บทที่ 8 " ไม่รักแล้วมาทำไม "

ย้อนไปเมื่อ 7 ชั่วโมงก่อน เดือนมีนาคม
เวลาประมาณ 1045 pm ที่ Dagger Chamber HQ กรุงเทพฯ
ผม - "ไอ้สู้ ไม่ต้องรอกูนะ เด๋วกูนอนที่นี่ ขี้เกียจกลับบ้านว่ะ"
ไอ้สู้ - "อ้าวไอ้ห่า ไหนบอกจะไปนอนบ้านกูไง งั้นเด๋วกูมาอยู่เป็นเพื่อนก็แล้วกัน" ผมกับไอ้สู้เพิ่งกลับจากงานที่ ตจว. กำลังเปลี่ยนเสื้อจะกลับบ้าน
ผมกับมันก็นัดกันว่าจะไปก๊งกันที่บ้านมันแล้วก็นอนที่นั่นเลย แต่ผมเปลี่ยนใจกระทันเพราะเพิ่งนึกอะไรออก
ผม - "มึงกลับไปอยู่กับลูกกับเมียมึงน่ะแหละดีแล้ว เด๋วไว้ว่างๆ กูจะไปแกล้งลูกมึงต่อ" ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็หอบเครื่องนอนไปวางไว้ตรงโซฟาแล้วโดดมานั่งที่โต๊ะของผม
เปิดคอมพ์เปิดเพลง log in msn & game กำลังจะกดโทรศัพท์ไปสั่งข้าวกับพี่ยามที่เข้าเวรอยู่ข้างล่าง
ไอ้สู้ - "ลูกกู .....ใครอย่าแตะ !!!" มันเอาหมอนข้างฟาดผมอย่างแรงเป็นชุด พอสะใจมันก็กลับบ้านไป
ผม - "พี่ก้องๆ กินข้าวยังอ่ะพี่ ? ถ้ายังผมฝากซื้อข้าวด้วยดิ แหะๆ เอาสุกี้แห้งพิเศษนะ ขอบคุณมากครับพี่" ผมโทรลงไปหาพี่ก้องที่เป็นทหารยามอยู่ป้อมประตูหน้าที่ทำงาน
ขณะที่กำลังฟังเพลงเพลินๆ ด้วยอารมณ์กึ่งหลับกึ่งตื่น + กับความเพลียจากงานก็ต้องตกใจเพราะเสียงสั่นของ msn ที่ผมออนไว้
ผม - "อ้าว วันนี้ว่างรึไง ?" ผมพิมพ์ตอบกลับไป อีกฝ่ายไม่ตอบอะไรแต่กดเชิญให้ผมดูกล้องของมัน
ผม - "เหอะๆ โทรมเชียว ไม่หลับไม่นอนเหมือนเดิม เล่นเข้าไปดิเกมส์ พักผ่อนมั่งเถอะ" ผมพิมพ์ไปเป็นชุดอีกฝ่ายก็ไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้ม
?? - "วันนี้สบายสารวัตรไม่อยู่ อิอิ เพิ่งถึงกรุงเทพฯ หรอ ? อยู่ที่ไหน ? เล่น Dot A กันมะ ?"
ผม - "อือ เพิ่งมาถึงได้สักพัก ไม่เล่นอ่ะ ขี้เกียจ กะว่าอีกสักพักจะนอนละ แกก็ด้วยทัก รักษาสุขภาพมั่งเถอะ หน้าโทรมโคตรเลย" ใช่ ....ผู้สนทนาอีกฝ่ายของผมก็คือ "ทัก" นั่นเอง
ย้อนไปเมื่อ 1 เดือนกว่าๆ ก่อนหน้านี้ ผมกับไอ้สู้ไปเยี่ยมครูแสนที่ รร.นายสิบ พอดีเพื่อนร่วมรุ่นนักเรียนเตรียมของครูที่เป็นตำรวจขอให้ไปช่วยตามจับคนร้าย "ไบเล่ย์แดง" ที่ลอบสังหาร จนท.ตำรวจระดับสูงที่ปัตตานี ( ไม่ออกข่าว ??? ) 
แล้วครูแสนก็ให้ผมกับไอ้สู้ตามไปด้วย ....นั่นทำให้ผมได้เจอทักอีกครั้ง เพราะทักเป็นลูกน้องคนสนิทของเพื่อนครูแสน ผมหลีกเลี่ยงการสนทนาเรื่องส่วนตัวแต่ทักก็ไม่ละความพยายามเช่นกัน
จนทำให้ได้รู้ว่าซีนะห์แฟนทักเสียชีวิตแล้วด้วยโรคหัวใจเมื่อหลายเดือนก่อน ทักเลยย้ายกลับมาอยู่ที่ปัตตานีแล้วทำงานกับหน่วนงานนึงของตำรวจ ( คล้ายๆ FBI )
ตลอดหลายวันที่ทำงานร่วมกันผมแทบไม่ได้คุยกับทักเลยได้แต่มองหน้ากัน จนถึงวันที่จับ ( ตาย ) คนร้ายได้ ( หนึ่งในพวกหมวกแดงที่ทรยศต่อประเทศชาติ )
ก็แยกย้ายกันกลับ ผมตัดสินใจไปพักผ่อนที่เชียงใหม่โดยมีไอ้สู้รู้แค่คนเดียวว่าผมไปไหน ผมไปพักที่บ้านพักของเพื่อนที่แม่ริม ( บรรยากาศดีมากๆ )
ขณะที่ผมอาบน้ำรอเพื่อนมารับออกไปหาไรกินกันแถวๆ กรมมันก็มีคนมากดออดประตู
ทัก - "เอ่อ ผมหลงทางครับ แหะๆ .....ไม่ขำแฮะ เล่นหนีมาเที่ยวเชียงใหม่คนเดียวไม่มีชวนกันเลยนะ" เฮ๊ย มาไงวะ ? ผมอุทานในใจด้วยความตกใจ *0*
ผม - "ถ้าอยากให้มาด้วยก็คงชวนแล้วล่ะ" ผมกดโทรศัพท์จะไปด่าไอ้สู้อย่างไวเพราะมันเป็นคนเดียวที่รู้ว่าผมอยู่ไหน
ทัก - "ไม่ต้องโทรไปว่าไอ้สู้มันหรอก มันไม่ได้บอกทักว่าน็อตอยู่ไหน" แล้วทักก็โยน GPS ให้ผม ผมเลยเดินตามสัญญาณไปจนเจอตัวส่งสัญญาณที่อยู่ในเป้ผม
ผม - "GPS รุ่นนี้ติดตามระยะไกลๆ ข้ามจังหวัดไม่ได้ ......ขับรถตามมาตั้งแต่ที่ใต้แล้วซินะ"
ทัก - "ช่ายยยย ทักเดาถูกว่าน็อตจะต้องกลับทางรถ บขส. แน่ๆ แต่ไม่นึกว่าจะมาโผล่ที่นี่ หมดค่าน้ำมันไปเยอะเลยว่ะ 555 โคตรเพลียเลยขอนอนก่อนนะ" แล้วทักมันก็หลับไปดื้อๆ เลย
ผมพูดไรไม่ออกเลยตอนนั้นพอเห็นมันหลับปุ๋ยอยู่ที่โซฟา -*- 
ผม - "เหอะๆ ยังหลับง่ายเหมือนเดิม จะไล่ให้กลับก็น่าสงสารหรือจะทิ้งไว้แล้วหนีมันไปก็ไม่เลวแฮะ ......ช่างเถอะไปหาไรกินดีกว่า" ผมย่องแล้วเอื้อมมือไปหยิบกุญแจรถในเสื้อแจ็คเก็ตมัน
ทัก - "รีบกลับนะ ทักจะรอ" มันจับมือผมพูดไปแต่ตาหลับ ละเมอป่าวฟะ ? -*- ผมไม่พูดอะไร โทรหาเพื่อนให้ไปเจอกันที่ร้านประจำแถวๆ กรมเลยไม่ต้องมารับ
กว่าผมจะกลับก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน ลืมไปเลยว่าทักมันรออยู่ -_-a
ผม - "อะข้าว ซื้อมาเผื่อ ยังไม่ได้กินอะไรอะดิ" มันยิ้มๆ เดินมาหยิบข้าวมานั่งกินหน้าโน๊ตบุ๊ค ผมคุยโทรศัพท์กับนิโอ๊ะบอกมันว่าจะเข้าไปหาพรุ่งนี้เช้าแล้วก็ไปทำบุญกัน
ผม - "อ้าว อาบอยู่หรอ ? เร็วๆ นะง่วง" พอผมวางสายจากนิโอ๊ะก็กะว่าจะอาบน้ำนอนแต่ทักมันอาบอยู่
ทัก - "งั้นก็เข้ามาอาบพร้อมทักดิ จะได้ไปนอนเร็วๆ" ทักมันเปิดประตูห้องน้ำตัวยืนแก้ผ้าตัวเปียกยิ้มๆ ชวนผมเข้าไปอาบด้วยกัน ผมเอื้อมมือไปจับลูกบิดแล้วปิดประตูห้องน้ำ
ผมเดินมานอนรอที่โซฟาจนหลับไปนานเท่าไรไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีก็ .....นอนอยู่บนตักของทักมันอีกแล้ว -*-
ทัก - "ง่วงจัดเลยหรอ ? ไปอาบน้ำดิจะได้พักผ่อน" ผมไม่พูดอะไรลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทิ้งตัวนอนบนเตียง พอนึกไรบางอย่างออกก็ต้องลุกอีกรอบ
ผม - "ทัก แกนอนข้างนอกนะ" ผมพูดเสร็จก็โยนหมอนโยนผ้าห่มให้ ทักมันทำหน้าเหวอไปเลย 555 แล้วก็กดล็อคประตูหลับอย่างสบายใจ
ตื่นเช้ามาผมต้องตกใจเพราะทักมันนอนกอดผมอยู่ -*-
ผม - "เฮ๊ย มาไงวะ ?" ผมอุทานในใจด้วยความตกใจอีกรอบ *0* ทักเริ่มกอดผมแน่นขึ้น แขนข้างซ้ายกอดเอวผมแน่นแขนข้างขวาสอดใต้คออ้อมมากอดไหล่ซ้ายผมอย่างแผ่วเบา
หน้าซุกเข้าที่คอด้านหลังผม ผมรู้สึกได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจทักที่แผ่นหลังผมกับลมหายใจร้อนๆ ที่ต้นคอด้านหลัง ผมเหมือนโดนมนต์สะกดทำให้ดิ้นไม่ได้พูดไม่เป็น
ผมได้แต่บีบมือทักไว้แน่นพยายามจะขัดขวางแต่พอทักไซร้เข้ามาที่ด้านหลังคอไล่มาจนถึงด้านข้างพร้อมกอดผมแน่นขึ้น มือผมก็อ่อนไปโดยปริยาย
ด้วยความย่ามใจทักเลยพลิกตัวขึ้นคร่อมไซร้ที่คอผมอย่างเมามันส์ราวกับอดอยากมานานนับปี ทักเอามือทั้งสองข้างล้วงเข้าไปในเสื้อผมแล้วลูบไล้ที่แผงอกเบาๆ
ปากก็เริ่มไต่ระดับสูงขึ้นจนมาถึงปากผมแต่ทักยังไม่จูบ ทักหยุดแล้วมองหน้าผมด้วยสายตาที่ครั้งนึงทำให้ผม ......ไม่รู้เหมือนกัน -*-a 
ในที่สุดอารมณ์ผมก็เตลิดจนฉุดไม่อยู่ ผมกอดทักแน่นโน้มคอทักลงมาจูบ ผมกับทักทั้งจูบทั้งไซร้คอกันจนครางในลำคอกันงึมงำ
ทัก - "Hiya Fellas ! เอ๊ะ เราเคยเจอที่ไหนกันมาก่อนหรือป่าวเนี่ย ? หน้าตาคุ้นๆ นะ" ทักหัวเราะเอานิ้วชี้ดีดจมูกผมแล้วยิ้ม
ผม - "ไม่นี่ เราไม่เคยเจอกันมาก่อน ถ้าเคยก็คงชาติที่แล้วล่ะมั้ง" แล้วทักก็ก้มลงจูบผม มือดึงเสื้อผมขึ้นมาไว้ที่คอแล้วทักก็ค่อยๆ ไซร้ลงมาที่คอลงมาที่หน้าอกและที่หน้าท้องผมตามลำดับ
สักพักมือซ้ายทักก็อยู่ไม่สุขจากที่จับเอวผมไว้ก็ค่อยๆ เลื่อนลงจุดยุทธศาสตร์ของผมอย่างช้าๆ ผมถึงกับหลับตาเกร็งหน้าท้องมือจิกกำเสื้อทักแน่น
อ๊อดดดดดดดดดดดดดดดด !!! ตึ้งๆๆๆๆ
??? - "เฮ๊ยยยยยย ตื่นยังวะ ? สายโด่งแล้วนะเฟ๊ย เฮ๊ย ตื่นๆๆ" ทักหยุดไซร้หน้าท้องผม เอาคางวางไว้ที่หน้าท้องแล้วเงยหน้ามามองทำหน้าเซ็งปากเบะ
ทัก - "ให้มันได้งี้ดิ ใครวะ ? มารจริงๆ เด๋วแจ้งจับข้อหาขัดขวางการปฏิบัติงานของ จนท. เลย" ผมไม่พูดไรได้แต่หัวเราะแล้วลุกขึ้นไปเปิดประตู
ผม - "กูว่าแล้วต้องเป็นมึง เสียงบ้านนอกเหน่อๆ อย่างนี้ 555 ไงสบายดีไหมไอ้เกลอ ?" ชื่อของมันคือวุฒิ จบรุ่นเดียวกับผมจากร้อยจงอางเหมือนกัน
หน้าตาดี สูงขาว ตี๋นิดๆ มาจากสุพรรณฯ เลยพูดเหน่อๆ แก้ยังไงก็ไม่หาย -*-
วุฒิ - "เมื่อวานกูเข้าสิบเวรเลยออกไปหามึงที่ร้านไม่ได้ ปะกินข้าวกัน เด๋วกูเลี้ยงเอง" พอกินข้าวเสร็จผมก็ไปหานิโอ๊ะเพื่อนเก่าร่วมก๊วนจงอางน้อยที่ผันตัวเองมาเป็นครูสอนเด็กบนดอย
พอทักทายนิโอ๊ะเสร็จผมก็ตรงไปที่เนินเฟื่องฟ้าพร้อมดอกไม้ช่อนึงกับเหล้าว็อดก้าแต่ที่นั่นมีคนไปถึงก่อนแล้ว ไอ้สู้นั่นเอง ผมกับไอ้สู้ไม่พูดไรกันได้แต่มองหน้า
พอผมเอาดอกไม้แล้วว็อดก้าไปวางตรงที่เดิมที่ผมเคยวางไอ้สู้ก้อเดินมายืนข้างผมพร้อมนิโอ๊ะ
มือขวานิ้วทั้งห้าเรียงชิดติดกันมือซ้ายเหยียดตรงอยู่ที่ตะเข็บข้างของกางเกงยืนตรงอกเผยไหล่พึ่งส้นเท้าชิดปลายเท้าแยกเล็กน้อย ....พวกผมสามคนตะเบ๊ะให้กับหลุมศพของเพื่อนที่รักยิ่งของพวกผมคนนึงที่ชื่อแจ็ค
ผู้เสียสละแม้กระทั้งชีวิตของตนเองเพื่อประเทศชาติ ...และเพื่อเพื่อน น้ำตาผมไหลทุกครั้งที่มาที่นี่
ผม - "เชี่ยเอ๊ย กูพยายามจะไม่ร้องไห้แล้วนะ อายลูกมึงเลยห่าสู้ 555" ผมเช็ดน้ำตาแล้วก็หันไปยิ้มให้กับน้องแพรลูกของไอ้สู้วัยขวบเศษที่กำลังมองพวกผมตาใสแป๋ว
ไอ้สู้ - ".....กูเห็นมึงพูดอย่างนี้ทุกทีแหละ ต่อหน้าเมียหน้าลูกกูอย่ามาทำสำออยซิไอ้เชี่ย" ไอ้สู้หันหน้าหนีจุดบุหรี่แล้วเดินออกจากกลุ่ม พอเมียมันจะตามไปมันก็ยกมือห้ามไม่ให้ตามไป
นิโอ๊ะ - "หึ มันพูดถึงตัวเองอยู่น่ะซิ .......ปะ ไปทำบุญกัน ที่เหลือค่อยว่ากันอีกที" แล้วพวกผมก็เฮฮาปาร์ตี้กันที่นั่นต่ออีกสองสามวันก่อนจะแยกย้ายกันกลับ
ไอ้สู้ก็กลับกับครอบครัวมัน ส่วนผมทักอาสาจะไปส่งที่ กทม. ระหว่างทางกลับทักขอแวะไปหาพ่อที่นครสวรรค์แปปนึง ซึ่งผมก็ไม่ได้คัดค้านอะไร
ช่วงที่ผมรอทักอยู่นั้น ฝอ.1 ก็โทรมาบอกให้ผมไปรับงานด่วนที่ใต้ .....ภายใน 3 ชั่วโมง -*- ผมเลยให้ทักไปส่งผมที่กองบินกองบินนึงในคอนหวันที่ ฝอ.1 สำรองที่นั่งให้ผมเรียบร้อยแล้ว -*-
6 วันผ่านไปหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ
เวลาประมาณ 0330 pm จังหวัดปัตตานี .....ที่บ้านพักของทัก
ผม - "เฮ้อ กูมาที่นี่ทำไมน่อ" ผมบ่นงึมงำที่หน้าบ้านของทัก ผมได้แต่อ้างกับตัวเองว่าก็เพราะเป็นทางผ่านก็เลยแวะมาดูก็เท่านั้น
??? - "มาหาทักหรือครับ ?" เสียงคนในเครื่องแบบตำรวจคนนึงจอดมอไซต์ถามผม
ผม - "อ๋อ ....เอ่อ ....คือ พอดีแวะมากระทันหันน่ะ มันไม่อยู่ใช่มะ ? งั้นผมไปละ"
??? - "อ้าว ไม่อยู่รอมันหรอ ? เด๋วมันก็กลับมาแล้วเนี่ย รอมันที่บ้านผมก่อนก็ได้นะ พอดีมีเรื่องจะถามเกี่ยวกับหลักสูตรพลซุ่มยิงน่ะ" ผมก็เลยเออออตามมันไปที่บ้านเพื่อรอทัก
ตำรวจคนนี้ชื่อ นพ เป็นเพื่อนร่วมรุ่นของทัก หุ่นดีสูงหน้าหล่อเข้มสไตล์คนใต้ (กระบี่) ที่สำคัญมีแววตากับรอยยิ้มชนิดที่สาวๆ เห็นแล้วต้องเคลิ้ม นพกำลังจะลงเรียนหลักสูตรพลซุ่มยิงของ ตชด.
ผมกับนพก็นั่งคุยกันเรื่องงานเรื่องปืนแล้วก็จิปาถะ ในระหว่างนั้นผมสังเกตุว่านพมันไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องที่ผมพูดสักเท่าไรได้แต่นั่งมองหน้าผมแล้วยิ้มๆ
ผมก็เริ่มจะไม่แน่ใจกับนพมันละว่าคิดอะไรอยู่เลยจะโทรหาทักว่าอยู่ไหนแล้ว นพมันก็บอกไม่ต้องโทรหรอกเด๋วทักมันก็มา สักพักผมเลยขอตัวกลับก่อน
นพ - "เด๋วๆ อยู่กินข้าวเป็นเพื่อนกันก่อนดิ เด๋วผมเลี้ยง" ผมก็ปฏิเสธไปบอกว่าไม่หิว แต่ท้องเจ้ากรรมดันร้องโครกคราก นพมันก็หัวเราะแล้วเดินออกไปสั่งข้าว
ระหว่างที่รอผมโทรหาทักแต่ทักไม่รับสาย พอข้าวมาส่งนพก็ขอตัวขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ผมทานก่อนได้เลย นพลงมาอีกทีด้วยชุดเสื้อกล้ามเกงบ็อกเซอร์ ( เห็นเป็นลำเลย -*- )
ทำให้ผมแน่ใจได้เลยว่า ....ใช่อย่างที่กูคิดแน่ๆ รีบลี้ดีกว่า -*- ระหว่างที่กินข้าวนพมันก็ถามเรื่องผมกับทักต่างๆ นาๆ ผมก็ตอบมั่งไม่ตอบมั่งบ่ายเบี่ยงเป็นเรื่องตลกไป
ผมกะว่ากินข้าวเสร็จนี่กูไปแน่ๆ คราวนี้ อยู่นานไม่ได้แล้วซิ >< พอเสร็จเรียบร้อยผมลุกแล้วกำลังจะขอตัวกลับ ( อีกรอบ -*- ) นพมันก็เดินมาข้างๆ ผม เหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง
แต่มันก็อ้ำๆ อึ้งๆ 
ผม - "....เอ้า เฮ๊ย มีอะไรจะพูดก็พูดมา พอท้องอิ่มปุ๊บปากก็ใบ้แดกไปเลยรึไง ?" ผมพูดแหย่ๆ มันให้หายตื่นเต้น
นพ - "เอ็ง .....เอ่อ ถามจริงๆ เอ็งเป็นไรกับไอ้ทักมัน ?" อาจจะคลาดเคลื่อนกับสิ่งที่ผมคิดไปหน่อยว่ามันจะพูดว่าอะไรแต่ก็เป็นหนึ่งในหลายๆ คำถามที่ผมคิดเอาไว้
ผม - "555 ก็นึกว่าเรื่องอะไร เอ่อ ......ถ้าบอกว่าเป็นกิ๊กกันล่ะ .....จะเชื่อมะ ?" ผมพูดยังไม่ทันจบประโยคดีนพมันก็ดึงตัวผมไปกอด แต่ผมเอามือยันตัวมันไว้ทันแต่ก็ใกล้พอที่จะรู้สึกถึงจังหวะการเต้นของหัวใจนพมันได้
นพ - "รู้และว่าทำไมทักมันพูดถึงเอ็งบ่อยๆ ตั้งแต่สมัยเรียน นสต. จนทุกวันนี้มันก็ยังพูดถึง" 
ผม - "เหอะๆ หวังว่าคงพูดแต่เรื่องดีๆ นะ .....เอ็งชอบทักมันรึไง ?" นพไม่ตอบอะไรได้แต่มองหน้าผม
นพ - "ป่าว ......คนที่ข้าชอบน่ะ .....คือเอ็งต่างหาก" 
ผม - "ห๊า ??!! กูเพิ่งจะรู้จักมึงเมื่อชั่วโมงที่แล้วเองนะ มึงจะบ้าหร๊อออ" ผมร้องเสียงหลงแบบงงๆ ><
นพ - "ไม่บ้าหรอกน่า ก็ข้าได้ยินชื่อเอ็งจากไอ้ทักบ่อยๆ มาตั้งนานแล้ว แล้ววันนี้ยิ่งได้พูดคุยด้วยก็เลยชอบน่ะ" นพมันส่งสายตากับรอยยิ้มพิฆาตใส่ผมจนผมรู้สึกอ่อนแรงพิกลๆ
พอหน้ามันเริ่มเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ เหมือนจะจูบผมก็ขัดขาผลักมันปลิวลงไปกองกับพื้น หัวฟาดไปโดนเก้าอี้ร้องโอ๊ยนอนกุมหัวนิ่ง ผมเลยเดินไปดูอาการแล้วก็พยุงมันขึ้นยืน
นพ - "เลิกกับทักมันเมื่อไรบอกนะ เด๋วจะไปยาใจให้"
ผม - "หึ พูดมากเด๋วก็ปลิวอีกหรอก .....เป็นเพื่อนกันแหละดีแล้ว เชื่อดิ เวลาตายจากกันมันจะได้ไม่เสียใจมากมายไง 5555" ผมกับนพกอดคอกันหัวเราะร่า
จังหวะนั้นทักกลับมาพอดีภาพที่เห็นจึงอธิบายให้เข้าใจยากว่าเกิดอะไรขึ้น ทักไม่พูดอะไรยืนหน้านิ่ง ผมเอามือออกจากคอนพแต่นพมันก็ยังกอดคอผมอยู่
หน้าตาทักบ่งบอกว่าเสียใจมากกับสิ่งที่เห็น แล้วทักก็สตาร์ทรถออกไป ....ไหนไม่รู้ --*
ย้อนไปเมื่อ 4 ชั่วโมงที่แล้ว ( เวลา ณ ปัจจุบันที่พิมพ์เรื่องนี้ คือ 0930 am )
เวลาประมาณ 0530 am ที่ Dagger Chamber HQ กรุงเทพฯ
ผม - "เฮ๊ย จะ 6 โมงแล้ว เลิกแล้วนะ เช้านี้มีงานเยอะว่ะ เด๋วพรุ่งนี้ค่อยเล่นใหม่นะ"
ทัก - "อือ ได้ ทักก็จะไปแล้วเหมือนกัน เช้ามีออกตรวจ" ผมกับทักเล่นเกมส์กันยันเช้า ...อีกแล้ว -*-
ผม - "หรอ ? เออๆ โชคดีๆ ระวังตัวนะ" ผมกำลังดีใจที่ทักไม่ติดใจเรื่องนพเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
ทัก - "น็อตคิดยังไงกับไอ้นพมันหรอ ?" ผมหันไปกินน้ำพอได้ยินเสียง msn ของผมมันดังก็หันกลับมา พอเห็นคำถามผมถึงกับสำลักน้ำ ><
ผม - "ไอ้บ้า คิดห่าไรล่ะ มันล้มหัวเลือดซิบๆ เลยเข้าไปพยุงมันก็เท่านั้น" ทักเงียบอยู่นานไม่พิมพ์อะไรตอบกลับมา
ทัก - "แล้วไปอยู่บ้านมันได้ไง ทักโทรไปก็ปิดเครื่อง" ทักเปิดกล้องผมเลยเปิดมั่งหน้าตาทักดูไม่ค่อยแฮปปี้ดูเครียดๆ
ผม - "แบตหมดน่ะ แล้วที่ไปอยู่บ้านมันก็เพราะมันให้ไปรอแกน่ะแหละ ระหว่างนั้นก็คุยเรื่องหลักสูตรสไนเปอร์เรื่องปืน แล้วมันเลี้ยงข้าวก็แค่นั้น"
ทักไม่พูดอะไรมองไปที่หน้าต่างห้องมัน แล้วก็ส่งเพลงๆ นึงให้ผม ทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยดี รู้เลยว่าทักมันรู้สึกยังไงกับเหตุการณ์เมื่อสัปดาห์ก่อน
พอส่งเพลงเสร็จทักก็ปิดกล้อง log out msn ไปเลย ......
.....ไม่รักแล้วมาทำไม - Neo X
*********************
BY :  XIII Post : 2009-03-18