บทที่ 6 " มันชื่อไอ้นัท "

ย้อนไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วช่วงเดือนมิถุนายน.........
เวลาประมาณ 0700 am ณ หน่วยงานแห่งหนึ่งด้านความมั่นคงที่ กทม.
?? - "หวัดดีครับหมู่ มาแต่เช้าเชียวนะครับ ไม่ไป....หรือครับ ?" เสียงพลทหารประจำตัวของลุงผมยืนโทรศัพท์ที่หน้าห้อง หน้าตาดูตกใจที่เห็นผมมาซะเช้าตรู่
ผม - "เออๆ หวัดดีๆ เป็นห่าไรเห็นหน้ากูแล้วตกใจ พอดีเพิ่งนึกออกว่าลืมเอกสารสำคัญไว้เลยแวะมาเอา มาช่วยหาหน่อยดิ๊ สายแล้วห่าเอ๊ยยยย"
หลังจากที่เรียนนายสิบจบ ผมก็ถูกส่งไปฝึกสาระพัดสาระเพทั้งจู่โจม, AT, CI, VBSS, HALO รวมๆ 4-5 เดือนก่อนที่จะมาอยู่ที่นี่ .....กรอบไปทั้งตัว -*-
แต่ได้กำลังใจที่ดีจากเพื่อนๆ.....จงอางน้อย ที่ติดสอยห้อยตามกันมาตั้งกะเรียนจบ เลยผ่านคืนวันช่วงเวลาอันโหดร้ายเหล่านั้นมาได้
?? - "หมู่ครับๆ ลืมกุญแจรถครับ เอ่อ ถ้าไม่มีคนขับเด๋วผมไปขับให้ก็ได้นะครับ" ชื่อของมันคือ พลทหารณัฐวุฒิ หรือ ไอ้นัท ตามที่พวกผมเรียกๆ กัน
ผม - "เออ ขอบใจ แต่มึงอยู่นี่แหละไอ้นัท มึงหายไปกับพวกกูเด๋วก็ได้ตายกันถ้วนหน้าอีกหรอก 555" ด้วยความที่มันเป็นทหารประจำตัวของลุงผม
มันเลยได้ไปไหนมาไหนกับพวกผมบ่อยๆ ทั้งงาน ตจว. ทั้งกินทั้งเที่ยว(กลางคืน&นวดและนาบ) ผมไม่เคยคิดอะไรกับมันนอกจากลูกน้องหรือน้องคนนึง
มันพักอยู่ที่บ้านลุงผมแถวๆ นวมินทร์ บางวันพวกผมจะไปกินข้าวกับลุงที่บ้านรึไม่ก็ลุงจะมากินข้าวที่บ้านผม เลยเจอมันตลอดทั้งที่ทำงานหรือที่บ้าน
ลุงผม - "ไอ้นัท มึงจะปลดเดือนตุลานี้แล้ว มึงจะเอาไงต่อก็ว่ามา" คนหัวโต๊ะถามไอ้นัทขณะมันตักข้าวให้ผม มันถึงกับนิ่งไปนิดนึงแล้วหันมามองหน้าผม
ไอ้นัท - "ครับ ครับ ผมจะสมัครต่อครับ ผมเรียน กศน. ตามที่ท่านสั่งแล้วจะลองสอบนายสิบด้วยครับ" เด็กจาก ตจว. อายุ 21 ลูกชายคนเดียวของครอบครัว
โดนเกณฑ์มาอยู่ที่ค่ายๆ นึงใน กทม. ลุงผมไปเจอมันโดนนักเลงซ้อมสลบอยู่นอกค่าย ตั้งแต่นั้นมามันก็มาอยู่ด้วยในฐานะพลทหารประจำตัวของลุงผม
ผม - "มึงคิดยังไงถึงจะสมัครต่อ มาเป็นคนรับใช้พวกกูนี่มันสนุกนักหรือวะ ?" ผมถามมันด้วยอาการหงุดหงิด หลังจากกินข้าวเสร็จ
ไอ้นัท - ".....ก็เหนื่อยนะครับหมู่ แต่ไหนๆ ก็มาทางนี้แล้ว ก็ไปให้มันสุดๆ เลยดีกว่า อย่างน้อยก็ตายอย่างมีเกียรติ" มันตอบแบบยิ้มๆ ทำให้ผมคิดถึงคนๆ นึง
 คิดถึงรอยยิ้มที่ผมลืมไปนานมากแล้ว ช่วงที่มันพูดอะไรไปเรื่อยต่างๆ นาๆ ในหัวผมก็คิดถึงเรื่องอดีตที่เกี่ยวกับทัก คืนนั้นผมเพิ่งจะมาสังเกตุว่าหน้าตาไอ้นัท
มันก็มีส่วนคล้ายกับทักอยู่เหมือนกัน ไม่ว่าจะรอยยิ้มปากหรือตาความสูงก็ไม่ต่างกันนัก ผมเลยเข้าใจว่าทำไมบางครั้งผมถึงมองหน้ามันแล้วอารมณ์ดี
สู้ - "ไอ้น็อต งานเข้าแล้ว มาด่วนเลยมึง" ไอ้สู้ตะโกนเรียกผมหน้าตาตื่น นี่ไม่ใช่งานแรกของพวกผม ก็เหมือนทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา .....ความวุ่นวายที่ใต้ไงล่ะ
ผม - "ผมไม่เห็นด้วยที่จะให้ไอ้นัทไปเป็นล่าม ผมขอคัดค้าน!!!" ผมลุกขึ้นเถียงลุงคอเป็นเอ็น ทุกคนตกใจมากเพราะปกติผมจะไม่โวยวายขนาดนี้
ไอ้นัท - "ไม่เป็นไรครับหมู่ ผมก็เป็นทหารเหมือนกันนะ อยากรับใช้ประเทศชาติมั่งไม่ได้หรือไงครับ" ยิ่งมันพูดยิ่งมันยิ้มผมยิ่งไม่เห็นด้วยแต่สุดท้ายผมก็แพ้
2 วันต่อมา ณ ค่ายทหารแห่งหนึ่งใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ เวลาประมาณ 0530 pm
แจ๊ค - "มึงเป็นเหี้ยไรวะ นั่งเงียบอยู่นั่นแหละ กูเห็นแล้วอึดอัดว่ะ ขอสักทีเถอะสัด" มันพูดพร้อมชกแขนผมดังผลัก ผมก็ไม่ตอบโต้อะไร มันยิ่งด่าผมใหญ่
นิโอ๊ะ - "อ่าาาาา เรื่องไอ้นัทซินะ เฮ้อ กูเป็นอิสลามก็จริงแต่ดันพูดยาวีไม่ได้  มันไม่ใช่อิสลามแต่เสือกพูดยาวีได้  ไอ้ห่าจวกนี่" นิโอ๊ะพูดแล้วมานั่งข้างผม
สู้ - "ไม่สมกับที่เป็นมึงเลยว่ะ ถ้าไม่พร้อมมึงก็วางมือซะเด๋วพวกกูทำกันเอง" มันพูดแบบไม่มองหน้าผม เพื่อนๆ ทุกคนมองไอ้สู้และผมด้วยสายตาที่เป็นห่วง
เวลาประมาณ 0150 am ที่โรงนอน
ผม - "ไง นอนไม่หลับเลยซิมึง เสือกอยากมาเอง โง่จริงๆ เลยไอ้ห่านี่ อยู่ดีๆ ไม่ชอบ" ผมเดินมาด่าไอ้นัทที่เตียงด้านในสุดในโรงนอน
ไอ้นัท - "ครับ ยอมรับว่ากลัวจนนอนไม่หลับเลยครับ แหะๆ" มันลุกขึ้นมาตอบผม หัวเราะแหะๆ ผมก็เลยนั่งตรงข้ามมัน คุยเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้มันหายกลัว
ผมชวนมันคุยไปเรื่อย ย้ำเรื่องการปฏิบัติมั่งคุยเรื่องอดีตมั่งเกมส์มั่ง ตอนนั้นไฟโรงนอนปิดแล้วเงาของมันที่ผมเห็นตอนนั้นเหมือนกับคนที่ผมคุ้นเคยในอดีต
ถึงน้ำเสียงจะไม่ใช่แต่รูปร่างลักษณะสายตาปากของมันที่พอจะเห็นได้ลางๆ มันทำให้ผมคิดถึงเรื่องอดีต ผมได้แต่จ้องหน้ามันฟังมันพูดอย่างเดียวอยู่นาน 
ไอ้นัท - "หมู่ๆ โหลๆ 1 2 3 4 นั่งหลับในหรือครับ ?" มันลุกมายืนเอามือล้อเลียนผม เขย่าตัวผม
ผม - "เอ๊ย หลับควยเถอะ กูกำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ล้อเลียนผู้บังคับบัญชาเด๋วแม่งโดน" ผมหัวเราะกลบเกลื่อนความเปิ่นของตัวเอง
ไอ้นัท - "ผมยังไม่ได้บวชให้พ่อกับแม่เลยครับหมู่ กลับไปผมจะบวชให้พวกเขา งานบวชผมหมู่ต้องไปด้วยนะ" ผมยิ้มแล้วเอาแขนโอบไหล่มัน
ไอ้นัท - "ที่ผมสมัครต่อเพราะ......ผม......ชอบหมู่ครับ" ทุกอย่างหยุดนิ่งไปหมดเมื่อจบประโยคนั้น แล้วมันก็หันมามองหน้าผม เหมือนมีมนตรามาสะกด
ให้ผมหันไปจูบมัน มันก็ไม่ขัดขืนแถมเอามือมาโอบเอวผมกลับอีก อารมณ์ผมเลยเตลิดไปกันใหญ่เลยที่นี่ ผมกดตัวมันลงกับเตียงแลกลิ้นกันพัลวัน
ในตอนนั้นโรงนอนมีแค่ผมกับมันส่วนคนอื่นไปนอนที่โรงนอนอื่นกันหมด ทางสะดวกเลยคราวนี้ ผมไซร้ที่คอมันเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อลูบไล้แผ่นอก
ส่วนเป้าผมก็กดคลึงที่เป้ามัน ไอ้นัทก็ครางในลำคอเบาๆ พร้อมทั้งแยกขาออกกว้างแอ่นเอวสวนขึ้นมาเป็นจังหวะๆ ผมเลยตัดสินใจถอดเสื้อมันออก มันก็ถอด
เสื้อของผมบ้าง ผมก้มลงไปจูบปากไซร้คอแล้วลากริมฝีปากลงมาที่นมของมัน ผมดูดนมไอ้นัทมันจนมันแอ่นตัวหนีปาก มือเกร็งลูบไล้แผ่นหลังผมนัวไปหมด
มันคงทนไม่ไหวเลยพลิกตัวเอื้อมมือมาจับเป้าผมแล้วคลึงไปมา ปากมันก็ไซร้ที่คอผม มือก็ล้วงเข้าไปในกางเกงลายพรางจับควยผมรูดไปมา ผมเลยล้วงเข้าไป
กางเกงของมันมั่งแต่มันใส่ขาสั้นเลยล้วงง่ายอีกมือนึงผมก็ลูบไล้ที่สะโพกของมัน ไอ้นัทเริ่มโยกเอวสวนมือผมเร็วขึ้นส่วนมือมันก็ปลดเข็มขัดรูดซิบแล้ว
จับควยผมออกมารูดเร็วขึ้นเช่นกัน สักพักมันก็หยุดแล้วเลื่อนปากไซร้ลงต่ำลงเรื่อยๆ จนถึงควยผม ไอ้นัทอ้าปากอมส่วนหัวของควยผมดูดจ๊วบๆ จนผมซี๊ด
ผม - "ซี๊ดดดดด นัท เบาๆ ดิ เสียววววว อื้อออออ" ผมครางเสียวแอ่นตัวสวนปากมันเพราะไม่เคยมีใครทำให้ อีกอย่างผมไม่ได้มีอะไรกับใครมานานมากแล้ว
ไอ้นัทมันดูดตั้งแต่หัวควยยันพวงไข่ มันเน้นดูดที่หัวควยแล้วเอาลิ้นเลียตลอดทั่วลำควยของผม จนผมต้องแอ่นเอวสวนปากมันเป็นจังหวะด้วยความลืมตัว
ไม่นานไอ้นัทก็เอนตัวมาในท่า 69 ผมเลยถอดกางเกงมันออกแล้วโม๊คควยมันมั่ง ควยของมันประมาณ 6 นิ้วเห็นจะได้ ผมเคยเห็นแว๊บๆ ตอนมันเปลี่ยนเสื้อผ้า
หัวควยมันเยิ้มเต็มไปด้วยเมือกทั้งหัว ควยกระดกหงึกๆ ผมอ้าปากดูดที่ส่วนหัวควยของมันแล้วรูดเข้ารูดออกสุดลำ ไอ้นัทหยุดโม๊คควยผมแล้วซี๊ดปากแอ่นเอว
ไอ้นัท - "ซี๊ดดดดดดด หมู่......ผมเสียววววววว โอ๊ยยยยยยยยยยย" พอไอ้นัทครางผมยิ่งเร่งจังหวะเร็วขึ้นดูดเน้นๆ มากขึ้น มันยิ่งซี๊ดปากแอ่นเอวใส่ปากผมถี่ขึ้น
ส่วนปากมันก็ดูดเน้นที่หัวควยมือรูดเร็วขึ้นปากมันก็รูดสุดลำควยผมเร็วขึ้น ผมเสียวจนแอ่นเอวใส่ปากมันถี่ยิบ มันก็เหมือนกันเด้งใส่ปากผมถี่ยิบมือจิกก้นผม
ไอ้นัท - "โอ๊ยยยยยยย ไม่ไหวแล้วหมู่ ซี๊ดดดดดดด แตกกกกกแล้ววววววว อ้าาาาาาาาา" มันกระแทกเน้นๆ 2-3 ที ควยมันก็กระตุกน้ำพุ่งเข้าปากผม 4 ระลอก
ส่วนผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ผมลุกนอนหงายแล้วให้มันนั่งโม๊คให้จนผมน้ำแตกพุ่งใส่ปากมัน ผมถึงกับนอนหอบดูนาฬิกาก็เกือบตีสองครึ่ง
วันรุ่งขึ้น - เวลา 0930 am ถึงจุด ERP ภาระกิจ : SOLUTE
               - เวลา 0945 am ปะทะกับข้าศึกใน RFA
               - เวลา 1025 am E&E จนถึง PZ
ตอนไปมีทหารกล้า 8 นายแต่ตอนกลับเหลือเพียงแค่ 7 นาย อีก 1 นายมีแต่ร่างไร้วิญญาณนอนนิ่งไม่ไหวติงแม้ผมจะแหกปากเรียกมันดังขนาดไหนก็ตาม
2 วันต่อมา เสียงที่ผมได้ยินไม่ใช่เสียงโห่ร้องยินดีของผู้คนในงานบวช แต่เป็นเสียงร่ำไห้อันรวดร้าวของพ่อแม่ที่มีลูกชายเพียงแค่คนเดียวในงานศพ............
******************************
BY :  XIII Post : 2008-12-02