บทที่ 45 " เด็กใหม่ & เด็กแว๊น "

ย้อนไปเมื่อหลายวันก่อนช่วงต้นเดือนพฤษจิกายน 2009 ......
วันอาทิตย์ที่ 2 พฤษจิกายน 2009 เวลา 0805 pm ณ หมู่บ้านแห่งนึงที่โดนน้ำท่วม ใน จ.ยะลา
ทหารนายนึงลอยคอเข้าไปหาเป้าหมายอย่างช้าๆ ในความมืด แล้วก็ .....ฉึก!!! ตามด้วย ....ฟุบๆ เสียงกระสุนของปืนเก็บเสียงดังขึ้น 2 นัดเข้าตัวของเป้าหมาย
หลังจากทหารคนนั้นเอามีดแทงที่คอของเป้ารายแรกจนแน่นิ่ง แล้วลากศพทั้ง 2 เข้าพงหญ้าที่โดนน้ำท่วมแทบมิด
ผม - "ใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบร้อน ......กลัวไม่ได้ไปลอยกระทงรึไง ?"
??? - "ป่าวครับครู ผมแค่ ......"
ผม - "ก็เข้าใจอยู่หรอกว่าโดนเรียกตัวให้มาปฏิบัติงานในวันลอยกระทงมันน่าหงุดหงิดขนาดไหน ครูเองก็โดนอยู่บ่อยๆ .....ทำใจซะเด๋วก็ชิน"
??? - "ครับครู ผมเข้าใจน่า .....แต่ครูบอกเองไม่ใช่หรือครับว่าถ้าเสร็จเร็ว เราก็ได้กลับเร็ว"
ผม - "มันก็จริงอยู่หรอก แต่ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามนา"
??? - "อ้าว ครูถือคติว่า ทำให้เนียนทำให้ไว ไม่ใช่หรอครับ ?"
ผม - "อุว๊ะ!!! ไอ้นี่ ย้อนจริง .......หมอบ!!!" ทหารคนนั้นหมอบลงอย่างรวดเร็วผมเลยยิงเป้าหมายอีกคนนึงได้อย่างหวุดหวิด
??? - "ขอบคุณครับครู ....หวิดม้วยแล้วมั้ยล่ะ"
ผม - "เพราะมัวเถียงกับเอ็งนี่แหละ ......ฟังนะ มันก็จริงอยู่ไอ้คติที่ว่าน่ะ แต่บางครั้งการไปช้าๆ ก็ดีกว่ารีบไปแล้วปัญหาตามมาอีกร้อยแปดนะ get บ่ ?"
??? - "รับทราบ" ลูกศิษย์ของผมคนนี้ชื่อ "ไอ้อาร์ม" ผมเลือกมาจากพวกหมวกแดงทั้งหมด 20 คนที่ถูกคัดมาเป็นพิเศษจากทั่วประเทศ 
ถึงไอ้อาร์มอายุยังน้อยแต่ก็เก่งและฉลาด บวกกับสมาธิและสติปัญญาที่เป็นเลิศ ทำให้มันเตะตาผมมากที่สุดในบรรดาคนที่คัดมาจาก 20 คน 
เสียอย่างเดียวคือมันอยู่กับร่องกับรอยมากเกินไป ไม่ค่อยมีความยืดหยุ่นเท่าที่ควร -*-a และนี่ก็เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่ผมเอามันออกปฏิบัติภารกิจจริงร่วมกับผม 
ถึงผมเหลือเวลาไม่มากที่จะอยู่ในไทยแต่ผมก็สอนมันอย่างเต็มที่เรียกได้ว่าทุกวินาทีมีค่าเสมอ ( เหลือเวลาอีก 5-6 วัน )
สิ่งที่ผมสอนไม่ใช่เรื่องกลยุทธหรือยุทธวิธีแต่เป็นคำแนะนำ,ข้อคิดและปรัชญาระหว่างภารกิจซะมากกว่า ( ความจริงครูแสนน่าจะเอาไปสอนเองด้วยซ้ำ -*-a )
คราวนี้ก็เหมือนครั้งก่อนๆ ที่ผมแทบจะไม่ต้องลงมือเลย ไอ้อาร์มสามารถฉายเดี่ยวคนเดียวได้สบายๆ ( ในอนาคตไอ้อาร์มอาจจะเก่งกว่าผมก็เป็นได้ 555 )
เวลาต่อมา ณ สนามบินแห่งนึงใน 3 จังหวัดชายแดนใต้
ไอ้อาร์ม - "หวัดดีครับครู ขอให้ครูเที่ยวให้สนุกนะครับ ผมไปละ" ไอ้อาร์มยกมือไหว้โบกไม้โบกมือให้ผมก่อนจะขึ้นเครื่องเพื่อไปลงที่อุบลราชธาณี
ไอ้สู้ - "เป็นไงมั่งวะลูกศิษย์มึง ?"
ผม - "ก็ดี เหมือนอยู่กับเด็กเลยว่ะ ....แล้วมึงล่ะ ?"
ไอ้สู้ - "เฮ้ออออ แม่งอย่างกับคนใบ้ นานๆ ทีกว่ามันจะเอื้อนออกมาได้แต่ละประโยค กลัวพิกุลจะร่วงจากปากรึไงก็ไม่รู้"
ผม - "5555 .....แล้วมึงเห็นลูกศิษย์นิโอ๊ะมันยัง ?"
ไอ้สู้ - "เห็นแล้ว ตัวใหญ่อย่างกับหมีควายแถมคึกอย่างกับกระทิง ....บ้าพลังชิบหาย ไม่รู้จะเป็นเสนารักษ์หรือคนเหล็ก"
ผม - "ก๊ากกกกกก นี่แหละที่กูฮา 55555"
ไอ้สู้ - "ไม่รู้ไอ้เล็กเป็นไงมั่ง"
ผม - "สงสัยพาลูกศิษย์เข้าชายแดนพม่าไปแล้วมั้ง" แล้วก็จริงอย่างที่ผมว่านั่นแหละ เหอะๆ -*-a
เวลาต่อมา ณ ท่าน้ำนนท์
ผม - "เย้!!! มาทันดูพลุด้วย 555555555" ผมกับเพื่อนและน้องๆ นั่งทำกระทง,ไข่นกกระทาและเฟรนช์ไฟรด์ขายกันแบบสนุกๆ ไม่ได้คิดเอากำไรอะไร
แค่อยากมีที่เอาไว้รวมตัวกันสนุกสนานในวันลอยกระทง เรียกว่า "ทำเองกินเองขายเอามันส์" ผมได้เจอคนนู้นคนนี้ที่ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเก่า
สมัยเรียนมัธยมทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องหรือครูบาอาจารย์ ( คนเยอะอย่างกับหนอนแต่ก็ยังเจอกันอีกเนาะ เหอะๆ ) 
และคืนนั้นเองที่ทำให้ผมรู้จักกับ "เวียน" เด็กแว๊นจาก ซ.เรวดี ไอ้เวียนเป็นเพื่อนสนิทของรุ่นน้องผมคนนึงสมัยเรียน ม.ปลาย ไอ้เวียนเพิ่งปลดประจำการจาก
ทหารเกณฑ์เมื่อกลางปีที่ผ่านมา ตอนนี้ไอ้เวียนไม่เหลือคราบของทหารเกณฑ์อีกแล้วเพราะมันปล่อยผมยาวรากไทรแต่งตัวตามประสาเด็กแว๊น
แรกๆ ผมก็ไม่ได้สนใจมันมากมายหรอกแค่ทักทายตามปกติเพราะผมไม่ค่อยชอบสไตล์เด็กแว๊นอยู่แล้ว ( ไม่ได้รังเกียจนะแต่ขี้เกียจคุยด้วย -*-a ) 
แต่พอได้ร่วมวงสนทนากับคนอื่นไปสักพักก็เริ่มถูกใจเพราะไอ้เวียนเป็นเด็กแว๊นที่มีความคิดดีซึ่งต่างจากเด็กแว๊นที่ผมเคยเจอ ( คงไม่ต้องอธิบายนะว่าดียังไง
เอาเป็นว่ามันเป็นคนดีที่ชอบความเร็วก็แล้วกัน ) ไอ้เวียนช่วนคนนู้นทำไอ้นี่ทีไอ้นั่นทีแหกปากเสียงดังเชิญชวนให้คนมาซื้อกระทงและของที่พวกผมขาย
ผม - "เฮ้ย เฟรนช์ไฟรด์หมดว่ะ เด๋วกูไปซื้อก่อนนะ ....หาซื้อไอ้ที่ไหนได้วะเวลานี้ ????"
ไอ้เวียน - "ผมรู้จักร้านนึงพี่ มันเปิด 24 ชม. เด๋วผมพาไป" ไอ้เวียนวางกระทงที่มันกำลังทำเกือบเสร็จแล้วขับมอไซต์พาผมไปซื้อแถวๆ อตก.
ไอ้เวียน - "เด๋วผมขอแวะเข้าไปดูยายแปปนึงนะ เผื่อแกรอปิดประตูบ้าน" ไอ้เวียนขับมอไซต์เข้าตรอกซอยต่างๆ จนถึงบ้านแล้วไอ้เวียนก็ชวนผมเข้าไปด้วย
ผมคุยกับยายไอ้เวียนอยู่พักใหญ่ ยายแกก็ถามไถ่ว่าผมเป็นใคร ? ทำงานอะไร ? อยู่ที่ไหน ? รู้จักไอ้เวียนได้ไง ? ถามซ่อกถามแซ่กตามประสาคนแก่ที่ห่วงหลาน
ไอ้เวียน - "ท่าทางยายจะชอบพี่นะ ปกติแกไม่ค่อยคุยกับเพื่อนผม ....ปะ ....ถ้าพี่ไม่รังเกียจไว้ว่างๆ ก็มาเที่ยวได้นะ" ไอ้เวียนสตาร์ทมอไซต์ส่งหมวกกันน็อคให้
ผม - "อือๆ ถ้ากลับไม่ไหวเด๋วคืนนี้มานอนด้วย"
ไอ้เวียน - "โอเช" ไอ้เวียนแว๊นไม่ถึง 10 นาทีก็ถึงท่าน้ำนนท์อีกครั้ง ผมว้าวุ่นไปหมดจะเอายังไงกับมันดีฟ้าาาาาา ><
ไอ้ดิ๊ฟ - "เด๋วผมกลับก่อนนะพี่ พรุ่งนี้ต้องไปเรียน" ไอ้ดิ๊ฟยกมือไหว้เพื่อนผมทุกคนแล้วสะกิดไอ้โน๊ตให้ลุกขึ้นขณะที่มันกำลังจีบน้องสาวของเพื่อนผม
เมื่อถึงเวลาเกือบจะตี 5 ทุกคนก็เริ่มทยอยกันกลับเพราะพรุ่งนี้ยังต้องทำงานกัน ( ส่วนผมหยุดอ่ะ 555 ) และไอ้เวียนก็ว่างเพราะร้านที่มันเป็นช่างซ่อมมอไซต์
ให้มันหยุดต่ออีก 1 วัน ผมเลยชวนมันไปเล่นเกมส์ที่ร้านเกมส์แห่งนึงใน ซ.ศรีพร เพราะทุกคนเริ่มทยอยกันกลับหมดงานเลยกร่อย
เป็นธรรมดาที่เวลาเล่นเกมส์มากๆ ก็จะเบื่อ พอเบื่อก็จะหลับเลยต้องหาอะไรดูที่มันตื่นตาตื่นใจหน่อย  .....ถูกต้องนะคร๊าบบบ "โลกียะเว็บหรือเว็บโป๊" นั่นเอง
ไอ้เวียนเปิดเว็บโป๊ ( ช-ญ ) ดูไปเรื่อยเปื่อย ส่วนผมเปิดดูหนังใน MThai ไอ้เวียนดูไปเรื่องแล้วเรื่องเล่าก็เริ่ม .....เคลิ้มมมมม แล้วก็หลับ Zzz -.-a
ขณะที่ไอ้เวียนหลับแล้วผมก็รอโหลดหนังใน MThai ( โดยใช้โปรแกรม Orbit ) ผมบิดขี้เกียจหันไปเห็นไอ้เวียนนอนกอดอกหลับปุ๋ยแล้วแอบกรนนิดๆ
เพราะไอ้เวียนนอนเอนไปกับเบาะบวกกับเพิ่งดูหนังโป๊ไปหลายเรื่องเป้ากางเกงยีนส์เลยตุงมากกว่าปกติจนเห็นชัดว่ายาวเป็นลำพาดขึ้นไปทางซ้าย
ทำเอาผมจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวไปแปปนึง พอได้สติก็รีบปลุกให้มันตื่นแล้วเล่นเกมส์กันต่อ ><
วันอังคารที่ 3 พฤษจิกายน 2009 เวลาประมาณ 0810 am ณ บ้านไอ้เวียน
หลังจากที่ผมกับไอ้เวียนนั่งกินกาแฟกันที่ท่าน้ำนนท์จนอิ่ม ไอ้เวียนก็รีบแว๊นกลับบ้านทันทีด้วยความเป็นห่วงยาย ( เพราะอยู่คนเดียว ) 
พอมาถึงยายไอ้เวียนก็ทำกับข้าวกับปลาเตรียมที่หลับที่นอนไว้ให้เรียบร้อย ไอ้เวียนส่งผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ที่เพิ่งแกะกล่องมาให้ก่อนจะไปจัดที่หลับที่นอนอีกที
ตอนนั้นผมไม่คิดเรื่องอะไรอีกแล้วนอกจากเรื่องนอน >< พอหัวถึงหมอนผมก็หลับไปเลย ผมรู้สึกตัวอีกทีเพราะมือถือสั่น ( เลยปิดมันซะ เหอะๆ ) ก็หันไปเห็น
ไอ้เวียนนอนอยู่ที่พื้นข้างล่าง ผมเลยขยับตัวติดกำแพงแล้วเรียกให้มันขึ้นมานอนบนเตียง ไอ้เวียนขึ้นมานอนด้วยความเกรงใจเพราะเตียงมันไม่ใหญ่มาก
เมื่อไอ้เวียนหลับสนิทจนกรนเบาๆ ก็พลิกตัวมานอนคว่ำแล้วต้นขาขวาของมันก็ทับมือขวาผมแบบเต็มๆ ทำให้เรื่องที่ผมเห็นเป้ามันตุงเป็นลำตอนอยู่ใน
ร้านเกมส์ผุดขึ้นมาทันที ผมนึกขอโทษไอ้เวียนในใจแล้วเลื่อนมือเข้าไปลองสัมผัสกับลำท่อนของมันดู ลำท่อนของไอ้เวียนค่อยๆ ตื่นตัวขึ้นทีละนิดๆ
จนมันหยุดกรนแล้วขยับตัวก่อนจะเอามือมากุมเป้า ผมดึงออกอย่างรวดเร็วก่อนที่มือมันจะมาโดนมือผม .....โอ๊ยยยย นี่กูทำเชี่ยไรวะเนี่ย ???? ><
นอนไปได้สักพักไอ้เวียนพลิกตัวนอนหงาย ผมเลยหันไปมองก็เห็นลำท่อนของมันกำลังโด่แข็งยาวพาดขึ้นไปเป็นลำที่ขอบกางเกงเจเจสีน้ำเงิน
ผมลองเอามือซ้ายเอื้อมไปเตะดูอีกครั้งไอ้เวียนก็ยังนิ่งนอนกรนนิดๆ อยู่เหมือนเดิม ผมเลยกำลงไปแบบเต็มมือแล้วลูบไปมาจนลำท่อนของมันแข็งเต็มที่
ไอ้เวียนเริ่มมีปฏิกริยากับมือผมจนสะดุ้งตื่นผมเลยแกล้งหลับ ไอ้เวียนลุกขึ้นนั่งมองผมแล้วเกาหัวก่อนจะล้มตัวลงไปนอนต่อ
ไอ้เวียน - "สงสัยดูหนังโป๊มากไปหน่อยมั้งกู" ไอ้เวียนนอนบ่นพึมพำๆ แล้วเอามือกุมเป้าไว้จนหลับไปอีกครั้ง
เมื่อไอ้เวียนหลับจนสนิทไปอีกรอบผมตัดสินใจเป็นไงเป็นกันวะ รีบเผด็จศึกมันทันที ( เลวมาก เหอะๆ )
ผมดึงกางเกงเจเจสีน้ำเงินของไอ้เวียนลงตามด้วยกางเกงในสีดำเผยให้เห็นลำท่อนขนาดเกือบ 7" ที่ตื่นตัวเต็มที่ขนานไปกับหน้าท้องที่แบนราบแต่มีกล้ามนิดๆ
ผมจัดการสาวว่าวให้ไอ้เวียนช้าๆ เป็นการวอร์มอัพก่อนจะเร่งเร็วขึ้นแต่ไอ้เวียนก็ยังนอนนิ่งไม่ตื่น นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตผมเลยก็ว่าได้ที่ลักลับชาวบ้านเค้า ><
ลำท่อนของไอ้เวียนเริ่มมีปฏิกริยากับมือผมอีกครั้งด้วยการเกร็งเป็นพักๆ ผมเลยกำแล้วสาวว่าวให้แบบเน้นๆ จนเมือกใสจากส่วนหัวไหลเยิ้มออกมาเรื่อยๆ
ไอ้เวียน - "อื๊อออ .....เอ้ย ทำไรเนี่ยพี่ ??? .....โธ่ ไอ้ผมก็นึกว่าฝัน .....นอนๆ" ผมตกใจนั่งนิ่งไม่พูดอะไรแต่ไอ้เวียนกลับนอนต่อทำเป็นไม่มีไรเกิดขึ้น
ผม - "โทษทีว่ะ พอดีเอ็งนอนพลิกมาแล้วควยเอ็งมาโดนมือพี่พอดีเลยนึกอยากแกล้งน่ะ ....ไม่ถือนะเว้ย ผู้ชายด้วยกัน" ออกตัวๆ ><
ไอ้เวียน - "ไม่ถือพี่ อยู่ในกรมก็เห็นกันจนชินตาละ ......แต่ตะกี้เล่นซะเสียวเลยนะ" ไอ้เวียนนอนบิดขี้เกียจเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงเจเจแล้วกำลำท่อนเอาไว้
ผม - "ญ ใน camfog เมื่อคืนแม่งติดตาว่ะ ....ต่อปะล่ะ ?" ผมพูดไปขำไป ไอ้เวียนไม่พูดอะไรยิ้มแล้วสาวว่าวให้ตัวเองในกางเกงเจเจผมเลยเอามั่ง
ต่างคนต่างชัก ( ของตัวเอง ) กันไปได้สักพักก็เริ่มงุ่นง่านเลยเปิดหนังโป๊ดูประกอบการชัก สุดท้ายก็แตกไปตามๆ กัน แล้วต่างคนก็ต่างนอน Zzzz -*-a
สำหรับผมแค่นี้ก็พอแล้วไม่ต้องถึงกับมีอะไรกันหรอก อีกอย่างผมไม่ชอบฝืนใจใครเพราะดูๆ แล้วไอ้เวียนไม่ชอบเกย์ ( มันเล่าให้ผมฟังน่ะว่าทำไมถึงไม่ชอบ )
เวลา 1148 pm ณ พื้นที่ทับซ้อนของไทยและกัมพูชา
ไอ้อาร์ม - ".....4 ตร.กม. หรอ ? อืมมมม .....ทางหนีหลัก ทางสำรอง .....ตามหลัก E&E .....ก็ต้องอย่างนี้ .....แล้ว PZ ก็อยู่นี่ .....เสร็จแล้วครับครู"
 ผม - "ไหนๆ .....วางเส้นทางได้เฉียบมาก เราต้องคำนึงถึงพลเรือนเสมอ ....จำไว้นะ .....ว่าแต่ใกล้ถึงเวลานัดแล้วนะ ไอ้สู้แม่งยังไม่มาอีกแฮะ"
ไอ้อาร์ม - "มว.สู้ไม่เคยผิดเวลานัดนี่ครับ แถมมาก่อนเวลาตลอด .....ว. ก็ติดต่อไม่ได้ครับ"
ผม - "นั่นซิ ถึงได้แปลกใจอยู่นี่ไง" ไอ้อาร์มยกมือขวาขึ้นแล้วกำก่อนจะแบมือแล้ววาดลงไปที่พื้น นั่นคือสัญญาณมือบอกให้ "หยุดการปฏิบัติแล้วหมอบ"
ทหารกัมพูชา 5-6 นายเดินลาดตระเวณห่างจากจุดที่ผมกับไอ้อาร์มนอนหลบอยู่ไปแค่ 4 เมตร เมื่อทหารเหล่าเดินผ่านเข้าไปในความมืดผมกับไอ้อาร์มก็ลุกขึ้น
ไอ้อาร์ม - "มาไงวะ ? ตกใจหมด"
ผม - "ชักไม่ค่อยดีละ ....ส่งแผนที่มาซิ ....กูมั่นใจว่าตรงนี้ไม่ใช่จุดที่พวกมันจะมาลาดตระเวณหรือต้องเดินผ่านแน่ๆ ....ต้องมีไรเกิดขึ้นแน่ๆ เลยว่ะ"
ไอ้อาร์ม - "ใช่ครับ ดูจากการระแวดระวังของพวกมันตะกี้ก็พอจะบ่งบอกได้ถึงระดับความ alert ....เอาไงครับครู ?"
ผมตัดสินใจไปหาไอ้สู้ที่จุดสังเกตุการณ์ของมันกับลูกศิษย์แต่ก็ไม่เจอใคร เจอแต่ทหาร 3-4 คนเดินวนๆ อยู่ในบริเวณนั้น ผมกับไอ้อาร์มเลยถอนตัวทันที
สักพักไอ้สู้ก็ติดต่อเข้ามาให้ผมไปดูอะไรเด็ดๆ ที่แคมป์ใหญ่ของทหารกัมพูชา พวกผมอยู่ในระยะปลอดภัยแล้วใช้กล้องส่องทางไกลส่องดูสิ่งที่ไอ้สู้เจอ
ผม - "ว้าวววว เด็ดจริงๆ ด้วย .....มิน่าล่ะรูปแบบการลาดตระเวณถึงเปลี่ยนไปเพราะคนใหญ่คนโตมานี่เอง .....ไม่ใครก็ใครได้ร้องไห้กันมั่งล่ะ"
ไอ้สู้ - "มือถือสากปากถือศีล .....นี่แหละที่กูเกลียด"
ผม - "เหอะๆ เรามาเล่น 20 คำถามกันดีกว่า ....ทายซิใครเอ่ย ? ใส่หมวกไหมพรมเสื้อเกราะฟูลอาร์เมอร์กางเกงลายพรางพร้อมด้วยองครักษ์ติดอาวุธอีก 5 คน"
ไอ้อาร์ม - "ไหนๆ .....เอ่ออออ .....( xxx )..... หรอครับ ?"
ผม - "ผิด .....ไอ้นั่นไม่มาที่นี่หรอก มันถูกกับพวกนี้ซะที่ไหนล่ะ"
ไอ้สู้ - "ไม่รู้ดิ เห็นแค่ข้างหลังว่ะ สูงๆ แห้งอย่างนี้คงเป็น .....( xxx )..... ล่ะมั้ง"
??? - ".....( xxx )....." เด็กหนุ่มที่เป็นลูกศิษย์ไอ้สู้ ชื่อ "ฟลุ๊ท" ตอบออกมาทีพร้อมให้เหตุผลว่าทำไมถึงเป็นคนนั้นทำเอาพวกผมขนหัวลุก
ผม - ".....สงสัยจะจริงของมันแฮะ ดูจากพวกบอร์ดี้การ์ดแล้วเป็นไปได้สูงว่าจะใช่ .....( xxx )....."
ไอ้อาร์ม - "ทำไมล่ะครับ ?"
ไอ้สู้ - "รูปแบบในการวางตัวของพวกบอร์ดี้การ์ดโดยรอบน่ะซิ ....เป็นรูปแบบเฉพาะของพวกที่เคยไปฝึกกับ GSG-9 ที่เยอรมันน่ะ ....ไม่แปลกที่มึงจะไม่รู้"
ไอ้อาร์ม - "แล้วทำไมครูกับ มว.สู้ถึงรู้ล่ะ ? ......มึงด้วยไอ้ฟลุ๊ท"
ไอ้ฟลุ๊ท - "google มีไว้ทำเหี้ยไรล่ะ ? .....เอาไว้หาหนังโป๊รึไง ? ....GSG-9 เป็นหน่วยคอมมานโดที่เชี่ยวชาญเรื่อง AT กับ VIP บุคคลสำคัญ"
ผม - "ใช่ ก็พอจะรู้จักคนที่เคยไปฝึกกับ GSG-9 อยู่มั่งน่ะ .....ถึงขั้นเคยร่วมงานกันเลยล่ะ .....ถามไอ้สู้ดิ มันรู้จักดีเลยล่ะ .....ตั้งกะเล็กยันโต" ไอ้สู้เลยเขกหัวผม
ไอ้อาร์ม - "เอาไงดีล่ะงานนี้ ?" ผมกับไอ้สู้มองหน้ากันแล้วยิ้มให้ไอ้อาร์ม
ผม - "พูดไปก็คงไม่มีแมวที่ไหนมาเชื่อเราหรอก .....งั้นปล่อยให้เรื่องมันดำเนินไปตามที่เค้าต้องการเถอะเนาะ"
ไอ้สู้ - "กูว่า .....ได้เวลาลี้กันแล้วล่ะนะ"
ผม - "เห็นด้วยๆ ลี้ให้ไวเลยแหละ" ทั้งบอร์ดี้การ์ดและทหารกัมพูชาต่างวิ่งมากระซิบเจ้านายของตนเองก่อนจะสั่งให้เตรียมพร้อมเพื่ออะไรสักอย่าง
ระหว่างทางที่พวกผมวิ่งกลับเข้ามาที่ฝั่งไทยพวกผมเจอการปะทะด้วยอาวุธเก็บเสียงอย่างรวดเร็วและรุนแรง แต่พวกผมก็ตีฝ่ากลับเข้าฝั่งไทยได้อย่างปลอดภัย
***************************

BY :  XIII Post : 2009-11-13