Tuesday, 14 December 2010

บทที่ 7 " เคียงบ่าเคียงไหล่กันอีกครั้ง "

ย้อนไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วช่วงเดือนกรกฎาคม.........
เวลาประมาณ 0330 pm ที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่น
ผม - "ไอ้โง่ ไหนล่ะรับใช้ประเทศชาติ สุดท้ายต่อให้มึงสละชีวิตสักร้อยชีวิตมึงก็หยุดเรื่องที่ใต้ไม่ได้หรอก" ผมมาเยี่ยมหลุมศพอดีตลูกน้องเป็นครั้งที่ 2
ครบ 1 เดือนพอดีแด่การจากไปของไอ้นัท พ่อแม่ของมันก็ยังคงทำใจไม่ได้กับการเสียลูกชายเพียงคนเดียวในครอบครัว ....แต่อีกหน่อยเด๋วก็คงจะดีขึ้นเอง
ผม - "รุตรับสายครับ ครับทราบแล้วครับ งั้นเด๋วผมจะกลับคืนนี้เลย ......ไม่เป็นไรครับ ครับสวัสดีครับ" ผมรับสายจากนายทหารสัญญาบัตรท่านหนึ่งที่โทรมา
บอกให้ทราบเกี่ยวกับเรื่องยุ่งๆ ที่ใต้ ผมเลยร่ำลาแม่ของไอ้นัทแต่ดูแกไม่ค่อยจะได้ฟังสักเท่าไรเอาแต่ร้องไห้ท่าเดียว
ผม - "งานเข้าอีกแล้วว่ะไอ้นัท งั้นกูไปก่อนนะ .......สักวันคงได้เจอกัน" พอผมหันหลังกลับจู่ๆ ลมก็พัดแรงใบไม้สั่นไหวไปทั่วบริเวณวัด ผมหลับตาหยุดฟัง
เสียงลมเหล่านั้นแปปนึงแล้วก็เดินจากไป ปล่อยให้แม่ของไอ้นัทร้องไห้ท่ามกลางเสียงลมเสียงใบไม้อยู่คนเดียว
เวลาประมาณ 0900 pm ในห้องประชุมงานที่ กทม.
ฝอ.3 - "เข้าใจกันแล้วนะว่าเหตุการณ์คราวนี้ค่อนข้างล่อแหลม เพราะพวกมันมีแบ็คอัพค่อนข้างดีเป็นพวกมีสี เราจะได้รับการสนับสนุนจากตำรวจและทหาร
ในพื้นที่แต่ทุกอย่างจะเป็นความลับ ขอให้จับเป็นเพราะเราต้องการข่าวสารจากพวกมันเพิ่ม ถ้าสุดวิสัยก็อนุญาตให้จับตายได้"  
ผม - "คำถามครับ ทหารกับตำรวจจาก สน. ไหนครับ ?" ผมยกมือถาม ฝอ.3 เพราะแอบลุ้นนิดๆ ว่าจะได้เจอใครบางคนอีกครั้งเพราะอยู่ในจังหวัดนั้นพอดี
ฝอ.3 - "เอ่อ ทหารก็พวก RDF 1 ทีม ส่วนตำรวจก็จาก สน. xxx กับ สน. xxx คัดพิเศษมา มีใครจะถามอะไรอีกไหม ?" และแล้วสิ่งที่ผมแอบลุ้นก็เป็นจริง 
ตลอดการเดินทางผมนึกถึงเรื่องอดีตต่างๆ นาๆ เกี่ยวกับทัก ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันยันวันสุดท้ายที่ลาจาก ช่วงที่ผมมีงานที่ใต้ผมก็ผ่าน สน.ที่ทักมันอยู่ 
บางครั้งก็กะว่าจะแวะเข้าไปเยี่ยมแต่เวลามันรัดตัวผมตลอดเลยไม่ได้แวะเข้าไป ก็ได้โทรคุยกันบ้างแต่ด้วยหน้าที่การงานของผมกับมันเลยได้คุยกันแปปเดียว
ไม่เหมือนแต่ก่อนที่ตอนมันเรียน นสต. มันจะแอบโทรมาหาผมอยู่เป็นประจำแทบทุกคืน จนมันโดนจับได้ว่าแอบโทรโดนทำโทษไปบ้างก็มี....สม 555
ยู - "เฮ๊ยยยยย วู๊วๆๆ ทางนี้โว๊ยยยยย กูกะแล้วว่าต้องเป็นพวกมึงแน่ๆ ไงยังไม่ตายกันอีกหรือวะ ? สบายดีนะพวกมึง" ไอ้ยูตะโกนแหกปากทักพวกผมแต่ไกล
แจ๊ค - "ทักทายกันอย่างนี้น่ากระทืบจริงๆ เลยมึง เออ สบายกันดีแหละ แล้วมึงล่ะ ?" การสนทนาทักทายของเพื่อนเก่าก็ดำเนินไปเรื่อยแต่ผมใจจดใจจ่อกับการ
มองหาคนๆ นึงมากกว่า บริเวณนั้นมีตำรวจจับกลุ่มคุยกันอยู่ 2-3 กลุ่ม ไม่มีคนลักษณะคุ้นหูคุ้นตาเลยสักคน ผมมองหาไปเรื่อยจนมีตำรวจคนนึงเดินเข้ามาหา
?? - "
ไอ้หนุ่มๆ เอ็งเป็นเพื่อนของไอ้ทักใช่ไหม ? มันนั่งอยู่ตรงนู่นน่ะ" ผมยืนงงๆ รู้จักกูได้ไงวะ -*- ไม่ห่างจากจุดที่ยืนอยู่นั้นมีตำรวจนั่งคุยกันเฮฮาอยู่กลุ่มนึง
มีคนนึงนั่งหันหลังให้ผม ลักษณะท่าทางคุ้นตาผมมาก แผ่นหลังที่เคยขี่ เสียงหัวเราะที่เคยได้ยิน ผมเดินเข้าไปหามันด้วยอาการดีใจโดยที่มันยังไม่รู้ตัว
ผม - "อย่าขยับและอย่าพูดอะไรทั้งนั้น เอามือวางไว้บนโต๊ะทุกคน ช้าๆ นะ ไม่งั้นไอ้นี่หัวกระจาย" ผมเล็งปืนจ่อที่หัวทักระยะประชิด เพื่อนมันทุกคนก็เลยทำ
ตามผมแต่โดยดี ผมยืนเอาตัวบังปืนที่จ่อหัวทักมันไว้ส่วนอีกมือนึงผมจับไหล่มัน 
ทัก - "คิดดีแล้วหรือที่ทำอย่างนี้คุณโจรใต้ ที่นี่มีทั้งทหารตำรวจเยอะแยะไปหมด คิดว่าจะรอดหรอ ?" ผมอดยิ้มไม่ได้เพราะทักมันจำเสียงผมไม่ได้หรือนี่ 555
ผม - "เยอะซิดี จะได้ไม่เสียเที่ยว อุตส่าห์ขนระเบิดมาตั้งเยอะ จะลองวัดกันไหมล่ะ.....แค่ปุ่มเดียว" ได้ทีผมเลยใส่บทโหดต่อ เพื่อนมันหน้าเสียกันหมดเลย
ทัก - ".......น็อตดูโง่ขึ้นเยอะเลยนะที่ทำแบบนี้ แม่น็อตคงเสียใจน่าดู" ผมตกใจมาก ทักมันรู้นี่นาว่าเป็นผม ผมเลยเก็บปืนแล้วหัวเราะกอดคอมันพร้อมขอโทษ
เพื่อนๆ พี่ๆ ตำรวจทุกคนที่อยู่ตรงนั้น พวกเขาก็ถอนหายใจกันยกใหญ่หัวเราะบ้างว่าผมบ้าง ผมก็ได้แต่ไหว้ขอโทษพวกเขาอย่างเดียว ><
ทัก - "ไอ้บ้านี่เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง หัวใจจะวาย เฮ้อ นึกว่าเป็นแนวร่วมไปแล้วจริงๆ นะเนี่ย ขอทีๆ" ทักมันลุกขึ้นหันมาคุยกับผมแล้วเตะผมทีนึง ทักแนะนำให้
ผมรู้จักเพื่อนๆ พี่ๆ จาก สน.เดียวกัน ผมก็เลยแนะนำเพื่อนๆ ของผมมั่ง หลังจากนั้นผมกับมันก็แยกตัวไปคุยกันอีกที่
ทัก - "เหมือนล่าบอส ทักจะเอา MVP เหมือนอย่างเคย ส่วนน็อตคอยซัพพอร์ตทักนะ" มันพูดแล้วยิ้มๆ เหมือนแต่ก่อนไม่มีผิด
ผม - "ตลก ตอนนี้ข้าพเจ้าไม่ใช่พรีสแล้วนะ เด๋วจะแย่ง MVP คอยดู หึๆ" แล้วผมกับมันก็คุยเรื่องอดีตต่างๆ นาๆ หลายเรื่องมากมายจนลืมเวลาข้าวเย็น
ทัก - "คราวนี้ไม่มีฮีลไม่มีชุบไม่มีเกิดใหม่ ตายของจริงอย่างเดียว" มันจั่วหัวเรื่องน่าเบื่อจนได้ ผมกับมันนั่งเช็คอุปกรณ์อย่างเงียบๆ กันอยู่พักใหญ่ 
?? - "
ประชุมครับประชุม พ่อแม่พี่น้องทุกท่าน รวมครับรวมๆๆ" เสียงทหารคนนึงตะโกนบอกให้เข้าห้องประชุม ผมกับทักมองหน้ากันยิ้มๆ แล้วเข้าห้อง
เช้าวันรุ่งขึ้น 0845 am ทหารตำรวจประสานการปฏิบัติบุกเข้าจับกุมแกนนำ RKK ในป่าแห่งนึงที่ใต้ จับเป็น 3 ตาย 19 พร้อมของกลางและเอกสารจำนวนมาก 
เป็นครั้งแรกที่ผมกับทักได้ร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันอย่างที่ผมกับมันเคยคาดหวังกันไว้ ชัยชนะที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของผองเพื่อนนักรบ
แต่แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น มีเสียงปืนหนึ่งนัดดังขึ้นพร้อมกับเสียงคนล้มท่ามกลางเสียงแห่งความยินดี และอีกหลายๆ นัดก็ตามมา
?? - "
จนท.บาดเจ็บสาหัส 1 นาย ส่ง MEDEVAC มารับด่วน ย้ำ จนท.ถูกยิงอาการสาหัส......" เสียง มว. RDF รายงานสถานการณ์ทาง Icom กับ JOC
ผมกับเพื่อนโดดหลบเข้าที่กำบัง ผมเห็นเสนารักษ์กับทหาร RDF สองสามคนวิ่งไปลากคนเจ็บมาปฐมพยาบาลในที่กำบัง ภาพที่ผมเห็นทำให้ผมร้อนไปทั้งตัว
หน้าชาน้ำตาคลอเบ้าอย่างไม่รู้ตัว ไอ้ยูถูกยิง!!! 
วันเดียวกันเวลาประมาณ 1000 am ที่โรงพยาบาลแห่งนึงใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ หน้าห้อง ICU
ผมกับเพื่อนนั่งร้องไห้กันเงียบๆ หน้าห้อง ICU ทักก็มาปลอบผมอยู่ข้างๆ ผมนั่งนึกถึงอดีตที่เจอมันวันแรก วันที่มันแกล้งผม วันที่เหนื่อยมาด้วยกัน จนถึง
วันที่จบมาพร้อมกันทำให้ผมยิ่งร้องหนักกว่าเดิม นานเท่าไรไม่รู้หมอก็ออกมาด้วยหน้าไม่สู้ดีนัก
หมอ - "เอ่อ คืออย่างนี้นะ กระสุนโดนเส้นเลือดใหญ่ที่คอก็จริงแต่หมอเย็บให้เรียบร้อยแล้ว แต่คนไข้เสียเลือดมากเกิน โอกาศที่จะรอดมีน้อยมาก" 
วันเดียวกันเวลาประมาณ 0700 pm ที่บ้านพักข้าราชการของทักในปัตตานี
ผม - "แผลเป็นไงมั่ง ? มาดูดิ เด๋วจะเปลี่ยนผ้าพันแผลให้" ผมตัดสินใจอยู่ต่อสักระยะเพื่อดูอาการของไอ้ยู ทักเลยชวนให้ผมมาพักที่บ้านมัน
ทัก - "ดีนะที่อัพ Agi 99 เลยแค่เฉี่ยว ไม่งั้นไหล่ขาด อิอิ" มันพูดเล่นแต่ผมไม่ตอบโต้อะไรจนทำแผลเสร็จ ผมอาบน้ำกินข้าวแล้วนอนเล่นที่โซฟาจนหลับไป
ตื่นมาอีกที 5 ทุ่มกว่าเพราะเสียงฟ้าร้องแล้วฝนก็ตก เออ ผมนอนอยู่บนตักทักมันได้ไงฟะ?  -*-
ทัก - "อ้าว ตื่นแล้วหรอ ? เห็นหลับอยู่เลยไม่อยากปลุก ข้างนอกมันหนาวน็อตไปนอนข้างในดีกว่า" ผมเดินเซๆ มึนๆ เข้าไปล้มตัวนอนในห้องด้วยความง่วง
ผมนอนไปได้สักพักทักก็เข้ามานอน ผมกับทักนอนคุยเรื่องราวต่างๆ ในอดีตว่าที่ผ่านมาไปเจออะไรมามั่ง ผมกับมันนอนหัวเราะกับเรื่องฮาๆ ระหว่างภาระกิจ
ของแต่ละคน แล้วก็นอนเงียบกันทั้งคู่ ทักมันเลยเปิดเพลงจากมือถือแก้เงียบ พลัดกันเปลี่ยนเพลงคนละเพลง แล้วทักมันก็พลิกตัวหันมานอนจับมือผม
ผม - "ที่หน้าบ้านมีรอยดินของส้นสูง ที่ถังขยะในห้องน้ำมีแผงยาคุมที่กินหมดแล้ว ที่โต๊ะมีหนังสือคู่มือการสอนวิชาคณิตสาสตร์ ป.5 ......ครูหรอ ?" 
ผมเอามือไปจับชีพจรของทักรู้สึกได้ว่ามันเต้นเร็วขึ้นมือสั่นเย็นเชียบ ผมเลยลืมตามองหน้ามัน ถึงจะปิดไฟมืดแต่ก็พอจะมองเห็นลางๆ ....ทักมันนอนน้ำตาร่วง
ผม - "ไอ้บ้า จะร้องทำแมวอะไร ดีซะอีกมีคนดูแลแต่ถ้าดื้อมากๆ ระวังโดนคุณครูตีนะ 555" แล้วมันก็โผตัวมากอดผมแน่น น้ำตามันหยดลงคอผม ผมแทบจะ
ร้องตามมัน ผมรู้สึกดีใจที่มันมีคนมาดูแล ผมได้แต่ภาวนาให้ผู้หญิงคนนี้ต่างจากคนอื่นๆ ที่มันเคยเจอมาเพราะมันเจอแต่ผู้หญิงแย่ๆ ทั้งนั้น 555
ทัก - "ทักรู้ว่าน็อตคิดอะไรอยู่ คืนนี้....จะเป็นคืนสุดท้ายที่ทักจะเจอน็อตใช่ไหม ?" ผมหันหน้าหนีไม่ตอบอะไร ทักก้มลงจูบผมทั้งน้ำตา ผมเอามือไปกอดมัน
แน่นมันก็ยิ่งจูบปากผมอย่างดูดดื่มมากขึ้น แล้วมันก็สอดลิ้นเข้ามาในปากผมผมเลยสอดลิ้นเข้าไปในปากมันบ้าง ผมกับมันแลกลิ้นกันอย่างพัลวันมือไม้ลูบไล้
ไปทั่วร่างกันมั่ว สักพักทักมันก็ขยับตัวขึ้นมาคร่อมทับตัวผมพร้อมขยับเป้ามันให้มาโดนเป้าผมช้าๆ แล้วทักก็เลื่อนปากลงมาไซร้ที่คอทั้งดูดทั้งขบเบาๆ 
มือก็ล้วงเข้ามาในเสื้อลูบไล้ที่หน้าอกผม มือผมล้วงเข้าไปในเสื้อของมันลูบไล้ที่แผ่นหลังอีกข้างลงไปที่สะโพก ทักมันเลยยิ่งขยับเน้นๆ ที่เป้าตุงแข็งของมัน 
แล้วก็ถอดเสื้อผมออก ทักเลื่อนปากลงมาทั้งไซร้ทั้งดูดนมอีกมือก็คลึงเป้าผม ผมเสียวทั้งข้างล่างข้างบนแอ่นตัวลอย มันเลยยิ่งดูดแรงขึ้นส่วนมือก็ล้วงเข้าไป
ในกางเกงแล้วรูดถี่ขึ้น ผมหลับตาครางซี๊ดมือกดหัวทักแน่น
ผม - "ทัก เสียววววว โอ๊ยยยย พอก่อนๆ เด๋วแตก อื้อออ" ผมพลิกตัวขึ้นคร่อมถอดเสื้อมันแล้วไซร้ลงไปที่คอ ทักครางในลำคอบีบมือผมแน่นเกร็งไปทั้งตัว
ผมเลื่อนปากลงไปดูดนมทักแบบเน้นๆ ที่หัวนม มันถึงกับแอ่นหน้าอกกดหัวผมแอ่นสะโพกมาโดนเป้าผมเป็นจังหวะๆ ผมเลยไซร้ลงไปเรื่อยๆ จนถึงขอบ
กางเกงบอลเห็นควยมันตั้งเด่หงึกๆ หัวเปียกอยู่ในกางเกง ผมถอดกางเกงมันออกแล้วอ้าปากดูดตรงส่วนหัวที่เยิ้มไปด้วยเมือก ทักถึงกับแอ่นตัวครางซี๊ด
ผมดูดเลียตรงส่วนหัวควยแล้วอ้าปากรูดสุดลำขึ้นลงๆ ช้าๆ แล้วก็เร่งเร็วขึ้นๆ มือเอื้อมไปลูบไล้แผงอกและหัวนมของมัน ทักแอ่นเอวสวนปากผมขึ้นมาเรื่อยๆ
ทัก - "ซี๊ดดดดด เสียวว่ะ โอ๊ยยยยยย พอก่อนน็อต ไม่ไหวแล้ววววว ซี๊ดดดดดด" ผมเลยหยุดขึ้นมาไซร้ที่คอ ทักนอนหอบกอดผมแน่นสักพักก็พลิกตัวคร่อมผม
เอื้อมไปหยิบถุงยางในลิ้นชักมาใส่แล้วก้มลงมาจูบไซร้คอผมจับขาผมแยกออกข้างนึงพาดบ่าแล้วค่อยๆ ยัดส่วนหัวเข้ามาในตัวผม ผมเจ็บมากเลยแอ่นตัวหนี
ทักเลยหยุดเปลี่ยนมาไซร้ที่คอ สักพักทักมันก็เริ่มใหม่แต่ผลเหมือนเดิมคือผมเจ็บมากแล้วก็ไม่เข้าอีกด้วย ทักเลยเดินไปหยิบวาสลีนมาทาให้ผมแล้วก็เริ่มใหม่
คราวนี้ไม่ค่อยเจ็บเท่าสองครั้งแรก แปปเดียวก็เข้าไปได้สักครึ่งลำทักจับผมขาพาดบ่าสองข้างโน้มตัวไปข้างหน้าแล้วเริ่มขยับช้าๆ ในท่าโปรดมัน สักพักก็เร่ง
เร็วขึ้นกระแทกลงมาเน้นๆ ดังตั๊บๆ ผมหลับตาครางในลำคอบีบแขนมันแน่นด้วยความเสียว สักพักมันก็จับผมนอนหันข้างส่วนมันก็ล้มตัวลงนอน
มือมันกอดเอวผมแน่นปากก็ไซร้คอผมจากข้างหลังเอวก็ซอยเป็นจังหวะ พอผมแอ่นหลังสวนมันก็กอดผมแน่นขึ้นซอยเอวถี่ขึ้น จนผมกับมันครางซี๊ดซ๊าดกัน
ด้วยความเสียว ยิ่งทักเอื้อมมือมารูดควยให้ผมด้วยยิ่งทำให้ผมเสียวเกร็งไปทั้งตัว ไม่นานทักเริ่มซอยเอวถี่ขึ้นปากซี๊ดครางดังขึ้นมือก็รูดควยให้ผมเร็วขึ้น
ทัก - "ซี๊ดดดดดด น็อต......ทักไม่ไหว.....แล้วว่ะ จะแตกแล้ว ซี๊ดดดดดดด อ้าาาาาาาาา" ทักเกร็งตัวกระแทกเน้นๆ 2-3 ทีแล้วก็นอนนิ่งไปแต่มือยังรูดควยให้
ไม่นานผมก็แตกคามือทัก ทักอยากจะต่ออีกสักรอบแต่ผมไม่ไหวแล้วเพราะเพลียมากเลยลุกไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัว ทักก็ตามเข้ามาอาบด้วย มันพยายามที่จะ
ต่อยกสองทั้งกอดทั้งไซร้ทั้งจูบปลุกอารมณ์ผมแต่ผมแกล้งเล่นตัวบ่ายเบี่ยงหัวเราะร่า ในจังหวะที่ผมใจอ่อนเคลิ้มตามมัน เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น
ผม - "รุตรับสายครับ ........ครับได้ครับ กี่โมงครับ ? รับทราบครับ สวัสดีครับ" ทักเดินมากอดผมจากข้างหลัง ผมก็จับมือมันแน่น ต่างคนต่างไม่พูดอะไร
ทัก - "ไปกี่โมงหรอ ?" เสียงมันท่ามกลางสายฝนตอนนั้นทำให้ผมรู้สึกแย่มาก
ผม - "......ไปถึงนู่นก่อนตี 5 .....เหลือเวลาพักอีก 2 ชั่วโมงกว่าๆ" ทักยิ่งกอดผมแน่นขึ้นกว่าเดิม แล้วมันก็นอนกอดผมทั้งคืน ต่างคนต่างนอนไม่หลับแต่ไม่พูด
อะไรกันนอนกันนิ่งเงียบจนถึงเวลาที่ผมควรไป ผมลุกขึ้นเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่ทักยังนอนอยู่คิดว่าคงจะเพลียแล้วเผลอหลับไป ก่อนออกจากห้องผมเหลือบไปเห็น
รูปที่วางแอบๆ อยู่ในชั้นหนังสือ 2-3 รูป ผมเลยหยิบมาดู เป็นรูปที่ทักถ่ายกับผู้หญิงคนนึงในชุดข้าราชการครู หน้าตาสวยคมเข้มตามแบบสาวใต้ ดูมีความสุขดี
ผมยิ้มด้วยความดีใจว่าในที่สุดมันก็เจอคนที่ใช่สักที ผมหันไปมองทักแต่มันยังหลับอยู่ ที่หัวเตียงมีรอยฝุ่นเป็นรอยยาว รอยกรอบรูปนั่นเอง มันคงจะเอาไปซ่อน
ก่อนที่ผมจะเข้ามานอน ผมเลยเอาไปวางไว้ให้ที่เดิม ผมมองไปที่ห้องนั่งเล่นชั้นตู้โชว์ ตรงนั้นก็มีรอยแบบเดียวกันอีก 2 รอยผมเลยเอาไปวางไว้ที่เดิมเช่นกัน
ผมไปเงียบๆ ไม่ปลุกมัน พอผมสตาร์ทรถไฟในบ้านมันก็เปิด ผมมองกระจกหลังเห็นทักมันยืนอยู่ที่หน้าต่างข้างประตูบ้าน แล้วผมก็รีบบึ่งรถไปสนามบินใน
ค่ายทหารแห่งหนึ่งที่ใต้ทั้งน้ำตา สักพักทักก็ส่งข้อความมาให้ผม "ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้เราเจอกันอีก ขอให้อะไรๆ มันไม่ลงเอยอย่างนี้ รักเสมอ จากทัก"
ผมแวะไปที่โรงพยาบาลเห็นหมอพยาบาลวิ่งเข้าวิ่งออกจาก ER เป็นว่าเล่น มีทหารกล้าอีกหลายนายได้รับบาดเจ็บแล้วถูกส่งตัวมาที่นี่ ผมเดินจนไปถึง ICU
ที่ยูมันพักรักษาอยู่ มีหมอคนนึงเดินออกมาพอดีผมเลยมองลอดเข้าไป ภาพที่เห็นคือหมออีกคนกำลังปั๊มหัวใจไอ้ยูเพื่อนผมหน้าตาเคร่งเครียด ผมถึงกับร้องไห้
ออกมาแบบไม่รู้ตัว เสียงร้องของทหารกล้าที่ได้รับบาดเจ็บเสียดแทงเข้ามาในหัวผม ผมหันไปมองทั้งน้ำตา ทหารกล้านับสิบถูกลำเลียงเข้ามาเต็มไปหมด
บางคนยังมีสติอยู่แต่บางคนก็นอนแน่นิ่งไปแล้ว บางคนเลือดท่วมตัวบางคนก็เจ็บนิดหน่อยแถมยังหิ้วปีกเพื่อนของตนเข้ามา เสียงหมอเสียงพยาบาลดังไปทั้ง
โรงพยาบาล ภาพแบบนี้ผมพอจะเคยเห็นมาบ้างแต่ทำไมครั้งนี้มันดูแปลกกว่าทุกครั้ง ครั้งนี้ผมเสียใจมากกับภาพที่เห็น ผมได้แต่ยืนร้องไห้เงียบๆ อยู่คนเดียว
ผม - "เออ กูเอง กูกำลังไป .....ป่าวกูไม่ได้เป็นไร ไอ้ยูยังอยู่ดี ......เออน่ะ กูไม่ได้เป็นอะไร เออ กูพร้อม ไปล่อแม่งเลย ยิงแม่งให้เหี้ยน ไอ้พวกเหี้ย"
รายนามเพื่อนร่วมรบใน Dagger Chamber และคนอื่นๆ ที่เคยมีส่วนเกี่ยวข้องกับผมในสถานการณ์ความขัดแย้งที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้
มว. เอ (Dagger 1) - ยังคงทำงานอยู่ที่เดิม ยังคุมบังเหียนของ Dagger Chamber ได้ดีเหมือนเดิม 
สู้ (Dagger 3) - ยังทำงานกับ มว. เอ อยู่ที่เดิมเช่นกัน มีลูกสาวแล้วด้วย 1 คน น่ารักน่าแกล้งมากๆ 555
พี่โก้ (Dagger 4) - ย้ายไปช่วยราชการให้หน่วยงานนึง ทำงานแบบเดิมคือ ยิงๆ ฆ่าๆ นี่แหละ แต่ก็ยังกลับมาหาน้องๆ ที่แชมเบอร์เรื่อยๆ เมื่อว่าง
แจ๊ค (Dagger 5) - สละชีวิตอย่างกล้าหาญเพื่อภาระกิจเมื่อปีที่แล้ว งานศพของมันที่เชียงใหม่ไร้การสดุดีจากใครหรือหน่วยงานใดๆ ทั้งสิ้น มีแต่พวกผมเท่านั้น
นิโอ๊ะ (Dagger 6) - หลังจากบั๊ดดี้แจ๊คของมันตาย มันก็ลาออกไปเป็นครูสอนเด็กบนดอยที่เชียงใหม่อย่างที่บั๊ดดี้แจ๊คของมันอยากทำ
จันดี (Dagger 7) - แม่งสอบสัญญาบัตรได้เมื่อปีที่แล้ว และกำลังจะย้ายไปเป็นราชองครักษ์ในวังอย่างที่มันหวังไว้ ......ไอ้สาดดดดดด เกินหน้าเกินตานะ 555
พี่หลอด (Dagger 8) - โดนระเบิดไม่ตายแต่ดันไปโดนน้องชายตัวเองที่เป็นแนวร่วมยิงตายเมื่อต้นปีที่นราธิวาส
ยู (RDF) - ทุกวันนี้มันยังคงสู้อยู่ที่ไหนสักแห่งที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้กับพวก RDF ของมัน ปาฏิหารย์มีจริงและได้เกิดกับมันแล้ว
เต้ (ทพ.) - เพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลายของผม เสียน้องชายไปถึง 2 คนแต่มันก็ยังยืนยันที่จะสู้อยู่ที่ใต้จนกว่าชีวิตจะหาไม่
หลิน (นักข่าว) - เพื่อนผมสมัยเรียนมัธยมปลายอีกคนนึงที่ยังทำงานอยู่ที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ ถึงจะเจอเรื่องร้ายๆ มาเยอะแต่เธอก็ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนงาน
พี่กิต (ตร.) - ตำรวจรุ่นพี่ของทัก (คนที่มาเรียกผมให้ไปหาทัก) เสียชีวิตอย่างกล้าหาญขณะปฏิบัติหน้าที่ร่วมกับพวกผมที่ธารโต
ทัก (ตร.) - หลังจากแต่งงานกับครูสาวใต้ก็ย้ายไปทำงานที่กระบี่ ใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุข ไร้การติดต่อจากผมจนถึงทุกวันนี้
อดีต นร.นายสิบ ทบ. ร้อยจงอาง (ทหาร) - ยังคงสู้อยู่ที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้อีกมาก เสียชีวิตไปแล้วก็มากอยู่ แต่ทุกคนก็สู้อย่างเต็มที่สมเกียรติของร้อยจงอาง
ครูแสน (ทหาร) - ครูที่ผมเคารพรักดั่งพ่อ ยังคงอยู่สั่งสอนผลิตนักรบเก่งๆ ให้ประเทศชาติอยู่เรื่อยๆ อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย
ครูมาลย์และครูต้น (ทหาร) - เสียชีวิตในขณะปฏิบัติหน้าที่ที่ชายแดนไทย-มาเลเซีย จบตำนานของ 2 สิงห์หมวกแดงแห่งลพบุรี
ผม (Dagger 2) - ก็ยังคงวนเวียนอยู่กับเรื่องเหล่านี้อย่างไม่รู้จบสิ้น สักวันคงจะตามไปสมทบกับทุกๆ คนที่รอผมอยู่ในโลกหน้า.....ไม่วันใดก็วันนึง
**************************
"
ถ้าจะตายก็ขอตายอย่างนักรบ
เพื่อพานพบบรรพบุรุษสุดใจหาญ
ให้เป็นเกียรติให้เป็นศักดิ์ประจักษ์นาน
ให้เล่าขานคู่ชาติไทยไปตลอดกาล" - โดย นนส.ทบ. .....(ผม)..... ณ โรงนอนร้อยจงอาง เมื่อวันที่ 14 ก.พ. เวลา 1020 pm
BY :  XIII Post : 2008-12-12

2 comments:

  1. ไม่ได้กระโดดแต่จงใจให้ข้าไปเลย

    ReplyDelete
  2. ยิ่งอ่านแล้วยิ่งภูมิใจในรั้วของชาติ
    สุดยอดครับ

    ReplyDelete