All warfare is based on deception. - Sun Tzu
************************************
0426 pm
Somewhere in Moutain of Southern Rusia
Sub.Lt. Sithikorn "N" Sashiez
Special Task Force 121 - USASOC
ผม - "I'm in position."
Ed - "Ok, let's go ! let's go !" Ed นำลูกทีมอีกสิบกว่านายบุกจับพ่อค้าอาวุธสงครามชาวรัสเซียที่ขายอาวุธให้กับผู้ก่อการร้ายในตะวันออกกลาง
โดยมีผมกับไอ้สู้คอยคุ้มกันให้อยู่บนเชิงเขาที่ห่างจากบ้านของเป้าหมายประมาณ 560 เมตร
เพียงอึดใจเดียวที่ Ed เข้าสู่พื้นที่ของเป้าหมาย ทหารกล้าทั้งหมดก็ถูกซุ่มโจมตีด้วยม่านควันและระเบิดอย่างหนักจนล้มหายตายจากไปหลายนาย
Ed - "Ambush !!!" Ed ตะโกนบอกลูกทีมทาง ว. สื่อสารเสียงดังลั่นจนผมได้ยินเต็มสองหู ....แต่ก็สายเกินไป Ed และลูกทีมตกอยู่ในวงล้อมของข้าศึก
จำนวนมากแถมยังติดอยู่ในพื้นที่สังหารของปืน ค. และวิถีกระสุนที่มีม่านควันสีขาวอมเทาฟุ้งกระจายปกคลุมไปทั่วจนมองอะไรแทบไม่เห็น
ผม - "เหี้ยละ !!! เหมือนแม่งรู้เลยว่าเราจะมา ....Ed, Cody !!! Target left side !!! Left side !!!"
ไอ้สู้ - "นั่นดิ ....จัดการปืน ค. แม่งก่อนเลย" ผมกับไอ้สู้จัดการปืน ค. ที่อยู่บนเนินด้านข้างของทีมจับกุมจนหมดพวกนั้นจึงรีบฝ่าม่านควันออกไป
ผม - "Ed, we've got two trucks leaving from the target building." ผมเห็น Ed และลูกทีมอีก 4 คนวิ่งออกจากม่านควันแล้วรถบรรทุก 2 คันก็เลี้ยว
ออกมาจากบ้านที่เป็นเป้าหมาย Ed กับ Cody จึงรีบออกไปยิงสกัดรถบรรทุกเหล่านั้นแต่ก็ไม่เป็นผล
Cody - "Bloody hell !!! These trucks are bulletproofed !!! .....Sashiez, Don't let those trucks get away !!!"
ผม - "Roger that !!! Get back from the road !!! .....เล่นแม่งเลยสู้"
ไอ้สู้ - "Firing stinger, danger close !!!" ไอ้สู้หยิบจรวดต่อต้านรถถัง Stinger ออกมายิงรถบรรทุกทั้ง 2 คันจนพินาศกลายเป็นเศษเหล็กติดไฟในพริบตา
ผม - "Moving vehicles have been neutralized." ลูกทีมบางคนออกจากถนนไม่ทันจึงโดนแรงระเบิดเข้าไปจนหน้าหงายก็ค่อยๆ ลุกขึ้นทีละคน
ผม - "Be advised !!! We have not, I repeat, we have not spotted Alexi and no one else is left the house. Those trucks may have been decoys, over"
Ed - "Roger that, we're advancing on the house now." Ed กับ Cody นำลูกทีมเข้าประชิดตัวบ้านของเป้าหมายอย่างระมัดระวัง
ผม - "Clear the perimeter !!!"
ไอ้สู้ - "Tangos down." ข้าศึกวิ่งออกมาจากบ้านประมาณ 4 คน ทางด้านข้างของทีมจับกุมผมกับไอ้สู้เลยจัดการให้อย่างรวดเร็ว
Ed - "We're going breach around the safehouse." Ed ให้ลูกทีมแยกย้ายแล้วบุกพร้อมกัน ผมกับไอ้สู้จึงเปลี่ยนจุดซุ่มยิงที่สามารถมองเห็นข้าศึก
และตัวบ้านได้ชัดเจนมากขึ้นกว่าเดิมในระยะ 300 m
Cody - "Ed, Tango2 o'clock !!!"
Ed - "Yeah, I see !!! ....Nisa, make sure no one leaves through the kitchen."
Nisa - "Roger that sir. I'm tracking a target !!!"
Ed - "Rocky, gimme a sitrep."
Rocky - "No one leaves through the front of the basement sir."
Ed - "Dunn, go upstairs and check any locked rooms on the top floor. Breach and Clear !!! Rocky, come with me."
Dunn - "Yes sir !!! .....Target've been neutralized, top floor clear !!!"
Ed - "Roger that, Dunn go with Nisa and check the basement for enemy activity. Breach and Clear, go !!!"
Cody - "Clawer, cover me !!!"
Clawer - "Copy that !!! I've got your back sir !!!"
Nisa - "Basement clear !!!"
Cody - "We're clear too !!!" Ed สั่งการลูกทีมท่ามกลางเสียงปืนที่ดังกระหึ่มอยู่ภายในบ้านนานเกือบ 10 นาทีก็สงบลง
Ed - "How about you Sashiez ?"
ผม - "Nap time."
Ed - "Ok, all clear. Squad, regroup on me. .....Nisa, photographs"
Nisa - "Roger that."
Cody - "Yankee-3, this is Cody. No sign of Alexi, I repeat, no sign of Alexi. Newman, any luck inAfghanistan
Newman - "Plenty !!! ..... At least fifty hired guns here, but no sign of Valadimir. Perhaps the intel's was old."
Cody - "Well, the quality of the intel's about to change. This safehouse's a bloody gold mine."
Yankee-3 - "Copy that. Cody, have your team collect everything you can for an operations playback, names, contact, places, everything."
Cody - "We're already on it sir. Alexi will have nowhere to run."
Yankee-3 - "That's the idea. I'm bringing up the extraction force, E.T.A five minutes. Get that intel, Yankee-3 out."
Ed - "Cody, get on Alexi's computer and start the transfer. Nisa, you are the security. I've got the front, go !!!"
Nisa - "On my way."
Newman - "121, this is Newman. More of Valadimir's men just arrived at the boneyard."
Johnathan - "Alex, cover me. I'm gonna slot that guy over there and use his radio to tapping their comms."
Newman - "Cody, Ed, Sashiez and Fighter. We're going silent for a few minutes. Good luck up there in Rusia, Newman out."
ชุดปฏิบัติการที่Afghanistan
พ่อค้าอาวุธสงครามชาวรัสเซียที่กำลังจะเตรียมขายอาวุธยุทโธปกรณ์ให้พวกผู้ก่อการร้ายในตะวันออกกลาง
Ed - "Alexi's men are going to do whatever it takes to keep us from leaving with this intel. We need to protect the DSM until the transfer's done."
Dunn - "Everybody, there's an armory in the basement. Better stock up while you can."
ทุกคนในบ้านเริ่มเตรียมการป้องกันรวมทั้งผมกับไอ้สู้ที่แยกย้ายกันอยู่คนละจุดซุ่มยิงทาง 2 ( ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ) และ 6 ( ทิศใต้ ) นาฬิกาของตัวบ้าน
ผม - "Enemy helos approching from the northwest." ฮ. ขนส่งของข้าศึกบินประชิดบ้านแล้วส่งคนลงมาประมาณ 6-7 คน
ไอ้สู้ - "Enemy RPG teams approching from the west." เหตุการณ์เริ่มส่อเค้าเลวร้ายลงทุกทีเมื่อข้าศึกส่งกำลังสนับสนุนเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ อย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น
Nisa - "Rocky is down !!! .....Poor bastard !!!"
ไอ้สู้ - "Nisa, get in the building now !!! ....ควยเอ๊ย !!!" เมื่อทหารสาวผู้มากประสบการณ์ตกเป็นเหยื่อของอารมณ์ชั่ววูบเธอจึงตกอยู่ในวงล้อมของข้าศึกทันที
ผม - "ไอ้สู้ ....จะทำเหี้ยไรวะ ? ....กลับมา !!! ....แม่งเอ๊ยยย" ไอ้สู้วิ่งลงจากเนินเขาเข้าไปช่วย Nisa ที่กำลังโดนถล่มด้วยอาวุธต่างๆ นาๆ ในโรงรถอย่างรวดเร็ว
ผมมัวแต่ยิงคุ้มกันให้ไอ้สู้และ Nisa ออกจากโรงรถจนไม่ทันได้ระวังตัวว่าข้าศึกร่างยักษ์แอบย่องเข้ามาข้างหลังถึง 2 คน ผมสะดุ้งตกใจเสียวสันหลังวาบ
ทันทีที่ได้ยินเสียงกิ่งไม้หักดังกร๊อบอยู่ข้างหลัง ผมกลิ้งตัวหลบชักปืนพก Walther P99 จากไซด์อาร์มแล้วยิงชายร่างยักษ์ที่กำลังเงื้อมีดเล่มโตใส่ผมไป 3 นัด
ชายร่างยักษ์อีกคนเหวี่ยงมีดใส่ผมทันทีที่เห็นเพื่อนโดนยิงเข้าหน้าอกจนหงายเงิ้บ ผมนั่งถอยหลังไปกับพื้นเพื่อหลบมีดแล้วยิงออกไป 2 นัดแต่ไม่โดน
ชายร่างยักษ์ฟันโดนปืนพกผมจนหลุดมือผมเลยหยิบท่อนไม้ท่อนใหญ่ขึ้นมากันมีดเล่มโตที่โหมกระหน่ำสับผมเป็นชุด ผมได้โอกาสปัดมีดเตะพวงสวรรค์ของ
ชายร่างยักษ์ที่กำลังเหวี่ยงมีดเล่มโตไปมาอย่างบ้าคลั่งจนร่างกายเสียสมดุลลงไปนั่งกุมไข่หน้าแดงก่ำด่าผมเป็นภาษารัสเซียชุดใหญ่
??? - "@$&%^&@(%)^ $*^&(_#%^(@= ......Fuck you little monkey !!!"
ผม - "Come on little nuts !!!" ---> แปลว่า "มาดิไอ้เจี๊ยวเล็ก" 555
ชายร่างยักษ์ลุกขึ้นพุ่งเข้าชาร์จใส่ผมอย่างรวดเร็วด้วยความโมโหจนผมปลิวติดต้นไม้ ผมโดนมันบีบคอด้วยแขนซ้ายเพียงข้างเดียวอัดกำต้นไม้จนขาลอย
ผมพยายามจะดิ้นแต่พละกำลังผมสู้ชายร่างยักษ์ไม่ได้เลยสักนิด ชายร่างยักษ์ดึงมีดจากต้นขาขวาแล้วจะแทงผมแต่ผมยกเท้าซ้ายยันข้อพับแขนขวามันเอาไว้
ผมดึงมีดจากข้างหลังเอวด้วยมือซ้ายแล้วแทงแขนซ้ายของมันที่กำลังบีบคอผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ อย่างแรงแล้วใช้มือขวาเอื้อมขึ้นไปจับกิ่งไม้ที่เหนือขึ้นไปก่อน
จะดึงตัวยกเข่าขวากระแทกใส่แขนซ้ายของมันแล้วถีบยันหน้าชายร่างยักษ์ไปอีกทีจนเลือดกำเดาพุ่ง
ผมพยายามตั้งสติกำหนดลมหายใจที่ติดขัดให้เข้าที่อีกครั้งก่อนจะพุ่งตัวไปคว้าปืนไรเฟิล M14 EBR ยิงเข้ากบาลของชายร่างยักษ์จนเป็นรู
ผมหันกลับไปดูที่บ้านเห็นเพื่อนร่วมทีมกำลังถอนตัวสู่ LZ กันอย่างรีบร้อนผมเลยยิงคุ้มกันให้จากเนินเขาอีกด้านนึง
Ed - "Where are you Sashiez ??? Let's get out of here !!!"
ผม - "I've got your back !!!" ไอ้สู้และ Nisa ออกมาเป็นคู่สุดท้ายท่ามกลางดงกระสุนจากข้าศึก แล้ว Dunn ก็เข้ามาช่วยยิงคุ้มกัน 2 คนนั้นจนถึงจุด check point
ผม - "สู้ ....ระวังพวกซุ่มโจมตีหลังพงหญ้าด้านข้างด้วยนะ ....กูรู้สึกแปลกๆ ว่ะ"
ไอ้สู้ - "คิดเหมือนกูเลย" ผมรีบเปลี่ยนแมกกาซีน M14 EBR แล้วตั้งใจยิงคุ้มกันเพื่อนร่วมทีมที่กำลังเข้าสู่พื้นที่เสี่ยง
Ed - "Damn it !!! Go Go Go !!! ....Where the hell are you Yankee-3 ???" Ed, Cody, Dunn, Nisa, Clawer และ ไอ้สู้ถูกซุ่มโจมตีด้วยปืน ค.
และกระสุนระเบิดขนาด 40 mm จำนวนมากอีกครั้งจน Clawer พลาดท่าโดนสะเก็ดระเบิดล้มฟุบไปกับพื้นหญ้า ถึงผมจะยิงคุ้มกันเพื่อนอย่างสุดความสามารถ
ด้วยกระสุนทั้งหมดเท่าที่มีแต่ก็ไม่สามารถคุ้มกันพวกนั้นได้ เมื่อกระสุนปืนไรเฟิลขนาด 7.62 mm ของ M14 EBR หมดลงผมก็หันมาใช้ M4A1 SOPMOD แทน
ในขณะที่ทุกอย่างส่อเค้าว่าจะแย่ลงเรื่อยๆ เมื่อ Cody โดนสะเก็ดระเบิดของปืน ค. จนเลือดท่วมตัว
ไอ้สู้ - "น็อต !!! เปิด iLink ด่วน !!!" ไอ้สู้วิ่งเข้าไปพยุงร่างของ Cody ที่แทบจะหมดสภาพแต่ก็ยังยิงตอบโต้กลับใส่ข้าศึกอย่างกล้าหาญ
ผม - "ไรนะ ??? ....โอเคๆ เปิดแล้วๆ" ผมไม่ค่อยได้ยินเพราะเสียงระเบิดและปืนดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว
ผม - "สู้ ....นี่มัน"
ไอ้สู้ - "ใช่ ....ฝากด้วย"
Nisa - "You're the only one who survive this."
ผม - "Shut up, Nisa !!! Keep firing." สิ่งที่ไอ้สู้และ Nisa ส่งให้ผมคือข้อมูลต่างๆ ที่ download ได้จากคอมพ์ของ Alexi
Nisa พลาดท่าถูกยิงที่จนล้มหัวทิ่มไปอีก 1 คนจนไอ้สู้ต้องเข้าไปพยุงร่างที่ไร้วิญญาณให้ออกจากตรงนั้น
ภาพที่ผมเห็นตอนนั้นคือเพื่อนๆ ทุกคนกำลังถูกล้อมกระหน่ำยิงจนย่ำแย่ไปทีละคน เมื่อภาพที่ผมเห็นเริ่มสโลว์ช้าลงๆ ผมก็ลุกขึ้นวิ่งตรงเข้าไปหาเพื่อนๆ ทันที
Yankee-3 - "Just in time !!!" ฮ. AH-64 Arpache 3 ลำ บินวนยิงถล่มข้าศึกโดยรอบจนสิ้นซาก เมื่อ ฮ. CH-74 Chinook D เหล่าทหารราบติดอาวุธครบมือ
แปรขบวนออกมาคุ้มกันพื้นที่บริเวณนั้นโดยรอบอย่างแน่นหนาแล้วทหารเสนารักษ์ก็เข้าไปช่วยคนเจ็บทันที ผมเห็นเช่นนั้นจึงนั่งลงพักบนขอนไม้อย่างโล่งใจ
Yankee-3 - "Where are you Sashiez ?" ผมยก GPS ที่ติดอยู่บนข้อมือซ้ายอย่างหมดแรงเพื่อดูตำแหน่งของตัวเองแล้วนอนเอนตัวพิงขอนไม้
ผม - "113 m at 5 o'clock from you sir." จากจุดที่ผมเอนตัวอยู่ผมมองเห็นทุกอย่างกำลังเข้าที่เข้าทางจึงหลับตาเพื่อพักสายตาแปปนึง
Ed - "NOOOOOO !!!" ผมตกใจตื่นเพราะเสียงของ Ed ที่ดังผ่านเข้ามาใน ว. ของผม สิ่งที่เกิดขึ้นทำเอาน้ำตาผมไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว
Ed, Cody ถูก Yankee-3 และ Dunn ยิงจนล้มฟุบไปกับพื้น ไอ้สู้ที่กำลังอุ้มร่างอันไร้วิญญาณของ Nisa ก็พลอยโดนยิงเข้าหัวไปด้วย
ผม - "ไอ้...( วรนุช )... เอ๊ยยยย !!! ผมคว้าปืน M4A1 SOPMOD แล้ววิ่งยิงไปที่ Yankee-3 และ Dunn อย่างบ้าคลั่งจนหมดก็หยิบปืนพกจากขาขวาออกมายิงต่อ
ทหารราบ 3 จาก 6 นายที่หมายจะเข้ามาจัดการผมก็โดนยิงจนร่วงที่เหลือจึงหลบหลังต้นไม้กันหมด ผมหยุดพักใส่แมกกาซีนทั้งน้ำตามือไม้สั่นไปหมด
Ed - "Sashiez ....get away ....don't ....stupid my friend" ผมเช็ดน้ำตาแล้วหันไปมองเห็น Dunn กำลังยิงหัว Ed ถึง 2 นัดอย่างโหดเหี้ยม
ผม - "ไอ้สัดเอ๊ยยยย !!!" ผมเล็งยิง Dunn ด้วยปืนพก Wallther P99 ในระยะเกือบ 50 m อย่างตั้งใจแต่ก็พลาดโดนแค่ไหล่ซ้ายเพราะผมโดนยิงกดดันอย่างหนัก
Yankee-3 - "Sashiez ....give it to me ....please. I don't wanna kill you." เมื่อสิ้นเสียงปืนการเจรจาก็เริ่มขึ้น ผมไม่พูดอะไรสักแอะปล่อยให้มันพล่ามไปเรื่อยแล้ว
ล้มตัวลงนอนเล็งปืนพกไปที่หัวของ Yankee-3 ที่ยืนอยู่ข้าง ฮ. Chinook อย่างตั้งใจ
ผม - "Fuck you, son of a bitch !!!" เป็นเพราะแรงลมจากใบพัดของ ฮ. Chinook D กระสุนจึงเฉียดแก้มขวาของ Yankee-3 อย่างน่าเสียดาย
Yankee-3 - "Not Bad ....Kill him !!!" ทหารราบจำนวนมากมุ่งตรงมาหาผมแล้วกระหน่ำยิงใส่อย่างหนักหน่วงจนผมต้องล่าถอยออกไป
ผมหันไปมองศพของเพื่อนๆ เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหันหลังกลับวิ่งอย่างสุดชีวิตทั้งน้ำตา
ผมไม่รู้ว่าผมวิ่งร้องไห้มานานเท่าไร ....กี่นาทีหรือกี่ชั่วโมง แต่ผมก็สลัดพวกมันหลุดออกไปได้ในหุบเขาทางตอนใต้ของรัสเซีย
ทั้งความมืดที่เริ่มปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้าและความหนาวเหน็บของหิมะที่เริ่มตกลงมาทีละนิดๆ บวกกับความเหนื่อยล้าทั้งกายและใจทำให้ผมหยุดพัก
ผมอยากให้ภาพที่เห็นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนเป็นเพียงแค่ฝันแต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริง .....ว่าทุกคนตายแล้ว
ผม - "สู้ .....ทุกคน ......อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!" ผมนั่งกอดเข่าแหกปากร้องลั่นป่าทั้งน้ำตาอยู่นานจนเริ่มรู้สึกแน่นหน้าอกและหายใจไม่ออก
ผมลุกขึ้นยืนเพื่อจะได้หายใจสะดวกๆ แต่ก็ไม่เป็นผลแถมยังเซล้มลงนอนหงายมองท้องฟ้าที่หิมะกำลังตกลงมาเรื่อยๆ
ผม - "สู้ ....กูขอโทษ ....กูขอโทษ"
.............
....................
...........................
..................................
.........................................
??? - "@^$%@$!(&%^!@ ???" เสียงของผู้หญิงพูดแล้วเขย่าแขนผมให้ตื่นจากภะวังค์ ผมตกใจจับแขนแล้วหยิบแจกันจะฟาดหน้าแต่ก็ต้องหยุดเมื่อได้สติ
ผม - "Sorry ....I can't speak Rusian"
??? - "แล้วพูดอังกฤษได้มั้ย ???" หญิงแก่คนนั้นยิ้มแล้วหยิบแจกันในมือผมออกไปวางที่เดิมก่อนจะห่มผ้าให้
ผม - "ชัวว์ .....ที่นี่ที่ไหน ???" ผมขยับตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียงมองไปรอบๆ
??? - "บ้านฉันเอง .....ปลอดภัยแล้ว ไม่ต้องกลัวๆ .....เอานี่ จิบกาแฟอุ่นๆ ก่อนนะ .....เธอละเมอจนฉันตกใจเลยขึ้นมาดู อ้อ ฉันชื่อ ฟีโอน่า แล้วเธอล่ะ ???"
หญิงสูงวัยผู้นี่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอย่างแปลกประหลาดทั้งๆ ที่เพิ่งเคยเจอกันเป็นครั้งแรก ขณะที่ผมกำลังจะจิบกาแฟในมือ
ผมเห็นรอยแผลเป็นบนมือซ้ายที่ไอ้สู้เคยฝากไว้ตอนซ้อม CQC ( Close Quarter Combat : การต่อสู้ประชิดตัว ) ถึงกับน้ำตาไหลออกมาอย่างลืมตัว
ผมพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาแต่ก็ทำไม่ได้ มือไม้ผมสั่นจับแก้วกาแฟไม่ค่อยมั่นคงป้าฟีโอน่าจึงดึงมันออก
ป้าฟีโอน่า - "ไม่เป็นไรๆ ถ้าจะร้องก็ร้องออกมาเถอะ ไม่มีใครว่าหรอก" ป้าฟีโอน่าดึงตัวผมไปโอบไหล่ผมจึงปล่อยโฮออกมาลั่นห้อง
เวลาต่อมา ณ โต๊ะอาหาร
ครอบครัวนี้ประกอบไปด้วย ลุงรามิเรซ ( พ่อ ), ป้าฟีโอน่า ( แม่ ), เมเลครอฟ ( พี่ชายคนโต ), โจซาน่า ( พี่สาวคนกลาง ) และยูริ ( น้องชายคนเล็ก )
ลุงรามิเรซ - "Soldado de las tropas de asalto ???" ลุงรามิเรซเป็นลูกครึ่งสเปนรัสเซียจึงสามารถพูดภาษาสเปนได้อย่างคล่องแคล่ว
ผม - ".....Si" ผมพอจะรู้ภาษาสเปนนิดหน่อยจึงตอบกลับไปทำให้ทุกคนแปลกใจ
ลุงรามิเรซ - "ว่าแล้ว ....เอ้า ดื่มๆ ฉลองกันหน่อย .....#*$&@^%$(!)"
เช้าวันรุ่งขึ้น
ผมตัดสินใจออกเดินทางแต่เช้าตรู่เพราะไม่อยากให้ครอบครัวนี้ต้องเดือดร้อน ลุงและป้าผู้ใจดีทั้งสองให้ค่าเดินทางพร้อมเสื้อผ้าอีก 2-3 ชุด
ป้าฟีโอน่า - "ไข่เจียว ( ภาษารัสเซียคือ ทามาวิช ) นี่โจซาน่าทำมาให้ เอาไว้กินตอนหิวๆ นะ" ป้าฟีโอน่ายื่นกล่องที่เต็มไปด้วยไข่เจียวให้ผมพร้อมกับนม 2 ขวด
ยูริ - "แล้วกลับมาเล่นหมากรุกกับผมต่อนะ" เด็กน้อยวัย 7 ขวบกอดผมแล้วยิ้มแย้มอย่างใสซื่อ
..........
................
......................
...........................
3 วันหลังจากเหตุการณ์ที่รัสเซีย
"นี่ไม่ใช่ภารกิจที่ได้รับมอบหมายแต่นี่คือการล้างแค้นส่วนตัว" นี่คือคำพูดของผมเมื่อ 6 ชั่วโมงที่แล้วในห้องวอร์รูมของ USASOC
ถึงผู้บังคับบัญชาจะไม่อนุมัติการปฏิบัติการล้างแค้นในครั้งนี้ .....แต่พวกผมก็แหกกฎกันจนได้
??? - "พลตรีวิลเลี่ยมมีคำสั่งให้นำตัวคุณไปอยู่ในที่ปลอดภัยครับ" ทหารมะกันรูปหล่อ 5 คนเดินมาหาผมพร้อมกับกุญแจมือและกระบอก
ผม - "ที่ปลอดภัย ??? นั่นหมายถึงคุกใช่มะ ? ......เข้ามาซิ" ผมวางหนังสือลงแล้วยื่นมือทั้งสองข้างไปข้างหน้า
??? - "กรุณาอย่าขัดขืนนะครับผู้ ......" ผมขัดขืนจน 5 คนนั้นหมอบราบไปกับพื้นด้วยการช่วยเหลือจากนิโอ๊ะและไอ้เล็ก
ผม - "ไก่อ่อน .....ทีหลังหัดเช็คให้แน่ใจว่ามีใครอยู่ในห้องด้วยหรือป่าวนะ" นิโอ๊ะหยิบ ว. ขึ้นมากดฟังแล้วรีบปิดหน้าต่างทันที
นิโอ๊ะ - "แย่แน่เหลี่ยม .....คราวนี้ไม่ใช่กระบองแล้วล่ะ" พอนิโอ๊ะพูดจบระเบิดแสงหรือที่เรียกกันว่า flash bang ก็ถูกปาเข้ามาในห้องแล้วตามด้วยระเบิดควัน
ผมจำภาพสุดท้ายได้แม่นคือทหารใส่หน้ากากกันแก๊สถือปืนช็อตไฟฟ้าวิ่งกันเข้ามาในห้องแล้วผมก็หมดสติไป
........
............
.................
ผมตื่นขึ้นมาอยู่ในลูกกรงเห็นนิวแมนกับโจนาธานกำลังนัวเนียกับทหารยามอยู่ข้างนอกก่อนจะสะเดาะกุญแจห้องคุมขังเข้ามาหาผมที่กำลังงัวเงีย
นิวแมน - "ตื่นได้แล้วไอ้ขี้เกียจ หมดเวลานอนแล้ว"
ผม - "ที่บ้านไม่เคยสอนหรือไงว่าอย่ารบกวนเวลาคนนอน" นิวแมนยิงกุญแจมือที่พันธะการไขว่หลังผมเอาไว้ก่อนจะกด ว. คุยกับนิโอ๊ะ
โจนาธาน - "กูเห็นมันทำให้พ่อแม่มันผิดหวังตลอดแหละ" โจนาธานยืนคุมเชิงหน้าห้องขังยิงสกัดด้วยกระสุนลูกซองหัวยางและระเบิดแสง
นิวแมน - "เออ ใช่ กูมันเลว" นิวแมนยื่นปืน Wallther P99 ประจำตัวของผมคืนให้ก่อนจะใช้สัญญาณมือเพื่อลำดับการปฏิบัติการฝ่าวงล้อมของชุดจับกุม
ผม - "หรอ เหมือนกูเลย" ผมกับนิวแมนและโจนาธานรู้ทางหนีทีไล่หลบเลี่ยงการจับกุมด้วยการช่วยเหลือของนิโอ๊ะที่อยู่ในห้องสื่อสารคอยดูกล้อง CCTV
และดักฟังวิทยุสื่อสารคอยบอกความเคลื่อนไหวของชุดจับกุมให้ รวมทั้งไอ้เล็กที่คอยวางระเบิดปั่นป่วนทั่วบริเวณแคมป์โดยรอบ
นิวแมน - "ขอบใจมากนีโอ ( นิโอ๊ะ ) ขอบใจมากอเล็กซ์ ( ไอ้เล็ก ) พวกเราปลอดภัยแล้ว .....กำลังลงเรือไปที่จุดนัดพบ 2"
นิโอ๊ะ - "หรอ ดีๆ ....แต่กูกับอเล็กซ์คงตามไปไม่ได้แล้วล่ะ"
ผม - "อ้าวเหี้ย ....ไมงั้นล่ะ ???"
ไอ้เล็ก - "โทษที กูไม่ได้เตรียมแผนสำรองเผื่อเอาไว้น่ะซิ"
นิโอ๊ะ - "ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่กูวางไว้ .....กูตามไปช่วยมึงแน่แต่อาจจะช้าหน่อยนะ เพราะงั้น .....อย่ารีบตายห่าไปก่อนล่ะ"
ไอ้เล็ก - "นิโอ๊ะๆ รีบออกจากที่นั่นเร็ว !!!" เสียงปืนและระเบิดดังเป็นพักๆ ก่อนที่สัญญาณจะขาดหายไป
โซนิค - "ผมมั่นใจว่าสองคนนั้นต้องตามพวกคุณมาแน่"
นิวแมน - "ขอบใจ ออกเรือเถอะ"
0447 pm ณ ประเทศอัฟกานิสถานฝั่งตะวันตก
Newman - "Ok, let's go !!!" Newman, Johnathan, ผม, และ Sonic ( เพื่อนร่วมรบคนใหม่ ) ลุกขึ้นเคลื่อนที่เข้าสู่พื้นที่เป้าหมายหลังจากซุ่มดูบนเนินเขาอยู่นาน
ผมกับ Sonic แยกไปคนละทางกับ Newman และ Johnathan เพื่อแยกกันค้นหา "พลตรี Dimitri" หรืออีกชื่อนึงที่คุ้นเคยคือ "Yankee-3"
ผม - "Hold up !!! Enemy patrol. ......Let them separate. We will shoot them at the same time, on my mark ....3 ....2 ....1 ....mark !!!"
เมื่อข้าศึกทั้ง 2 ล้มลงพร้อมกันอย่างเงียบเชียบผมกับ Sonic ก็เคลื่อนตัวลงไปยังเนินเขาข้างล่างเพื่อจัดการข้าศึกกลุ่มต่อไป
ผม - "Same plan, I will take two on the left. Take aim ....3 ....2 ....1 ....mark !!! Alright, we've got to take out the other group before they come back. Move"
Sonic - "I'm in position, take the shot." ผมกับ Sonic ใช้ไรเฟิล DSR .50 Cal ( ใส่ที่เก็บเสียง ) จึงไม่ยากที่จะจัดการข้าศึกพร้อมกันทั้งสองคนด้วยกระสุนเพียง 1 นัด
ผม - "This is Sasiez, west site clear. How about you ?"
Newman - "East wing clear too, We don't have much time before they found the bodies, let's keep moving !!!"
ผมกับ Sonic เล็ดลอดเข้ามาด้านในของอาคารเก่าๆ หลังนึงเจอข้าศึก 2 คนกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่หน้าคอมพ์กับนั่งดูทีวี
ผม - "Tangos up ahead, do not engage." ผมย่องไปหยิบวิทยุสื่อสารของข้าศึกมาดักฟังความเคลื่อนไหวแล้วส่งต่อสัญญาณไปให้ Newman และ Johnathan
ที่อยู่อีกฝั่งในอาคารที่คาดว่าน่าจะเป็นคลังอาวุธยุทโธปกรณ์ ข้าศึกเริ่มรู้ตัวว่าขาดการติดต่อกับชุดลาดตระเวณที่อยู่ข้างนอกจึงส่งทีมออกไปตรวจความเรียบร้อย
ผม - "Let them pass, hold your fire and stay to the right" ผมปล่อยให้ข้าศึก 5-6 คนเคลื่อนขบวนผ่านไปแล้วค่อยๆ ย่องผ่านไปทางด้านขวา
ผม - "Hey mate, we've got two tangos coming down the stairs under that red light, dead ahead." ผมเห็นเงาของข้าศึกที่กำลังไต่บันไดลงมาจึงเตรียมตัวจัดการ
ผม - "I will take one on the left, on my mark ....3 ....2 ....1 ....mark !!! Close enough, move !!!"
ผมกับ Sonic ปีนบันไดขึ้นไปด้วยความระมัดระวังแล้วจัดการทหารยาม 2 คนที่ยืนเฝ้าอยู่เพื่อวาง C4 ปืนกล .50 Cal และ ปืนใหญ่ขนาด 108 mm อีก 2 กระบอก
??? - "Alpha 6, your reguard just flatlined !!!
Alpha 6 - "Not possible !!! We're just cleared that area. Nobody's ...."
Dimitri - "It's them. .....I know, ..... you hear me .....Task Force 121 !!!"
??? - "Alpha 12, We have unauthorized personnel on the amory - E54 camp, I repeat, we have unauthorized personnel on the amory - E54 camp, you getting this ?"
เสียงของสัญญาณเตือนภัยร้องดังลั่นไปทั่วบริเวณแล้วตามมาด้วยเสียงระเบิดและเสียงปืนอีกชุดใหญ่จากฝั่งของ Newman
Sonic - "We should help them !!!"
ผม - "OK, let's go !!!" ผมกับ Sonic โรยตัวจากหอลงไปข้างล่างแล้วกดระเบิดทำลายปืนใหญ่ก่อนจะมุ่งตรงไปช่วย Newman
พวกผมช่วยกันฝ่าฝูงข้าศึกที่แห่กันมาเยี่ยมเยียนเป็นระลอกๆ จนเข้าไปถึงด้านหน้าของอาคารหลักที่เป็นกองบัญชาการ
??? - "Raven One-Five, rendezvous at the Delta Camp and prepare to escort Bloody Eagle to the LZ."
Sonic - "What ???"
ผม - ".....Bloody Eagle must be Dimitri !!!"
Newman - "We're running out of time, move !!! move !!!"
เมื่อพวกผมเข้ามาด้านในอาคาร บก. ข้าศึกก็รีบใช้ระเบิดควันแล้วระดมยิงกดดันเพื่อถ่วงเวลาให้ Dimitri หนีขึ้น ฮ. ทันที
Johnathan - "Thay're using thermal through the smoke !!! We have to break through !!!" Johnathan พยายามจะฝ่าม่านควันเข้าไปแต่ก็ไม่เป็นผลจึงรีบหนีออกมา
ผม - "Impossible !!! Watch for flanking routes !!!"
Johnathan - "There !!! ....Go Go Go !!!" เพียงไม่กี่วินาทีหลังจาก Johnathan ใช้ระเบิด M203 จากปืน M4A1 ของตนทำทางลัดเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะในม่านควัน
Johnathan ก็ถูกระเบิด 40 mm ยิงอัดเสาที่เค้าหลบอยู่ด้านหลังจนล้มลง ผมพยายามจะเข้าไปช่วยแต่ถูกข้าศึกยิงสะกัดเอาไว้เลยออกไปไม่ได้
Johnathan - "Leave me alone !!! .....Go !!!"
ผม - "No !!! ....I don't leave someone behind again !!!" ผมได้โอกาสจึงเข้าไปยกเศษอิฐเศษปูนที่ทับช่วงล่างของ Johnathan ออกโดยมี Newman ยิงคุ้มกันให้
Johnathan - "Newman ....Take him out !!!" ข้าศึกยิง RPG ใส่ผมแต่โชคดีที่กระสุนพลาดเป้า Newman กับ Sonic จึงรีบดึงผมออกจากตรงนั้นทันที
ผมพยายามเอื้อมมือไปจับคอเสื้อของ Johnathan ....แต่ก็เอื้อมไม่ถึง ภาพที่ผมเห็นเริ่มช้าลงๆ ผมไม่ได้ยินเสียงปืนเสียงระเบิดแต่กลับได้ยินเสียงของหัวใจตัวเอง
เต้นดังตุบๆๆ เมื่อ Johnathan ถูกระดมยิงจนเสียชีวิตคาที่
แม้ว่าร่างกายช่วงล่างของ Johnathan จะถูกเศษอิฐทับเอาไว้จนขยับไม่ได้ แม้ว่าร่างกายของ Johnathan จะท่วมไปด้วยเลือด
....แต่เค้าก็ยังแสดงความกล้าหาญจนวินาทีสุดท้ายให้ผมได้เห็น
0522 pm ณ ทางเดินที่เชื่อมสู่ลานจอด ฮ.
Dimitri - "All units be advised. This is Dimitri, the site has been compromised. I'm executing directive one-one-six bravo.
If you're still inside, your safty will be harmed, Dimitri out."
Newman - "Son of a bitch !!! This place is gonna blow !!! Keep moving !!!" ผม, Newman และ Sonic วิ่งกันสุดชีวิตเพื่อออกจากตัวอาคารกองบัญชาการ
ที่กำลังระเบิดและพังลงมาเรื่อยๆ เมื่อออกมาถึงก็เห็น Dimitri กำลังจะเดินขึ้น ฮ. ด้วยอาการรีบร้อนอยู่ข้างล่าง
Sonic - "Dimitri is there !!! .....He's getting away !!!" Sonic หันไปควบมอไซต์วิบากที่จอดอยู่ข้างๆ แล้วบึ่งตรงไปยังลานจอด ฮ. ที่ห่างออกไปเกือบ 200 m ทันที
Newman -"Cover !!!" ผมกับ Newman รีบวิ่งตามไปยิงคุ้มกันแต่ก็ไม่ทันการ Sonic ที่โดนยิงไปหลายนัดตัดสินใจขี่มอไซต์พุ่งเข้าชน ฮ. จนระเบิด
Dimitri และทหารอีกหลายนายล้มหัวทิ่มเพราะแรงระเบิด C4 ของ Sonic ทำให้ผมกับ Newman ได้โอกาสเข้าโจมตีอย่างฉับพลันจนเกือบถึงตัว Dimitri
Dimitri - "Excarliber, this is Bloody Eagle. Fire mission, target package Romeo, danger close."
Excarliber - "That's within a hundred meters of your position sir !!!"
Dimitri - "That's not a suggestion !!! .....Send it !!!"
Excarliber - "Roger. Fire mission, danger close !!!"
ไม่ถึง 5 วินาทีกระสุนปืนใหญ่ก็ร่วงลงมาจากท้องจำนวนมาก บริเวณนั้นจึงกลายเป็นพื้นที่อันตรายที่สุดไปในพริบตา
Newman - "Holy shit !!! ....Get down !!!" Newman กับผมรีบโดดหลบลงบังเกอร์ดินที่อยู่ห่างจากพื้นที่สังหารตรงนั้นไปประมาณ 25 m
ทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์และยานพาหนะรวมทั้งข้าศึกที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างปลิวว่อนกระจุยกระจายพินาศไปตามๆ กัน
ผม - "Are you alright, mate ?"
Newman - "Fine. ....Where's Dimitri ???"
ผม - "Somewhere out there." ผมกับ Newman จัดการข้าศึกที่รอดเหลือจากการยิงถล่มด้วยปืนใหญ่ทีละคนๆ เพื่อค้นหา Dimitri ที่คาดว่าจะยังอยู่ในบริเวณนั้น
Newman - "I think, he might be ........Aghhhhhh" Newman ถูกยิงจากด้านหลังที่ต้นแขนซ้ายจนล้ม ผมเลยกลิ้งตัวหลบหลังซากรถคันนึงที่แล้วยิงตอบโต้ทันที
Dimitri กับทหารอีก 7-8 นายระดมยิงผมกับ Newman อย่างต่อเนื่องจนไม่มีช่องว่างให้โต้กลับ ในขณะที่ความหวังเริ่มเลือนลางปฏิหารย์ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
ข้าศึกโดนยิงล้มลงด้วยกระสุนลึกลับทีละคนๆ จน Dimitri ต้องวิ่งเผ่นหนีเข้าโอเอซิส ผมมองหาคนที่ทำให้เกิดปฏิหารย์เจอชายหนุ่มโผกผ้าปกปิดใบหน้ามิดชิด
ถือปืนไรเฟิล .50 Cal อยู่บนเนินเขาที่เต็มไปด้วยทรายห่างออกไปไม่ไกล ชายคนนั้นส่งสัญญาณมือให้ผมตามไปจัดการ Dimitri ที่หนีเข้าไปหลบในโอเอซิส
ผม - " ....พายุทรายหรอ ???" พายุทรายลูกใหญ่กำลังก่อตัวเข้าใกล้โอเอซิสมาเรื่อยๆ ทำให้ผมหวั่นใจเล็กน้อยก่อนจะหยิบแว่นและผ้าพันคอขึ้นมาใส่
ผมค่อยๆ อย่างก้าวเข้าโอเอซิสอย่างระมัดระวังท่ามกลางพายุทรายลูกใหญ่ที่พัดผ่านเข้ามาอย่างหนัก แล้วผมก็โดน Dimitri ลอบกัดด้วยท่อนไม้จนล้ม
ผมรีบพลิกตัวเอาที่กันศอกรับท่อนไม้ของ Dimitri ที่ฟาดมาจนหัก Dimitri จึงถอยออกไปตั้งหลัก ผมรีบหยิบมีดเล่มเล็กสำหรับขว้างปาใส่แต่ได้แค่เฉียดเอว
พอผมหยิบมีดขว้างอีกอัน Dimitri จึงโดดเข้าหาผมอย่างรวดเร็วแล้วก็นัวกันแปปนึงก่อนมันจะหายเข้าไปในพุ่มไม้ ( โดนแย่งแว่นตากับมีดไปอีก เหอะๆ )
ท่ามกลางพายุทะเลทรายที่ผมไม่ค่อยได้เจอมากนักทำให้ผมเสียจังหวะพลาดท่าโดน Dimitri เล่นจนร่วงไปกองกับพื้นก่อนจะโดนมีดเสียบแขนตรึงกับต้นไม้
Dimitri - "Any last word ???" เมื่อพายุทรายเริ่มผ่านพ้นไป Dimitri จึงเดินไปหยิบปืนพกของผมแล้วเล็งมาอย่างไม่ลังเล
ผม - "Fuck you !!!" มีด 2 เล่มพุ่งปักมือและต้นขาของ Dimitri จนเกือบมิดด้ามทำให้กระสุนพลาดเป้าเฉี่ยวหัวผมไปนิดนึง ( รู้สึกได้เลยว่าโดนปลายผม -*- )
Dimitri - "Who ....Who are you ???" Dimitri ลุกขึ้นแล้วดึงมีดทั้ง 2 เล่มนั้นออกก่อนจะหันไปถามมือมีดที่ยืนอยู่บนโขดหิน
??? - "สงสัยไอ้ ...(วรนุช)... นี่ความจำแม่งจะเสื่อมว่ะ" ทันทีที่ชายลึกลับคนนั้นถอดแว่นและผ้าโผกหัวออกผมถึงกับช็อคแล้วน้ำตาไหลพราก
??? - "ยิงหัวกูแล้วยังเสือกลืมอีก ....เล่นซะกูหลับไป 3 วัน 3 คืนเลยนะมึง ....คราวนี้ถึงตากูมั่งล่ะนะ" ผมงงไปหมดว่าอะไรเป็นอะไร
ก็ผมเห็นไอ้สู้โดนยิงเข้าหัวจนเลือดสาดไปแล้วนี่นาที่รัสเซีย ผมมั่นใจว่าตอนนั้นตาไม่ฝาดและตอนนี้ตาก็ไม่ฝาดด้วย
ไอ้สู้ชักมีดออกมาแล้วเข้าโจมตี Dimitri อย่างรวดเร็วและรุนแรง ทั้งฟันทั้งแทงตามจุดต่างๆ จนเลือดท่วมแต่ Dimitri ก็ยังยืนไหว ( แบบเซๆ )
ไอ้สู้ - "รอแปปนะเหลี่ยม พอดีกูรีบมาจนลืมเอาปืนพกมาด้วย เอามาแต่ Barett ( ปืนไรเฟิลขนาด .50 Cal ) กับมีดพวกนี้" ไอ้สู้ถอดผ้าคลุมออกแล้วชักมีดออกมา
ผม - "เออ .....เร็วๆ หน่อยก็ดีนะสู้ ก่อนที่เลือดกูจะหมดตัว" เลือดที่แขนขวาผมเริ่มไหลออกมาเรื่อยๆ จะขยับหรือดึงออกก็ไม่กล้าเพราะกลัวมันไหลไม่หยุด
ไอ้สู้พุ่งเข้าใส่ Dimitri เป็นชุดแต่เสียจังหวะจนโดนถีบยอดอกจนล้มเพราะ Dimitri ปัดทรายเข้าตาจนมองไม่เห็น
ผม - "ขวา !!! หลบไปขวา !!!" ไอ้สู้กลิ้งหลบมีดแล้วเหวี่ยงขาไปมั่วๆ แต่ก็โดนขา Dimitri จนเซล้มหน้าหงาย
ผมตัดสินใจดึงมีดจากแขนขวาตัวเองแล้ววิ่งเข้าไปแทงซี่โครงของ Dimitri ก่อนที่ไอ้สู้จะโดนมันยิง ( มันจะไปหยิบปืนผมอีกละ )
ผม - "Go to hell !!!" Dimitri หันมากอดผมแน่นเลือดไหลออกปากพูดอะไรเบาๆ อยู่คนเดียว หัวใจผมเต้นรัวเมื่อเห็น Dimitri ถือระเบิดแรงสูงในมือ
ผมพยายามดิ้นแต่โดนมันเอาตัวล็อค ( คาราไบเนอร์ ) เกี่ยวตัวเกี่ยวเข็มขัดผมเอาไว้ไอ้สู้เลยวิ่งเข้ามาช่วย
Dimitri - "I'm ....taking you two ....with me !!!"
Newman - "Like hell you will !!!" ปืนพกขนาด .45 ยี่ห้อ Colt M1911 เจาะกระโหลก Dimitri จนทะลุทำให้ผมกับไอ้สู้รู้สึกโล่งใจขึ้นเยอะ
ผม - "Thank you, Newman. ......เชี่ย เบาๆ เจ็บ" ผมขอบคุณ Newman ก่อนจะหันไปว่าไอ้สู้ที่มันเข้ามาพยุงไหล่ผมแล้วโดนแผลที่หลัง
Newman - "You are welcome .....Good to see you again Fighter, this is .....a miracle."
ไอ้สู้ - "Me too, my friend. I never though it happen to me."
ผม - "แล้วมึงรอดมาได้ไงวะ ??? ก็กูเห็นมึง ......"
ไอ้สู้ - "มึงดูดิ .....มันแค่ถากๆ โดนไม่เต็มที่เฟ๊ย 555 .....เลิกร้องได้แล้วไอ้ห่า ทำตัวเป็นเด็กไปได้" ขณะที่ผม, ไอ้สู้ และ Newman เดินออกมาจากโอเอซิส
ก็เจอปัญหาอันใหม่ ....พวกผมถูกล้อมด้วยกองกำลังติดอาวุธและรถหุ้มเกราะจำนวนมาก ( ไม่ต่ำกว่า 20 คันและทหารกองกำลังผสมอีกนับไม่ถ้วน )
ไอ้สู้ - "Have you got any plan, Newman ???"
Newman - "What we gonna do, Sashiez ???"
ผม - "I have no idea my friends."
ไอ้สู้ - "OK ....Untill death." ไอ้สู้พูดแล้วหันมามองหน้า Newman แล้วก็ผม
Newman - "It's honorable to fight with you my friends, untill death."
ผม - "See you in hell."
ผม - "สู้ ....แข่งกันมั้ยว่าใครจะ kill ได้มากกว่ากัน"
ไอ้สู้ - "เหอะๆ มึงมีปืนนี่หว่าก็กล้าพูดนิ ....ไม่ค่อยจะโกงเลยนะมึง ....เอาเถอะ จัดไปอย่าให้เสีย แล้วค่อยไปเจอกันในนรก"
ผม - "โอเช แล้วค่อยเจอกันในนรก" แปลกที่คนเราพอทำใจได้ว่าจะต้องตายก็จะเกิดความสงบอย่างแปลกประหลาดในจิตใจ ไร้ซึ่งความกลัว ไร้ซึ่งความกังวล
??? - "ยืนบื้อกันอยู่ได้ไอ้ควาย !!! .....รีบหาที่หลบเร็ว !!!" ผมรีบคว้าคอเสื้อไอ้สู้และ Newman หลบเข้าที่กำบังก่อนการระเบิดอย่างต่อเนื่องเพียงนิดเดียว
รถหุ้มเกราะและรถถังของข้าศึกโดนระเบิดจนพินาศด้วยกระสุนจากฟากฟ้าจำนวนมาก แรงระเบิดทำเอาหูผมอื้อจนแทบดับร่างกายสั่นเพราะแรงอัดอากาศ
CH-64 Apache 4 ลำ, A-10 1 ลำ และ AC-130 Spector 1 ลำ บินวนยิงคุ้มกันพวกผม 3 คนที่หลบอยู่ในโอเอซิสก่อนที่ทหารบกจะโรยตัวลงมาจาก Black Hawk
??? - "เจ็บตรงไหนหรือป่าว ??? ไหนขอพี่ดูหน่อยซิ .....ตายละ ต้องห้ามเลือดเดี๋ยวนี้เลยนะเนี่ย" ทหารเสนารักษ์คนสวยของไทยวิ่งเข้ามาหาผมคนแรก
ผม - "พี่นุช .....พี่มาทำไมเนี่ย ??? จะบ้าหรือไง ???" พี่นุช ( Vol.29 - Mission 1 [ Middle East ] - คนบ้านเดียวกัน ) ตบหน้าผมดังผัวะจนทุกคนอึ้ง
พี่นุช - "เด็กบ้า ....ชอบทำให้พี่เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย ....เจ็บหน่อยนะ" พี่นุชทำแผลผมไปเช็ดน้ำตาไปทำเอาผมน้ำตาคลอเบ้า
ในขณะที่พี่นุชกำลังทำแผลให้ผมอยู่นั้นข้าศึกคนนึงก็โผล่ออกมาจากพุ่มไม้อย่างรวดเร็วแต่ถูกทหารคนนึงเข้ามาขวางเอาไว้แล้วยิงกบาลได้ทัน
??? - "ผู้พันนุช ช่วยย้ายตำแหน่งด้วยครับ ....ไอ้เหลี่ยม พี่รู้เอ็งยิงมือซ้ายได้ ....เอ้า" ทหารคนนั้นโยนปืนพก Desert Eagle 50 AE ให้ผม
ผม - "นึกว่าอยู่แต่ในห้องแอร์อย่างเดียวซะอีก ....ยิงแม่นนี่หว่าพี่เปา" ( Vol.29 - Mission 1 [ Middle East ] - คนบ้านเดียวกัน )
พี่เปา - "ของอย่างนี้ไม่ดูด้วยตาหารู้ไม่เฟ๊ย ....เอาล่ะรีบไปๆ"
เสียงที่คุ้นเคยของผู้ชายวัยกลางคนอายุราวๆ 40 กว่าเกือบ 50 สั่งการทางวิทยุเป็นภาษาอังกฤษทำให้ผมกับไอ้สู้มองหน้ากันแล้วยิ้ม ....ครูแสนนั่นเอง
ผม - "พี่นุช ....ผมไม่เป็นไรแล้วล่ะ ....ผมขอออกไปลุยกับเพื่อนๆ ผมก่อนนะ ....ทุกคนรอผมอยู่ ไหนจะไอ้บัง ไหนจะไอ้เล็ก ....เผลอๆ พวกพี่เอก็มาด้วยล่ะมั้ง"
พี่นุช - "แล้วรู้หรอว่าพวกเค้าอยู่ไหนกัน ?"
ผม - "รู้ดิพี่ .....แปลกใจอยู่เหมือนกันว่าหากันเจอได้ยังไง .....แถมในที่แบบนี้อีก"
ไอ้สู้ - "ถ้าพวกนั้นอยู่ในสนามรบ ....ยังไงๆ เด๋วก็หาเจอกัน" ไอ้สู้ขอ ว. จากทหารมะกันคนนึงแล้วเสียบหูก่อนจะเดินไปแฮปปืนจากศพทหารมะกันอีกคนมาใช้
ผมกับไอ้สู้เช็คความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วพยักหน้า
พี่นุช - "น็อต สู้ ....แล้วกลับมาให้พี่ทำแผลอีกนะ" ผมกับไอ้สู้หันไปมองพี่นุชที่พูดแล้วยิ้มทั้งน้ำตาก่อนจะออกไปสู่สนามรบในศึกครั้งสำคัญ
เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้
รู้เพียงว่า .....วันนี้มันช่างยาวนานเหลือเกินสำหรับทหารรบพิเศษตัวเล็กๆ คนนึงอย่างผมที่เผอิญได้เข้าร่วมสงครามของสองประเทศมหาอำนาจทางทหาร
( USA - Rusia ) ที่ขัดแย้งกันมาตลอดหลายทศวรรษกลางทะเลทรายที่ประเทศอัฟกานิสถาน
0636 pm ณ สนามรบแห่งสุดท้ายในต่างแดนของผม
เสียงโห่ร้องดีใจไชโยของพ้องเพื่อนร่วมรบดังลั่นทะเลทรายแห่งนี้ ที่ที่เหล่าทหารกล้าทั้งไทยและต่างประเทศต้องมาทิ้งชีวิตเอาไว้ท่ามกลางผืนทรายอันร้อนระอุ
ไม่มีใครบังคับให้มาทำศึกครั้งนี้ ทุกคนมาด้วยความสมัครใจ .....ทุกอย่างเป็นเพราะเพียงแค่คำๆ เดียว "เพื่อนร่วมรบ"
.....แค่นี้ก็มากพอแล้วสำหรับนักรบลายพราง ( อย่างผม )
3 วันต่อมา เวลาประมาณ 1115 am ณ ฐานทัพอากาศดอนเมือง กรุงเทพมหานคร
พี่เอ - "กลับมาก็เจอแดดแรงๆ อีกละ เฮ้ออออออ" พี่เอเดินลงจากเครื่องบิน C-17 ด้วยอาการเบื่อๆ เซ็งๆ ก่อนจะเดินไปคุยกับเพื่อน ทอ. ที่โรงเก็บเครื่องบิน
พี่โก้ - "อืมมมมมม ทำไมบ้านเราไม่ซื้อ C-17 มาใช้มั่งวะ นั่งสบายดีจริงๆ โดยเฉพาะ Spector" พี่โก้ยืนบิดขี้เกียจแล้วหยิบบุหรี่ออกมาดูดกับไอ้เล็ก
นิโอ๊ะ - "ลำละเกือบๆ 100 ล้านยูเอสละมั้ง ทบ.เราใจถึงขนาดนั้นเลยหรอพี่ ???"
ผม - "ไม่เกี่ยวกับใจถึงหรือไม่ถึงหรอก เราไม่ได้สู้รบตบมือกับใครแบบ .....พวกนั้นนี่"
พี่โก้ - "เออเนาะ เปลืองงบป่าวๆ เอาเงินส่วนนั้นมาเพิ่มเงินเดือนให้พวกเราดีกว่าเนาะ 555 ....เออ ไอ้แม็ค มึงอยู่ SAS ได้เงินเดือนเท่าไรวะ ?"
ไอ้แม็ค - "เทียบเป็นเงินไทยก็ .....20000 กว่าๆ ถ้าขยันไปสอนพวกนายร้อยนะ" เพื่อนร่วมรุ่นนักเรียนนายสิบของผมคนนึงกดมือถือโทรหาแม่ที่อยู่สระบุรี
( Vol.23 - ถ่านไฟเก่า, Vol.24 - Game Over )
พี่โก้ - "เออ ดีว่ะ ของกูยังไม่ถึงสองหมื่นเลยสัด วิ่งหนีตีนหนีลูกปืนแทบตาย ....พูดแล้วเครียดแดกเหล้ากันดีกว่าว่ะไอ้สู้ ไอ้ ....เหลี่ยม"
ผม - "ห๊าๆ พี่ว่าไงนะ กินเหล้าหรอ ? ไปดิๆ พี่เลี้ยงนะ" แล้วพี่โก้ก็เดินเข้ามากอดคอตีเข่าก่อนจะเดินไปคุยโทรศัพท์กับแฟน
ไอ้สู้ - "ดูเหม่อๆ นะ ....เป็นไรป่าววะ ?"
ผม - "มึงน่ะแหละที่ดูเหม่อ ....หัวกระทบกระเทือนมากไปหน่อยรึไง ?"
ไอ้สู้ - "ไม่รู้ซิ คงงั้นแหละ ....แต่ที่รู้ๆ กูลืมภาพวันนั้นไม่ได้ว่ะ ....ทั้งๆ ที่กู ....."
ผม - "เหมือนกันเลยว่ะ .....กูว่า ....."
ครูแสน - "พวกมึง 2 ตัวยืนบ่นไรกันงึมงำๆ จะแดกป่าวเหล้าอ่ะ ??? เด๋วกูเลี้ยง"
ไอ้สู้ - "โอเค จัดไปอย่าให้เสีย"
ผม - "ผมว่าเราคงต้องยกเลิกการตั้งวงแล้วล่ะ .....ปัญหาเดินมานู่นละ" ทหารวัยกลางคนระดับพันเอกเดินอาดๆ มากับลูกน้องอีก 2 คน
ผู้พันเชียร - "ไง ทำได้งามหน้ามากเลยนะพวกมึง กูต้องรับโทรศัพท์ตลอด 3 วัน 3 คืนจากผู้ใหญ่ทั้งในประเทศและนอกประเทศจนปวดหูเลยเนี่ย"
ผม - "ขอโทษด้วยครับ เป็นความผิดผมเอง"
ไอ้สู้ - "ของผมด้วย"
ผู้พันเชียร - "ไอ้แสน .....มัน 2 ตัวเป็นไรวะ ? ดูแปลกๆ ไปนะ" ผู้พันเชียรขยับตัวไปใกล้ครูแสนแล้วเอียงหัวไปพูดข้างๆ หู
ครูแสน - "หรอ ??? งั้นเด๋วกูจูนให้เอง" ครูแสนล็อคคอผมกับไอ้สู้แล้วลากไปลากมาแล้วคลึงขมับจั้กจี้จนผมกับไอ้สู้หัวเราะร้องลั่น
ผู้พันเชียร - "เออ ลืมเลย .....มัวดูพวกมึงเล่นกันจนลืมเรื่องสำคัญไปซะสนิทเลย" ผู้พันเชียรให้ลูกน้องส่งเอกสารให้ครูแสนดูก่อนจะกดโทรศัพท์
ครูแสน - "สงสัยพวกเรากลับมาได้จังหวะพอดีเลยล่ะ ....ดูนี่ดิ" ครูแสนส่งสัญญาณมือเรียกให้มารวมกลุ่มโดยมีครูแสนยืนอยู่ตรงกลาง
ครูแสน - "เที่ยวบินต่อไปไม่รับคนขี้เกียจ โดยเฉพาะไอ้พวกหน้าโง่ๆ มึนๆ .....ใครรู้ตัวก็เดินกลับบ้านไปได้เลย"
พี่โก้ - "มีโอทีป่าวป๋า ??? ตามตารางงานวันนี้ผมหยุดนะ"
ครูแสน - "ไม่ว่ะ มีแต่มีค่าทำศพให้ฟรีกับโลงฟรี"
พี่โก้ - "กะแล้วว่าต้องพูดอย่างนี้ ....ไม่ค่อยน่าไปเลยแฮะ เหอะๆ"
พี่เอ - "ที่ไหนครับผู้พันแสน ???"
ครูแสน - "ที่เดิมๆ ที่คุ้นเคย ....3 จชต."
พี่เอ - "วันนี้ตอนนี้เลยหรอครับ ??"
ครูแสน - "อืม ใช่ ....ติดธุระอะไรหรือป่าวล่ะ ? ถอนตัวได้นะเอ"
พี่เอ - "ไม่ครับ ส บ ม ย ห"
พี่ลี - "หนูว่าจะไปเที่ยวกระบี่พอดี แวะลงไปหน่อยก็ได้"
ไอ้เล็ก - "ว้าวววว เจ๊จะไปเที่ยวทะเลหรอ ? แปลว่าจะได้ดูเจ๊ใส่บิกินนี่ใช่มะ ?"
พี่ลี - "ควยเถอะค่ะคุณน้อง ฉันจะไปปีนเขาย่ะ"
ไอ้แม็ค - "น่าสนว่ะเจ๊ ผมไปด้วยๆ ....ช่วงนี้ที่ SAS ไม่มีงานอะไรมากมาย .....งั้นผมขอมีเอี่ยวด้วย"
จันดี - "ตั้งแต่เข้าไปอยู่ในวังผมก็ไม่ได้ลงไป 3 จชต. นานละ ....ผมเอาด้วย"
ไอ้เชษฐ์ - "เออว่ะ ลงไปเยี่ยมเพื่อนๆ มั่งก็ดีแฮะ .....แล้วหนูบุตรยังเป็นผู้ช่วยมึงอยู่ป่าววะ ?"
ผม - "อือ ยังเป็นอยู่ .....ไม่เจอกันตั้ง 1 เดือนกว่าป่านนี้อ้วนเป็นหมูไปแล้วมั้ง .....ต้องลงไปเทศน์สักหน่อย"
ไอ้สู้ - "ส่วนกู .....เมียไม่อยู่ ไปหากิ๊กที่นู่นดีก่า แล้วก็พาไปเที่ยวกระบี่กับเจ๊ลี 555"
พี่โก้ - "เออว่ะ ความคิดมึงเจ๋งดีว่ะ เอาด้วยๆ ....ผมไปด้วยนะป๋า"
ครูแสน - "ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม .....เอาเป็นว่าไปกันหมดทุกคนเลยใช่มะ ?"
ผู้พันเชียร - "อืม ดี ....งั้นขึ้นเครื่องกันได้เลย กูให้คนเตรียมไว้ละ" ขณะที่พวกผมกำลังจะเดินขึ้นเครื่องทหารหนุ่ม 2 คนก็วิ่งกระหืดกระหอบตามมา
??? - "กระผมสิบเอก อนุชา ...( นามสกุล )... มารายงายตัวเพื่อรับภารกิจครับ .....หวัดดีครับครูน็อต"
??? - "กระผมสิบเอก ภานุมาตร์ ...( นามสกุล )... มารายงานตัวเพื่อรับภารกิจเช่นกันครับ"
ครูแสน - "กูชักชอบไอ้ 2 ตัวนี่แล้วซิ 555 ....เอ้า ขึ้นมาๆ ที่ว่างยังมีอีกเยอะ"
ทั้งไอ้อาร์มและไอ้ฟลุ๊ทรีบทำความเคารพครูแสนและผู้พันเชียรก่อนจะแบกเป้ขึ้นมาวางบนเครื่องแล้วทำความเคารพทุกคนบนเครื่อง
ครูแสน - "ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เที่ยวบินที่ เอ่อ .....ช่างแม่งเถอะ .....ไปได้แล้วโว๊ยไอ้นักบิน !!!"
*********************************************
BY : XIII Post : 2010-08-09
************************************
0426 pm
Somewhere in Moutain of Southern Rusia
Sub.Lt. Sithikorn "N" Sashiez
Special Task Force 121 - USASOC
ผม - "I'm in position."
Ed - "Ok, let's go ! let's go !" Ed นำลูกทีมอีกสิบกว่านายบุกจับพ่อค้าอาวุธสงครามชาวรัสเซียที่ขายอาวุธให้กับผู้ก่อการร้ายในตะวันออกกลาง
โดยมีผมกับไอ้สู้คอยคุ้มกันให้อยู่บนเชิงเขาที่ห่างจากบ้านของเป้าหมายประมาณ 560 เมตร
เพียงอึดใจเดียวที่ Ed เข้าสู่พื้นที่ของเป้าหมาย ทหารกล้าทั้งหมดก็ถูกซุ่มโจมตีด้วยม่านควันและระเบิดอย่างหนักจนล้มหายตายจากไปหลายนาย
Ed - "Ambush !!!" Ed ตะโกนบอกลูกทีมทาง ว. สื่อสารเสียงดังลั่นจนผมได้ยินเต็มสองหู ....แต่ก็สายเกินไป Ed และลูกทีมตกอยู่ในวงล้อมของข้าศึก
จำนวนมากแถมยังติดอยู่ในพื้นที่สังหารของปืน ค. และวิถีกระสุนที่มีม่านควันสีขาวอมเทาฟุ้งกระจายปกคลุมไปทั่วจนมองอะไรแทบไม่เห็น
ผม - "เหี้ยละ !!! เหมือนแม่งรู้เลยว่าเราจะมา ....Ed, Cody !!! Target left side !!! Left side !!!"
ไอ้สู้ - "นั่นดิ ....จัดการปืน ค. แม่งก่อนเลย" ผมกับไอ้สู้จัดการปืน ค. ที่อยู่บนเนินด้านข้างของทีมจับกุมจนหมดพวกนั้นจึงรีบฝ่าม่านควันออกไป
ผม - "Ed, we've got two trucks leaving from the target building." ผมเห็น Ed และลูกทีมอีก 4 คนวิ่งออกจากม่านควันแล้วรถบรรทุก 2 คันก็เลี้ยว
ออกมาจากบ้านที่เป็นเป้าหมาย Ed กับ Cody จึงรีบออกไปยิงสกัดรถบรรทุกเหล่านั้นแต่ก็ไม่เป็นผล
Cody - "Bloody hell !!! These trucks are bulletproofed !!! .....Sashiez, Don't let those trucks get away !!!"
ผม - "Roger that !!! Get back from the road !!! .....เล่นแม่งเลยสู้"
ไอ้สู้ - "Firing stinger, danger close !!!" ไอ้สู้หยิบจรวดต่อต้านรถถัง Stinger ออกมายิงรถบรรทุกทั้ง 2 คันจนพินาศกลายเป็นเศษเหล็กติดไฟในพริบตา
ผม - "Moving vehicles have been neutralized." ลูกทีมบางคนออกจากถนนไม่ทันจึงโดนแรงระเบิดเข้าไปจนหน้าหงายก็ค่อยๆ ลุกขึ้นทีละคน
ผม - "Be advised !!! We have not, I repeat, we have not spotted Alexi and no one else is left the house. Those trucks may have been decoys, over"
Ed - "Roger that, we're advancing on the house now." Ed กับ Cody นำลูกทีมเข้าประชิดตัวบ้านของเป้าหมายอย่างระมัดระวัง
ผม - "Clear the perimeter !!!"
ไอ้สู้ - "Tangos down." ข้าศึกวิ่งออกมาจากบ้านประมาณ 4 คน ทางด้านข้างของทีมจับกุมผมกับไอ้สู้เลยจัดการให้อย่างรวดเร็ว
Ed - "We're going breach around the safehouse." Ed ให้ลูกทีมแยกย้ายแล้วบุกพร้อมกัน ผมกับไอ้สู้จึงเปลี่ยนจุดซุ่มยิงที่สามารถมองเห็นข้าศึก
และตัวบ้านได้ชัดเจนมากขึ้นกว่าเดิมในระยะ 300 m
Cody - "Ed, Tango
Ed - "Yeah, I see !!! ....Nisa, make sure no one leaves through the kitchen."
Nisa - "Roger that sir. I'm tracking a target !!!"
Ed - "Rocky, gimme a sitrep."
Rocky - "No one leaves through the front of the basement sir."
Ed - "Dunn, go upstairs and check any locked rooms on the top floor. Breach and Clear !!! Rocky, come with me."
Dunn - "Yes sir !!! .....Target've been neutralized, top floor clear !!!"
Ed - "Roger that, Dunn go with Nisa and check the basement for enemy activity. Breach and Clear, go !!!"
Cody - "Clawer, cover me !!!"
Clawer - "Copy that !!! I've got your back sir !!!"
Nisa - "Basement clear !!!"
Cody - "We're clear too !!!" Ed สั่งการลูกทีมท่ามกลางเสียงปืนที่ดังกระหึ่มอยู่ภายในบ้านนานเกือบ 10 นาทีก็สงบลง
Ed - "How about you Sashiez ?"
ผม - "Nap time."
Ed - "Ok, all clear. Squad, regroup on me. .....Nisa, photographs"
Nisa - "Roger that."
Cody - "Yankee-3, this is Cody. No sign of Alexi, I repeat, no sign of Alexi. Newman, any luck in
Newman - "Plenty !!! ..... At least fifty hired guns here, but no sign of Valadimir. Perhaps the intel's was old."
Cody - "Well, the quality of the intel's about to change. This safehouse's a bloody gold mine."
Yankee-3 - "Copy that. Cody, have your team collect everything you can for an operations playback, names, contact, places, everything."
Cody - "We're already on it sir. Alexi will have nowhere to run."
Yankee-3 - "That's the idea. I'm bringing up the extraction force, E.T.A five minutes. Get that intel, Yankee-3 out."
Ed - "Cody, get on Alexi's computer and start the transfer. Nisa, you are the security. I've got the front, go !!!"
Nisa - "On my way."
Newman - "121, this is Newman. More of Valadimir's men just arrived at the boneyard."
Johnathan - "Alex, cover me. I'm gonna slot that guy over there and use his radio to tapping their comms."
Newman - "Cody, Ed, Sashiez and Fighter. We're going silent for a few minutes. Good luck up there in Rusia, Newman out."
ชุดปฏิบัติการที่
พ่อค้าอาวุธสงครามชาวรัสเซียที่กำลังจะเตรียมขายอาวุธยุทโธปกรณ์ให้พวกผู้ก่อการร้ายในตะวันออกกลาง
Ed - "Alexi's men are going to do whatever it takes to keep us from leaving with this intel. We need to protect the DSM until the transfer's done."
Dunn - "Everybody, there's an armory in the basement. Better stock up while you can."
ทุกคนในบ้านเริ่มเตรียมการป้องกันรวมทั้งผมกับไอ้สู้ที่แยกย้ายกันอยู่คนละจุดซุ่มยิงทาง 2 ( ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ) และ 6 ( ทิศใต้ ) นาฬิกาของตัวบ้าน
ผม - "Enemy helos approching from the northwest." ฮ. ขนส่งของข้าศึกบินประชิดบ้านแล้วส่งคนลงมาประมาณ 6-7 คน
ไอ้สู้ - "Enemy RPG teams approching from the west." เหตุการณ์เริ่มส่อเค้าเลวร้ายลงทุกทีเมื่อข้าศึกส่งกำลังสนับสนุนเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ อย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น
Nisa - "Rocky is down !!! .....Poor bastard !!!"
ไอ้สู้ - "Nisa, get in the building now !!! ....ควยเอ๊ย !!!" เมื่อทหารสาวผู้มากประสบการณ์ตกเป็นเหยื่อของอารมณ์ชั่ววูบเธอจึงตกอยู่ในวงล้อมของข้าศึกทันที
ผม - "ไอ้สู้ ....จะทำเหี้ยไรวะ ? ....กลับมา !!! ....แม่งเอ๊ยยย" ไอ้สู้วิ่งลงจากเนินเขาเข้าไปช่วย Nisa ที่กำลังโดนถล่มด้วยอาวุธต่างๆ นาๆ ในโรงรถอย่างรวดเร็ว
ผมมัวแต่ยิงคุ้มกันให้ไอ้สู้และ Nisa ออกจากโรงรถจนไม่ทันได้ระวังตัวว่าข้าศึกร่างยักษ์แอบย่องเข้ามาข้างหลังถึง 2 คน ผมสะดุ้งตกใจเสียวสันหลังวาบ
ทันทีที่ได้ยินเสียงกิ่งไม้หักดังกร๊อบอยู่ข้างหลัง ผมกลิ้งตัวหลบชักปืนพก Walther P99 จากไซด์อาร์มแล้วยิงชายร่างยักษ์ที่กำลังเงื้อมีดเล่มโตใส่ผมไป 3 นัด
ชายร่างยักษ์อีกคนเหวี่ยงมีดใส่ผมทันทีที่เห็นเพื่อนโดนยิงเข้าหน้าอกจนหงายเงิ้บ ผมนั่งถอยหลังไปกับพื้นเพื่อหลบมีดแล้วยิงออกไป 2 นัดแต่ไม่โดน
ชายร่างยักษ์ฟันโดนปืนพกผมจนหลุดมือผมเลยหยิบท่อนไม้ท่อนใหญ่ขึ้นมากันมีดเล่มโตที่โหมกระหน่ำสับผมเป็นชุด ผมได้โอกาสปัดมีดเตะพวงสวรรค์ของ
ชายร่างยักษ์ที่กำลังเหวี่ยงมีดเล่มโตไปมาอย่างบ้าคลั่งจนร่างกายเสียสมดุลลงไปนั่งกุมไข่หน้าแดงก่ำด่าผมเป็นภาษารัสเซียชุดใหญ่
??? - "@$&%^&@(%)^ $*^&(_#%^(@= ......Fuck you little monkey !!!"
ผม - "Come on little nuts !!!" ---> แปลว่า "มาดิไอ้เจี๊ยวเล็ก" 555
ชายร่างยักษ์ลุกขึ้นพุ่งเข้าชาร์จใส่ผมอย่างรวดเร็วด้วยความโมโหจนผมปลิวติดต้นไม้ ผมโดนมันบีบคอด้วยแขนซ้ายเพียงข้างเดียวอัดกำต้นไม้จนขาลอย
ผมพยายามจะดิ้นแต่พละกำลังผมสู้ชายร่างยักษ์ไม่ได้เลยสักนิด ชายร่างยักษ์ดึงมีดจากต้นขาขวาแล้วจะแทงผมแต่ผมยกเท้าซ้ายยันข้อพับแขนขวามันเอาไว้
ผมดึงมีดจากข้างหลังเอวด้วยมือซ้ายแล้วแทงแขนซ้ายของมันที่กำลังบีบคอผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ อย่างแรงแล้วใช้มือขวาเอื้อมขึ้นไปจับกิ่งไม้ที่เหนือขึ้นไปก่อน
จะดึงตัวยกเข่าขวากระแทกใส่แขนซ้ายของมันแล้วถีบยันหน้าชายร่างยักษ์ไปอีกทีจนเลือดกำเดาพุ่ง
ผมพยายามตั้งสติกำหนดลมหายใจที่ติดขัดให้เข้าที่อีกครั้งก่อนจะพุ่งตัวไปคว้าปืนไรเฟิล M14 EBR ยิงเข้ากบาลของชายร่างยักษ์จนเป็นรู
ผมหันกลับไปดูที่บ้านเห็นเพื่อนร่วมทีมกำลังถอนตัวสู่ LZ กันอย่างรีบร้อนผมเลยยิงคุ้มกันให้จากเนินเขาอีกด้านนึง
Ed - "Where are you Sashiez ??? Let's get out of here !!!"
ผม - "I've got your back !!!" ไอ้สู้และ Nisa ออกมาเป็นคู่สุดท้ายท่ามกลางดงกระสุนจากข้าศึก แล้ว Dunn ก็เข้ามาช่วยยิงคุ้มกัน 2 คนนั้นจนถึงจุด check point
ผม - "สู้ ....ระวังพวกซุ่มโจมตีหลังพงหญ้าด้านข้างด้วยนะ ....กูรู้สึกแปลกๆ ว่ะ"
ไอ้สู้ - "คิดเหมือนกูเลย" ผมรีบเปลี่ยนแมกกาซีน M14 EBR แล้วตั้งใจยิงคุ้มกันเพื่อนร่วมทีมที่กำลังเข้าสู่พื้นที่เสี่ยง
Ed - "Damn it !!! Go Go Go !!! ....Where the hell are you Yankee-3 ???" Ed, Cody, Dunn, Nisa, Clawer และ ไอ้สู้ถูกซุ่มโจมตีด้วยปืน ค.
และกระสุนระเบิดขนาด 40 mm จำนวนมากอีกครั้งจน Clawer พลาดท่าโดนสะเก็ดระเบิดล้มฟุบไปกับพื้นหญ้า ถึงผมจะยิงคุ้มกันเพื่อนอย่างสุดความสามารถ
ด้วยกระสุนทั้งหมดเท่าที่มีแต่ก็ไม่สามารถคุ้มกันพวกนั้นได้ เมื่อกระสุนปืนไรเฟิลขนาด 7.62 mm ของ M14 EBR หมดลงผมก็หันมาใช้ M4A1 SOPMOD แทน
ในขณะที่ทุกอย่างส่อเค้าว่าจะแย่ลงเรื่อยๆ เมื่อ Cody โดนสะเก็ดระเบิดของปืน ค. จนเลือดท่วมตัว
ไอ้สู้ - "น็อต !!! เปิด iLink ด่วน !!!" ไอ้สู้วิ่งเข้าไปพยุงร่างของ Cody ที่แทบจะหมดสภาพแต่ก็ยังยิงตอบโต้กลับใส่ข้าศึกอย่างกล้าหาญ
ผม - "ไรนะ ??? ....โอเคๆ เปิดแล้วๆ" ผมไม่ค่อยได้ยินเพราะเสียงระเบิดและปืนดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว
ผม - "สู้ ....นี่มัน"
ไอ้สู้ - "ใช่ ....ฝากด้วย"
Nisa - "You're the only one who survive this."
ผม - "Shut up, Nisa !!! Keep firing." สิ่งที่ไอ้สู้และ Nisa ส่งให้ผมคือข้อมูลต่างๆ ที่ download ได้จากคอมพ์ของ Alexi
Nisa พลาดท่าถูกยิงที่จนล้มหัวทิ่มไปอีก 1 คนจนไอ้สู้ต้องเข้าไปพยุงร่างที่ไร้วิญญาณให้ออกจากตรงนั้น
ภาพที่ผมเห็นตอนนั้นคือเพื่อนๆ ทุกคนกำลังถูกล้อมกระหน่ำยิงจนย่ำแย่ไปทีละคน เมื่อภาพที่ผมเห็นเริ่มสโลว์ช้าลงๆ ผมก็ลุกขึ้นวิ่งตรงเข้าไปหาเพื่อนๆ ทันที
Yankee-3 - "Just in time !!!" ฮ. AH-64 Arpache 3 ลำ บินวนยิงถล่มข้าศึกโดยรอบจนสิ้นซาก เมื่อ ฮ. CH-74 Chinook D เหล่าทหารราบติดอาวุธครบมือ
แปรขบวนออกมาคุ้มกันพื้นที่บริเวณนั้นโดยรอบอย่างแน่นหนาแล้วทหารเสนารักษ์ก็เข้าไปช่วยคนเจ็บทันที ผมเห็นเช่นนั้นจึงนั่งลงพักบนขอนไม้อย่างโล่งใจ
Yankee-3 - "Where are you Sashiez ?" ผมยก GPS ที่ติดอยู่บนข้อมือซ้ายอย่างหมดแรงเพื่อดูตำแหน่งของตัวเองแล้วนอนเอนตัวพิงขอนไม้
ผม - "113 m at 5 o'clock from you sir." จากจุดที่ผมเอนตัวอยู่ผมมองเห็นทุกอย่างกำลังเข้าที่เข้าทางจึงหลับตาเพื่อพักสายตาแปปนึง
Ed - "NOOOOOO !!!" ผมตกใจตื่นเพราะเสียงของ Ed ที่ดังผ่านเข้ามาใน ว. ของผม สิ่งที่เกิดขึ้นทำเอาน้ำตาผมไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว
Ed, Cody ถูก Yankee-3 และ Dunn ยิงจนล้มฟุบไปกับพื้น ไอ้สู้ที่กำลังอุ้มร่างอันไร้วิญญาณของ Nisa ก็พลอยโดนยิงเข้าหัวไปด้วย
ผม - "ไอ้...( วรนุช )... เอ๊ยยยย !!! ผมคว้าปืน M4A1 SOPMOD แล้ววิ่งยิงไปที่ Yankee-3 และ Dunn อย่างบ้าคลั่งจนหมดก็หยิบปืนพกจากขาขวาออกมายิงต่อ
ทหารราบ 3 จาก 6 นายที่หมายจะเข้ามาจัดการผมก็โดนยิงจนร่วงที่เหลือจึงหลบหลังต้นไม้กันหมด ผมหยุดพักใส่แมกกาซีนทั้งน้ำตามือไม้สั่นไปหมด
Ed - "Sashiez ....get away ....don't ....stupid my friend" ผมเช็ดน้ำตาแล้วหันไปมองเห็น Dunn กำลังยิงหัว Ed ถึง 2 นัดอย่างโหดเหี้ยม
ผม - "ไอ้สัดเอ๊ยยยย !!!" ผมเล็งยิง Dunn ด้วยปืนพก Wallther P99 ในระยะเกือบ 50 m อย่างตั้งใจแต่ก็พลาดโดนแค่ไหล่ซ้ายเพราะผมโดนยิงกดดันอย่างหนัก
Yankee-3 - "Sashiez ....give it to me ....please. I don't wanna kill you." เมื่อสิ้นเสียงปืนการเจรจาก็เริ่มขึ้น ผมไม่พูดอะไรสักแอะปล่อยให้มันพล่ามไปเรื่อยแล้ว
ล้มตัวลงนอนเล็งปืนพกไปที่หัวของ Yankee-3 ที่ยืนอยู่ข้าง ฮ. Chinook อย่างตั้งใจ
ผม - "Fuck you, son of a bitch !!!" เป็นเพราะแรงลมจากใบพัดของ ฮ. Chinook D กระสุนจึงเฉียดแก้มขวาของ Yankee-3 อย่างน่าเสียดาย
Yankee-3 - "Not Bad ....Kill him !!!" ทหารราบจำนวนมากมุ่งตรงมาหาผมแล้วกระหน่ำยิงใส่อย่างหนักหน่วงจนผมต้องล่าถอยออกไป
ผมหันไปมองศพของเพื่อนๆ เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหันหลังกลับวิ่งอย่างสุดชีวิตทั้งน้ำตา
ผมไม่รู้ว่าผมวิ่งร้องไห้มานานเท่าไร ....กี่นาทีหรือกี่ชั่วโมง แต่ผมก็สลัดพวกมันหลุดออกไปได้ในหุบเขาทางตอนใต้ของรัสเซีย
ทั้งความมืดที่เริ่มปกคลุมไปทั่วทั้งท้องฟ้าและความหนาวเหน็บของหิมะที่เริ่มตกลงมาทีละนิดๆ บวกกับความเหนื่อยล้าทั้งกายและใจทำให้ผมหยุดพัก
ผมอยากให้ภาพที่เห็นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนเป็นเพียงแค่ฝันแต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริง .....ว่าทุกคนตายแล้ว
ผม - "สู้ .....ทุกคน ......อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!" ผมนั่งกอดเข่าแหกปากร้องลั่นป่าทั้งน้ำตาอยู่นานจนเริ่มรู้สึกแน่นหน้าอกและหายใจไม่ออก
ผมลุกขึ้นยืนเพื่อจะได้หายใจสะดวกๆ แต่ก็ไม่เป็นผลแถมยังเซล้มลงนอนหงายมองท้องฟ้าที่หิมะกำลังตกลงมาเรื่อยๆ
ผม - "สู้ ....กูขอโทษ ....กูขอโทษ"
.............
....................
...........................
..................................
.........................................
??? - "@^$%@$!(&%^!@ ???" เสียงของผู้หญิงพูดแล้วเขย่าแขนผมให้ตื่นจากภะวังค์ ผมตกใจจับแขนแล้วหยิบแจกันจะฟาดหน้าแต่ก็ต้องหยุดเมื่อได้สติ
ผม - "Sorry ....I can't speak Rusian"
??? - "แล้วพูดอังกฤษได้มั้ย ???" หญิงแก่คนนั้นยิ้มแล้วหยิบแจกันในมือผมออกไปวางที่เดิมก่อนจะห่มผ้าให้
ผม - "ชัวว์ .....ที่นี่ที่ไหน ???" ผมขยับตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียงมองไปรอบๆ
??? - "บ้านฉันเอง .....ปลอดภัยแล้ว ไม่ต้องกลัวๆ .....เอานี่ จิบกาแฟอุ่นๆ ก่อนนะ .....เธอละเมอจนฉันตกใจเลยขึ้นมาดู อ้อ ฉันชื่อ ฟีโอน่า แล้วเธอล่ะ ???"
หญิงสูงวัยผู้นี่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอย่างแปลกประหลาดทั้งๆ ที่เพิ่งเคยเจอกันเป็นครั้งแรก ขณะที่ผมกำลังจะจิบกาแฟในมือ
ผมเห็นรอยแผลเป็นบนมือซ้ายที่ไอ้สู้เคยฝากไว้ตอนซ้อม CQC ( Close Quarter Combat : การต่อสู้ประชิดตัว ) ถึงกับน้ำตาไหลออกมาอย่างลืมตัว
ผมพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาแต่ก็ทำไม่ได้ มือไม้ผมสั่นจับแก้วกาแฟไม่ค่อยมั่นคงป้าฟีโอน่าจึงดึงมันออก
ป้าฟีโอน่า - "ไม่เป็นไรๆ ถ้าจะร้องก็ร้องออกมาเถอะ ไม่มีใครว่าหรอก" ป้าฟีโอน่าดึงตัวผมไปโอบไหล่ผมจึงปล่อยโฮออกมาลั่นห้อง
เวลาต่อมา ณ โต๊ะอาหาร
ครอบครัวนี้ประกอบไปด้วย ลุงรามิเรซ ( พ่อ ), ป้าฟีโอน่า ( แม่ ), เมเลครอฟ ( พี่ชายคนโต ), โจซาน่า ( พี่สาวคนกลาง ) และยูริ ( น้องชายคนเล็ก )
ลุงรามิเรซ - "Soldado de las tropas de asalto ???" ลุงรามิเรซเป็นลูกครึ่งสเปนรัสเซียจึงสามารถพูดภาษาสเปนได้อย่างคล่องแคล่ว
ผม - ".....Si" ผมพอจะรู้ภาษาสเปนนิดหน่อยจึงตอบกลับไปทำให้ทุกคนแปลกใจ
ลุงรามิเรซ - "ว่าแล้ว ....เอ้า ดื่มๆ ฉลองกันหน่อย .....#*$&@^%$(!)"
เช้าวันรุ่งขึ้น
ผมตัดสินใจออกเดินทางแต่เช้าตรู่เพราะไม่อยากให้ครอบครัวนี้ต้องเดือดร้อน ลุงและป้าผู้ใจดีทั้งสองให้ค่าเดินทางพร้อมเสื้อผ้าอีก 2-3 ชุด
ป้าฟีโอน่า - "ไข่เจียว ( ภาษารัสเซียคือ ทามาวิช ) นี่โจซาน่าทำมาให้ เอาไว้กินตอนหิวๆ นะ" ป้าฟีโอน่ายื่นกล่องที่เต็มไปด้วยไข่เจียวให้ผมพร้อมกับนม 2 ขวด
ยูริ - "แล้วกลับมาเล่นหมากรุกกับผมต่อนะ" เด็กน้อยวัย 7 ขวบกอดผมแล้วยิ้มแย้มอย่างใสซื่อ
..........
................
......................
...........................
3 วันหลังจากเหตุการณ์ที่รัสเซีย
"นี่ไม่ใช่ภารกิจที่ได้รับมอบหมายแต่นี่คือการล้างแค้นส่วนตัว" นี่คือคำพูดของผมเมื่อ 6 ชั่วโมงที่แล้วในห้องวอร์รูมของ USASOC
ถึงผู้บังคับบัญชาจะไม่อนุมัติการปฏิบัติการล้างแค้นในครั้งนี้ .....แต่พวกผมก็แหกกฎกันจนได้
??? - "พลตรีวิลเลี่ยมมีคำสั่งให้นำตัวคุณไปอยู่ในที่ปลอดภัยครับ" ทหารมะกันรูปหล่อ 5 คนเดินมาหาผมพร้อมกับกุญแจมือและกระบอก
ผม - "ที่ปลอดภัย ??? นั่นหมายถึงคุกใช่มะ ? ......เข้ามาซิ" ผมวางหนังสือลงแล้วยื่นมือทั้งสองข้างไปข้างหน้า
??? - "กรุณาอย่าขัดขืนนะครับผู้ ......" ผมขัดขืนจน 5 คนนั้นหมอบราบไปกับพื้นด้วยการช่วยเหลือจากนิโอ๊ะและไอ้เล็ก
ผม - "ไก่อ่อน .....ทีหลังหัดเช็คให้แน่ใจว่ามีใครอยู่ในห้องด้วยหรือป่าวนะ" นิโอ๊ะหยิบ ว. ขึ้นมากดฟังแล้วรีบปิดหน้าต่างทันที
นิโอ๊ะ - "แย่แน่เหลี่ยม .....คราวนี้ไม่ใช่กระบองแล้วล่ะ" พอนิโอ๊ะพูดจบระเบิดแสงหรือที่เรียกกันว่า flash bang ก็ถูกปาเข้ามาในห้องแล้วตามด้วยระเบิดควัน
ผมจำภาพสุดท้ายได้แม่นคือทหารใส่หน้ากากกันแก๊สถือปืนช็อตไฟฟ้าวิ่งกันเข้ามาในห้องแล้วผมก็หมดสติไป
........
............
.................
ผมตื่นขึ้นมาอยู่ในลูกกรงเห็นนิวแมนกับโจนาธานกำลังนัวเนียกับทหารยามอยู่ข้างนอกก่อนจะสะเดาะกุญแจห้องคุมขังเข้ามาหาผมที่กำลังงัวเงีย
นิวแมน - "ตื่นได้แล้วไอ้ขี้เกียจ หมดเวลานอนแล้ว"
ผม - "ที่บ้านไม่เคยสอนหรือไงว่าอย่ารบกวนเวลาคนนอน" นิวแมนยิงกุญแจมือที่พันธะการไขว่หลังผมเอาไว้ก่อนจะกด ว. คุยกับนิโอ๊ะ
โจนาธาน - "กูเห็นมันทำให้พ่อแม่มันผิดหวังตลอดแหละ" โจนาธานยืนคุมเชิงหน้าห้องขังยิงสกัดด้วยกระสุนลูกซองหัวยางและระเบิดแสง
นิวแมน - "เออ ใช่ กูมันเลว" นิวแมนยื่นปืน Wallther P99 ประจำตัวของผมคืนให้ก่อนจะใช้สัญญาณมือเพื่อลำดับการปฏิบัติการฝ่าวงล้อมของชุดจับกุม
ผม - "หรอ เหมือนกูเลย" ผมกับนิวแมนและโจนาธานรู้ทางหนีทีไล่หลบเลี่ยงการจับกุมด้วยการช่วยเหลือของนิโอ๊ะที่อยู่ในห้องสื่อสารคอยดูกล้อง CCTV
และดักฟังวิทยุสื่อสารคอยบอกความเคลื่อนไหวของชุดจับกุมให้ รวมทั้งไอ้เล็กที่คอยวางระเบิดปั่นป่วนทั่วบริเวณแคมป์โดยรอบ
นิวแมน - "ขอบใจมากนีโอ ( นิโอ๊ะ ) ขอบใจมากอเล็กซ์ ( ไอ้เล็ก ) พวกเราปลอดภัยแล้ว .....กำลังลงเรือไปที่จุดนัดพบ 2"
นิโอ๊ะ - "หรอ ดีๆ ....แต่กูกับอเล็กซ์คงตามไปไม่ได้แล้วล่ะ"
ผม - "อ้าวเหี้ย ....ไมงั้นล่ะ ???"
ไอ้เล็ก - "โทษที กูไม่ได้เตรียมแผนสำรองเผื่อเอาไว้น่ะซิ"
นิโอ๊ะ - "ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่กูวางไว้ .....กูตามไปช่วยมึงแน่แต่อาจจะช้าหน่อยนะ เพราะงั้น .....อย่ารีบตายห่าไปก่อนล่ะ"
ไอ้เล็ก - "นิโอ๊ะๆ รีบออกจากที่นั่นเร็ว !!!" เสียงปืนและระเบิดดังเป็นพักๆ ก่อนที่สัญญาณจะขาดหายไป
โซนิค - "ผมมั่นใจว่าสองคนนั้นต้องตามพวกคุณมาแน่"
นิวแมน - "ขอบใจ ออกเรือเถอะ"
0447 pm ณ ประเทศอัฟกานิสถานฝั่งตะวันตก
Newman - "Ok, let's go !!!" Newman, Johnathan, ผม, และ Sonic ( เพื่อนร่วมรบคนใหม่ ) ลุกขึ้นเคลื่อนที่เข้าสู่พื้นที่เป้าหมายหลังจากซุ่มดูบนเนินเขาอยู่นาน
ผมกับ Sonic แยกไปคนละทางกับ Newman และ Johnathan เพื่อแยกกันค้นหา "พลตรี Dimitri" หรืออีกชื่อนึงที่คุ้นเคยคือ "Yankee-3"
ผม - "Hold up !!! Enemy patrol. ......Let them separate. We will shoot them at the same time, on my mark ....3 ....2 ....1 ....mark !!!"
เมื่อข้าศึกทั้ง 2 ล้มลงพร้อมกันอย่างเงียบเชียบผมกับ Sonic ก็เคลื่อนตัวลงไปยังเนินเขาข้างล่างเพื่อจัดการข้าศึกกลุ่มต่อไป
ผม - "Same plan, I will take two on the left. Take aim ....3 ....2 ....1 ....mark !!! Alright, we've got to take out the other group before they come back. Move"
Sonic - "I'm in position, take the shot." ผมกับ Sonic ใช้ไรเฟิล DSR .50 Cal ( ใส่ที่เก็บเสียง ) จึงไม่ยากที่จะจัดการข้าศึกพร้อมกันทั้งสองคนด้วยกระสุนเพียง 1 นัด
ผม - "This is Sasiez, west site clear. How about you ?"
Newman - "East wing clear too, We don't have much time before they found the bodies, let's keep moving !!!"
ผมกับ Sonic เล็ดลอดเข้ามาด้านในของอาคารเก่าๆ หลังนึงเจอข้าศึก 2 คนกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่หน้าคอมพ์กับนั่งดูทีวี
ผม - "Tangos up ahead, do not engage." ผมย่องไปหยิบวิทยุสื่อสารของข้าศึกมาดักฟังความเคลื่อนไหวแล้วส่งต่อสัญญาณไปให้ Newman และ Johnathan
ที่อยู่อีกฝั่งในอาคารที่คาดว่าน่าจะเป็นคลังอาวุธยุทโธปกรณ์ ข้าศึกเริ่มรู้ตัวว่าขาดการติดต่อกับชุดลาดตระเวณที่อยู่ข้างนอกจึงส่งทีมออกไปตรวจความเรียบร้อย
ผม - "Let them pass, hold your fire and stay to the right" ผมปล่อยให้ข้าศึก 5-6 คนเคลื่อนขบวนผ่านไปแล้วค่อยๆ ย่องผ่านไปทางด้านขวา
ผม - "Hey mate, we've got two tangos coming down the stairs under that red light, dead ahead." ผมเห็นเงาของข้าศึกที่กำลังไต่บันไดลงมาจึงเตรียมตัวจัดการ
ผม - "I will take one on the left, on my mark ....3 ....2 ....1 ....mark !!! Close enough, move !!!"
ผมกับ Sonic ปีนบันไดขึ้นไปด้วยความระมัดระวังแล้วจัดการทหารยาม 2 คนที่ยืนเฝ้าอยู่เพื่อวาง C4 ปืนกล .50 Cal และ ปืนใหญ่ขนาด 108 mm อีก 2 กระบอก
??? - "Alpha 6, your reguard just flatlined !!!
Alpha 6 - "Not possible !!! We're just cleared that area. Nobody's ...."
Dimitri - "It's them. .....I know, ..... you hear me .....Task Force 121 !!!"
??? - "Alpha 12, We have unauthorized personnel on the amory - E54 camp, I repeat, we have unauthorized personnel on the amory - E54 camp, you getting this ?"
เสียงของสัญญาณเตือนภัยร้องดังลั่นไปทั่วบริเวณแล้วตามมาด้วยเสียงระเบิดและเสียงปืนอีกชุดใหญ่จากฝั่งของ Newman
Sonic - "We should help them !!!"
ผม - "OK, let's go !!!" ผมกับ Sonic โรยตัวจากหอลงไปข้างล่างแล้วกดระเบิดทำลายปืนใหญ่ก่อนจะมุ่งตรงไปช่วย Newman
พวกผมช่วยกันฝ่าฝูงข้าศึกที่แห่กันมาเยี่ยมเยียนเป็นระลอกๆ จนเข้าไปถึงด้านหน้าของอาคารหลักที่เป็นกองบัญชาการ
??? - "Raven One-Five, rendezvous at the Delta Camp and prepare to escort Bloody Eagle to the LZ."
Sonic - "What ???"
ผม - ".....Bloody Eagle must be Dimitri !!!"
Newman - "We're running out of time, move !!! move !!!"
เมื่อพวกผมเข้ามาด้านในอาคาร บก. ข้าศึกก็รีบใช้ระเบิดควันแล้วระดมยิงกดดันเพื่อถ่วงเวลาให้ Dimitri หนีขึ้น ฮ. ทันที
Johnathan - "Thay're using thermal through the smoke !!! We have to break through !!!" Johnathan พยายามจะฝ่าม่านควันเข้าไปแต่ก็ไม่เป็นผลจึงรีบหนีออกมา
ผม - "Impossible !!! Watch for flanking routes !!!"
Johnathan - "There !!! ....Go Go Go !!!" เพียงไม่กี่วินาทีหลังจาก Johnathan ใช้ระเบิด M203 จากปืน M4A1 ของตนทำทางลัดเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะในม่านควัน
Johnathan ก็ถูกระเบิด 40 mm ยิงอัดเสาที่เค้าหลบอยู่ด้านหลังจนล้มลง ผมพยายามจะเข้าไปช่วยแต่ถูกข้าศึกยิงสะกัดเอาไว้เลยออกไปไม่ได้
Johnathan - "Leave me alone !!! .....Go !!!"
ผม - "No !!! ....I don't leave someone behind again !!!" ผมได้โอกาสจึงเข้าไปยกเศษอิฐเศษปูนที่ทับช่วงล่างของ Johnathan ออกโดยมี Newman ยิงคุ้มกันให้
Johnathan - "Newman ....Take him out !!!" ข้าศึกยิง RPG ใส่ผมแต่โชคดีที่กระสุนพลาดเป้า Newman กับ Sonic จึงรีบดึงผมออกจากตรงนั้นทันที
ผมพยายามเอื้อมมือไปจับคอเสื้อของ Johnathan ....แต่ก็เอื้อมไม่ถึง ภาพที่ผมเห็นเริ่มช้าลงๆ ผมไม่ได้ยินเสียงปืนเสียงระเบิดแต่กลับได้ยินเสียงของหัวใจตัวเอง
เต้นดังตุบๆๆ เมื่อ Johnathan ถูกระดมยิงจนเสียชีวิตคาที่
แม้ว่าร่างกายช่วงล่างของ Johnathan จะถูกเศษอิฐทับเอาไว้จนขยับไม่ได้ แม้ว่าร่างกายของ Johnathan จะท่วมไปด้วยเลือด
....แต่เค้าก็ยังแสดงความกล้าหาญจนวินาทีสุดท้ายให้ผมได้เห็น
0522 pm ณ ทางเดินที่เชื่อมสู่ลานจอด ฮ.
Dimitri - "All units be advised. This is Dimitri, the site has been compromised. I'm executing directive one-one-six bravo.
If you're still inside, your safty will be harmed, Dimitri out."
Newman - "Son of a bitch !!! This place is gonna blow !!! Keep moving !!!" ผม, Newman และ Sonic วิ่งกันสุดชีวิตเพื่อออกจากตัวอาคารกองบัญชาการ
ที่กำลังระเบิดและพังลงมาเรื่อยๆ เมื่อออกมาถึงก็เห็น Dimitri กำลังจะเดินขึ้น ฮ. ด้วยอาการรีบร้อนอยู่ข้างล่าง
Sonic - "Dimitri is there !!! .....He's getting away !!!" Sonic หันไปควบมอไซต์วิบากที่จอดอยู่ข้างๆ แล้วบึ่งตรงไปยังลานจอด ฮ. ที่ห่างออกไปเกือบ 200 m ทันที
Newman -"Cover !!!" ผมกับ Newman รีบวิ่งตามไปยิงคุ้มกันแต่ก็ไม่ทันการ Sonic ที่โดนยิงไปหลายนัดตัดสินใจขี่มอไซต์พุ่งเข้าชน ฮ. จนระเบิด
Dimitri และทหารอีกหลายนายล้มหัวทิ่มเพราะแรงระเบิด C4 ของ Sonic ทำให้ผมกับ Newman ได้โอกาสเข้าโจมตีอย่างฉับพลันจนเกือบถึงตัว Dimitri
Dimitri - "Excarliber, this is Bloody Eagle. Fire mission, target package Romeo, danger close."
Excarliber - "That's within a hundred meters of your position sir !!!"
Dimitri - "That's not a suggestion !!! .....Send it !!!"
Excarliber - "Roger. Fire mission, danger close !!!"
ไม่ถึง 5 วินาทีกระสุนปืนใหญ่ก็ร่วงลงมาจากท้องจำนวนมาก บริเวณนั้นจึงกลายเป็นพื้นที่อันตรายที่สุดไปในพริบตา
Newman - "Holy shit !!! ....Get down !!!" Newman กับผมรีบโดดหลบลงบังเกอร์ดินที่อยู่ห่างจากพื้นที่สังหารตรงนั้นไปประมาณ 25 m
ทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์และยานพาหนะรวมทั้งข้าศึกที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างปลิวว่อนกระจุยกระจายพินาศไปตามๆ กัน
ผม - "Are you alright, mate ?"
Newman - "Fine. ....Where's Dimitri ???"
ผม - "Somewhere out there." ผมกับ Newman จัดการข้าศึกที่รอดเหลือจากการยิงถล่มด้วยปืนใหญ่ทีละคนๆ เพื่อค้นหา Dimitri ที่คาดว่าจะยังอยู่ในบริเวณนั้น
Newman - "I think, he might be ........Aghhhhhh" Newman ถูกยิงจากด้านหลังที่ต้นแขนซ้ายจนล้ม ผมเลยกลิ้งตัวหลบหลังซากรถคันนึงที่แล้วยิงตอบโต้ทันที
Dimitri กับทหารอีก 7-8 นายระดมยิงผมกับ Newman อย่างต่อเนื่องจนไม่มีช่องว่างให้โต้กลับ ในขณะที่ความหวังเริ่มเลือนลางปฏิหารย์ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
ข้าศึกโดนยิงล้มลงด้วยกระสุนลึกลับทีละคนๆ จน Dimitri ต้องวิ่งเผ่นหนีเข้าโอเอซิส ผมมองหาคนที่ทำให้เกิดปฏิหารย์เจอชายหนุ่มโผกผ้าปกปิดใบหน้ามิดชิด
ถือปืนไรเฟิล .50 Cal อยู่บนเนินเขาที่เต็มไปด้วยทรายห่างออกไปไม่ไกล ชายคนนั้นส่งสัญญาณมือให้ผมตามไปจัดการ Dimitri ที่หนีเข้าไปหลบในโอเอซิส
ผม - " ....พายุทรายหรอ ???" พายุทรายลูกใหญ่กำลังก่อตัวเข้าใกล้โอเอซิสมาเรื่อยๆ ทำให้ผมหวั่นใจเล็กน้อยก่อนจะหยิบแว่นและผ้าพันคอขึ้นมาใส่
ผมค่อยๆ อย่างก้าวเข้าโอเอซิสอย่างระมัดระวังท่ามกลางพายุทรายลูกใหญ่ที่พัดผ่านเข้ามาอย่างหนัก แล้วผมก็โดน Dimitri ลอบกัดด้วยท่อนไม้จนล้ม
ผมรีบพลิกตัวเอาที่กันศอกรับท่อนไม้ของ Dimitri ที่ฟาดมาจนหัก Dimitri จึงถอยออกไปตั้งหลัก ผมรีบหยิบมีดเล่มเล็กสำหรับขว้างปาใส่แต่ได้แค่เฉียดเอว
พอผมหยิบมีดขว้างอีกอัน Dimitri จึงโดดเข้าหาผมอย่างรวดเร็วแล้วก็นัวกันแปปนึงก่อนมันจะหายเข้าไปในพุ่มไม้ ( โดนแย่งแว่นตากับมีดไปอีก เหอะๆ )
ท่ามกลางพายุทะเลทรายที่ผมไม่ค่อยได้เจอมากนักทำให้ผมเสียจังหวะพลาดท่าโดน Dimitri เล่นจนร่วงไปกองกับพื้นก่อนจะโดนมีดเสียบแขนตรึงกับต้นไม้
Dimitri - "Any last word ???" เมื่อพายุทรายเริ่มผ่านพ้นไป Dimitri จึงเดินไปหยิบปืนพกของผมแล้วเล็งมาอย่างไม่ลังเล
ผม - "Fuck you !!!" มีด 2 เล่มพุ่งปักมือและต้นขาของ Dimitri จนเกือบมิดด้ามทำให้กระสุนพลาดเป้าเฉี่ยวหัวผมไปนิดนึง ( รู้สึกได้เลยว่าโดนปลายผม -*- )
Dimitri - "Who ....Who are you ???" Dimitri ลุกขึ้นแล้วดึงมีดทั้ง 2 เล่มนั้นออกก่อนจะหันไปถามมือมีดที่ยืนอยู่บนโขดหิน
??? - "สงสัยไอ้ ...(วรนุช)... นี่ความจำแม่งจะเสื่อมว่ะ" ทันทีที่ชายลึกลับคนนั้นถอดแว่นและผ้าโผกหัวออกผมถึงกับช็อคแล้วน้ำตาไหลพราก
??? - "ยิงหัวกูแล้วยังเสือกลืมอีก ....เล่นซะกูหลับไป 3 วัน 3 คืนเลยนะมึง ....คราวนี้ถึงตากูมั่งล่ะนะ" ผมงงไปหมดว่าอะไรเป็นอะไร
ก็ผมเห็นไอ้สู้โดนยิงเข้าหัวจนเลือดสาดไปแล้วนี่นาที่รัสเซีย ผมมั่นใจว่าตอนนั้นตาไม่ฝาดและตอนนี้ตาก็ไม่ฝาดด้วย
ไอ้สู้ชักมีดออกมาแล้วเข้าโจมตี Dimitri อย่างรวดเร็วและรุนแรง ทั้งฟันทั้งแทงตามจุดต่างๆ จนเลือดท่วมแต่ Dimitri ก็ยังยืนไหว ( แบบเซๆ )
ไอ้สู้ - "รอแปปนะเหลี่ยม พอดีกูรีบมาจนลืมเอาปืนพกมาด้วย เอามาแต่ Barett ( ปืนไรเฟิลขนาด .50 Cal ) กับมีดพวกนี้" ไอ้สู้ถอดผ้าคลุมออกแล้วชักมีดออกมา
ผม - "เออ .....เร็วๆ หน่อยก็ดีนะสู้ ก่อนที่เลือดกูจะหมดตัว" เลือดที่แขนขวาผมเริ่มไหลออกมาเรื่อยๆ จะขยับหรือดึงออกก็ไม่กล้าเพราะกลัวมันไหลไม่หยุด
ไอ้สู้พุ่งเข้าใส่ Dimitri เป็นชุดแต่เสียจังหวะจนโดนถีบยอดอกจนล้มเพราะ Dimitri ปัดทรายเข้าตาจนมองไม่เห็น
ผม - "ขวา !!! หลบไปขวา !!!" ไอ้สู้กลิ้งหลบมีดแล้วเหวี่ยงขาไปมั่วๆ แต่ก็โดนขา Dimitri จนเซล้มหน้าหงาย
ผมตัดสินใจดึงมีดจากแขนขวาตัวเองแล้ววิ่งเข้าไปแทงซี่โครงของ Dimitri ก่อนที่ไอ้สู้จะโดนมันยิง ( มันจะไปหยิบปืนผมอีกละ )
ผม - "Go to hell !!!" Dimitri หันมากอดผมแน่นเลือดไหลออกปากพูดอะไรเบาๆ อยู่คนเดียว หัวใจผมเต้นรัวเมื่อเห็น Dimitri ถือระเบิดแรงสูงในมือ
ผมพยายามดิ้นแต่โดนมันเอาตัวล็อค ( คาราไบเนอร์ ) เกี่ยวตัวเกี่ยวเข็มขัดผมเอาไว้ไอ้สู้เลยวิ่งเข้ามาช่วย
Dimitri - "I'm ....taking you two ....with me !!!"
Newman - "Like hell you will !!!" ปืนพกขนาด .45 ยี่ห้อ Colt M1911 เจาะกระโหลก Dimitri จนทะลุทำให้ผมกับไอ้สู้รู้สึกโล่งใจขึ้นเยอะ
ผม - "Thank you, Newman. ......เชี่ย เบาๆ เจ็บ" ผมขอบคุณ Newman ก่อนจะหันไปว่าไอ้สู้ที่มันเข้ามาพยุงไหล่ผมแล้วโดนแผลที่หลัง
Newman - "You are welcome .....Good to see you again Fighter, this is .....a miracle."
ไอ้สู้ - "Me too, my friend. I never though it happen to me."
ผม - "แล้วมึงรอดมาได้ไงวะ ??? ก็กูเห็นมึง ......"
ไอ้สู้ - "มึงดูดิ .....มันแค่ถากๆ โดนไม่เต็มที่เฟ๊ย 555 .....เลิกร้องได้แล้วไอ้ห่า ทำตัวเป็นเด็กไปได้" ขณะที่ผม, ไอ้สู้ และ Newman เดินออกมาจากโอเอซิส
ก็เจอปัญหาอันใหม่ ....พวกผมถูกล้อมด้วยกองกำลังติดอาวุธและรถหุ้มเกราะจำนวนมาก ( ไม่ต่ำกว่า 20 คันและทหารกองกำลังผสมอีกนับไม่ถ้วน )
ไอ้สู้ - "Have you got any plan, Newman ???"
Newman - "What we gonna do, Sashiez ???"
ผม - "I have no idea my friends."
ไอ้สู้ - "OK ....Untill death." ไอ้สู้พูดแล้วหันมามองหน้า Newman แล้วก็ผม
Newman - "It's honorable to fight with you my friends, untill death."
ผม - "See you in hell."
ผม - "สู้ ....แข่งกันมั้ยว่าใครจะ kill ได้มากกว่ากัน"
ไอ้สู้ - "เหอะๆ มึงมีปืนนี่หว่าก็กล้าพูดนิ ....ไม่ค่อยจะโกงเลยนะมึง ....เอาเถอะ จัดไปอย่าให้เสีย แล้วค่อยไปเจอกันในนรก"
ผม - "โอเช แล้วค่อยเจอกันในนรก" แปลกที่คนเราพอทำใจได้ว่าจะต้องตายก็จะเกิดความสงบอย่างแปลกประหลาดในจิตใจ ไร้ซึ่งความกลัว ไร้ซึ่งความกังวล
??? - "ยืนบื้อกันอยู่ได้ไอ้ควาย !!! .....รีบหาที่หลบเร็ว !!!" ผมรีบคว้าคอเสื้อไอ้สู้และ Newman หลบเข้าที่กำบังก่อนการระเบิดอย่างต่อเนื่องเพียงนิดเดียว
รถหุ้มเกราะและรถถังของข้าศึกโดนระเบิดจนพินาศด้วยกระสุนจากฟากฟ้าจำนวนมาก แรงระเบิดทำเอาหูผมอื้อจนแทบดับร่างกายสั่นเพราะแรงอัดอากาศ
CH-64 Apache 4 ลำ, A-10 1 ลำ และ AC-130 Spector 1 ลำ บินวนยิงคุ้มกันพวกผม 3 คนที่หลบอยู่ในโอเอซิสก่อนที่ทหารบกจะโรยตัวลงมาจาก Black Hawk
??? - "เจ็บตรงไหนหรือป่าว ??? ไหนขอพี่ดูหน่อยซิ .....ตายละ ต้องห้ามเลือดเดี๋ยวนี้เลยนะเนี่ย" ทหารเสนารักษ์คนสวยของไทยวิ่งเข้ามาหาผมคนแรก
ผม - "พี่นุช .....พี่มาทำไมเนี่ย ??? จะบ้าหรือไง ???" พี่นุช ( Vol.29 - Mission 1 [ Middle East ] - คนบ้านเดียวกัน ) ตบหน้าผมดังผัวะจนทุกคนอึ้ง
พี่นุช - "เด็กบ้า ....ชอบทำให้พี่เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย ....เจ็บหน่อยนะ" พี่นุชทำแผลผมไปเช็ดน้ำตาไปทำเอาผมน้ำตาคลอเบ้า
ในขณะที่พี่นุชกำลังทำแผลให้ผมอยู่นั้นข้าศึกคนนึงก็โผล่ออกมาจากพุ่มไม้อย่างรวดเร็วแต่ถูกทหารคนนึงเข้ามาขวางเอาไว้แล้วยิงกบาลได้ทัน
??? - "ผู้พันนุช ช่วยย้ายตำแหน่งด้วยครับ ....ไอ้เหลี่ยม พี่รู้เอ็งยิงมือซ้ายได้ ....เอ้า" ทหารคนนั้นโยนปืนพก Desert Eagle 50 AE ให้ผม
ผม - "นึกว่าอยู่แต่ในห้องแอร์อย่างเดียวซะอีก ....ยิงแม่นนี่หว่าพี่เปา" ( Vol.29 - Mission 1 [ Middle East ] - คนบ้านเดียวกัน )
พี่เปา - "ของอย่างนี้ไม่ดูด้วยตาหารู้ไม่เฟ๊ย ....เอาล่ะรีบไปๆ"
เสียงที่คุ้นเคยของผู้ชายวัยกลางคนอายุราวๆ 40 กว่าเกือบ 50 สั่งการทางวิทยุเป็นภาษาอังกฤษทำให้ผมกับไอ้สู้มองหน้ากันแล้วยิ้ม ....ครูแสนนั่นเอง
ผม - "พี่นุช ....ผมไม่เป็นไรแล้วล่ะ ....ผมขอออกไปลุยกับเพื่อนๆ ผมก่อนนะ ....ทุกคนรอผมอยู่ ไหนจะไอ้บัง ไหนจะไอ้เล็ก ....เผลอๆ พวกพี่เอก็มาด้วยล่ะมั้ง"
พี่นุช - "แล้วรู้หรอว่าพวกเค้าอยู่ไหนกัน ?"
ผม - "รู้ดิพี่ .....แปลกใจอยู่เหมือนกันว่าหากันเจอได้ยังไง .....แถมในที่แบบนี้อีก"
ไอ้สู้ - "ถ้าพวกนั้นอยู่ในสนามรบ ....ยังไงๆ เด๋วก็หาเจอกัน" ไอ้สู้ขอ ว. จากทหารมะกันคนนึงแล้วเสียบหูก่อนจะเดินไปแฮปปืนจากศพทหารมะกันอีกคนมาใช้
ผมกับไอ้สู้เช็คความเรียบร้อยอีกครั้งก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วพยักหน้า
พี่นุช - "น็อต สู้ ....แล้วกลับมาให้พี่ทำแผลอีกนะ" ผมกับไอ้สู้หันไปมองพี่นุชที่พูดแล้วยิ้มทั้งน้ำตาก่อนจะออกไปสู่สนามรบในศึกครั้งสำคัญ
เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้
รู้เพียงว่า .....วันนี้มันช่างยาวนานเหลือเกินสำหรับทหารรบพิเศษตัวเล็กๆ คนนึงอย่างผมที่เผอิญได้เข้าร่วมสงครามของสองประเทศมหาอำนาจทางทหาร
( USA - Rusia ) ที่ขัดแย้งกันมาตลอดหลายทศวรรษกลางทะเลทรายที่ประเทศอัฟกานิสถาน
0636 pm ณ สนามรบแห่งสุดท้ายในต่างแดนของผม
เสียงโห่ร้องดีใจไชโยของพ้องเพื่อนร่วมรบดังลั่นทะเลทรายแห่งนี้ ที่ที่เหล่าทหารกล้าทั้งไทยและต่างประเทศต้องมาทิ้งชีวิตเอาไว้ท่ามกลางผืนทรายอันร้อนระอุ
ไม่มีใครบังคับให้มาทำศึกครั้งนี้ ทุกคนมาด้วยความสมัครใจ .....ทุกอย่างเป็นเพราะเพียงแค่คำๆ เดียว "เพื่อนร่วมรบ"
.....แค่นี้ก็มากพอแล้วสำหรับนักรบลายพราง ( อย่างผม )
3 วันต่อมา เวลาประมาณ 1115 am ณ ฐานทัพอากาศดอนเมือง กรุงเทพมหานคร
พี่เอ - "กลับมาก็เจอแดดแรงๆ อีกละ เฮ้ออออออ" พี่เอเดินลงจากเครื่องบิน C-17 ด้วยอาการเบื่อๆ เซ็งๆ ก่อนจะเดินไปคุยกับเพื่อน ทอ. ที่โรงเก็บเครื่องบิน
พี่โก้ - "อืมมมมมม ทำไมบ้านเราไม่ซื้อ C-17 มาใช้มั่งวะ นั่งสบายดีจริงๆ โดยเฉพาะ Spector" พี่โก้ยืนบิดขี้เกียจแล้วหยิบบุหรี่ออกมาดูดกับไอ้เล็ก
นิโอ๊ะ - "ลำละเกือบๆ 100 ล้านยูเอสละมั้ง ทบ.เราใจถึงขนาดนั้นเลยหรอพี่ ???"
ผม - "ไม่เกี่ยวกับใจถึงหรือไม่ถึงหรอก เราไม่ได้สู้รบตบมือกับใครแบบ .....พวกนั้นนี่"
พี่โก้ - "เออเนาะ เปลืองงบป่าวๆ เอาเงินส่วนนั้นมาเพิ่มเงินเดือนให้พวกเราดีกว่าเนาะ 555 ....เออ ไอ้แม็ค มึงอยู่ SAS ได้เงินเดือนเท่าไรวะ ?"
ไอ้แม็ค - "เทียบเป็นเงินไทยก็ .....20000 กว่าๆ ถ้าขยันไปสอนพวกนายร้อยนะ" เพื่อนร่วมรุ่นนักเรียนนายสิบของผมคนนึงกดมือถือโทรหาแม่ที่อยู่สระบุรี
( Vol.23 - ถ่านไฟเก่า, Vol.24 - Game Over )
พี่โก้ - "เออ ดีว่ะ ของกูยังไม่ถึงสองหมื่นเลยสัด วิ่งหนีตีนหนีลูกปืนแทบตาย ....พูดแล้วเครียดแดกเหล้ากันดีกว่าว่ะไอ้สู้ ไอ้ ....เหลี่ยม"
ผม - "ห๊าๆ พี่ว่าไงนะ กินเหล้าหรอ ? ไปดิๆ พี่เลี้ยงนะ" แล้วพี่โก้ก็เดินเข้ามากอดคอตีเข่าก่อนจะเดินไปคุยโทรศัพท์กับแฟน
ไอ้สู้ - "ดูเหม่อๆ นะ ....เป็นไรป่าววะ ?"
ผม - "มึงน่ะแหละที่ดูเหม่อ ....หัวกระทบกระเทือนมากไปหน่อยรึไง ?"
ไอ้สู้ - "ไม่รู้ซิ คงงั้นแหละ ....แต่ที่รู้ๆ กูลืมภาพวันนั้นไม่ได้ว่ะ ....ทั้งๆ ที่กู ....."
ผม - "เหมือนกันเลยว่ะ .....กูว่า ....."
ครูแสน - "พวกมึง 2 ตัวยืนบ่นไรกันงึมงำๆ จะแดกป่าวเหล้าอ่ะ ??? เด๋วกูเลี้ยง"
ไอ้สู้ - "โอเค จัดไปอย่าให้เสีย"
ผม - "ผมว่าเราคงต้องยกเลิกการตั้งวงแล้วล่ะ .....ปัญหาเดินมานู่นละ" ทหารวัยกลางคนระดับพันเอกเดินอาดๆ มากับลูกน้องอีก 2 คน
ผู้พันเชียร - "ไง ทำได้งามหน้ามากเลยนะพวกมึง กูต้องรับโทรศัพท์ตลอด 3 วัน 3 คืนจากผู้ใหญ่ทั้งในประเทศและนอกประเทศจนปวดหูเลยเนี่ย"
ผม - "ขอโทษด้วยครับ เป็นความผิดผมเอง"
ไอ้สู้ - "ของผมด้วย"
ผู้พันเชียร - "ไอ้แสน .....มัน 2 ตัวเป็นไรวะ ? ดูแปลกๆ ไปนะ" ผู้พันเชียรขยับตัวไปใกล้ครูแสนแล้วเอียงหัวไปพูดข้างๆ หู
ครูแสน - "หรอ ??? งั้นเด๋วกูจูนให้เอง" ครูแสนล็อคคอผมกับไอ้สู้แล้วลากไปลากมาแล้วคลึงขมับจั้กจี้จนผมกับไอ้สู้หัวเราะร้องลั่น
ผู้พันเชียร - "เออ ลืมเลย .....มัวดูพวกมึงเล่นกันจนลืมเรื่องสำคัญไปซะสนิทเลย" ผู้พันเชียรให้ลูกน้องส่งเอกสารให้ครูแสนดูก่อนจะกดโทรศัพท์
ครูแสน - "สงสัยพวกเรากลับมาได้จังหวะพอดีเลยล่ะ ....ดูนี่ดิ" ครูแสนส่งสัญญาณมือเรียกให้มารวมกลุ่มโดยมีครูแสนยืนอยู่ตรงกลาง
ครูแสน - "เที่ยวบินต่อไปไม่รับคนขี้เกียจ โดยเฉพาะไอ้พวกหน้าโง่ๆ มึนๆ .....ใครรู้ตัวก็เดินกลับบ้านไปได้เลย"
พี่โก้ - "มีโอทีป่าวป๋า ??? ตามตารางงานวันนี้ผมหยุดนะ"
ครูแสน - "ไม่ว่ะ มีแต่มีค่าทำศพให้ฟรีกับโลงฟรี"
พี่โก้ - "กะแล้วว่าต้องพูดอย่างนี้ ....ไม่ค่อยน่าไปเลยแฮะ เหอะๆ"
พี่เอ - "ที่ไหนครับผู้พันแสน ???"
ครูแสน - "ที่เดิมๆ ที่คุ้นเคย ....3 จชต."
พี่เอ - "วันนี้ตอนนี้เลยหรอครับ ??"
ครูแสน - "อืม ใช่ ....ติดธุระอะไรหรือป่าวล่ะ ? ถอนตัวได้นะเอ"
พี่เอ - "ไม่ครับ ส บ ม ย ห"
พี่ลี - "หนูว่าจะไปเที่ยวกระบี่พอดี แวะลงไปหน่อยก็ได้"
ไอ้เล็ก - "ว้าวววว เจ๊จะไปเที่ยวทะเลหรอ ? แปลว่าจะได้ดูเจ๊ใส่บิกินนี่ใช่มะ ?"
พี่ลี - "ควยเถอะค่ะคุณน้อง ฉันจะไปปีนเขาย่ะ"
ไอ้แม็ค - "น่าสนว่ะเจ๊ ผมไปด้วยๆ ....ช่วงนี้ที่ SAS ไม่มีงานอะไรมากมาย .....งั้นผมขอมีเอี่ยวด้วย"
จันดี - "ตั้งแต่เข้าไปอยู่ในวังผมก็ไม่ได้ลงไป 3 จชต. นานละ ....ผมเอาด้วย"
ไอ้เชษฐ์ - "เออว่ะ ลงไปเยี่ยมเพื่อนๆ มั่งก็ดีแฮะ .....แล้วหนูบุตรยังเป็นผู้ช่วยมึงอยู่ป่าววะ ?"
ผม - "อือ ยังเป็นอยู่ .....ไม่เจอกันตั้ง 1 เดือนกว่าป่านนี้อ้วนเป็นหมูไปแล้วมั้ง .....ต้องลงไปเทศน์สักหน่อย"
ไอ้สู้ - "ส่วนกู .....เมียไม่อยู่ ไปหากิ๊กที่นู่นดีก่า แล้วก็พาไปเที่ยวกระบี่กับเจ๊ลี 555"
พี่โก้ - "เออว่ะ ความคิดมึงเจ๋งดีว่ะ เอาด้วยๆ ....ผมไปด้วยนะป๋า"
ครูแสน - "ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม .....เอาเป็นว่าไปกันหมดทุกคนเลยใช่มะ ?"
ผู้พันเชียร - "อืม ดี ....งั้นขึ้นเครื่องกันได้เลย กูให้คนเตรียมไว้ละ" ขณะที่พวกผมกำลังจะเดินขึ้นเครื่องทหารหนุ่ม 2 คนก็วิ่งกระหืดกระหอบตามมา
??? - "กระผมสิบเอก อนุชา ...( นามสกุล )... มารายงายตัวเพื่อรับภารกิจครับ .....หวัดดีครับครูน็อต"
??? - "กระผมสิบเอก ภานุมาตร์ ...( นามสกุล )... มารายงานตัวเพื่อรับภารกิจเช่นกันครับ"
ครูแสน - "กูชักชอบไอ้ 2 ตัวนี่แล้วซิ 555 ....เอ้า ขึ้นมาๆ ที่ว่างยังมีอีกเยอะ"
ทั้งไอ้อาร์มและไอ้ฟลุ๊ทรีบทำความเคารพครูแสนและผู้พันเชียรก่อนจะแบกเป้ขึ้นมาวางบนเครื่องแล้วทำความเคารพทุกคนบนเครื่อง
ครูแสน - "ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เที่ยวบินที่ เอ่อ .....ช่างแม่งเถอะ .....ไปได้แล้วโว๊ยไอ้นักบิน !!!"
*********************************************
No comments:
Post a Comment