้อะไรๆ มันสงบลง ( โอมมมม จงลงๆ >< ) ก่อนที่เจ้านิ๊กจะรู้ตัว เวลานอนปกติผมกับเจ้านิ๊กก็จะนอนกอดกันอยู่แล้วทุกคืนๆ
แล้วผมก็ไม่เคยคิดไรเกินเลยแม้แต่ครั้งเดียว .....ไม่เคยอยู่ในหัวผมเลยด้วยซ้ำ !!! แต่คราวนี้มันแปลกกว่าทุกครั้ง ผมรีบลุกขึ้นไปตั้งสติในห้องน้ำแล้วอาบน้ำ
อาบท่าให้ตัวเองสดชื่นเผื่ออะไรๆ จะได้ดีขึ้น ทุกอย่างกลับแย่ลงกว่าเดิมเพราะ .....ไอ้ .357 ของผมมันดันอยู่ในสภาพพร้อมยิงอาเด่ะ T_T
ผมพยายามไม่คิดอะไรเลยเถิดแต่ภาพของเจ้านิ๊กและเจ้านิ๊กน้อยดันผุดขึ้นมาในหัวผมเองอย่างอัตโนมัติทำให้ .357 ของผมพร้อมยิงอยู่ตลอดเวลา ><
เจ้านิ๊ก - "แอบหลับในห้องน้ำหรือไง ??? .....ใส่เสื้อผ้าเร็วๆ เลย นิ๊กหิวข้าวอ่ะ ไปกินข้าวกันๆ" กว่าผมจะสงบจิตสงบใจตั้งสมาธิอยู่กับการอาบน้ำอย่างเดียว
ก็ปาเข้าไปตั้ง 20 กว่านาทีจนเจ้านิ๊กที่นั่งเล่นโน๊ตบุ๊ครอผมอยู่บนเตียงบ่นอุบอิบๆ ก่อนจะรื้อเสื้อผ้าในกระเป๋าของผมจนกระจุยกระจายแล้วส่งให้
ผมคิดว่าถึงร่างกายเจ้านิ๊กจะดูโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าเมื่อก่อนก็จริงแต่นิสัยและความคิดก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยันค่ำ ( สังเกตุได้จากอาการงอแงและขี้อ้อน 555 )
แต่แล้วผมก็ต้องคิดใหม่อีกรอบ เหอะๆ -*-a เจ้านิ๊กบ่นอยากกินจาวมะพร้าวแต่ผมไม่ยอมเฉาะให้ ทีแรกนึกว่าจะงอแงอ้อนให้ผมทำให้เหมือนเคยๆ ที่ไหนได้
เจ้านิ๊กมองหน้าผมไม่พูดไม่จาหยิบมีดเล่มโตออกมาเฉาะโฉะๆ จนได้จาวมะพร้าวออกมากินถึง 3 อัน ( ถ้าใครเคยเฉาะกินเองจะรู้ว่ามันลำบากขนาดไหน -*- )
ผมสังเกตุว่าเจ้านิ๊กจะทำไรเองหมดเลยทุกอย่างไม่เหมือนเมื่อก่อนที่จะคอยอ้อนให้คนอื่นทำให้อยู่เสมอๆ ( ทุกคนที่อู่แพ้ลูกอ้อนของเจ้านิ๊กกี้กันหมด 555 )
??? - "หวัดดีพี่ .....อ้าวไอ้นิ๊ก มาด้วยหรอวะ ? ไม่ไปโรงเรียนหรือไง ???" เสียงเด็กหนุ่มคนนึงยกมือไหว้ทักทายผมกับเจ้านิ๊กที่กำลังนอนเล่นฟังเพลงอยู่บนเสื่อ
ผม - "ไงมึง สบายดีนะ ???" ผมหันขึ้นไปรับไหว้แล้วลุกขึ้นนั่ง
??? - "สบายดีพี่ ....โห ผมจำแทบไม่ได้เลยว่ะ ทั้งพี่ทั้งน้องเลย ....นี่ๆ ผมเอาของที่ไร่มาฝาก" เด็กหนุ่มวิ่งไปที่รถแล้วถือแตงโมมาให้ 2 ลูก และ ฯลฯ
เด็กหนุ่มคนนี้ชื่อ "ม่อน" รุ่นเดียวกับไอ้โน๊ต หน้าตาบ้านๆ สไตล์อีสานๆ ( ดูดีๆ ก็เท่ไปอีกแบบนะ 555 ) เคยเรียนช่างยนต์เหมือนไอ้โน๊ต ( เรียนที่เดียวกัน )
แต่ตอนนี้กลับมาอยู่ที่บ้านแทนเพราะ ....โดนผู้หญิงจับทำสามี เมื่อ 2 ปีก่อนตอนที่ไอ้ม่อนยังเรียนที่เดียวกับไอ้โน๊ต มันพลาดไปโดนผู้หญิงคนนึงจับทำสามี
แล้วเสือกท้อง ( ไม่แน่ใจว่าใช่ลูกมันหรือป่าวนะ เหอะๆ ) ทางฝ่ายหญิงไม่ยอมในทุกกรณีที่เสนอไป จะให้มาอยู่กับไอ้ม่อนอย่างเดียวไม่งั้นจะแจ้งตำรวจ -*-a
ถ้าเรียงลำดับตามสายเลือดไอ้ม่อนเป็นลูกพี่ลูกน้องกับไอ้โน๊ตและเจ้านิ๊ก เพราะพ่อของมันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องห่างๆ ของป๊าไอ้โน๊ตและเจ้านิ๊กอีกที
สักพักไอ้ม่อนก็ชวนผมกับเจ้านิ๊กไปเที่ยวไร่ของมันที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 10 นาที ไร่ของไอ้ม่อนปลูกผลไม้หลายอย่างแถมเลี้ยงวัวส่งโรงฆ่าสัตว์อีกด้วย
( มิน่าผู้หญิงมันถึงจับทำสามี -*-a ) พอผมเดินเล่นดูไร่ของมันจนทั่ว ( เดินเล่นจนอิ่ม 555 ) ไอ้ม่อนก็ส่งสัญญาณว่าอยากกินเหล้าเพราะไม่ได้กินด้วยกันนานละ
ประจวบเหมาะที่เจ้านิ๊กอยากไปเดินเล่นสำรวจป่าทางด้านนู่นคนเดียว ผมเลยแอบส่งเงินให้ไอ้ม่อนไปซื้อเหล้า ( ถ้าเจ้านิ๊กเห็นมันได้ไปฟ้องแม่ผมแน่ๆ -*- )
เจ้านิ๊ก - "อะไรน่ะ ??? ให้นิ๊กหรอ ??? .....ขอบคุณก๊าบบบบบ .....เหมือนของพี่โน๊ตเลยอ่ะ" ผมส่งมีดพับเล่มเล็กสีดำของทหารยี่ห้อ Benchmade ให้เจ้านิ๊ก
ผม - "ที่ให้เนี่ยก็เพื่อเอาไว้ป้องกันตัวกับคนสำคัญของเรา .....ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ก็อย่าใช้ .....อย่าทำให้พี่ผิดหวังล่ะ" เจ้านิ๊กยิ้มพยักหน้าตอบรับแล้วกอดผม
เจ้านิ๊ก - "แล้วเมื่อไรพี่น็อตจะสอนนิ๊กยิงปืนแบบจริงๆ จังๆ สักทีอ่ะ" เจ้านิ๊กสำรวจมีดที่ผมให้แปปนึงก่อนจะพับเก็บเหน็บที่เข็มขัดแล้วหันมาถามผม
ผม - "เมื่อถึงเวลาเด๋วพี่จะสอนให้" เจ้านิ๊กยิ้มแล้วคว้าจักรยานปั่นเข้าป่าที่อยู่ท้ายบ้านหายไปอย่างรวดเร็ว ผมนั่งกินเหล้า .....เหล้าขาว !!! ( บาดคอมากๆ >< )
( ทำไมที่นี่เค้านิยมกินเหล้าขาวกันฟะ -*-a ) กับไอ้ม่อนสักพักก็เริ่มเมา ไอ้ม่อนเล่าถึงความคับแค้นใจสำนึกผิดที่ไปเจอผู้หญิงคนนั้น ( เมียมัน ) จนแทบร้องไห้
ผม - "ถ้าเอ็งไม่แน่ใจว่าใช่ลูกเอ็งหรือป่าวนะ ......ก็พาไปตรวจ DNA ดิ"
ไอ้ม่อน - "มันไม่ยอมอะดิพี่ ผมบอกแล้วบอกอีกมันก็ไม่ยอมพาไปตรวจ" ไอ้ม่อนพูดอย่างใส่อารมณ์ด้วยความโมโหผมเลยเปลี่ยนประเด็นเป็นเรื่องเฮฮาทันที
แต่ผมเฮฮาได้ไม่นานหรอกครับ ....เมาแทบจะน็อคคาโต๊ะ >< ( ผมไม่ค่อยกินเหล้าขาวพอโดนเข้าไปทีก็อย่างนี้แหละ เหอะๆ )
ไอ้ม่อนเลยพยุงผมให้ไปนอนพักที่ห้องของมัน ( ลืมบอกไปว่าเมียมันไม่อยู่ ....หุๆ ) สภาพของไอ้ม่อนที่พยุงผมก็ไม่ต่างอะไรจากผมมากมาย .....เมากึ่ม -*-
ไอ้ม่อน - "ทำไรน่ะพี่ ???? .....อย่าพี่ .....ผมไม่ .....อย่า .....ผม .....อ้าาาาาาา" เมื่อเข้ามาในห้องผมกดล็อคประตูแล้วดึงตัวไอ้ม่อนเข้ามากอดจูบดูดปากไซร้คอ
ไอ้ม่อนพยายามขัดขืนไม่ยอมให้ผมทำอะไรแต่ผมก็ไม่ละความพยายามที่จะไซร้คอมันทั้งซ้ายและขวาจนไอ้ม่อนยืนเกร็งนิ่งสูดปากพิงประตูห้อง
จากมือที่ดันที่ผลักร่างผมออกในตอนแรกก็เปลี่ยนเป็นโอบกอดรั้งตัวผมให้แนบชิดติดใกล้อย่างแนบแน่นพลางเงยหน้าสูดปากครางในลำคอ
นี่เป็นสัญญาณเริ่มต้นที่ดีของการจุดถ่านไฟเก่าให้ลุกโชติช่วงอีกครั้ง 55555
2 ปีก่อนหน้านี้ผมกับไอ้ม่อนเคยมีไรกันแค่ภายนอกแล้วหลายครั้งตอนเมาๆ ( เมาทีไรได้เรื่องทุกทีเลยกู เหอะๆ -*-a )
ไอ้ม่อนดึงตัวผมไปกอดอย่างแนบแน่นแล้วดูดปากแลกลิ้นกับผมอย่างนัวเนียดังจ๊วบๆ ก่อนจะเอนตัวผมให้ลงนอนบนเตียงแล้วรุกอย่างต่อเนื่องด้วยวิชาชิวหา
พาเพลินไปทั่วทั้งร่างกายส่วนบนจนผมเกร็งเสียวครางซี๊ดเบาๆ ไอ้ม่อนชำนาญเรื่องวิชาชิวหาพาเพลินมาตั้งแต่ไหนแต่ไรยิ่งมีเมียแล้วด้วยยิ่งคล่องไปกันใหญ่
ผม - "ม่อน .....เบาๆ ....เสียวว่ะ .....ซี๊ดดดดดด" ไอ้ม่อนดึงเสื้อยืดสีดำผมขึ้นไปไว้ที่คอแล้วลากปากละเลงลิ้นลงบนแผงอกและหัวนมทั้งสองข้างอย่างเมามันส์
ไอ้ม่อนเพิ่มความรุนแรงในการดูดเม้มขบกัดลงบนหน้าอกของผมเรื่อยๆ จนผมเผลอร้องออกมาด้วยความเสียวปนเจ็บนิดๆ
ไอ้ม่อนเลื่อนปากขึ้นมาดูดปากแลกลิ้นกับผมอีกครั้งแล้วไซร้คอผมทั้งซ้ายขวาจนทั่วดังจ๊วบๆ ก่อนจะดึงเสื้อผมออก ผมเลยดึงเสื้อของมันออกบ้าง
ด้วยความเมาจากเหล้าขวดใหญ่บวกกับความคล่องแคล่วในวิชาชิวหาพาเพลินของไอ้ม่อนทำให้ผมเคลิ้มดิ้นเกร็งไปมาอยู่บนเตียงอย่างเหน็ดเหนื่อย
ผม - "ซี๊ดดดด ม่อน .....มึงไปอดอยากมาจากไหนวะ ? .....อ้าาาาาาา" ไอ้ม่อนไซร้ต่ำลงไปถึงหน้าท้องของผมแล้วละเลงลิ้นไปมาที่แผงอกจนทั่ว
ไอ้ม่อน - "ผมไม่มีไรกับเมียมาเกือบเดือนแล้วพี่ .....ผมขอนะ" ชิบหายละกู >< ไอ้ม่อนกระซิบข้างหูผมก่อนจะไซร้คอต่อแล้วเอื้อมมือมาปลดเข็มขัดรูดซิบ
กางเกงขายาวผมออกดึงไปไว้ที่ข้อเท้า ไอ้ม่อนลุกขึ้นถอดกางเกงบอลสีดำของตัวเองจนเหลือแต่กางเกงในสีน้ำตาลเข้มขอบยางสีขาวแล้วทิ้งตัวลงมาคร่อมผม
พลางขยับเอวดันลำท่อนแข็งๆ ของตัวเองถูไถที่เป้าผมอย่างเนิบๆ ผมไม่ไหวแล้วตอนนี้ทั้งเมาทั้งมึนทั้งเสียวเลยปล่อยเลยตามเลยให้ไอ้ม่อนทำตามสบาย
ไอ้ม่อน - "พี่ ....ผมขอนะ" ชิบหายละกู >< คำขอของไอ้ม่อนทำเอาผมสะดุ้งวาบสติกลับคืนมาเลยทันทีหลังจากเคลิ้มกับวิชาชิวหาพาเพลินกับส่วนบนอยู่นาน
ไอ้ม่อนพยายามทำมุกวิถีทางเพื่อจะสอดใส่ลำท่อนของตัวเองเข้ามาในร่างกายผมแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะความพยายามของผมที่คอยขัดขืนไม่ให้มันทำมีมากกว่า
มันจึงเลิกแล้วบรรเลงลิ้นใช้วิชาชิวหาพาเพลินกับร่างกายช่วงบนของผมต่อ ไอ้ม่อนพลางสาวว่าวให้ผมไปเรื่อยๆ ขณะละเลงลิ้นตามร่างกายช่วงบนของผม
อยู่นานจนผมเสียวทนไม่ได้เผลอปล่อยน้ำกามออกมาในที่สุด ผมนอนพักหายใจอยู่แปปนึงก่อนจะพลิกตัวไอ้ม่อนให้นอนหงายแล้วดูดปากละเลงลิ้นใส่คอและ
หน้าอกของมันพลางสาวว่าวถี่ยิบจนไอ้ม่อนสูดปากครางซี๊ดซ๊าดเบาๆ
ไอ้ม่อน - "อย่าลูบ .....เสียวววว .....ซี๊ดดดดด" ไอ้ม่อนเอามือมาจับแขนผมแน่นให้ออกห่างจากพวงไข่ของมันที่โดนผมลูบไล้จนเกร็งไปทั้งตัว
แต่ผมก็ยังรั้นเกร็งขืนลูบไล้ต่อไปจนไอ้ม่อนปล่อยมือออกแล้วกางขาออกว้างพลางเกร็งเอวแอ่นสะโพกหลับตามือจิกหมอนร้องครางด้วยความเสียว
ผมเลื่อนปากลงไปดูดหัวนมสีน้ำตาลอ่อนๆ ของไอ้ม่อนทั้งสองขางดังจ๊วบๆ สลับกับสาวว่าวและลูบไล้พวงไข่อยู่นานจนไอ้ม่อนทนไม่ไหวหลับตาครางลั่น
ร่างกายกระตุกหลายครั้งก่อนจะปล่อยน้ำออกมามากมายจนเลอะเต็มมือผมและหน้าท้องของมันเอง ผมกับไอ้ม่อนลุกขึ้นไปล้างทำความสะอาดกันแบบเซๆ
เพราะความเมาก่อนจะกลับมานอนต่อ Zzz
วันเดียวกันเวลาประมาณ 1225 pm ณ ลานกว้างหน้าบ้านของไอ้ม่อน
ผม - "อือๆ .....ถึงกูไม่เต็มใจก็ต้องทำใช่มะ ? ......เหอะๆ โอเคๆ ให้กูกลับไปก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที ......บ้านมึงดิ วันนี้แหละไอ้ห่า .....เออ เด๋วเจอกัน"
ผมวางสายจากมนุษย์โลกที่ชอบนำปัญหาปวดหัวมาให้ผมอยู่บ่อยๆ "ไอ้บี" ( My Hornor, Our Promise [ Vol.17 ] และ [ Vol.18 ] )
ผม - "ไงพ่อนักสำรวจ .....ไปสำรวจป่าถึงไหนมา ??? .....เจอไรมั่ง ???" ผมหันไปทักเจ้านิ๊กที่เดินมาล้างมือด้วยอาการแปลกๆ
เจ้านิ๊ก - "ก็ .....ก็ .....เรื่อยๆ อ่ะ เจอแต่นกกับดอกไม้แปลกๆ เลยถ่ายมาให้พี่น็อตดู" เจ้านิ๊กรีบล้างมือแล้วเอาผ้าเช็ดก่อนจะส่งมือถือให้ผมดูรูปที่ถ่ายมา
ผม - "เป็นไรรึป่าวนิ๊ก ???? .....ไม่สบายหรอ ?" ผมรับมือถือแล้วกดดูรูปที่เจ้านิ๊กถ่ายมาแต่ก็เหลือบดูอาการแปลกๆ ของเจ้านิ๊กอยู่บ่อยๆ
เจ้านิ๊ก - "ปล่าวๆ นิ๊กไม่ได้เป็นไร นิ๊กสบายดี" เจ้านิ๊กสะบัดมือที่ผมเอื้อมไปแตะหน้าผากและมือข้างขวาเพื่อจับชีพจร
ผม - "แน่นะ ??? .....แล้วนี่อะไร ???" ผมคว้าแขนเสื้อข้างขวาของเจ้านิ๊กที่พยายามหันหลบมาดูใกล้ๆ เจอรอยเลือดยาวเป็นทางและจุดเล็กๆ ประมาณ 2-3 จุด
ผม - "ไปโดนไรมา ??? ......รู้ว่าโกหกพี่ไม่เคยได้ก็ยังจะโกหกอีกนะ ......เล่ามาว่าเกิดอะไรขึ้น" เจ้านิ๊กลนลานหน้าตาตื่นกลัวทันทีที่ผมทำเสียงแข็งใส่
เจ้านิ๊ก - "นะ นิ๊ก ....ก็ ....นิ๊ก .....ไม่ได้ตั้งใจ .....นิ๊ก ....." เจ้านิ๊กนั่งตัวสั่นน้ำตาไหลผมเลยดึงตัวมากอดปลอบอยู่พักนึงก่อนเจ้านิ๊กจะหยุดร้องแล้วเล่าให้ผมฟัง
10 นาทีต่อมาหลังจากที่เจ้านิ๊กเล่าทุกอย่างให้ผมฟังก็มีรถกระบะคันนึงมาจอดที่หน้าบ้านพร้อมด้วยวัยรุ่นผู้ชายและผู้ใหญ่อีก 5 คน
ผู้ใหญ่ - "ไอ้เด็กเหี้ย !!! .....อยู่นี่เองนะไอ้สัด !!! ....มานี่เลยมึง" ผู้ใหญ่วัยกลางคนเดินออกมาจากรถแล้วมุ่งตรงมาทางเจ้านิ๊กทันที
ผม - "ใจเย็นๆ คร๊าบบบบ มีไรก็ค่อยๆ พูดค่อยๆ จากันดีกว่ามั้ย ???" ผมเอาตัวเข้าขว้างผู้ใหญ่คนนั้นที่กำลังหมายตาเจ้านิ๊กเอาไว้
ผู้ใหญ่ - "อย่าเสือก !!!" ผู้ใหญ่คนนั้นผลักผมอย่างแรงแต่ผมคว้าแขนขวาของเค้าที่ผลักผมเอาไว้ได้แล้วรั้งตัวเองไว้ไม่ให้ล้มก่อนถีบเข่าซ้ายของเค้าจนทรุด
แล้วบิดแขนขวาของเค้าอีกที เด็กวัยรุ่นที่เหลือเลยคว้ามีดคว้าไม้จากหลังรถกระบะแล้วเดินเข้าหาผมอย่างรวดเร็ว
เจ้านิ๊ก - "พี่น็อต !!! รับ !!!" เจ้านิ๊กโยนปืนพก Walther P99 ของผมให้เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มแย่ลง ผมรับแล้วเอาปืนจ่อหัวผู้ใหญ่คนนั้นทันที
ผม - "ลูกโดนแทง .....ต่อไป .....พ่อก็โดนยิงที่หัว .....เอางั้นมะ ???" วัยรุ่นพวกนั้นเลยหยุดชะงักกันหมดก่อนจะหันไปซุบซิบกันเบาๆ
ก่อนที่วัยรุ่นคนนึงจะวิ่งเข้าหาผมพร้อมมีดเล่มโตอย่างรวดเร็ว
ปัง !!! ปัง !!! เสียงปืนลูกซองดังขึ้น 2 นัดลงพื้นจนหญ้ากระจุยดินเป็นรู
ไอ้ม่อน - "จะพากันกลับดีๆ หรือจะให้ตำรวจมาลากคอกันกลับ ???" ไอ้ม่อนยิงปืนลูกซองลงมาจากหน้าต่างชั้น 2 แล้วเล็งไปที่วัยรุ่นพวกนั้น
ผม - "ผมยินดีจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลทุกอย่าง .....ทุกบาททุกสตางค์ .....หรือจะให้จ่ายค่าทำศพแทน ??? .....เลือกเอานะอา"
ผมปล่อยมือจากผู้ใหญ่คนนั้นแล้วเดินไปหาลูบหัวเจ้านิ๊กที่ยืนอยู่ไม่ไกลมากนัก
.....ผมพลาด .....ผมพลาดที่ละสายตาจากผู้ใหญ่คนนั้น เค้าเลยมีโอกาสชักปืนที่เอวออกมายิงผม โชคดีที่เจ้านิ๊กปามีดใส่หน้าอกเค้าได้ทันควัน
ถึงบาดแผลจากการปามีดของเจ้านิ๊กจะไม่ได้ลึกและแรงอะไรมากมาย แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้ใหญ่คนนั้นจึงยิงพลาด .....เรื่องทั้งหมดจึงจบลงที่โรงพัก
เวลาต่อมา ณ บ้านไอ้ม่อน
ไอ้ม่อน - "พี่ ....พอเถอะ สงสารไอ้นิ๊กมัน" ไอ้ม่อนนั่งบ่นประโยคนี้ซ้ำๆ กันหลายรอบขณะนั่งกินข้าวกับผมที่ข้างบ้าน
ผม - "เงียบน่า ....พูดมากเด๋วข้าวก็ติดคอตายห่าหรอก ......เฮ๊ย !!! .....วางได้ไม่เกิน 5 วินะเว้ย .....ไม่งั้นพี่จะเพิ่มเวลาอีกนะ"
เด็กผู้ชายรูปร่างผอมบางยืนถอดเสื้อเหลือแต่กางเกงยีนส์ถือกระป๋องใส่ 2 ถังกลางแดดเปรี้ยงๆ ในยามบ่ายจนเหงื่อไหลไคลย้อยมือสั่นริกๆ
ไม่ถึง 5 นาทีเด็กผู้ชายคนนั้นวางถังน้ำลงแล้วยืนสะอื้นร้องไห้ซิกๆ เอามือเช็ดน้ำตาท่ามกลางแสงแดด ไอ้ม่อนจะลุกขึ้นไปช่วยแต่ผมห้ามเอาไว้
ผม - "ม่อน .....อย่า .....รออีกนิด .....จะครบ 2 ชั่วโมงละ" ผมดึงแขนไอ้ม่อนดูนาฬิกาทั้งน้ำตามันเลยนั่งลงแล้วไอ้ม่อนก็ตะโกนให้กำลังใจเจ้านิ๊ก
ผมนั่งกัดฟันกินข้าวทั้งน้ำตาพยายามไม่หันไปมองเจ้านิ๊กที่โดนผมทำโทษกลางแดด .....แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้เลยหันไปมองอยู่เรื่อยๆ
เรื่องของเรื่องขณะที่เจ้านิ๊กไปเดินสำรวจป่าคนเดียวเมื่อตอนเที่ยงดันไปเจอเด็กสาววัยรุ่นมันเลยเข้าไปจีบ เผอิญเด็กสาวพวกนั้นมากับเด็กชายอีก 4 คน
เลยมีปากมีเสียงกัน ด้วยนิสัยพื้นฐานของเจ้านิ๊กที่ไม่ชอบเถียงหรือทะเลาะกับใครอยู่แล้วจึงถอยกลับแต่โดนเด็กชายพวกนั้นด่าว่าเหยียดหยามสาระพัด
เจ้านิ๊กเลยบันดาลโทสะเข้าไปซัดเด็กชายพวกนั้นจนร่วงหมด ( แขนหัก 1 ข้อมือหลุด 1 หน้าแหก 1 สลบ 1 ....ทำไปได้น้องกู จะโหดไปไหนวะ ??? -*-a )
เจ้านิ๊กที่บาดเจ็บฟกช้ำดำเขียวตามร่างกาย ( หน้ายังเนียนเหมือนเดิม ) ดันพลาดหันหลังให้เลยโดนท่อนไม้ฟาดเข้าหลังจนล้ม
ด้วยความโมโหเจ้านิ๊กเลยเอามีดที่ผมให้ทิ้งเข้าท้องเด็กชายคนนั้นจนมิดด้าม ......โชคดีที่เด็กชายคนนั้นไม่เสียชีวิตเพราะเจ้านิ๊กแทงพลาดจุดตายไป 1 นิ้ว
เสียงนาฬิกาข้อมือผมร้องเตือนว่าครบ 2 ชั่วโมง ผมเลยเช็ดน้ำตาแล้วลุกขึ้นตะโกนเสียงแข็งออกไปดังๆ
ผม - "เฮ๊ย !!! หมดเวลาแล้ว ....มากินข้าว" เจ้านิ๊กปล่อยกระป๋องน้ำแล้วทรุดลงกับพื้นอย่างหมดแรงไอ้ม่อนเลยรีบวิ่งไปดู
ไอ้ม่อน - "กูบอกแล้วว่าอย่าๆๆ มึงก็ไม่ฟัง ....เป็นไงล่ะ ???" ไอ้ม่อนพยุงไหล่เจ้านิ๊กเข้าที่ร่มพลางบ่นมาตลอดทางเพราะไอ้ม่อนเคยออกปากห้ามเจ้านิ๊กแล้ว
เจ้านิ๊ก - ".....ครบแล้ว ....เห็นมั้ย ??? .....ง่ายจะตาย" เจ้านิ๊กยืนเซพิงต้นไม้ก่อนจะล้มผมเลยเข้าไปรับร่างที่หมดสติของเจ้านิ๊กทั้งน้ำตา
*****************************************
BY : XIII Post : 2010-02-07
วันอาทิตย์ที่ 24 มกราคม 2010 เวลาประมาณ 1015 pm ณ บ้านผมในจังหวัดนนทบุรี
ผม - "นิ๊ก !!! ช้าเกินไปแล้วนะ ......มัวทำไรอยู่เนี่ย ....หึ๊ ???" น้องชายคนเล็กของผมวิ่งแบกกระเป๋าเป้หน้าตาตื่นออกมาจากบ้าน ผมเลยล็อคคอจี้เอวซะดิ้น
เจ้านิ๊ก - "โอ๊ยยยยย ขอโทษก๊าบบบบ ......นิ๊กมัวหาไอ้นี่อยู่อ่ะ ......ว่าจะเอาไปฝาก เอ่อ ....ฝาก ...." เจ้านิ๊กยืนอายหน้าแดงถือกล่องเล็กๆ สีแดงเอาไว้แน่น
ผม - "อานะ .....ร้ายนักนะเราน่ะ .....ปะ ขึ้นรถ" ผมกับนิ๊กกำลังเตรียมตัวออกเดินทางไปยังจังหวัดศรีสะเกษเพื่อส่งหลานตัวเล็กทั้ง 2 คนกลับบ้าน
ตอนแรกผมจะไปส่งหลานคนเดียวแต่เจ้านิ๊กดันโรงเรียนหยุดพอดีผมเลยอนุญาตให้ติดสอยห้อยตามไปด้วย ( ที่จริงผมขี้เกียจดูแลเด็กตัวเล็กๆ ซนๆ น่ะ -*-a )
ผม - "นิ๊ก .....ตอนนี้สูงเท่าไรละ ???" ผมแวะปั๊มที่สระบุรีล้างหน้าล้างตาหาของกินรองท้องกันเสร็จก็หันไปถามเจ้านิ๊กที่กำลังยืนกดมือถืออยู่ข้างๆ
เจ้านิ๊ก - "เอ่ออออ ไม่รู้ดิ .....นิ๊กสูงขึ้นใช่มะ ? มีแต่บอกว่านิ๊กสูงขึ้นเยอะเลยอ่ะ ......อีกหน่อยก็สูงกว่าพี่น็อตแล้ว 555" เจ้านิ๊กยืนเขย่งจับไหล่ผมหัวเราะเอิ๊กๆ
ผมมัวไปนู่นทำนี่ไม่ได้เจอเจ้านิ๊กประมาณ 2 เดือนเห็นจะได้ ( ไม่นับตอนสนามแข่งรถที่ชลบุรีนะ ) ผมเพิ่งสังเกตุว่าเจ้านิ๊กสูงขึ้นกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด
ตอนนี้เจ้านิ๊กอายุ 13 ย่าง 14 ปี สูงประมาณ 165 cm ( ผมสูงประมาณ 172-173 cm เมื่อยืนวัดหัวเจ้านิ๊กจะอยู่ตรงระดับสายตาผม ) น้ำหนักก็คง 45 kg เห็นจะได้
สิ่งที่ผมสังเกตุได้อีกอย่างระหว่างขับรถคือ .....เจ้านิ๊กหน้าตาดูดีและหล่อขึ้นมากกว่าเดิม ซ้ำยังเริ่มรู้จักแต่งตัวใส่น้ำหอมและป้อสาวมากขึ้นอีกด้วย 555
เจ้านิ๊ก - "พี่น็อต .....นิ๊กขี้เกียจคุยแล้วอ่ะ .....ทำไงดี ???" เจ้านิ๊กมองมือถือตัวเองแล้วหันมาถามผมว่าจะทำยังไงดีเมื่อสาวๆ โทรมาคุยด้วยแทบทั้งวัน
ผม - "เค้าโทรมาก็คุยๆ ไปเถอะ .....ดีกว่าไม่มีให้คุยเน้อ"
เจ้านิ๊ก - "ก็นิ๊กเบื่ออ่ะ .....โทรมาก็ไม่ค่อยพูด แถมไม่ให้นิ๊กวางสายด้วยอ่ะ บอกกลัวนิ๊กคุยกับสาวอื่น ที่ร้ายที่สุดนะ ....ห้ามนิ๊กเล่นเกมส์ ....โอ้ แม่จ้าววววว !!!"
ผมนั่งหัวเราะก๊ากลั่นรถไม่นึกว่าเจ้านิ๊กจะเสน่ห์แรงได้ถึงขนาดนี้ เจ้านิ๊กไม่สนใจใยดีกับมือถือปิดเสียงเปิดสั่นโยนใส่กระเป๋าเป้แล้วหยิบ PSP ออกมาเล่น
สักพักผมก็ให้เจ้านิ๊กปลุกหลาน ( อนุบาล 1 คนนึงกับ ป.4 คนนึง ) ที่นอนอยู่บนเบาะหลังตั้งแต่ออกจากบ้านให้ลุกขึ้นมากินข้าวและขนมที่เพิ่งซื้อมาจากปั๊ม
??? - "อาน็อตตตต !!! ไอ้ติวแย่งไส้กรอกตาลอ่ะ .....เอาของพี่มานะ" เกิดสงครามเล็กๆ ที่เบาะหลังเสียงดังลั่นจนผมปวดหัว ผมเลยส่งผู้เจรจาอย่าศึกไปจัดการ
เจ้านิ๊ก -"เงียบ !!! ไม่งั้นเด๋วเตะลงรถทั้งคู่เลย" ผมตกใจนิดหน่อยไม่นึกว่าเจ้านิ๊กจะตะคอกใครเป็นกับเค้าด้วย ( ปกติผมเห็นมันพูดดีตลอด -*-a )
เมื่อเจ้านิ๊กตะคอกใส่หลานทั้งสองคนเลยยุติสงครามการแย่งเสบียงทันทีแล้วนั่งกินข้าวกินขนมกันเงียบกริบอยู่นานก่อนจะหลับไป
ผม - "เมื่อกี้โหดว่ะนิ๊ก .....ถ้ามีแฟนอย่าตะคอกอย่างนี้อีกนะ ไม่งั้นเค้า .....อ้าว หลับซะละ .....เฮ้ออออ โตไวกันจริงๆ เด็กสมัยนี้"
ผมหันไปหยิบ PSP ออกจากมือเจ้านิ๊กไปวางที่คอนโซลหน้าแล้วดึงเสื้อกันหนาวขึ้นไปคลุมตัวให้เพราะอากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ
วันจันทร์ที่ 25 มกราคม 2010 เวลาประมาณ 0730 am ณ หมู่บ้านแห่งนึงใน อ.ขุขันณ์ จ.ศรีสะเกษ
เจ้านิ๊ก - "ตื่นได้แล้ววววว !!! ปรี๊ดดดดดดดดดดด !!!" เสียงนกหวีดที่ดังเสียดแก้วหูทำให้ผมตกใจสะดุ้งตื่น ผมวิ่งไล่เตะเจ้านิ๊กอยู่พักใหญ่ก็เหวี่ยงมันลงเตียง
แล้วขึ้นคร่อมต่อยไปหลายหมัด ( ต่อยเบาๆ จ้าาาาา เล่นกันๆ ) เจ้านิ๊กนอนกันซ้ายกันขวาได้บ้างไม่ได้บ้างหัวเราะชอบใจที่ผมตกใจตื่น
อยู่ดีๆ ผมก็หยุดต่อยแล้วมองหน้าเจ้านิ๊กที่กำลังนอนหัวเราะพูดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ เหมือนต้องมนต์สะกดอะไรบางอย่างผมจึงมองหน้าเจ้านิ๊กอยู่อย่างนั้นไปเรื่อยๆ
เจ้านิ๊ก - "พี่น็อต ....พี่น็อต ....โหลๆ เทสต์ๆ .....หลับในหรอ ? 5555" ผมสะดุ้งรู้สึกตัวอีกทีที่เจ้านิ๊กดึงแก้มดึงหูผมแล้วหัวเราะต่อ
ผม - "กวนหรอ ???? ต้องโดนอย่างนี้ !!!" ผมกอดรัดล็อคตัวเจ้านิ๊กไว้แน่นแล้วจี้เอวจนเจ้านิ๊กร้องลั่นห้องจนเสียงหลงดิ้นพล่านๆ บนเตียง
ผมเล่นแบบนี้กับเจ้านิ๊กเป็นประจำแต่คราวนี้ผมรู้สึกแปลกไปกว่าทุกครั้ง ....เป็นเพราะอะไรผมก็บอกไม่ได้เหมือนกัน
ผมหยุดจี้แล้วกอดเจ้านิ๊กไว้อย่างนั้นอยู่นาน เจ้านิ๊กก็พูดไรของมันไปเรื่อยเปื่อยทั้งเรื่องเกมส์เรื่องรถ ( เจ้านิ๊กชอบรถแต่งมากๆ ) และอีกหลายเรื่อง
แต่ผมไม่ได้ฟังสักเรื่อง !!! ผมนอนกอดอยู่อย่างนั้นแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ....อยู่ดี .357 ของผมก็แข็งขึ้นมาซะงั้นเมื่อเจ้านิ๊กหันมานอนกอดผมมั่ง !!!
ผมพยายามควบคุมตัวเองให้อะไรๆ มันสงบลง ( โอมมมม จงลงๆ >< ) ก่อนที่เจ้านิ๊กจะรู้ตัว เวลานอนปกติผมกับเจ้านิ๊กก็จะนอนกอดกันอยู่แล้วทุกคืนๆ
แล้วผมก็ไม่เคยคิดไรเกินเลยแม้แต่ครั้งเดียว .....ไม่เคยอยู่ในหัวผมเลยด้วยซ้ำ !!! แต่คราวนี้มันแปลกกว่าทุกครั้ง ผมรีบลุกขึ้นไปตั้งสติในห้องน้ำแล้วอาบน้ำ
อาบท่าให้ตัวเองสดชื่นเผื่ออะไรๆ จะได้ดีขึ้น ทุกอย่างกลับแย่ลงกว่าเดิมเพราะ .....ไอ้ .357 ของผมมันดันอยู่ในสภาพพร้อมยิงอาเด่ะ T_T
ผมพยายามไม่คิดอะไรเลยเถิดแต่ภาพของเจ้านิ๊กและเจ้านิ๊กน้อยดันผุดขึ้นมาในหัวผมเองอย่างอัตโนมัติทำให้ .357 ของผมพร้อมยิงอยู่ตลอดเวลา ><
เจ้านิ๊ก - "แอบหลับในห้องน้ำหรือไง ??? .....ใส่เสื้อผ้าเร็วๆ เลย นิ๊กหิวข้าวอ่ะ ไปกินข้าวกันๆ" กว่าผมจะสงบจิตสงบใจตั้งสมาธิอยู่กับการอาบน้ำอย่างเดียว
ก็ปาเข้าไปตั้ง 20 กว่านาทีจนเจ้านิ๊กที่นั่งเล่นโน๊ตบุ๊ครอผมอยู่บนเตียงบ่นอุบอิบๆ ก่อนจะรื้อเสื้อผ้าในกระเป๋าของผมจนกระจุยกระจายแล้วส่งให้
ผมคิดว่าถึงร่างกายเจ้านิ๊กจะดูโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าเมื่อก่อนก็จริงแต่นิสัยและความคิดก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยันค่ำ ( สังเกตุได้จากอาการงอแงและขี้อ้อน 555 )
แต่แล้วผมก็ต้องคิดใหม่อีกรอบ เหอะๆ -*-a เจ้านิ๊กบ่นอยากกินจาวมะพร้าวแต่ผมไม่ยอมเฉาะให้ ทีแรกนึกว่าจะงอแงอ้อนให้ผมทำให้เหมือนเคยๆ ที่ไหนได้
เจ้านิ๊กมองหน้าผมไม่พูดไม่จาหยิบมีดเล่มโตออกมาเฉาะโฉะๆ จนได้จาวมะพร้าวออกมากินถึง 3 อัน ( ถ้าใครเคยเฉาะกินเองจะรู้ว่ามันลำบากขนาดไหน -*- )
ผมสังเกตุว่าเจ้านิ๊กจะทำไรเองหมดเลยทุกอย่างไม่เหมือนเมื่อก่อนที่จะคอยอ้อนให้คนอื่นทำให้อยู่เสมอๆ ( ทุกคนที่อู่แพ้ลูกอ้อนของเจ้านิ๊กกี้กันหมด 555 )
??? - "หวัดดีพี่ .....อ้าวไอ้นิ๊ก มาด้วยหรอวะ ? ไม่ไปโรงเรียนหรือไง ???" เสียงเด็กหนุ่มคนนึงยกมือไหว้ทักทายผมกับเจ้านิ๊กที่กำลังนอนเล่นฟังเพลงอยู่บนเสื่อ
ผม - "ไงมึง สบายดีนะ ???" ผมหันขึ้นไปรับไหว้แล้วลุกขึ้นนั่ง
??? - "สบายดีพี่ ....โห ผมจำแทบไม่ได้เลยว่ะ ทั้งพี่ทั้งน้องเลย ....นี่ๆ ผมเอาของที่ไร่มาฝาก" เด็กหนุ่มวิ่งไปที่รถแล้วถือแตงโมมาให้ 2 ลูก และ ฯลฯ
เด็กหนุ่มคนนี้ชื่อ "ม่อน" รุ่นเดียวกับไอ้โน๊ต หน้าตาบ้านๆ สไตล์อีสานๆ ( ดูดีๆ ก็เท่ไปอีกแบบนะ 555 ) เคยเรียนช่างยนต์เหมือนไอ้โน๊ต ( เรียนที่เดียวกัน )
แต่ตอนนี้กลับมาอยู่ที่บ้านแทนเพราะ ....โดนผู้หญิงจับทำสามี เมื่อ 2 ปีก่อนตอนที่ไอ้ม่อนยังเรียนที่เดียวกับไอ้โน๊ต มันพลาดไปโดนผู้หญิงคนนึงจับทำสามี
แล้วเสือกท้อง ( ไม่แน่ใจว่าใช่ลูกมันหรือป่าวนะ เหอะๆ ) ทางฝ่ายหญิงไม่ยอมในทุกกรณีที่เสนอไป จะให้มาอยู่กับไอ้ม่อนอย่างเดียวไม่งั้นจะแจ้งตำรวจ -*-a
ถ้าเรียงลำดับตามสายเลือดไอ้ม่อนเป็นลูกพี่ลูกน้องกับไอ้โน๊ตและเจ้านิ๊ก เพราะพ่อของมันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องห่างๆ ของป๊าไอ้โน๊ตและเจ้านิ๊กอีกที
สักพักไอ้ม่อนก็ชวนผมกับเจ้านิ๊กไปเที่ยวไร่ของมันที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 10 นาที ไร่ของไอ้ม่อนปลูกผลไม้หลายอย่างแถมเลี้ยงวัวส่งโรงฆ่าสัตว์อีกด้วย
( มิน่าผู้หญิงมันถึงจับทำสามี -*-a ) พอผมเดินเล่นดูไร่ของมันจนทั่ว ( เดินเล่นจนอิ่ม 555 ) ไอ้ม่อนก็ส่งสัญญาณว่าอยากกินเหล้าเพราะไม่ได้กินด้วยกันนานละ
ประจวบเหมาะที่เจ้านิ๊กอยากไปเดินเล่นสำรวจป่าทางด้านนู่นคนเดียว ผมเลยแอบส่งเงินให้ไอ้ม่อนไปซื้อเหล้า ( ถ้าเจ้านิ๊กเห็นมันได้ไปฟ้องแม่ผมแน่ๆ -*- )
เจ้านิ๊ก - "อะไรน่ะ ??? ให้นิ๊กหรอ ??? .....ขอบคุณก๊าบบบบบ .....เหมือนของพี่โน๊ตเลยอ่ะ" ผมส่งมีดพับเล่มเล็กสีดำของทหารยี่ห้อ Benchmade ให้เจ้านิ๊ก
ผม - "ที่ให้เนี่ยก็เพื่อเอาไว้ป้องกันตัวกับคนสำคัญของเรา .....ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ก็อย่าใช้ .....อย่าทำให้พี่ผิดหวังล่ะ" เจ้านิ๊กยิ้มพยักหน้าตอบรับแล้วกอดผม
เจ้านิ๊ก - "แล้วเมื่อไรพี่น็อตจะสอนนิ๊กยิงปืนแบบจริงๆ จังๆ สักทีอ่ะ" เจ้านิ๊กสำรวจมีดที่ผมให้แปปนึงก่อนจะพับเก็บเหน็บที่เข็มขัดแล้วหันมาถามผม
ผม - "เมื่อถึงเวลาเด๋วพี่จะสอนให้" เจ้านิ๊กยิ้มแล้วคว้าจักรยานปั่นเข้าป่าที่อยู่ท้ายบ้านหายไปอย่างรวดเร็ว ผมนั่งกินเหล้า .....เหล้าขาว !!! ( บาดคอมากๆ >< )
( ทำไมที่นี่เค้านิยมกินเหล้าขาวกันฟะ -*-a ) กับไอ้ม่อนสักพักก็เริ่มเมา ไอ้ม่อนเล่าถึงความคับแค้นใจสำนึกผิดที่ไปเจอผู้หญิงคนนั้น ( เมียมัน ) จนแทบร้องไห้
ผม - "ถ้าเอ็งไม่แน่ใจว่าใช่ลูกเอ็งหรือป่าวนะ ......ก็พาไปตรวจ DNA ดิ"
ไอ้ม่อน - "มันไม่ยอมอะดิพี่ ผมบอกแล้วบอกอีกมันก็ไม่ยอมพาไปตรวจ" ไอ้ม่อนพูดอย่างใส่อารมณ์ด้วยความโมโหผมเลยเปลี่ยนประเด็นเป็นเรื่องเฮฮาทันที
แต่ผมเฮฮาได้ไม่นานหรอกครับ ....เมาแทบจะน็อคคาโต๊ะ >< ( ผมไม่ค่อยกินเหล้าขาวพอโดนเข้าไปทีก็อย่างนี้แหละ เหอะๆ )
ไอ้ม่อนเลยพยุงผมให้ไปนอนพักที่ห้องของมัน ( ลืมบอกไปว่าเมียมันไม่อยู่ ....หุๆ ) สภาพของไอ้ม่อนที่พยุงผมก็ไม่ต่างอะไรจากผมมากมาย .....เมากึ่ม -*-
ไอ้ม่อน - "ทำไรน่ะพี่ ???? .....อย่าพี่ .....ผมไม่ .....อย่า .....ผม .....อ้าาาาาาา" เมื่อเข้ามาในห้องผมกดล็อคประตูแล้วดึงตัวไอ้ม่อนเข้ามากอดจูบดูดปากไซร้คอ
ไอ้ม่อนพยายามขัดขืนไม่ยอมให้ผมทำอะไรแต่ผมก็ไม่ละความพยายามที่จะไซร้คอมันทั้งซ้ายและขวาจนไอ้ม่อนยืนเกร็งนิ่งสูดปากพิงประตูห้อง
จากมือที่ดันที่ผลักร่างผมออกในตอนแรกก็เปลี่ยนเป็นโอบกอดรั้งตัวผมให้แนบชิดติดใกล้อย่างแนบแน่นพลางเงยหน้าสูดปากครางในลำคอ
นี่เป็นสัญญาณเริ่มต้นที่ดีของการจุดถ่านไฟเก่าให้ลุกโชติช่วงอีกครั้ง 55555
2 ปีก่อนหน้านี้ผมกับไอ้ม่อนเคยมีไรกันแค่ภายนอกแล้วหลายครั้งตอนเมาๆ ( เมาทีไรได้เรื่องทุกทีเลยกู เหอะๆ -*-a )
ไอ้ม่อนดึงตัวผมไปกอดอย่างแนบแน่นแล้วดูดปากแลกลิ้นกับผมอย่างนัวเนียดังจ๊วบๆ ก่อนจะเอนตัวผมให้ลงนอนบนเตียงแล้วรุกอย่างต่อเนื่องด้วยวิชาชิวหา
พาเพลินไปทั่วทั้งร่างกายส่วนบนจนผมเกร็งเสียวครางซี๊ดเบาๆ ไอ้ม่อนชำนาญเรื่องวิชาชิวหาพาเพลินมาตั้งแต่ไหนแต่ไรยิ่งมีเมียแล้วด้วยยิ่งคล่องไปกันใหญ่
ผม - "ม่อน .....เบาๆ ....เสียวว่ะ .....ซี๊ดดดดดด" ไอ้ม่อนดึงเสื้อยืดสีดำผมขึ้นไปไว้ที่คอแล้วลากปากละเลงลิ้นลงบนแผงอกและหัวนมทั้งสองข้างอย่างเมามันส์
ไอ้ม่อนเพิ่มความรุนแรงในการดูดเม้มขบกัดลงบนหน้าอกของผมเรื่อยๆ จนผมเผลอร้องออกมาด้วยความเสียวปนเจ็บนิดๆ
ไอ้ม่อนเลื่อนปากขึ้นมาดูดปากแลกลิ้นกับผมอีกครั้งแล้วไซร้คอผมทั้งซ้ายขวาจนทั่วดังจ๊วบๆ ก่อนจะดึงเสื้อผมออก ผมเลยดึงเสื้อของมันออกบ้าง
ด้วยความเมาจากเหล้าขวดใหญ่บวกกับความคล่องแคล่วในวิชาชิวหาพาเพลินของไอ้ม่อนทำให้ผมเคลิ้มดิ้นเกร็งไปมาอยู่บนเตียงอย่างเหน็ดเหนื่อย
ผม - "ซี๊ดดดด ม่อน .....มึงไปอดอยากมาจากไหนวะ ? .....อ้าาาาาาา" ไอ้ม่อนไซร้ต่ำลงไปถึงหน้าท้องของผมแล้วละเลงลิ้นไปมาที่แผงอกจนทั่ว
ไอ้ม่อน - "ผมไม่มีไรกับเมียมาเกือบเดือนแล้วพี่ .....ผมขอนะ" ชิบหายละกู >< ไอ้ม่อนกระซิบข้างหูผมก่อนจะไซร้คอต่อแล้วเอื้อมมือมาปลดเข็มขัดรูดซิบ
กางเกงขายาวผมออกดึงไปไว้ที่ข้อเท้า ไอ้ม่อนลุกขึ้นถอดกางเกงบอลสีดำของตัวเองจนเหลือแต่กางเกงในสีน้ำตาลเข้มขอบยางสีขาวแล้วทิ้งตัวลงมาคร่อมผม
พลางขยับเอวดันลำท่อนแข็งๆ ของตัวเองถูไถที่เป้าผมอย่างเนิบๆ ผมไม่ไหวแล้วตอนนี้ทั้งเมาทั้งมึนทั้งเสียวเลยปล่อยเลยตามเลยให้ไอ้ม่อนทำตามสบาย
ไอ้ม่อน - "พี่ ....ผมขอนะ" ชิบหายละกู >< คำขอของไอ้ม่อนทำเอาผมสะดุ้งวาบสติกลับคืนมาเลยทันทีหลังจากเคลิ้มกับวิชาชิวหาพาเพลินกับส่วนบนอยู่นาน
ไอ้ม่อนพยายามทำมุกวิถีทางเพื่อจะสอดใส่ลำท่อนของตัวเองเข้ามาในร่างกายผมแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะความพยายามของผมที่คอยขัดขืนไม่ให้มันทำมีมากกว่า
มันจึงเลิกแล้วบรรเลงลิ้นใช้วิชาชิวหาพาเพลินกับร่างกายช่วงบนของผมต่อ ไอ้ม่อนพลางสาวว่าวให้ผมไปเรื่อยๆ ขณะละเลงลิ้นตามร่างกายช่วงบนของผม
อยู่นานจนผมเสียวทนไม่ได้เผลอปล่อยน้ำกามออกมาในที่สุด ผมนอนพักหายใจอยู่แปปนึงก่อนจะพลิกตัวไอ้ม่อนให้นอนหงายแล้วดูดปากละเลงลิ้นใส่คอและ
หน้าอกของมันพลางสาวว่าวถี่ยิบจนไอ้ม่อนสูดปากครางซี๊ดซ๊าดเบาๆ
ไอ้ม่อน - "อย่าลูบ .....เสียวววว .....ซี๊ดดดดด" ไอ้ม่อนเอามือมาจับแขนผมแน่นให้ออกห่างจากพวงไข่ของมันที่โดนผมลูบไล้จนเกร็งไปทั้งตัว
แต่ผมก็ยังรั้นเกร็งขืนลูบไล้ต่อไปจนไอ้ม่อนปล่อยมือออกแล้วกางขาออกว้างพลางเกร็งเอวแอ่นสะโพกหลับตามือจิกหมอนร้องครางด้วยความเสียว
ผมเลื่อนปากลงไปดูดหัวนมสีน้ำตาลอ่อนๆ ของไอ้ม่อนทั้งสองขางดังจ๊วบๆ สลับกับสาวว่าวและลูบไล้พวงไข่อยู่นานจนไอ้ม่อนทนไม่ไหวหลับตาครางลั่น
ร่างกายกระตุกหลายครั้งก่อนจะปล่อยน้ำออกมามากมายจนเลอะเต็มมือผมและหน้าท้องของมันเอง ผมกับไอ้ม่อนลุกขึ้นไปล้างทำความสะอาดกันแบบเซๆ
เพราะความเมาก่อนจะกลับมานอนต่อ Zzz
วันเดียวกันเวลาประมาณ 1225 pm ณ ลานกว้างหน้าบ้านของไอ้ม่อน
ผม - "อือๆ .....ถึงกูไม่เต็มใจก็ต้องทำใช่มะ ? ......เหอะๆ โอเคๆ ให้กูกลับไปก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที ......บ้านมึงดิ วันนี้แหละไอ้ห่า .....เออ เด๋วเจอกัน"
ผมวางสายจากมนุษย์โลกที่ชอบนำปัญหาปวดหัวมาให้ผมอยู่บ่อยๆ "ไอ้บี" ( My Hornor, Our Promise [ Vol.17 ] และ [ Vol.18 ] )
ผม - "ไงพ่อนักสำรวจ .....ไปสำรวจป่าถึงไหนมา ??? .....เจอไรมั่ง ???" ผมหันไปทักเจ้านิ๊กที่เดินมาล้างมือด้วยอาการแปลกๆ
เจ้านิ๊ก - "ก็ .....ก็ .....เรื่อยๆ อ่ะ เจอแต่นกกับดอกไม้แปลกๆ เลยถ่ายมาให้พี่น็อตดู" เจ้านิ๊กรีบล้างมือแล้วเอาผ้าเช็ดก่อนจะส่งมือถือให้ผมดูรูปที่ถ่ายมา
ผม - "เป็นไรรึป่าวนิ๊ก ???? .....ไม่สบายหรอ ?" ผมรับมือถือแล้วกดดูรูปที่เจ้านิ๊กถ่ายมาแต่ก็เหลือบดูอาการแปลกๆ ของเจ้านิ๊กอยู่บ่อยๆ
เจ้านิ๊ก - "ปล่าวๆ นิ๊กไม่ได้เป็นไร นิ๊กสบายดี" เจ้านิ๊กสะบัดมือที่ผมเอื้อมไปแตะหน้าผากและมือข้างขวาเพื่อจับชีพจร
ผม - "แน่นะ ??? .....แล้วนี่อะไร ???" ผมคว้าแขนเสื้อข้างขวาของเจ้านิ๊กที่พยายามหันหลบมาดูใกล้ๆ เจอรอยเลือดยาวเป็นทางและจุดเล็กๆ ประมาณ 2-3 จุด
ผม - "ไปโดนไรมา ??? ......รู้ว่าโกหกพี่ไม่เคยได้ก็ยังจะโกหกอีกนะ ......เล่ามาว่าเกิดอะไรขึ้น" เจ้านิ๊กลนลานหน้าตาตื่นกลัวทันทีที่ผมทำเสียงแข็งใส่
เจ้านิ๊ก - "นะ นิ๊ก ....ก็ ....นิ๊ก .....ไม่ได้ตั้งใจ .....นิ๊ก ....." เจ้านิ๊กนั่งตัวสั่นน้ำตาไหลผมเลยดึงตัวมากอดปลอบอยู่พักนึงก่อนเจ้านิ๊กจะหยุดร้องแล้วเล่าให้ผมฟัง
10 นาทีต่อมาหลังจากที่เจ้านิ๊กเล่าทุกอย่างให้ผมฟังก็มีรถกระบะคันนึงมาจอดที่หน้าบ้านพร้อมด้วยวัยรุ่นผู้ชายและผู้ใหญ่อีก 5 คน
ผู้ใหญ่ - "ไอ้เด็กเหี้ย !!! .....อยู่นี่เองนะไอ้สัด !!! ....มานี่เลยมึง" ผู้ใหญ่วัยกลางคนเดินออกมาจากรถแล้วมุ่งตรงมาทางเจ้านิ๊กทันที
ผม - "ใจเย็นๆ คร๊าบบบบ มีไรก็ค่อยๆ พูดค่อยๆ จากันดีกว่ามั้ย ???" ผมเอาตัวเข้าขว้างผู้ใหญ่คนนั้นที่กำลังหมายตาเจ้านิ๊กเอาไว้
ผู้ใหญ่ - "อย่าเสือก !!!" ผู้ใหญ่คนนั้นผลักผมอย่างแรงแต่ผมคว้าแขนขวาของเค้าที่ผลักผมเอาไว้ได้แล้วรั้งตัวเองไว้ไม่ให้ล้มก่อนถีบเข่าซ้ายของเค้าจนทรุด
แล้วบิดแขนขวาของเค้าอีกที เด็กวัยรุ่นที่เหลือเลยคว้ามีดคว้าไม้จากหลังรถกระบะแล้วเดินเข้าหาผมอย่างรวดเร็ว
เจ้านิ๊ก - "พี่น็อต !!! รับ !!!" เจ้านิ๊กโยนปืนพก Walther P99 ของผมให้เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มแย่ลง ผมรับแล้วเอาปืนจ่อหัวผู้ใหญ่คนนั้นทันที
ผม - "ลูกโดนแทง .....ต่อไป .....พ่อก็โดนยิงที่หัว .....เอางั้นมะ ???" วัยรุ่นพวกนั้นเลยหยุดชะงักกันหมดก่อนจะหันไปซุบซิบกันเบาๆ
ก่อนที่วัยรุ่นคนนึงจะวิ่งเข้าหาผมพร้อมมีดเล่มโตอย่างรวดเร็ว
ปัง !!! ปัง !!! เสียงปืนลูกซองดังขึ้น 2 นัดลงพื้นจนหญ้ากระจุยดินเป็นรู
ไอ้ม่อน - "จะพากันกลับดีๆ หรือจะให้ตำรวจมาลากคอกันกลับ ???" ไอ้ม่อนยิงปืนลูกซองลงมาจากหน้าต่างชั้น 2 แล้วเล็งไปที่วัยรุ่นพวกนั้น
ผม - "ผมยินดีจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลทุกอย่าง .....ทุกบาททุกสตางค์ .....หรือจะให้จ่ายค่าทำศพแทน ??? .....เลือกเอานะอา"
ผมปล่อยมือจากผู้ใหญ่คนนั้นแล้วเดินไปหาลูบหัวเจ้านิ๊กที่ยืนอยู่ไม่ไกลมากนัก
.....ผมพลาด .....ผมพลาดที่ละสายตาจากผู้ใหญ่คนนั้น เค้าเลยมีโอกาสชักปืนที่เอวออกมายิงผม โชคดีที่เจ้านิ๊กปามีดใส่หน้าอกเค้าได้ทันควัน
ถึงบาดแผลจากการปามีดของเจ้านิ๊กจะไม่ได้ลึกและแรงอะไรมากมาย แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้ใหญ่คนนั้นจึงยิงพลาด .....เรื่องทั้งหมดจึงจบลงที่โรงพัก
เวลาต่อมา ณ บ้านไอ้ม่อน
ไอ้ม่อน - "พี่ ....พอเถอะ สงสารไอ้นิ๊กมัน" ไอ้ม่อนนั่งบ่นประโยคนี้ซ้ำๆ กันหลายรอบขณะนั่งกินข้าวกับผมที่ข้างบ้าน
ผม - "เงียบน่า ....พูดมากเด๋วข้าวก็ติดคอตายห่าหรอก ......เฮ๊ย !!! .....วางได้ไม่เกิน 5 วินะเว้ย .....ไม่งั้นพี่จะเพิ่มเวลาอีกนะ"
เด็กผู้ชายรูปร่างผอมบางยืนถอดเสื้อเหลือแต่กางเกงยีนส์ถือกระป๋องใส่ 2 ถังกลางแดดเปรี้ยงๆ ในยามบ่ายจนเหงื่อไหลไคลย้อยมือสั่นริกๆ
ไม่ถึง 5 นาทีเด็กผู้ชายคนนั้นวางถังน้ำลงแล้วยืนสะอื้นร้องไห้ซิกๆ เอามือเช็ดน้ำตาท่ามกลางแสงแดด ไอ้ม่อนจะลุกขึ้นไปช่วยแต่ผมห้ามเอาไว้
ผม - "ม่อน .....อย่า .....รออีกนิด .....จะครบ 2 ชั่วโมงละ" ผมดึงแขนไอ้ม่อนดูนาฬิกาทั้งน้ำตามันเลยนั่งลงแล้วไอ้ม่อนก็ตะโกนให้กำลังใจเจ้านิ๊ก
ผมนั่งกัดฟันกินข้าวทั้งน้ำตาพยายามไม่หันไปมองเจ้านิ๊กที่โดนผมทำโทษกลางแดด .....แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้เลยหันไปมองอยู่เรื่อยๆ
เรื่องของเรื่องขณะที่เจ้านิ๊กไปเดินสำรวจป่าคนเดียวเมื่อตอนเที่ยงดันไปเจอเด็กสาววัยรุ่นมันเลยเข้าไปจีบ เผอิญเด็กสาวพวกนั้นมากับเด็กชายอีก 4 คน
เลยมีปากมีเสียงกัน ด้วยนิสัยพื้นฐานของเจ้านิ๊กที่ไม่ชอบเถียงหรือทะเลาะกับใครอยู่แล้วจึงถอยกลับแต่โดนเด็กชายพวกนั้นด่าว่าเหยียดหยามสาระพัด
เจ้านิ๊กเลยบันดาลโทสะเข้าไปซัดเด็กชายพวกนั้นจนร่วงหมด ( แขนหัก 1 ข้อมือหลุด 1 หน้าแหก 1 สลบ 1 ....ทำไปได้น้องกู จะโหดไปไหนวะ ??? -*-a )
เจ้านิ๊กที่บาดเจ็บฟกช้ำดำเขียวตามร่างกาย ( หน้ายังเนียนเหมือนเดิม ) ดันพลาดหันหลังให้เลยโดนท่อนไม้ฟาดเข้าหลังจนล้ม
ด้วยความโมโหเจ้านิ๊กเลยเอามีดที่ผมให้ทิ้งเข้าท้องเด็กชายคนนั้นจนมิดด้าม ......โชคดีที่เด็กชายคนนั้นไม่เสียชีวิตเพราะเจ้านิ๊กแทงพลาดจุดตายไป 1 นิ้ว
เสียงนาฬิกาข้อมือผมร้องเตือนว่าครบ 2 ชั่วโมง ผมเลยเช็ดน้ำตาแล้วลุกขึ้นตะโกนเสียงแข็งออกไปดังๆ
ผม - "เฮ๊ย !!! หมดเวลาแล้ว ....มากินข้าว" เจ้านิ๊กปล่อยกระป๋องน้ำแล้วทรุดลงกับพื้นอย่างหมดแรงไอ้ม่อนเลยรีบวิ่งไปดู
ไอ้ม่อน - "กูบอกแล้วว่าอย่าๆๆ มึงก็ไม่ฟัง ....เป็นไงล่ะ ???" ไอ้ม่อนพยุงไหล่เจ้านิ๊กเข้าที่ร่มพลางบ่นมาตลอดทางเพราะไอ้ม่อนเคยออกปากห้ามเจ้านิ๊กแล้ว
เจ้านิ๊ก - ".....ครบแล้ว ....เห็นมั้ย ??? .....ง่ายจะตาย" เจ้านิ๊กยืนเซพิงต้นไม้ก่อนจะล้มผมเลยเข้าไปรับร่างที่หมดสติของเจ้านิ๊กทั้งน้ำตา
*****************************************
No comments:
Post a Comment